Dhimitër Xhuvani (sh.Dimitar Džuvani, 23. maj 1934 – 19. septembar 2009) bio je albanski pisac i scenarist.[1]
Život
Dhimitër Xhuvani rođen je 1934. u mjestu Pogradecu u Albaniji. Njegov otac, Kostaq Xhuvani, bio je cijenjeni učitelj iz Elbasana.[2] Godine 1944, tijekom Drugog svjetskog rata, njegova je obitelj pobjegla iz Pogradeca i sklonila se u oblast Mokru, gdje su ostali sve dok njihova zemlja nije oslobođena, nakon čega su se preselili u Elbasan. Poslije završene srednje medicinske škole radio je u seoskim bolnicama u Librazhdu, Peqinu, Gramshu i Cërriku. Potom je napustio medicinu i nastavio studij na Povjesno-filološkom fakultetu u Tirani, a kasnije u Moskvi.
Zbog objavljivanja romana Tunel (alb. Tuneli, 1966), u kojem je realistično opisao stanje u tadašnjoj Albaniji, bio je prognan iz Tirane. Nakon rehabilitacije objavio je roman Ponovno na nogama (alb. Përsëri në këmbë, 1970), koji je doživio velik uspjeh te bio i dramatiziran, o nesreći glavnog junaka i njegovoj vjeri u život.[3]
Xhuvani je dobitnik mnogih književnih nagrada, a njegovo je djelo prevedeno na mnoge jezike, uključujući talijanski, francuski, engleski, ruski, japanski i kineski.
Umro je u Tirani prirodnom smrću u dobi od 75 godina.[4]
Djela
Kambanat e fundit (sh.Posljednje zvono, 1958), zbirka pripovijedaka gdje slika životne drame pojedinaca;[5]
Përsëri në këmbë (sh.Ponovo na nogama, 1970), roman koji je doživio velik uspjeh i bio dramatiziran za scenu, a prikazuje junaka koji je izgubio obje noge, ali ne i vjeru u život;[5]
Fan Smajli (1971), roman koji se bavi radništvom;[5]
Zgjimi i Nebi Surrelit (sh.Buđenje Nebija Surrela, 1976);
Do të jetojmë ndryshe (sh.Živjet ćemo drugačije, 1979), roman;[3]
Vdekja e zotit Kaloti (sh.Smrt gospodina Kalotija, 1981), roman;[3]
