Σαράντα δύο χώρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό. Η Πορτογαλία και η Ρουμανία επέστρεψαν στον διαγωνισμό, έπειτα από ένα χρόνο απουσίας, ενώ η Βοσνία και Ερζεγοβίνη δεν συμμετείχε για οικονομικούς λόγους. Η Ρωσία είχε αρχικά σχεδιάσει να συμμετάσχει, αλλά αργότερα αποχώρησε αφού στην εκπρόσωπό της, Γιούλια Σαμοίλοβα, της απαγορεύτηκε να εισέλθει στην Ουκρανία λόγω του ότι ταξίδεψε απευθείας από τη Ρωσία στην Κριμαία, μια περιοχή που προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014, για να δώσει μια παράσταση, η οποία είναι παράνομη βάσει της ουκρανικής νομοθεσίας. Η EBU καταδίκασε τις πράξεις της Ουκρανίας.
Νικήτρια χώρα αναδείχθηκε η Πορτογαλία με το τραγούδι "Amar pelos dois", ερμηνευμένο από τον Σαλβαντόρ Σομπράλ και γραμμένο από την αδερφή του Λουίζα Σομπράλ. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Πορτογαλίας στον διαγωνισμό – και η πρώτη θέση στην πρώτη πεντάδα – σε 53 χρόνια συμμετοχής, η μεγαλύτερη αναμονή χωρίς νίκη που διεξήχθη από μια χώρα στην ιστορία της Eurovision. Ήταν επίσης το πρώτο νικητήριο τραγούδι που ερμηνεύτηκε εξ ολοκλήρου στη μητρική γλώσσα μιας χώρας μετά το "Molitva" της Σερβίας το 2007 και ο πρώτος νικητής που γράφτηκε σε τρίμετρο μετά το "Nocturne" της Νορβηγίας το 1995. Η Βουλγαρία, η Μολδαβία, το Βέλγιο και η Σουηδία ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα. Οι τρεις πρώτες χώρες – Πορτογαλία, Βουλγαρία και Μολδαβία – πέτυχαν όλες τις υψηλότερες θέσεις στην ιστορία τους στη Eurovision, ενώ η διοργανώτρια χώρα Ουκρανία έλαβε τη χειρότερη θέση της μέχρι σήμερα, τερματίζοντας 24η στον τελικό. Από τις χώρες των "Μεγάλων Πέντε", μόνο η Ιταλία, το φαβορί πριν από τον διαγωνισμό,[1] τερμάτισε στην πρώτη δεκάδα, ειδικότερα στην έκτη θέση.
Η EBU ανέφερε ότι 182 εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν τον διαγωνισμό, 22 εκατομμύρια λιγότεροι από το ρεκόρ του 2016.
Τοποθεσία
Χώρος διεξαγωγής
Ο Διαγωνισμός έλαβε μέρος στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο στο Κίεβο, έπειτα από τη νίκη της Ουκρανίας στο διαγωνισμό του 2016 με το τραγούδι "1944", ερμηνευμένο και γραμμένο από τη Τζαμάλα. Το Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο, που ανακοινώθηκε ως χώρος διεξαγωγής στις 9 Σεπτεμβρίου 2016,[2] έχει χωρητικότητα περίπου 11.000 θεατών και είναι το μεγαλύτερο εκθεσιακό κέντρο στο Κίεβο.[3] Το κέντρο βρίσκεται στο δυτικό κομμάτι της περιοχής Livoberezhna, ενώ εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2002 και ο διευθυντής του κέντρου είναι ο Ανατόλι Τκατσένκο.[3]
: Πόλη Διεξαγωγής του Διαγωνισμού : Πόλεις που προκρίθηκαν στην τελική φάση της διαδικασίας : Πόλεις που δεν προκρίθηκαν στην τελική φάση
Η αναπληρώτρια πρόεδρος του NTU και Αρχηγός της Ουκρανικής Αποστολής στον διαγωνισμό, Βικτόρια Ρομανόβα, δήλωσε στις 18 Μαΐου 2016 ότι η πρώτη οργανωτική σύσκεψη για τον διαγωνισμό θα γίνει πριν τις 8 Ιουνίου 2016, κατά τη διάρκεια της οποίας, η EBU και ο NTU θα εξετάσουν τις τεχνικές απαιτήσεις του διαγωνισμού, καθώς και όποια παραπάνω εκπαίδευση πρέπει να γίνει για τη φιλοξενία του διαγωνισμού. Η Ρομανόβα ανακοίνωσε, επίσης, ότι ο χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού θα ανακοινωθεί το καλοκαίρι.[4][5][6]
Στις 24 Ιουνίου 2016, ανακοινώθηκε ότι η πόλη και ο χώρος που θα φιλοξενήσει τον διαγωνισμό θα ανακοινωθούν την 1η Αυγούστου 2016.
Ένα πλάνο για την επιλογή του χώρου διεξαγωγής παρουσιάστηκε από εκπροσώπους τις EBU στις 24 Ιουνίου.[7][8] Αναλυτικά:
24 Ιουνίου–8 Ιουλίου: Οι ενδιαφερόμενες πόλεις μπορούν να υποβάλλουν υποψηφιότητα.
8–15 Ιουλίου: Η ομάδα εργασίας του NTU και μέλη της οργανωτικής επιτροπής του διαγωνισμού θα ελέγξουν τις υποψηφιότητες, πριν την επίσημη παρουσίασή τους.
18–22 Ιουλίου 2016: Οι υποψήφιες πόλεις θα παρουσιάσουν τις υποψηφιότητες τους στην οργανωτική επιτροπή. Δυο πόλεις θα επιλεχθούν και οι υποψηφιότητές τους θα παραδοθούν στην EBU.
22 Ιουλίου–1 Αυγούστου 2016: Οι δύο αυτές πόλεις θα επιθεωρηθούν από εκπροσώπους της EBU και μέλη της οργανωτικής επιτροπής, ώστε να εξεταστεί η υποδομή της κάθε μίας καθώς και οι υποψηφιότητες τους ως προς την εφαρμογή τους. Εφόσον η πόλη διεξαγωγής αποφασιστεί θα γίνει συνέντευξη τύπου που θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.
Η ΝTU στις 23 Ιουνίου ανακοίνωσε τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες πόλεις και αρένες μπορούν να πάρουν μέρος στη διαδικασία επιλογής.[9] Αναλυτικά:
Η αρένα που θα φιλοξενήσει τον διαγωνισμό πρέπει να έχει οροφή/στέγαστρο και χωρητικότητα τουλάχιστον 7.000 θέσεις. Ιδανικός θεωρείται ο χώρος που η χωρητικότητα του φτάνει στις 10.000 θέσεις.
Σύμφωνα με τις προδιαγραφές για τη στέγαση και τα ξενοδοχεία, η πόλη διεξαγωγής πρέπει να έχει δωμάτια ξενοδοχείων μέτριας τιμής και ευρωπαϊκών προδιαγραφών, τα οποία δεν πρέπει να είναι ούτε μακριά από τον χώρο διεξαγωγής, ούτε από το κέντρο της πόλης. Η πόλη διεξαγωγής θα πρέπει να παρέχει το λιγότερο 2000 δωμάτια: 1000 για τις αποστολές και 1000 για τα διαπιστευμένα ΜΜΕ και τους διαπιστευμένους οπαδούς.
Η πόλη διεξαγωγής πρέπει να είναι ικανή να εγγυηθεί την ασφάλεια των συμμετεχόντων, των μελών των αποστολών και των επισκεπτών.
Η πόλη διεξαγωγής πρέπει να διαθέτει σύγχρονες υποδομές μεταφορών: ένα διεθνές αεροδρόμιο, διαθέσιμο μέσο μεταφοράς μεταξύ του αεροδρομίου, της πόλης και του ξενοδοχείου, βολική κίνηση μέσα στην πόλη και δυνατότητα για παροχή έξτρα δρομολογίων μεταφοράς.
Υποχρεωτικά πρέπει να υπάρχει διεθνές κέντρο τύπου που να μπορεί να στεγάσει, τουλάχιστον, 1.550 δημοσιογράφους.
Χώρους για τη διεξαγωγή τελετών υποδοχής και αναχώρησης, με χωρητικότητα, το λιγότερο 3000 άτομα.
Η πόλη πρέπει να παρέχει ένα κοινωνικό πρόγραμμα μαζί με την υποψηφιότητά τους, ώστε να μπορούν να δείξουν τη φιλοξενία τους, την αυθεντικότητά τους, την πολιτιστική αξία και ταυτότητά τους αλλά και της Ουκρανίας.
Έξι πόλεις υπέβαλλαν αιτήσεις μέχρι την ημέρα της προθεσμίας (8 Ιουλίου): Το Κίεβο, η Λβιβ, το Ντνίπρο, η Οδησσός, η Χερσώνα και το Χάρκοβο.[10] Πριν από την έναρξη της φάσης επιλογής χώρου διεξαγωγής, η Βίνιτσα, το Ιρπίν, το Τσερκάσι και το Ούζχοροντ είχαν, επίσης, εκφράσει την επιθυμία τους για να φιλοξενήσουν τον διαγωνισμό.[11][12] Ο Υπουργός Πολιτισμού της Ουκρανία, Yevhen Nyshchuk, δήλωσε ότι δεν υπάρχει στην Ουκρανία, κατάλληλος χώρος για τη φιλοξενία του διαγωνισμού. Επίσης, πρότεινε την κατασκευή ενός νέου χώρου στο Κίεβο ή στη Λβιβ.[13]
Στις 20 Ιουλίου 2016, οι 6 πόλεις παρουσίασαν τις υποψηφιότητές τους στην οργανωτική επιτροπή κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής στην Ουκρανική Τηλεόραση, με το όνομα "City Battle". Η εκπομπή περιλάμβανε μια συζήτηση στην οποία έπαιρναν μέρος μέλη της οργανωτικής επιτροπής, εκπρόσωποι του τύπου, Ουκρανοί μουσικοί και οπαδοί. Κάθε υποψηφιότητα παρουσιάστηκε από έναν εκπρόσωπο της κάθε πόλης:[14]
Κίεβο: Oleksii Reznikov (Αναπληρωτής Επικεφαλής της Διοίκησης της πόλης)
Λβιβ: Andrii Moskalenko (Αναπληρωτής Δήμαρχος της πόλης)
Οδησσός: Pavel Vugelman (Αναπληρωτής Δήμαρχος της πόλης)
Χάρκοβο: Igor Terekhov (Αναπληρωτής Δήμαρχος της πόλης)
Χερσώνα: Volodymyr Mykolaienko (Δήμαρχος της πόλης)
Στις 22 Ιουλίου 2016 ανακοινώθηκε ότι οι υποψηφιότητες του Κιέβου, του Ντνίπρο και της Οδησσού πέρασαν στην τελική φάση της διαδικασίας.[15]
Η EBU ανακοίνωσε στις 30 Ιουλίου 2016, ότι η πόλη διεξαγωγής θα ανακοινωθεί αυτό το διάστημα και όχι στις 1 Αυγούστου 2016, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο. Ο Εκτελεστικός Επόπτης του διαγωνισμού, Jon Ola Sand, δήλωσε ότι η EBU "θέλει να πάρει τον χρόνο που της χρειάζεται για να πάρει τη σωστή απόφαση".[16] Ο αναπληρωτής διευθυντής του NTU, Oleksandr Kharebin, δήλωσε στις 10 Αυγούστου 2016, ότι η πόλη διεξαγωγής θα ανακοινωθεί στις 24 Αυγούστου 2016, την Ημέρα Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.[17] Στις 25 Αυγούστου 2016, μία ώρα πριν από την προγραμματισμένη ώρα της ανακοίνωσης της πόλης, ο NTU ανέβαλλε την ανακοίνωση.[18]
Έπειτα από αρκετές καθυστερήσεις, ο NTU ανακοίνωσε στις 8 Σεπτεμβρίου 2016 ότι θα συνεδριάσουν με την ουκρανική κυβέρνηση και την οργανωτική επιτροπή στις 9 Σεπτεμβρίου και ότι η συνέντευξη τύπου, όπου θα γίνει η ανακοίνωση, θα γίνει στις 13:00 EEST, στο Κέντρο Τύπου της Κυβέρνησης στο Κίεβο.[19]
Φιλοξένησε τη Eurovision 2005 και την Junior Eurovision 2009. Ωστόσο, η περίοδος προετοιμασίας του διαγωνισμού θα συνέπιπτε με την 1η Κατηγορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Χόκεϊ που διεξαγόταν στο Palace of Sports από τις 22 έως τις 28 Απριλίου 2017.[21]
Υποβλήθηκε ως εφεδρικός χώρος.[22][23] Το Κίεβο ανακοίνωσε στις 24 Αυγούστου 2016, ότι αν ο διαγωνισμός διεξαχθεί εκεί, επιθυμούν το ΔΕΚ να είναι ο χώρος διεξαγωγής.[24]
Φιλοξένησε αγώνες του UEFAEuro 2012. Χρειαζόταν προσθήκη οροφής.[25]
Ανολοκλήρωτη αρένα
Στο Λβιβ υπάρχει μια ανολοκλήρωτη αρένα που θα είχε χρησιμοποιηθεί για το Eurobasket 2015. Ωστόσο, η κατασκευή της σταμάτησε όταν η πρόοδος του έργου βρισκόταν στο 25%.[25]
Η πρόταση αυτή, περιλάμβανε την πλήρη επανακατασκευή του σταδίου Μετεόρ. Αν επιλεγόταν αυτή υποψηφιότητα, αναμενόταν το στάδιο να ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2017.[26]
Το Eurovision Village ήταν η επίσημη περιοχή των θαυμαστών και των χορηγών του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision κατά τη διάρκεια της εβδομάδας εκδηλώσεων. Εκεί ήταν δυνατή η παρακολούθηση παραστάσεων από ντόπιους καλλιτέχνες, καθώς και οι ζωντανές εκπομπές που μεταδίδονται από τον κεντρικό χώρο. Βρισκόταν στην Πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο και ήταν ανοιχτό από τις 4 έως τις 14 Μαΐου 2017.[31][32]
Το EuroClub ήταν ο χώρος για τα επίσημα after party και τις ιδιωτικές εμφανίσεις των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό. Σε αντίθεση με το Eurovision Village, η πρόσβαση στο EuroClub περιοριζόταν σε διαπιστευμένους θαυμαστές, αντιπροσώπους και Τύπο. Βρισκόταν στο Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο Parkovy.[33]
Η τελετή του "Κόκκινου Χαλιού", όπου οι διαγωνιζόμενοι και οι αντιπροσωπείες τους παρουσιάζονται ενώπιον του αναγνωρισμένου Τύπου και των θαυμαστών τους, πραγματοποιήθηκε στο Ανάκτορο Μαριίνσκι στο κέντρο του Κιέβου στις 7 Μαΐου 2017 στις 19:00 CEST, και ακολούθησε η Τελετή Έναρξης στο Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο Parkovy.[34][35]
Οι προκαταρκτικές ημερομηνίες για τον διαγωνισμό ανακοινώθηκαν στις 14 Μαρτίου 2016 κατά τη διάρκεια συνεδρίασης των Αρχηγών των Αποστολών, στη Στοκχόλμη και αποφασίστηκαν ως εξής: οι ημιτελικοί ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν στις 16 και 18 Μαΐου 2017, ενώ ο τελικός στις 20. Οι ημερομηνίες αυτές, επιλέχθηκαν από την EBU, ώστε να αποφευχθεί να συμπέσει ο διαγωνισμός με άλλο μεγάλο τηλεοπτικό γεγονός.[36]
Ωστόσο, η EBU ανακοίνωσε στις 24 Ιουνίου ότι οι προκαταρκτικές ημερομηνίες για τον διαγωνισμό έπρεπε να μεταφερθούν μια εβδομάδα, με τους ημιτελικούς να έχουν προγραμματιστεί για τις 9 και 11 Μαΐου και τον τελικό στις 13 Μαΐου.[7] Αυτό οφειλόταν σε αίτημα του UA:PBC, καθώς οι αρχικές προκαταρκτικές ημερομηνίες συνέπιπταν με την Ημέρα Μνήμης για τα θύματα της απέλασης των Τατάρων της Κριμαίας στις 18 Μαΐου.[37][38] Ωστόσο, οι τρέχουσες ημερομηνίες συμπίπτουν με τους δεύτερους αγώνες των ημιτελικών του UEFA Champions League και του UEFA Europa League.[38]
Κλήρωση κατανομής στους ημιτελικούς
Η κλήρωση για τον καθορισμό της κατανομής των χωρών που θα συμμετέχουν στους αντίστοιχους ημιτελικούς τους πραγματοποιήθηκε στο Column Hall, στο Κίεβο, στις 31 Ιανουαρίου 2017, με παρουσιαστές τον Τιμούρ Μιροσνιτσένκο και τη Νίκα Κωνσταντίνοβα. Οι 37 χώρες που θα περάσουν από τη φάση των ημιτελικών έχουν κατανεμηθεί σε έξι δοχεία, με βάση το μοτίβο της ψηφοφορίας τους τα προηγούμενα έτη, όπως έχει υπολογισθεί από τον επίσημο συνεργάτη του διαγωνισμού Digame. Η κατανομή σε δοχεία μειώνει την πιθανότητα να είναι χώρες που αλληλοψηφίζονται στον ίδιο ημιτελικό ενώ ανεβάζει το σασπένς κατά τη διάρκεια του σόου.[39]
Το λογότυπο και το σλόγκαν αποκαλύφθηκαν στις 30 Ιανουαρίου 2017. Το σλόγκαν για τον φετινό διαγωνισμό είναι Celebrate Diversity (Γιορτάζουμε τη Διαφορετικότητα). Το σλόγκαν είναι το κεντρικό μήνυμα του φετινού διαγωνισμού και συνοδεύεται από ένα δημιουργικό λογότυπο που βασίζεται στο παραδοσιακό ουκρανικό περιδέραιο, γνωστό ως Namysto. Εκτός από κόσμημα, το Namysto είναι φυλακτό και σύμβολο υγείας και ομορφιάς. Είναι κατασκευασμένο από πολλές διαφορετικές χάντρες, καθεμιά με το δικό της σχέδιο, συμβολίζοντας έτσι τη διαφορετικότητα αλλά και την ατομικότητα.[40].
Παρουσιαστές
Η EBU ανακοίνωσε στις 27 Φεβρουαρίου 2017 πως οι παρουσιαστές του διαγωνισμού θα είναι οι Ολεκσάντρ Σκίσκο, Βολοντιμίρ Όσταπτσουκ και Τιμούρ Μιροσνιτσένκο, με τον Μιροσνιτσένκο να παρουσιάζει και όσα συμβαίνουν στο green room.[41] Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία του διαγωνισμού που και οι τρεις παρουσιαστές ήταν άντρες,[41] και η δεύτερη φορά που ο διαγωνισμός δεν είχε κάποια γυναίκα παρουσιάστρια, μετά το 1956. Ο Μιροσνιτσένκο είχε προηγουμένως συν-παρουσιάσει τον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 2009 και το 2013.[42][43]
Προωθητικά emojis
Στις 30 Απριλίου 2017, ανακοινώθηκε πως η δημιουργικές ομάδες του δικτύου της Eurovision και του Twitter συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν τρία emoji, τα οποία θα συνοδεύουν προωθητικά hashtags για όσο διαρκεί ο διαγωνισμός. Το emoji με την καρδιά θα εμφανίζεται με τα #ESC2017 και #Eurovision, ενώ το emoji με το βραβείο του διαγωνισμού θα εμφανίζεται με τα #12Points και #douzepoints. Το τελευταίο emoji απεικονίζει το λογότυπο του φετινού διαγωνισμού και θα εμφανίζεται με το #CelebrateDiversity, που είναι το σλόγκαν του διαγωνισμού.[44]
Παραστάσεις στην αρχή και στο μέσο του διαγωνισμού
Η EBU δημοσίευσε λεπτομέρειες σχετικά με τις εναρκτήριες και ενδιάμεσες πράξεις για καθεμία από τις ζωντανές εκπομπές στις 20 Απριλίου.[45] Ο πρώτος ημιτελικός άνοιξε με τους Monatik ερμηνεύοντας το "Spinning", ενώ στην ενδιάμεση πράξη η Τζαμάλα ερμήνευσε μια νέα εκδοχή του νικηφόρου τραγουδιού της "1944" και "Zamanyly".[45] Ο δεύτερος ημιτελικός άνοιξε με μια μίξη προηγούμενων τραγουδιών της Eurovision που ερμήνευσαν οι συμπαρουσιαστές Ολεκσάντρ Σκίσκο και Βολοντιμίρ Όσταπτσουκ, ενώ η ενδιάμεση πράξη περιλάμβανε μια χορευτική παράσταση από τους Apache Crew με τίτλο "The Children's Courtyard". Στην ενδιάμεση πράξη του τελικού, η Τζαμάλα ερμήνευσε το νέο της σινγκλ "I Believe in U",[45] και οι Onuka ερμήνευσαν ένα megamix μαζί με την Εθνική Ακαδημαϊκή Ορχήστρα Λαϊκών Οργάνων της Ουκρανίας.[46]
Συμμετέχουσες χώρες
Χώρες που συμμετέχουν στον 1ο ημιτελικό
Χώρες που ψηφίζουν στον 1ο ημιτελικό
Χώρες που συμμετέχουν στον 2ο ημιτελικό
Χώρες που ψηφίζουν στον 2ο ημιτελικό
Αρχικά, στις 31 Οκτωβρίου 2016, ανακοινώθηκε ότι σαράντα τρεις χώρες επρόκειτο να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ που σημειώθηκε το 2008 και το 2011. Η Πορτογαλία και η Ρουμανία επέστρεψαν μετά από ένα χρόνο απουσίας, ενώ η Βοσνία και Ερζεγοβίνη δεν συμμετείχε για οικονομικούς λόγους.[47] Η Ρωσία είχε σχεδιάσει να συμμετάσχει, αλλά ανακοίνωσε την αποχώρησή της στις 13 Απριλίου 2017, αφού η εκπρόσωπός της, Γιούλια Σαμοΐλοβα, είχε απαγορευθεί να εισέλθει στην Ουκρανία λόγω του ότι ταξίδεψε απευθείας από τη Ρωσία στην Κριμαία, μια περιοχή που προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014, για να δώσει παράσταση, το οποίο είναι παράνομο βάσει της ουκρανικής νομοθεσίας. Αυτό στη συνέχεια μείωσε τον αριθμό των συμμετεχουσών χωρών σε σαράντα δύο, τον ίδιο αριθμό χωρών με το 2016.[48][49]
Επανεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες
Στον διαγωνισμό συμμετείχαν πέντε εκπρόσωποι που έπαιξαν και στο παρελθόν ως βασικοί τραγουδιστές για τις ίδιες χώρες. Η Βαλεντίνα Μονέττα, που έπαιξε σε ντουέτο αυτή τη φορά, εκπροσώπησε τον Άγιο Μαρίνο σε τρεις διαδοχικές εκδόσεις: 2012, 2013 και 2014. Το ντουέτο των Κόιτ Τοόμε & Λάουρα Πόλντβερε έχουν εκπροσωπήσει και οι δύο την Εσθονία σε διαφορετικά χρόνια: ο Τοόμε το 1998 ως σόλο καλλιτέχνης, τερματίζοντας στη 12η θέση με το τραγούδι "Mere lapsed", και η Πόλντβερε το 2005 ως μέρος των Suntribe, τερματίζοντας 20οι στον ημιτελικό με το τραγούδι "Let's Get Loud". Ο Ομάρ Ναμπέρ εκπροσώπησε τη Σλοβενία το 2005, τερματίζοντας 12ος στον ημιτελικό με το τραγούδι "Stop".[51] Αυτό έγινε επίσης για μία από τις μοναδικές περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ίδιοι συμμετέχοντες όχι μόνο επέστρεψαν αφού είχαν αρχικά αγωνιστεί την ίδια χρονιά, αλλά και οι δύο συμμετοχές πραγματοποιήθηκαν στην ίδια διοργανώτρια χώρα (το μόνο άλλο πρόσφατο παράδειγμα ήταν το 1982, όπου και η Ανίτα Σκόργκαν της Νορβηγίας και η Βελγίδα Στέλλα Μάεσεν επιστρέφουν στο Ηνωμένο Βασίλειο για δεύτερη φορά μετά τον διαγωνισμό του 1977). Οι SunStroke Project εκπροσώπησαν τη Μολδαβία το 2010 μαζί με την Όλια Τίρα, τερματίζοντας 22οι με το τραγούδι "Run Away".[50].
Στον διαγωνισμό συμμετείχε επίσης το γκρουπ O’G3NE που εκπροσώπησε προηγουμένως την Ολλανδία σε μια άλλη εκδήλωση της Eurovision, τον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2007, ως Lisa, Amy και Shelley, με το τραγούδι "Adem in, adem uit".[51] Επιπλέον, στον διαγωνισμό συμμετείχαν δύο τραγουδιστές που συμμετείχαν προηγουμένως ως βοηθοί τραγουδιστές για τις ίδιες χώρες: τον εκπρόσωπο του Ισραήλ Ίμρι Ζιβ που υποστήριξε τον Ναντάβ Γκουέτζ το 2015 και τον Χόβι Σταρ το 2016,[52] και την εκπρόσωπο της Σερβίας Τιγιάνα Μπογκίσεβιτς που υποστήριξε τη Νίνα το 2011.
1ος Ημιτελικός
Δεκαοκτώ χώρες συμμετείχαν στον πρώτο ημιτελικό. Η Ιταλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισαν σε αυτόν τον ημιτελικό.[53] Οι χώρες που επισημάνθηκαν προκρίθηκαν στον τελικό.[54]
Δεκαοκτώ χώρες συμμετείχαν στον δεύτερο ημιτελικό. Η Γαλλία, η Γερμανία και η Ουκρανία ψήφισαν σε αυτόν τον ημιτελικό.[53] Η Ρωσία σχεδιαζόταν αρχικά να εμφανιστεί στη θέση τρία, αλλά αποσύρθηκε από τον διαγωνισμό αφού ο καλλιτέχνης που επέλεξαν απαγορεύτηκε να εισέλθει στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα οι χώρες που αρχικά σχεδίαζαν να εμφανιστούν τέταρτες και αργότερα, να το κάνουν μία θέση νωρίτερα.[48] Οι χώρες που επισημάνθηκαν προκρίθηκαν στον τελικό.[58]
Είκοσι έξι χώρες συμμετείχαν στον τελικό, με δικαίωμα ψήφου και οι 42 συμμετέχουσες χώρες. Η σειρά διεξαγωγής του τελικού αποκαλύφθηκε μετά τη συνέντευξη τύπου του δεύτερου ημιτελικού προκριματικού στις 11 Μαΐου.[62]
Αναλυτικά αποτελέσματα επιτροπών του πρώτου ημιτελικού[64]
Τρόπος ψηφοφορίας:
100% κοινό
100% επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Κοινό
Επιτροπές
Σουηδία
Γεωργία
Αυστραλία
Αλβανία
Βέλγιο
Μαυροβούνιο
Φινλανδία
Αζερμπαϊτζάν
Πορτογαλία
Ελλάδα
Πολωνία
Μολδαβία
Ισλανδία
Τσεχία
Κύπρος
Αρμενία
Σλοβενία
Λετονία
Ιταλία
Ισπανία
Ηνωμένο Βασίλειο
Διαγωνιζόμενοι
Σουηδία
227
124
103
8
8
4
12
6
12
5
2
4
8
8
10
8
5
7
2
10
3
2
Γεωργία
99
62
37
6
1
3
3
6
3
4
10
5
7
6
5
2
1
Αυστραλία
160
139
21
12
6
5
10
3
8
7
6
8
6
10
12
7
1
12
10
1
8
7
Αλβανία
76
38
38
10
10
10
8
Βέλγιο
165
40
125
3
3
1
7
2
3
3
2
5
5
2
4
Μαυροβούνιο
56
17
39
8
7
2
Φινλανδία
92
41
51
7
7
7
1
3
3
1
6
6
Αζερμπαϊτζάν
150
87
63
10
3
7
5
7
8
8
4
6
4
4
3
1
12
5
Πορτογαλία
370
173
197
5
12
6
6
7
4
10
12
5
12
12
12
7
10
7
8
12
4
12
10
Ελλάδα
115
61
54
1
8
12
2
2
7
1
12
10
6
Πολωνία
119
50
69
12
2
4
2
3
1
1
8
2
2
4
3
6
Μολδαβία
291
111
180
10
3
10
12
1
5
6
5
10
3
6
8
6
7
7
12
Ισλανδία
60
29
31
2
2
2
2
5
2
2
3
8
1
Τσεχία
83
81
2
4
1
4
6
2
4
12
3
5
1
4
10
7
10
8
Κύπρος
164
61
103
8
5
8
7
6
4
5
12
3
3
Αρμενία
152
87
65
7
5
10
8
4
4
12
6
10
5
1
4
6
5
Σλοβενία
36
16
20
1
4
1
1
5
4
Λετονία
21
1
20
1
Αναλυτικά αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας του πρώτου ημιτελικού[64]
Τρόπος ψηφοφορίας:
100% κοινό
100% επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Κοινό
Κοινό
Σουηδία
Γεωργία
Αυστραλία
Αλβανία
Βέλγιο
Μαυροβούνιο
Φινλανδία
Αζερμπαϊτζάν
Πορτογαλία
Ελλάδα
Πολωνία
Μολδαβία
Ισλανδία
Τσεχία
Κύπρος
Αρμενία
Σλοβενία
Λετονία
Ιταλία
Ισπανία
Ηνωμένο Βασίλειο
Διαγωνιζόμενοι
Σουηδία
227
124
103
4
8
10
5
3
7
6
10
3
5
1
10
2
5
4
5
7
1
6
1
Γεωργία
99
62
37
12
6
6
2
1
8
2
Αυστραλία
160
139
21
2
1
1
1
2
6
2
3
3
Αλβανία
76
38
38
12
3
5
10
1
7
Βέλγιο
165
40
125
10
5
4
8
2
10
7
8
4
8
7
6
4
6
8
10
6
8
4
Μαυροβούνιο
56
17
39
1
7
3
5
8
2
1
6
5
1
Φινλανδία
92
41
51
8
2
5
3
7
1
4
3
3
2
5
5
3
Αζερμπαϊτζάν
150
87
63
12
1
6
1
12
12
10
7
2
Πορτογαλία
370
173
197
12
8
10
12
12
7
12
8
10
12
6
12
7
6
7
12
12
10
12
10
Ελλάδα
115
61
54
2
3
6
6
4
5
2
12
5
4
5
Πολωνία
119
50
69
6
3
2
8
1
2
3
5
8
3
2
3
8
3
12
Μολδαβία
291
111
180
5
6
12
7
10
10
8
10
12
7
10
8
10
7
10
10
8
12
10
8
Ισλανδία
60
29
31
7
1
4
5
1
4
7
2
Τσεχία
83
81
2
2
Κύπρος
164
61
103
4
7
6
3
4
5
6
3
12
7
7
4
4
12
4
6
3
6
Αρμενία
152
87
65
3
10
5
7
4
8
6
4
5
8
1
4
Σλοβενία
36
16
20
2
8
2
4
3
1
Λετονία
21
1
20
1
4
5
1
2
7
12 βαθμοί
Παρακάτω είναι μια περίληψη των μέγιστων 12 βαθμών που απονέμονται από την επαγγελματική κριτική επιτροπή κάθε χώρας και τη τηλεψηφοφορία στον πρώτο ημιτελικό. Οι χώρες με "έντονη γραφή" έδωσαν τους μέγιστους 24 βαθμούς (12 βαθμούς η κάθε μία από επαγγελματική κριτική επιτροπή και τηλεψηφοφορία) στον καθορισμένο συμμετέχοντα.
Αναλυτικά αποτελέσματα επιτροπών του δεύτερου ημιτελικού[65]
Τρόπος ψηφοφορίας:
100% κοινό
100% επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Κοινό
Επιτροπές
Σερβία
Αυστρία
ΠΓΔΜ
Μάλτα
Ρουμανία
Ολλανδία
Ουγγαρία
Δανία
Ιρλανδία
Άγιος Μαρίνος
Κροατία
Νορβηγία
Ελβετία
Λευκορωσία
Βουλγαρία
Λιθουανία
Εσθονία
Ισραήλ
Γαλλία
Γερμανία
Ουκρανία
Διαγωνιζόμενοι
Σερβία
98
53
45
2
6
4
8
2
2
2
6
6
4
2
1
1
7
Αυστρία
147
115
32
6
3
5
8
8
7
10
7
5
4
7
6
12
4
5
8
4
6
ΠΓΔΜ
69
29
40
5
8
2
3
8
3
Μάλτα
55
55
0
2
6
8
1
3
5
1
1
5
7
1
4
2
6
3
Ρουμανία
174
26
148
10
4
1
4
3
4
Ολλανδία
200
149
51
8
8
6
6
12
10
10
3
12
12
8
8
8
8
5
6
5
8
6
Ουγγαρία
231
66
165
12
3
5
3
3
10
2
5
2
2
12
7
Δανία
101
96
5
4
7
5
10
10
6
1
5
8
10
3
2
4
6
8
4
2
1
Ιρλανδία
86
45
41
10
1
3
5
2
2
1
8
7
4
2
Άγιος Μαρίνος
1
0
1
Κροατία
141
37
104
3
1
7
2
4
1
3
6
5
5
Νορβηγία
189
137
52
1
5
2
7
7
12
7
10
4
10
10
5
12
10
10
3
12
10
Ελβετία
97
48
49
4
1
6
4
4
8
5
3
7
3
1
2
Λευκορωσία
110
55
55
7
7
3
7
1
3
5
10
12
Βουλγαρία
403
199
204
10
12
12
12
8
12
12
6
12
8
6
12
12
12
10
12
6
7
10
8
Λιθουανία
42
17
25
4
6
7
Εσθονία
85
16
69
2
2
3
1
1
7
Ισραήλ
207
75
132
7
10
4
5
1
5
6
3
7
4
10
12
1
Αναλυτικά αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας του δεύτερου ημιτελικού[65]
Τρόπος ψηφοφορίας:
100% κοινό
100% επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Κοινό
Κοινό
Σερβία
Αυστρία
ΠΓΔΜ
Μάλτα
Ρουμανία
Ολλανδία
Ουγγαρία
Δανία
Ιρλανδία
Άγιος Μαρίνος
Κροατία
Νορβηγία
Ελβετία
Λευκορωσία
Βουλγαρία
Λιθουανία
Εσθονία
Ισραήλ
Γαλλία
Γερμανία
Ουκρανία
Διαγωνιζόμενοι
Σερβία
98
53
45
6
12
10
12
5
Αυστρία
147
115
32
1
1
4
6
3
3
1
4
2
3
4
ΠΓΔΜ
69
29
40
10
4
6
3
12
5
Μάλτα
55
55
0
Ρουμανία
174
26
148
6
7
3
7
8
7
8
8
8
7
8
7
5
7
6
12
10
12
7
5
Ολλανδία
200
149
51
4
2
3
6
7
5
3
2
3
4
1
2
4
5
Ουγγαρία
231
66
165
12
12
6
6
12
10
4
6
10
12
6
8
10
8
5
8
7
7
10
6
Δανία
101
96
5
1
4
Ιρλανδία
86
45
41
3
1
4
6
2
5
2
2
3
4
7
1
1
Άγιος Μαρίνος
1
0
1
1
Κροατία
141
37
104
7
10
8
8
5
4
10
7
6
1
10
4
6
2
5
2
6
3
Νορβηγία
189
137
52
3
2
5
5
10
2
6
3
7
3
2
4
Ελβετία
97
48
49
4
2
5
5
10
1
1
5
1
2
4
1
2
4
2
Λευκορωσία
110
55
55
2
1
1
3
2
1
3
5
8
6
8
3
12
Βουλγαρία
403
199
204
8
8
10
12
8
12
12
12
10
12
8
12
6
12
10
10
12
8
12
10
Λιθουανία
42
17
25
12
10
1
1
1
Εσθονία
85
16
69
4
2
3
4
2
3
5
1
8
2
12
6
6
3
8
Ισραήλ
207
75
132
5
5
7
10
7
7
8
6
4
7
5
7
5
7
10
3
4
10
8
7
12 βαθμοί
Παρακάτω είναι μια περίληψη των μέγιστων 12 βαθμών που απονέμονται από την επαγγελματική κριτική επιτροπή κάθε χώρας και τη τηλεψηφοφορία στον δεύτερο ημιτελικό. Οι χώρες με "έντονη γραφή" έδωσαν τους μέγιστους 24 βαθμούς (12 βαθμούς η κάθε μία από επαγγελματική κριτική επιτροπή και τηλεψηφοφορία) στον καθορισμένο συμμετέχοντα.
Αναλυτικά αποτελέσματα τηλεψηφοφορίας του τελικού[66]
Τρόπος ψηφοφορίας:
100% κοινό
100% επιτροπές
Συνολικά
Επιτροπές
Κοινό
Κοινό
Σουηδία
Αζερμπαϊτζάν
Άγιος Μαρίνος
Λετονία
Ισραήλ
Μαυροβούνιο
Αλβανία
Μάλτα
ΠΓΔΜ
Δανία
Αυστρία
Νορβηγία
Ισπανία
Φινλανδία
Γαλλία
Ελλάδα
Λιθουανία
Εσθονία
Μολδαβία
Αρμενία
Βουλγαρία
Ισλανδία
Σερβία
Αυστραλία
Ιταλία
Γερμανία
Πορτογαλία
Ελβετία
Ολλανδία
Ιρλανδία
Γεωργία
Κύπρος
Λευκορωσία
Ρουμανία
Ουγγαρία
Σλοβενία
Βέλγιο
Πολωνία
Ηνωμένο Βασίλειο
Κροατία
Τσεχία
Ουκρανία
Contestants
Ισραήλ
39
34
5
1
1
3
Πολωνία
64
23
41
5
2
3
1
3
3
2
1
7
4
10
Λευκορωσία
83
50
33
6
2
1
2
1
6
4
3
8
Αυστρία
93
93
0
Αρμενία
79
58
21
6
2
10
1
2
Ολλανδία
150
135
15
1
2
1
10
1
Μολδαβία
374
110
264
8
10
8
8
5
3
1
2
8
3
6
6
5
7
6
8
4
6
10
6
7
12
12
7
12
5
8
6
10
12
10
3
7
6
6
4
5
12
Ουγγαρία
200
48
152
4
7
4
2
1
7
6
2
3
3
5
4
4
2
2
8
6
2
12
4
3
2
5
6
2
8
10
5
1
5
1
12
4
Ιταλία
334
126
208
1
6
10
3
8
10
12
12
8
6
2
8
8
5
7
5
5
4
4
7
6
2
4
4
10
2
1
5
8
6
4
10
5
2
7
1
Δανία
77
69
8
8
Πορτογαλία
758
382
376
10
8
7
10
12
8
8
8
7
5
12
12
12
12
12
8
12
10
6
10
7
12
8
7
5
12
12
12
10
8
7
7
7
7
8
12
10
8
10
8
10
Αζερμπαϊτζάν
120
78
42
1
5
10
12
4
10
Κροατία
128
25
103
2
3
12
7
3
10
4
1
1
5
1
6
8
8
3
3
3
5
12
1
5
Αυστραλία
173
171
2
2
Ελλάδα
77
48
29
3
7
1
5
12
1
Ισπανία
5
0
5
5
Νορβηγία
158
129
29
6
1
7
2
6
1
5
1
Ηνωμένο Βασίλειο
111
99
12
4
1
3
4
Κύπρος
68
36
32
1
12
12
3
2
2
Ρουμανία
282
58
224
3
2
6
5
7
4
6
4
10
10
7
3
10
1
4
6
12
2
8
5
4
10
10
6
7
4
7
12
4
2
6
2
6
7
7
6
6
3
Γερμανία
6
3
3
3
Ουκρανία
36
12
24
7
3
4
1
2
7
Βέλγιο
363
108
255
12
4
5
12
6
4
5
5
4
6
8
7
4
10
8
5
10
12
2
5
4
10
3
4
2
10
10
7
10
5
2
6
5
8
6
12
3
5
4
5
Σουηδία
344
218
126
3
2
4
3
2
7
5
12
1
5
5
6
3
3
3
3
3
2
8
1
6
1
1
4
1
5
3
2
3
1
2
3
4
2
7
Βουλγαρία
615
278
337
7
12
12
7
10
6
10
10
12
10
7
8
10
7
4
10
7
7
8
7
4
10
5
8
5
8
6
8
6
7
10
12
8
12
7
8
8
12
8
12
2
Γαλλία
135
45
90
5
4
2
1
6
3
1
4
1
5
8
12
2
1
6
2
3
3
4
4
1
3
3
6
12 βαθμοί
Παρακάτω είναι μια περίληψη των μέγιστων 12 βαθμών που απονέμονται από την επαγγελματική κριτική επιτροπή κάθε χώρας και την τηλεψηφοφορία στον τελικό. Οι χώρες με έντονη γραφή έδωσαν τους μέγιστους 24 βαθμούς (12 βαθμούς η κάθε μία από επαγγελματική κριτική επιτροπή και τηλεψηφοφορία) στον καθορισμένο συμμετέχοντα.
Δυνατότητα για συμμετοχή στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision έχει κάθε ραδιοτηλεοπτικός φορέας που είναι ενεργό μέλος της EBU και μπορεί να μεταδώσει των διαγωνισμό μέσω του δικτύου της Eurovision. Η EBU έχει στείλει προσκλήσεις σε όλα τα 56 ενεργά μέλη. 42 χώρες ανακοινώθηκε πως θα συμμετέχουν ενώ οι παρακάτω χώρες δήλωσαν πως δεν θα συμμετέχουν:[68]
Ενεργά μέλη της EBU
Ανδόρρα – Η δημόσια τηλεόραση της Ανδόρρας (RTVA) ανακοίνωσε στις 19 Μαΐου 2016, ότι δεν θα συμμετάσχουν στη Eurovision 2017, χωρίς να διευκρινίσουν τους λόγους.[69]
Βοσνία & Ερζεγοβίνη – Ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Βοσνίας Ερζεγοβίνης (BHRT) ανακοίνωσε στις 28 Σεπτεμβρίου 2016, ότι δεν θα συμμετέχουν στον διαγωνισμό το 2017, εξαιτίας της μη ικανότητάς τους να βρουν χρηματοδότηση και χορηγό για τη συμμετοχή τους.[70] Ο BHRT αντιμετώπιζε, επίσης, οικονομικές δυσκολίες, λόγω της έλλειψης ενός νόμου, ο οποίος θα επέτρεπε τη λειτουργία του φορέα. Τον Μάιο του 2016, η EBU είχε απειλήσει τον BHRT πως θα τον αφαιρούσε από ενεργό μέλος, εξαιτίας μη πληρωμής χρέους 6 εκατ. ελβετικών φράγκων(5,4 εκατ. €).[71][72]
Λουξεμβούργο – Ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Λουξεμβούργου (RTL) δήλωσε στις 25 Μαΐου 2016 ότι δεν θα συμμετάσχουν στον διαγωνισμό του 2017.[73] Ωστόσο, στις 21 Ιουνίου 2016, η επιτροπή αιτημάτων της Κυβέρνησης του Λουξεμβούργου έλαβε 5 αιτήματα, σχετικά με διάφορα θέματα που είχαν σχέση με το Μεγάλο Δουκάτο. Ένα από αυτά ήταν η επιστροφή του Λουξεμβούργου στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision. Συνεπώς, η Κυβέρνηση του Λουξεμβούργου θα διοργανώσει ένα debate για να συζητήσει τις προτάσεις του αιτήματος, δηλαδή, και την πιθανή επιστροφή της χώρας στον διαγωνισμό.[74] Ο RTL, στις 22 Αυγούστου 2016, δήλωσε άλλη μια φορά ότι δεν θέλουν να συμμετέχουν στον διαγωνισμό.[75]
Μονακό – Το Télé Monte Carlo (TMC) ανακοίνωσε στις 19 Αυγούστου 2016 ότι δεν θα συμμετέχει στον διαγωνισμό.[76]
Ρωσία – Η Ρωσία προοριζόταν να συμμετάσχει κανονικά στον διαγωνισμό με το τραγούδι "Flame is Burning" από τη Yulia Samoylova[77]. Ωστόσο, στις 13 Απριλίου 2017, αποχώρησε από τον διαγωνισμό ύστερα από την απόφαση των Ουκρανικών αρχών να αποκλείσουν τη φετινή της εκπρόσωπό, να εισέλθει στη χώρα επειδή αποκαλύφθηκε πως η καλλιτέχνιδα είχε επισκεφθεί την Κριμαία, χωρίς την άδεια των αρχών και αφού είχε ήδη καταληφθεί από τη Ρωσία το 2014[78].
Σλοβακία – Η δημόσια τηλεόραση της χώρας ανακοίνωσε στις 12 Απριλίου του 2016 ότι η Σλοβακία δε συμμετέχει στον διαγωνισμό από το 2012 λόγω του κόστους συμμετοχής. Ο διευθυντής ροής προγράμματος του καναλιού, Juraj Kadáš, τόνισε ότι ο διαγωνισμός αυτός είναι ένα show που προσελκύει τους τηλεθεατές αλλά αυτή τη στιγμή η δημόσια τηλεόραση έχει ένα συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο δίνει προτεραιότητα στη χρηματοδότηση των σλοβακικών τηλεοπτικών παραγωγών.[79] Ο RTVS ανακοίνωσε στις 6 Σεπτεμβρίου 2016, ότι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα για τη συμμετοχή της Σλοβακίας στον διαγωνισμό.[80] Ενώ στις 24 Οκτωβρίου 2016 η γενική διευθύντρια της Ουκρανικής τηλεόρασης (NTU), η οποία διοργανώνει φέτος τον διαγωνισμό, ανέφερε πως δεν υπάρχει αρνητική πληροφορία από τη Σλοβακία και το ενδεχόμενο επιστροφής είναι ακόμη ανοικτό[81], την ίδια μέρα ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας της χώρας (RTVS) ανακοίνωσε επίσημα πως τελικά η Σλοβακία δεν θα συμμετέχει στον διαγωνισμό το 2017[82].
Τουρκία – Η Τουρκική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (TRT) εξέδωσε γραπτή δήλωση στη EBU που εγκρίνουν τη συμμετοχή τους για το 2017, αλλά είναι άγνωστο αν αυτή η γραπτή δήλωση ισχύει. Τα τελευταία δύο χρόνια, υπήρξαν πολλές αναφορές ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, αλλά ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο. Η Τουρκία συμμετείχε για τελευταία φορά στο διαγωνισμό του 2012, αλλά στη συνέχεια αποσύρθηκε λόγω διαφωνίας με την EBU για τον τρόπο ψηφοφορίας και την ανάμιξη των κριτικών επιτροπών.[83] Στις 28 Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης πως η απόφαση συμμετοχής στον διαγωνισμό θα παρθεί στις αρχές Οκτωβρίου[84]. Στις 23 Οκτωβρίου η γενική διευθύντρια της Ουκρανικής τηλεόρασης ανέφερε πως το TRT αρνήθηκε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό το 2017[85]. Κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε την επόμενη μέρα και επίσημα από το TRT[86].
Συνεργαζόμενα μέλη της ΕΒU
Καζακστάν – Ο τηλεοπτικός σταθμός Khabar TV έγινε μέλος της EBU στις αρχές του 2016, άρα μια συμμετοχή για πρώτη φορά από το Καζακστάν είναι αναμενόμενη.[87] Στα τέλη Σεπτεμβρίου η EBU ανακοίνωσε πως εξετάζει το ενδεχόμενο συμμετοχής συνεργαζομένων μελών της στον διαγωνισμό, κάνοντας περισσότερο πιθανή τη συμμετοχή του Khabar TV, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει επίσημη ανακοίνωση[88]. Στις 31 Οκτωβρίου 2016, όπου επιβεβαιώθηκε η επίσημη λίστα των συμμετεχόντων από την EBU, το Καζακστάν δεν συμπεριλαμβανόταν ενώ, αναφέρθηκε από την EBU πως το ενδεχόμενο συμμετοχής συνεργαζομένων μελών στον διαγωνισμό μένει προς το παρόν κλειστό (με εξαίρεση την Αυστραλία η οποία είναι προσκεκλημένη).
Κόσοβο – Στις 7 Απριλίου 2016, ο γενικός διευθυντής του ραδιοτηλεοπτικού φορέα του Κοσόβου ανέφερε σε μια δήλωση, ότι το Κόσοβο έχει προσκληθεί να συμμετάσχει στην επιτροπή του τηλεοπτικού δικτύου της Eurovision και ότι η συμμετοχή του Κοσόβου στον διαγωνισμό ή όχι, εξαρτάται από την επιτροπή.[92][93]
Λίχτενσταϊν - Στις 21 Σεπτεμβρίου 2016, ο 1FLTV, ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Λίχτενσταϊν, ανακοίνωσε πως δεν θα είναι σε θέση να διαγωνιστούν στον διαγωνισμό του 2017, αλλά θα προσπαθήσουν να συμμετέχουν σε έναν μελλοντικό διαγωνισμό, αφού ξεπεράσουν τα οικονομικά τους προβλήματα.[94]
Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές
Οι περισσότερες χώρες έστειλαν σχολιαστές στο Κίεβο ή σχολίασαν από τη χώρα τους, προκειμένου να προσθέσουν πληροφορίες στους συμμετέχοντες και, εάν είναι απαραίτητο, να παράσχουν πληροφορίες ψηφοφορίας. Η EBU ανακοίνωσε στις 9 Μαΐου ότι και οι τρεις εκπομπές θα μεταδοθούν επίσης ζωντανά μέσω YouTube.[95]
Αναφέρθηκε από την EBU ότι ο διαγωνισμός προβλήθηκε από ένα παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό περίπου 182 εκατομμυρίων θεατών,[96] που ήταν 22 εκατομμύρια λιγότερο από το ρεκόρ του 2016 που προβλήθηκε από 204 εκατομμύρια.[97] Η EBU δήλωσε ότι αυτή η μείωση στα νούμερα τηλεθέασης ήταν πιθανόν αποτέλεσμα της αποχώρησης της Ρωσίας και της απόφασής της να μην μεταδώσει καμία από τις τρεις εκπομπές.[48][96]
Ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί και σχολιαστές στις συμμετέχουσες χώρες
Τον Δεκέμβριο του 2016, ο Γκρίτσακ διορίστηκε νέος επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής. Τον Φεβρουάριο του 2017, 21 μέλη της ομάδας παραιτήθηκαν ισχυριζόμενοι ότι ο νέος διορισμός ουσιαστικά σταμάτησε τις εργασίες για δύο μήνες.[161][162]
Συμμετοχή & τραγούδι της Γαλλίας
Ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Γαλλίας, France 2, ανακοίνωσε στις 9 Φεβρουαρίου 2017, πως τη Γαλλία θα εκπροσωπήσει η ερμηνεύτρια Alma με το τραγούδι "Requiem".[163] Την εβδομάδα 12-17 Φεβρουαρίου 2017, ανακαλύφθηκε πως το τραγούδι είχε ηχογραφηθεί και ερμηνευτεί πριν την προθεσμία που είχε δώσει η EBU (1 Σεπτεμβρίου 2016), παραβιάζοντας, έτσι, τον κανονισμό υποβολής τραγουδιών της EBU.[164] Επιπλέον έρευνες έδειξαν ότι το τραγούδι είχε ερμηνευτεί στα τέλη Ιανουαρίου του 2015.[165] Ενώ ο γαλλικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας ισχυρίζεται πως το τραγούδι δεν έχει παραβιάσει τον κανονισμό της EBU, δεν είχε παρθεί καμία απόφαση περί αποκλεισμού της Γαλλίας μέχρι τότε.[165] Στις 21 Φεβρουαρίου 2017, έγινε γνωστό ότι η Alma και η ομάδα της δουλεύουν πάνω στη δημιουργία μίας δίγλωσσης έκδοσης του τραγουδιού (Γαλλικά και Αγγλικά), υποδηλώνοντας ότι το τραγούδι δεν έχει αποκλειστεί.[166] Στις αρχές Μαρτίου 2017 το επίσημο κανάλι της Eurovision στο YouTube, δημοσίευσε την τελική έκδοση του τραγουδιού όπου εκτός από τις αλλαγές στους στίχους του τραγουδιού, είχε αλλάξει ελαφρά και η μουσική του τραγουδιού, πιθανότατα για να μην αποκλειστεί το τραγούδι.
Ρωσική αποχώρηση
Το Channel One Russia (C1R) ανακοίνωσε στις 12 Μαρτίου 2017 ότι θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό με το "Flame Is Burning", που ερμηνεύει η Γιούλια Σαμοΐλοβα. Ωστόσο, η Σαμοΐλοβα έλαβε τριετή ταξιδιωτική απαγόρευση εισόδου στην Ουκρανία από την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας (SBU) στις 22 Μαρτίου,[167] λόγω του παράνομου ταξιδιού απευθείας από τη Ρωσία στην Κριμαία, μια περιοχή που προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014, το 2015 για να δώσει παράσταση.[168][169] Η είσοδος στην Κριμαία από μη Ουκρανούς πολίτες μέσω της Ρωσίας είναι παράνομη σύμφωνα με την ουκρανική νομοθεσία.[168] Ωστόσο, η Σαμοΐλοβα επιβεβαίωσε ότι εμφανίστηκε στην Κριμαία το 2015.[170][171][172]
Η EBU απάντησε δηλώνοντας τη δέσμευσή της να διασφαλίσει ότι όλες οι συμμετέχουσες χώρες θα μπορούν να εμφανιστούν στο Κίεβο, ενώ εξέφρασε την απογοήτευσή της για την έλλειψη συμβιβασμού από την C1R και την UA:PBC.[173] Στο C1R προσφέρθηκε η ευκαιρία να επιτρέψουν στη Σαμοΐλοβα να εμφανιστεί μέσω δορυφόρου από έναν χώρο της επιλογής τους,[174] αλλά ένας τέτοιος συμβιβασμός απορρίφθηκε τόσο από το C1R όσο και από την ουκρανική κυβέρνηση.[175]
Η Γενική Διευθύντρια της EBU, Ingrid Deltenre, καταδίκασε τις ενέργειες της Ουκρανίας, χαρακτηρίζοντάς τις ως "κατάχρηση του διαγωνισμού για πολιτικούς λόγους" και "απολύτως απαράδεκτες".[176] Το C1R ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τον διαγωνισμό στις 13 Απριλίου, δηλώνοντας ότι μπορεί επίσης να μην μεταδώσει τον διαγωνισμό.[48][49][177] Το C1R δεν είχε οργανώσει κατάλυμα πριν από την ανακοίνωση του καλλιτέχνη, όπως συμβαίνει συνήθως, και αρνήθηκε να παραστεί στη συνάντηση των επικεφαλής των αντιπροσωπειών. Ανακοινώνοντας τον καλλιτέχνη τους λίγο πριν από τη λήξη της προθεσμίας για την υποβολή συμμετοχής στον διαγωνισμό και μη κράτηση ξενοδοχείου, εικάστηκε ότι η C1R δεν είχε σκοπό να πάει λόγω του κοινού που αποδοκίμαζε τους Ρώσους καλλιτέχνες σε προηγούμενους διαγωνισμούς.[178]
Ως μέρος των εορτασμών της Ρωσικής Ημέρας της Νίκης στις 9 Μαΐου, η Σαμοΐλοβα έδωσε άλλη μια παράσταση στην Κριμαία, συμπεριλαμβανομένου του "Flame Is Burning", το τραγούδι που προοριζόταν να εκπροσωπήσει τη Ρωσία στον διαγωνισμό.[179]
Συμβιβασμός του Ισραηλινού ραδιοτηλεοπτικού φορέα
Σύμφωνα με πρόταση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου και του υπουργού Οικονομικών Μοσέ Κάλον, η Ισραηλιτική Αρχή Τηλεόρασης (IBA) αναδιοργανώθηκε σε δύο ξεχωριστές οντότητες: την Ισραηλινή Δημόσια Ραδιοτηλεόραση (IPBC), με ευθύνη για "ενικό προγραμματισμό", όπως η ψυχαγωγία, και ένας άλλος με ευθύνη για τις ειδήσεις και τον προγραμματισμό της επικαιρότητας. Το IPBC φέρει επίσης την επωνυμία Kan. Η EBU ενημέρωσε το εκτελεστικό συμβούλιο της IPBC στις 7 Απριλίου ότι ένας τέτοιος συμβιβασμός θα τους καθιστούσε ανίκανους να παραμείνουν μέλη χωρίς διέξοδο για προγραμματισμό ειδήσεων και επικαιρότητας. Στη συνέχεια αναφέρθηκε ότι η IBA ενδέχεται να πάψει να είναι μέλος της EBU.[180]
Το IBA αναμενόταν να κλείσει στις 15 Μαΐου 2017, πριν αναμενόταν η κυκλοφορία του IPBC. Ωστόσο, στις 9 και 10 Μαΐου 2017, η IBA έκλεισε απροσδόκητα τις περισσότερες από τις δραστηριότητές της σε ειδήσεις και εκπομπές επικαιρότητας.[181] Ο διαγωνισμός του 2017 ήταν το τελευταίο πρόγραμμα που μετέδωσε το Channel 1 στο πλαίσιο του IBA, όπου ένα σκελετό προσωπικό είκοσι ατόμων παρέμεινε για να εξασφαλίσει την ομαλή μετάδοση των εκπομπών στο Channel 1.[122][182] Μετά το τέλος του διαγωνισμού, ο σταθμός εμφάνισε μια διαφάνεια σχετικά με το κλείσιμό του. Κατά τη διάρκεια του τμήματος της ψηφοφορίας της κριτικής επιτροπής του τελικού, ο Ofer Nachshon, ο εκπρόσωπος της ισραηλινής ψηφοφορίας από το 2009, αποχαιρέτησε εκ μέρους της IBA πριν αποκαλύψει τους βαθμούς της κριτικής επιτροπής. Αυτό αναφέρθηκε εσφαλμένα από πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης καθώς το Ισραήλ αποχωρεί από τον διαγωνισμό.[183]
Η IPBC υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην EBU αργότερα το ίδιο έτος και έγινε αποδεκτή, επομένως το Ισραήλ συνέχισε να συμμετέχει. Συνέχισαν για να κερδίσουν τον διαγωνισμό την επόμενη χρονιά και στη συνέχεια κέρδισαν το δικαίωμα να φιλοξενήσουν την έκδοση του 2019.[184] Ωστόσο, η EBU προειδοποίησε ότι το εκκρεμές σχέδιο να γίνει το τμήμα ειδήσεων της IPBC ξεχωριστή οντότητα έρχεται σε σύγκρουση με τους κανόνες που απαιτούν από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς-μέλη να χειρίζονται τόσο ειδήσεις όσο και ψυχαγωγικά προγράμματα.[185] Καθώς πλησίαζε η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου για τη διάσπαση, ο Νετανιάχου δήλωσε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση θα συμμορφωνόταν με τους κανόνες της EBU για την προστασία των δικαιωμάτων φιλοξενίας για την έκδοση του 2019.[186][187][188] Το Ανώτατο Δικαστήριο της Δικαιοσύνης εξέδωσε αργότερα μια προσωρινή διαταγή, εμποδίζοντας τη διάσπαση.[189] Η διάσπαση τελικά ακυρώθηκε οριστικά, επιτρέποντας στο IPBC να πληροί όλες τις απαιτήσεις για ένταξη στην EBU.[190][191]
Επιχείρημα για τη χρήση προηχογραφημένων φωνητικών ζωντανά
Το Norsk rikskringkasting (NRK) είχε συζητήσεις με την EBU σχετικά με την κατάργηση του κανόνα που απαγορεύει τα προηχογραφημένα φωνητικά κατά τη διάρκεια ζωντανών εμφανίσεων στον διαγωνισμό. Ένας τέτοιος κανόνας έχει σκοπό να εγγυηθεί την αυθεντικότητα των ζωντανών παραστάσεων.[192] Η συζήτηση προέρχεται από όταν ο Νορβηγός εκπρόσωπος Jowst δήλωσε τη δυσαρέσκειά του για τον κανόνα σε μια συνέντευξη στις 24 Μαρτίου, σε σχέση με την τεχνική δειγματοληψίας των κομμένων φωνητικών στο τραγούδι του "Grab the Moment" που δεν μπορεί να αποδοθεί στη ζωντανή απόδοση.[192]
Τέτοιες συζητήσεις έγιναν επίσης το 1999, όταν τα προηχογραφημένα φωνητικά κατά τη διάρκεια του κροατικού τραγουδιού, "Marija Magdalena", που ερμήνευσε η Ντόρις Ντράγκοβιτς, οδήγησαν σε αντιρρήσεις από τη νορβηγική αντιπροσωπεία — με επικεφαλής τον Γιον Όλα Σαντ τότε. Τέτοιες αντιρρήσεις οδήγησαν την EBU να εξετάσει το ενδεχόμενο να αφαιρέσει το ένα τρίτο της τελικής βαθμολογίας της Κροατίας, μειώνοντάς το από 118 βαθμούς σε 79. Ωστόσο, μια τέτοια αφαίρεση δεν έγινε ποτέ. Η πιθανή κατάργηση του κανόνα, παράλληλα με την κατάργηση της ζωντανής ορχήστρα το 1999, οδήγησε ορισμένους θαυμαστές και επικριτές του διαγωνισμού να υποστηρίξουν ότι ο διαγωνισμός έχει γίνει υπερβολικά εμπορευματοποιημένος και η αυθεντικότητα των ζωντανών παραστάσεων έχει τεθεί σε κίνδυνο.[192]
Αφού συζήτησε το θέμα με την EBU, το NRK έλαβε εξαίρεση στον κανόνα. Ο Jowst δήλωσε ότι "[στη νορβηγική αποστολή] έχει πλέον επιτραπεί να χρησιμοποιήσει τα ηχογραφημένα φωνητικά κομμάτια, [...]. Αλλά [έχουν] εξασκήσει επίσης ένα plan B με τους δευτερεύοντες τραγουδιστές, εάν υπάρξουν μεγάλες διαμαρτυρίες από άλλους στο Κίεβο."[193] Τόσο ο Jowst όσο και ο Αλεξάντερ Βάλμαν πιστεύουν ότι αν το "Grab the Moment" ήταν στον ημιτελικό του διαγωνισμού του 2018 μετά την κατάργηση του κανόνα, θα είχαν ένα πλεονέκτημα. Το NRK δήλωσε στις 2 Μαΐου ότι ο Jowst στόχευε να ερμηνεύσει το τραγούδι ακουστικά ως back-up, φέρνοντας δύο επιπλέον δευτερεύοντες τραγουδιστές που θα ερμήνευαν ζωντανά τα προηχογραφημένα φωνητικά χρησιμοποιώντας ένα φίλτρο που εφαρμόστηκε από την ομάδα μηχανικής ήχου, ώστε να μην συμβιβαστεί σε ποιότητα ήχου.[194]
Τεχνικά θέματα κατά την εσθονική συμμετοχή
Στις 11 Μαΐου 2017, κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του δεύτερου ημιτελικού, το μικρόφωνο της εκπροσώπου της Εσθονίας φαινόταν να έχει δυσλειτουργήσει καθώς η τραγουδίστρια Λάουρα Πόλντβερε δεν ακουγόταν για περίπου δύο δευτερόλεπτα από τους θεατές στο σπίτι. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η εσθονική αντιπροσωπεία σκέφτηκε να προσφύγει στην EBU για να επιτρέψει στην Πόλντβερε και τον Κόιτ Τοόμε να εκτελέσουν ξανά τη συμμετοχή τους "Verona" ως αποτέλεσμα του λάθους, αλλά αργότερα αποφάσισε να μην το κάνει. Ο Mart Normet, ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας για την Εσθονία, εξήγησε "Αν υπήρξε μια τόσο δυνατή παράσταση για τρία λεπτά και έχει δοθεί το απόλυτο μέγιστο, τότε αυτή η ενέργεια δεν επιστρέφει ξανά όταν ανέβεις ξανά στη σκηνή". Η EBU ανταποκρίθηκε στην κατάσταση, περιγράφοντας το σφάλμα ως καθαρά τεχνικό, καθώς το μικρόφωνο έπρεπε να ενεργοποιηθεί αυτόματα. Αντίθετα, ένας τεχνικός ήχου αναγκάστηκε να ανταποκριθεί ενεργοποιώντας χειροκίνητα το μικρόφωνο μέσω του γραφείου ήχου.[195] Η χώρα τελικά απέτυχε να φτάσει στον μεγάλο τελικό, με την Πόλντβερε να εκφράζει την ενόχλησή της, ωστόσο δηλώνοντας "Δεν νομίζω ότι επηρεάζεται τόσο τρομερά όταν μερικές λέξεις μένουν ανήκουστες".[196]
Ο Πορτογάλος εκπρόσωπος Σαλβαντόρ Σομπράλ επέστησε την προσοχή στην Ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση φθάνοντας στη συνέντευξη Τύπου των νικητών του πρώτου ημιτελικού με μια φανέλα "S.O.S. Refugees".[197] "Αν είμαι εδώ και έχω ευρωπαϊκή έκθεση, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι ένα ανθρωπιστικό μήνυμα", δήλωσε ο Σομπράλ. "Οι άνθρωποι έρχονται στην Ευρώπη με πλαστικές βάρκες και καλούνται να δείξουν τα πιστοποιητικά γέννησής τους για να εισέλθουν σε μια χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μετανάστες, είναι πρόσφυγες που τρέχουν από το θάνατο. Μην κάνετε λάθος. Συμβαίνουν τόσα πολλά γραφειοκρατικά πράγματα στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Ιταλία και θα πρέπει να βοηθήσουμε στη δημιουργία νόμιμων και ασφαλών οδών από αυτές τις χώρες προς τις χώρες του πεπρωμένου τους", πρόσθεσε, αποσπώντας ένα χειροκρότημα.[198] Αργότερα, η EBU διέταξε απαγόρευση, ώστε να μην μπορεί να το φοράει για το υπόλοιπο του διαγωνισμού.[199] Η EBU εξήγησε ότι η μπλούζα του Σομπράλ χρησιμοποιήθηκε ως μέσο "πολιτικού μηνύματος", το οποίο παραβιάζει τους κανόνες του διαγωνισμού.[199] Ωστόσο, ο Σομπράλ υποστήριξε στη νικητήρια συνέντευξη τύπου ότι δεν ήταν πολιτικό, αλλά ένα μήνυμα ανθρωπισμού.[200]
Σκηνική εισβολή
Η ερμηνεία του τραγουδιού "I Believe in U" της Τζαμάλα κατά την ενδιάμεση πράξη παρεμποδίστηκε από έναν άνδρα ντυμένο με αυστραλιανή σημαία ο οποίος εισέβαλε στη σκηνή και για λίγο έκανε μούνινγκ (εμφάνιση των γυμνών γλουτών) στο κοινό πριν τον απομακρύνει η ασφάλεια.[201] Αργότερα αναγνωρίστηκε ως ο Ουκρανός φαρσέρ Βιτάλι Σεντιούκ.[202] Στην απάντησή της για το περιστατικό, η EBU δήλωσε τα εξής: "Ένα άτομο ανέβηκε στη σκηνή στην αρχή της παράστασης της Τζαμάλα του "I Believe in U" στον αποψινό διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision στο Κίεβο. Απομακρύνθηκε γρήγορα από τη σκηνή από την ασφάλεια και εκτός αγωνιστικού χώρου. Αυτή τη στιγμή κρατείται και ανακρίνεται από την αστυνομία στο αστυνομικό γραφείο του χώρου". Η τελευταία φορά που ένα μη εξουσιοδοτημένο άτομο απέκτησε πρόσβαση στη σκηνή ήταν το 2010 όταν η ισπανική παράσταση διακόπηκε από τον Τζίμι Τζαμπ.[203]
Ο OGAE ιδρύθηκε το 1984 στη Savonlinna, στη Φινλανδία από τον Jari-Pekka Koikkalainen. Είναι ένα δίκτυο με πάνω από 40 fan club σε όλο τον κόσμο και είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση και Μη κερδοσκοπική οργάνωση. Κάθε χρόνο τα fun club ψηφίζουν τα πρώτα δέκα αγαπημένα τους τραγούδια που έχουν ψηφιστεί από τα μέλη τους. Το 2017, το OGAE Poll ξεκίνησε την 1η Απριλίου 2017 και τελείωσε στις 30 του μήνα[207]. Η Ιταλία νίκησε το OGAE Poll έχοντας λάβει 497 βαθμούς από 44 μέλη-σωματία που ψήφισαν. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τα τελικά αποτελέσματα:[208][209][210]
Το Βραβείο Μπάρμπαρα Ντεξ απονέμεται κάθε χρόνο στον χειρότερο/η ντυμένο/η καλλιτέχνη. Έχει πάρει καθαρά χιουμοριστικό χαρακτήρα και έχει πάρει το όνομά του από τη βελγίδα καλλιτέχνη Μπάρμπαρα Ντεξ η οποία συμμετείχε στον διαγωνισμό του 1993, η οποία τη βραδιά του διαγωνισμού, φορούσε ένα χειροποίητο φόρεμα που θεωρήθηκε ως ένα από τα χειρότερα στην ιστορία του διαγωνισμού. Το βραβείο απένειμε για πρώτη χρονιά η οπαδική ιστοσελίδα songfestival.be, αφού το διοργάνωνε η οπαδική ιστοσελίδα House of Eurovision από το 1997 έως το 2016.[211]
Το Eurovision Song Contest: Kyiv 2017 είναι το επίσημο άλμπουμ συλλογής του διαγωνισμού, που συγκεντρώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση και κυκλοφόρησε από την Universal Music Group ψηφιακά στις 21 Απριλίου και φυσικά στις 28 Απριλίου 2017.[212] Το άλμπουμ περιλαμβάνει και τις 42 συμμετοχές, συμπεριλαμβανομένων των ημι-φιναλίστ που δεν κατάφεραν να προκριθούν στον τελικό. Το άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης τη ρωσική συμμετοχή που αποσύρθηκε από τον διαγωνισμό στις 13 Απριλίου 2017.[48][213][214] Αυτή είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που το επίσημο άλμπουμ περιείχε ένα τραγούδι που είχε αποσυρθεί πριν από τον διαγωνισμό.
Οι συμμετέχουσες χώρες ακολούθησαν την εξής διαδικασία για να επιλέξουν τον καλλιτέχνη και το τραγούδι που θα τις εκπροσωπήσει στον διαγωνισμό του 2017:
↑Η Ελβετία, η οποία είχε κατανεμηθεί στο δοχείο 1, είχε προκατανεμηθεί για να αγωνιστεί στον δεύτερο ημιτελικό μετά από αίτημα του ελβετικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα SRF.
↑Η Ρωσία αποχώρησε περίπου τρεις μήνες μετά την κλήρωση των ημιτελικών.
↑ 3,03,1Ο τίτλος είναι στα Λατινικά, αλλά οι στίχοι στα Ουγγρικά. Το τραγούδι περιέχει επίσης ονοματοποιίες που χρησιμοποιούνται συνήθως από Ρομά τραγουδιστές αλλά χωρίς νόημα στα Ρομανί.[61]
↑ 4,04,1Το "Grab the Moment" περιλαμβάνει φωνητικά χωρίς πιστοποίηση από τον Νορβηγό τραγουδιστή Αλεξάντερ Βάλμαν
↑ 5,05,1Ενώ το τραγούδι έχει αγγλικό τίτλο, οι στίχοι είναι εξ ολοκλήρου στα Λευκορωσικά.
↑ 7,07,17,2Παρά το γεγονός ότι τερμάτισε με τον ίδιο αριθμό πόντων με τη Δανία, η Ελλάδα θεωρείται ότι τερμάτισε στη δέκατη ένατη θέση λόγω της λήψης μεγαλύτερου αριθμού πόντων στην τηλεψηφοφορία.
↑Οι τρεις εκπομπές μεταδόθηκαν στο TVP Rozrywka με μία ημέρα καθυστέρηση.
↑«ESC: Streit um Sängerin aus Russland» [ESC: Controversy over Russian singer]. metrotime.be (στα Γερμανικά). 23 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2017.
↑«Klubi-info: Mikä ihmeen OGAE?» [The club info: What on Earth is OGAE?] (στα Φινλανδικά). OGAE Finland. 5 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2012.
