Coma los luòcs omonimes, Ladinhac ven del nom d'òme latin Latinius, ambe'l sufixe -acum[5], latinizacion del sufixe gallés -ācon. Ladinhac èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Latinius.
La Sala-Durbans
Lo nom de Sala(s) ven del mot germanic e mai que mai francic saal (alemand Saal), « cambra , al sens de sala de recepcion d'un castèl », puèi « castèl » « residéncia senhorala fortificada » [6],[7]. I a un castèl, çò que verifica l'explicacion. Lo determinant, Durbans, es pas gaire usitat a l'oral.
Durbans
Lo nom de la comuna correspond pas a una aglomeracion precisa (l'ostal de comuna es a Ladinhac), mas benlèu n'i agèt una dins lo passat; en mai del nom oficial, es conservat sus las mapas a La Sala-Durbans. Se sap pas perqué Gaston Basalgas escriu que lo nom sembla importat [8], benlèu perqué seriá lo nom de la familha mèstra del castèl.
Segon Albèrt Dauzat, Durbans vendriá d'un nom d'òme desconegut, ambe'l sufixe latin -anum[9]. Los Féniés i veson lo gallés dunum, « autura fortificada » [10]. Delamarre l'explica per un *Dūrobannon, inatestat, « la punta d'acièr » : dūro- (diferent de duron) a lo sens de « fèr, acièr, dur » e banno- es « punta (e bana, còrna) »; dins qualques cases, lo nom auriá un sens personal, « lo qu'a un casco amb una punta de fèr » [11].
La fòrma es al plural, çò qu'es un cas particular (veire Durban d'Arisa, Durban (Gers) o Durban de las Corbièras). Tot l'oèst occitan coneis o coneissiá los gentilicis sense sufixe, coma ara los Fumèls, « los abitants de Fumèl », o dins la Marcha, los sentsepises, « los abitants de Sent Sepise ». Lo nom de la comunautat (parròquia, vilatge, comuna) se pòt confondre ambe'l gentilici e *Durban venir Durbans, pr'amor *dels durbans, « los abitants de Durban » (veire coma exemple lo cas de Leujacs, en Gironda).
.svg){kind=small}