Η Δημόσια Τηλεόραση της Αρμενίας (Αρμενικά: Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն, 1TV), Hayastani Hanrayin Herrustaynkerut’yun, επίσης γνωστή και ως Armenia 1 ή ARMTV, είναι ο δημόσιος τηλεοπτικός σταθμός της Αρμενίας που ξεκίνησε να εκπέμπει το 1956.
Ιστορία
Πρώτα χρόνια
Η ιστορία της δημόσιας τηλεόρασης της Αρμενίας ξεκινά στις 5 Σεπτεμβρίου του 1955 όταν το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτρόπων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης πήρε την απόφαση να δημιουργήσει 27 κέντρα προγραμμάτων και 5 σταθμούς μετάδοσης στις Δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Στις 29 Νοεμβρίου 1956, ημέρα σοβιετικοποίησης της Αρμενίας, εξέπεμψε το πρώτο πρόγραμμα της Αρμενικής τηλεόρασης.
Το επίσημο άνοιγμα της Αρμενικής τηλεόρασης πραγματοποιήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1957, όταν άρχισαν να προβάλλονται τακτικά προγράμματα. Αργότερα της χρονιάς εκείνης, στις 6 Αυγούστου 1957, εξέπεμψε το πρώτο πρόγραμμα ειδήσεων με τίτλο τα Νέα της Εβδομάδας. Αρχικά, το πρόγραμμα των ειδήσεων δεν ήταν περιοδικό αλλά μέχρι τον Φεβρουάριο του 1958, το πρόγραμμα των ειδήσεων έγινε περιοδικό και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία γραφείου εκδόσεων ειδήσεων.
Στις 23 Οκτωβρίου του 1957, ιδρύθηκε η Κρατική Επιτροπή Ραδιοτηλεοπτικών Προγραμμάτων του Συμβουλίου Υπουργών της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αρμενίας. Σύμφωνα με το διάταγμα του Ανώτατου Σοβιετικού Σώματος της ΕΣΣΔ που εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 1970, η Κρατική Επιτροπή των Ραδιοφωνικών Μεταδόσεων και Τηλεόρασης μετονομάστηκε σε Δημοκρατική Ρεπουμπλικανική Κρατική Επιτροπή των Ραδιοτηλεοπτικών Μεταδόσεων.
Τον Μάρτιο του 1973, ο τηλεοπτικός σταθμός ξεκίνησε τις προετοιμασίες του για τη μετάβαση στις έγχρωμες μεταδόσεις. Για να ξεκινήσει αυτή η διαδικασία, προσελήφθησαν μηχανικοί, δημιουργήθηκε εργαστήριο τηλεοπτικής παραγωγής και μονάδα παραγωγής βίντεο. Την 1 Μαϊου 1973, ο σταθμός πραγματοποίησε την πρώτη του έγχρωμη μετάδοση από την Πλατεία του Λένιν (σήμερα Πλατεία Δημοκρατίας) στο Γιερεβάν, για την παρέλαση της πρωτομαγιάς. Αρχικά, τα έγχρωμα προγράμματα μεταδίδονταν μόνο από μεγάλες εκδηλώσεις, συναυλίες και αθλητικά γεγονότα της χώρας. Υπολογίζοντας από το 1978, περίπου το 50% των προγραμμάτων του πρώτου και δεύτερου Αρμενικού καναλιού ήταν έγχρωμα. Αρχίζοντας από τον Αύγουστο του 1973, η Αρμενική Τηλεόραση ξεκίνησε να εκπέμπει βιντεοκασέτες που παρήγαγαν πρόγραμμα και οι οποίες αποτελούσαν το 70% του προγράμματος που μεταδιδόταν το 1978.
Τον Νοέμβριο του 1977, ανεγέρθηκε ένας τηλεοπτικός πύργος ύψους 311,7 μέτρων και, με την έναρξη του "Orbita-2", ενός διαστημικού σταθμού επικοινωνίας, η Αρμενία ξεκίνησε να μεταδίδει το δεύτερο πρόγραμμα της Κεντρικής Τηλεόρασης μέσω δορυφόρου, από τη Μόσχα. Το 1978 ήταν επίσης πιθανό να ξεκινήσει τη λειτουργία του και το τέταρτο κανάλι της Κεντρικής Τηλεόρασης της Αρμενίας.
1990 έως σήμερα
Πρώην λογότυπο του Armenia 1 κατά τα έτη 1997-2013
Καθώς οι πολιτικές δυνάμεις ξεκίνησαν να μεταβάλλονται από το 1990, ο τότε πρωθυπουργός Βαζγκέν Μανουκιάν, διόρισε τον μη-κομμουνιστή Χένρικ Χοβαννισιάν ως επικεφαλής του Κρατικού Τμήματος των Ραδιοτηλεοπτικών Προγραμμάτων. Ο ίδιος ξεκίνησε την αναδιαμόρφωση της Αρμενικής Τηλεόρασης, τόσο από άποψη δομής όσο και από άποψη περιεχομένου. Οι αλλαγές αυτές κλήθηκαν να συμμορφώνονται με την κατάσταση που επικρατούσε με το κίνημα ελευθερίας του Καραμπάχ καθώς και με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Η Αρμενία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της στις 21 Σεπτεμβρίου του 1991. Για πρώτη φορά στην Αρμενία, το σύστημα ενημέρωσης είχε τη δυνατότητα να αναπτυχθεί σε ελεύθερο και ευνοϊκό περιβάλλον. Η ελευθερία του λόγου και η προώθηση της αρμενικής κουλτούρας είχαν πια τον κύριο λόγο στην Αρμενική Τηλεόραση.
Η οικονομική κρίση της χώρας επηρέασε σημαντικά τη λειτουργία της Εθνικής Τηλεόρασης. Η χωρητικότητα και η ποσότητα των θεατών μειώθηκαν σημαντικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 1993, το τηλεοπτικό κοινό στατιστικά κυμαινόταν στο 27,4%.
Τον Νοέμβριο του 1996, γιορτάστηκε η 40η επέτειος της Αρμενικής τηλεόρασης. Η εθνική τηλεόραση συνέχισε να υποστηρίζει με μεγάλη δυσκολία ότι είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος ήταν κυρίως ψυχαγωγικό και κωμικό.
Το 1996 το δεύτερο κανάλι της Αρμενικής τηλεόρασης χωρίστηκε και δημιούργησε ξεχωριστό πρόγραμμα. Ο Ρόμπερτ Μαβισακαλιάν διορίστηκε ως διευθυντής της τηλεόρασης Nork. Μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, το "Nork" μπόρεσε να προσελκύσει την προσοχή ενός σημαντικού μέρους του κοινού.
Σύμφωνα με τον νόμο της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην "Τηλεόραση και στο Ραδιόφωνο" που ισχύει από το 2000, η δημόσια τηλεόραση θα αρχίσει να μεταδίδει ταινίες στα αρμενικά και όλα της τα προγράμματα από την 1η Ιανουαρίου 2005. Η δημόσια τηλεόραση ξεκίνησε να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση μετάφρασης προγραμμάτων στα αρμενικά πριν ακόμη από την έκδοση του συγκεκριμένου νόμου. Δημιουργήθηκε παράλληλα, ένα στούντιο μετάφρασης εξοπλισμένο με ειδικό ακουστικό και μοντάζ εξοπλισμό.
Το 2005, νέοι δρόμοι και προοπτικές άνοιξαν για την Αρμενική Δημόσια Τηλεόραση. Η Αρμενική Δημόσια Τηλεόραση και Ραδιόφωνο έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης κατά τη διάρκεια της 56ης Γενικής Συνέλευσης της EBU, που διεξήχθη στο Ντούμπροβνικ στις 7 και 8 Ιουλίου.[1] Έχοντας γίνει πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης, η Αρμενία μπορούσε πια να λάβει μέρος στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, που για ήδη 50 χρόνια, είχε γίνει ένα δημοφιλές γεγονός για τους Ευρωπαίους.[2]
