Helena Pelagia Kołakowska-Przełomiec

Data i miejsce urodzenia	19 października 1919 Warszawa
Data śmierci	30 stycznia 2010
profesor nauk prawnych
Specjalność: kryminologia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Okres zatrudn.	1949 - 1955
Instytut	Nauk Prawnych PAN
Odznaczenia

Helena Pelagia Kołakowska-Przełomiec (ur. 19 października 1919 w Warszawie, zm. 30 stycznia 2010^[1] ) – polska prawniczka z tytułem profesora nauk prawnych, specjalizująca się w kryminologii, badaczka przestępczości osób nieletnich.

W czasie II wojny światowej była żołnierzem Armii Krajowej, służyła w Biurze Informacji i Propagandy^[1].

W 1949 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, następnie podjęła pracę w Zakładzie Kryminologii Katedry Prawa Karnego UW. Od 1955 była pracownikiem Instytutu Nauk Prawnych PAN, w Zakładzie Kryminologii, tam obroniła pracę doktorską Problematyka recydywy nieletnich w świetle badań 500 nieletnich recydywistów. W 1978 habilitowała się na podstawie pracy Przestępczość i nieprzystosowanie społeczne nieletnich przestępców w genezie przestępczości dorosłych, za którą otrzymała nagrodę w konkursie pisma Państwo i Prawo. W 1986 otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1990 tytuł profesora zwyczajnego^[2].

W latach 1950–1960 była społecznym kuratorem dla nieletnich, w 1962 ukończyła aplikację sądową i zdała egzamin sędziowski^[2].

Była członkiem komitetu założycielskiego Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego im. prof. Stanisława Batawii^[3].

Była odznaczona Krzyżem Armii Krajowej, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Kawalerskim (1981) i Krzyżem Oficerskim (1996) Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kw. 224-4-30)^[1].

• Beata Czarnecka-Dzialuk Profesor Helena Kołakowska-Przełomiec, w: Archiwum Kryminologii nr XXIX-XXX (2007–2008), s. 19-22
• Helena Kołakowska. www.1944.pl. [dostęp 2017-12-04].