Helena Helak

Data i miejsce urodzenia	31 października 1920 Miały
Data śmierci	18 grudnia 1996
Zawód, zajęcie	kurator sądowy, działaczka społeczna i adopcyjna
Małżeństwo	Franciszek Helak
Odznaczenia

Helena Jadwiga^[1] Helak (ur. 31 października 1920 w Miałach^[2], zm. 18 grudnia 1996^[3]) – polska kuratorka sądowa, działaczka społeczna i adopcyjna.

Jej rodzicami byli Wawrzyn i Cecylia Wygrałowie. Rodzina nie była zamożna. Była jedną z sześciorga rodzeństwa. W młodych latach służyła u zamożnego gospodarza, a w czasie okupacji niemieckiej u rodziny Niemców^[3].

W latach 1945–1948 odbyła kurs dla wychowawczyń przedszkolnych i założyła w Trzciance cztery przedszkola. Prezesowała trzcianeckiemu Kołu Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Była tez przez rok prezesem Związku Nauczycielstwa Polskiego^[3].

W latach 60. XX wieku sprawowała funkcję kuratora w poznańskim Sądzie dla Nieletnich. Przez wiele lat była również opiekunem społecznym. Od lat 50. XX wieku adoptowała dzieci, w tym chore i niepełnosprawne. W 1965 założyła Rodzinny Dom Dziecka w Trzciance, następnie przeniesiony do Radolinka (1972). Działalnością adopcyjną trudniła się wraz z mężem, Franciszkiem (żołnierzem Ludowego Wojska Polskiego, potem robotnikiem meblarskim^[3]), za co oboje otrzymali Order Uśmiechu. Maksymalnie wychowywała 45 dzieci^[2]. Na jej decyzje adopcyjne wpływ miała niemożność posiadania własnego potomstwa^[3].

Otrzymała następujące wyróżnienia:

• Odznaka Przyjaciela Dzieci (1960),
• Order Uśmiechu (1969)^[1],
• Honorowa Odznaka za Zasługi dla Województwa Poznańskiego (1965),
• Zasłużony Działacz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (1965)
• Najpopularniejsza Wielkopolanka (zwycięstwo w plebiscycie w 1971),
• Złoty Krzyż Zasługi (1972),
• Dyplom Dydaktyczno-Wychowawczy Ministerstwa Oświaty i Wychowania (1972)
• odznaczenia: ”Honorowy Obywatel Polski Ludowej”, ”Przyjaciel Ekspresu Poznańskiego”,
• Najpopularniejsza Wielkopolanka (zwycięstwo w plebiscycie w 1974)^[3].