Helena Łangowska-Adamczyk
Helena Łangowska-Adamczyk (ur. 5 sierpnia 1933 w Zabrodach[2], zm. 19 lipca 2020[3]) – polski chirurg szczękowy, prof. dr hab.[4][1] ŻyciorysJako dziecko była więźniem niemieckiego obozu przesiedleńczego w Potulicach[2]. W 1957 ukończyła studia w Śląskiej Akademii Medycznej, następnie podjęła pracę w macierzystej uczelni. W 1960 uzyskała I stopień specjalizacji w zakresie chirurgii stomatologii, w 1968 otrzymała stopień doktora, w 1974 uzyskała II stopień specjalizacji w zakresie chirurgii szczękowej, w 1981 otrzymała stopień doktora habilitowanego[2]. 26 stycznia 1999 nadano jej tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[1]. Pracowała w II Katedrze i Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej na Wydziale Lekarskim w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, była kierownikiem tej jednostki[2][1]. W PRL została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[2], w 2002 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. ![]() Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
Information related to Helena Łangowska-Adamczyk |