Την 2η θέση κατέλαβε η Γαλλία και την 3η το Μονακό. Για δεύτερη συνεχή φορά το τραγούδι που έμελε να κερδίσει τον διαγωνισμό παρουσιάστηκε πρώτο στη σειρά.
Τοποθεσία
Nederlands Congresgebouw, Χάγη – χώρος διοργάνωσης του διαγωνισμού του 1976.
Η Χάγη είναι η έδρα της κυβέρνησης του Βασιλείου των Κάτω Χωρών και πρωτεύουσα της επαρχίας της Νότιας Ολλανδίας. Αποτελεί επίσης την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, μετά το Άμστερνταμ και το Ρότερνταμ. Βρίσκεται στα δυτικά της χώρας και ο χώρος όπου έγινε ο τελικός του διαγωνισμού ήταν το Congresgebouw (σήμερα είναι γνωστό ως Παγκόσμιο Φόρουμ). Ο χώρος κατασκευάστηκε το 1969.
Μορφή
Το βαθμολογικό σύστημα που άρχισε να εφαρμόζεται από τον προηγούμενο διαγωνισμό, εξακολούθησε να ισχύει και το 1976. Το κάθε μέλος της κριτικής επιτροπής μπορούσε να δώσει 12 πόντους στο καλύτερο τραγούδι, 10 στο δεύτερο καλύτερο, στη συνέχεια 8 στο τρίτο, και από 7 ως 1 βαθμό για τα υπόλοιπα (από το 4ο ως το 10ο καλύτερο τραγούδι, σύμφωνα με τη γνώμη των κριτών). Σε αντίθεση με σήμερα, οι πόντοι δεν δόθηκαν με τη σειρά (από το 1 ως το 12), αλλά με τη σειρά που ερμηνεύτηκαν τα τραγούδια. Η διαδικασία να ανακοινώνονται οι βαθμολογίες με αύξουσα σειρά, ξεκινώντας από τον έναν βαθμό, δεν καθιερώθηκε παρά μόνο από τον διαγωνισμό του 1980 και μετά.
Συμμετέχουσες χώρες
Η Μάλτα, η Σουηδία και η Τουρκία αποχώρησαν από τον διαγωνισμό μειώνοντας σε 18 τις χώρες που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς σε σύγκριση με τις 19 χώρες των προηγούμενων διαγωνισμών. Η Αυστρία και η Ελλάδα επέστρεψαν στον διαγωνισμό.[1]
Η Σουηδία αποχώρησε από τον διαγωνισμό, καθώς το Sveriges Radio (SR) δεν είχε αρκετά χρήματα για να φιλοξενήσει κι άλλο διαγωνισμό σε περίπτωση που κέρδιζε ξανά η Σουηδία. Έτσι, εισήχθη ένας νέος κανονισμός στο μέλλον για κάθε ραδιοτηλεοπτικό φορέα να υποχρεούνται να καλύπτει μερικώς το κόστος της διεξαγωγής του διαγωνισμού. Όπως γράφει ο συγγραφέας και ιστορικός Τζον Κένεντι Ο' Κόνορ στο βιβλίο του The Eurovision Song Contest – The Official History, έγιναν διαδηλώσεις του κόσμου εναντίον του διαγωνισμού, κάτι που συνετέλεσε κατά μεγάλο μέρος στην απόφαση του SR για αποχώρηση.[2]
Η Μάλτα επέλεξε τον Έντσο Γκουζμάν να τραγουδήσει το τραγούδι "Sing Your Song, Country Boy", όμως αποχώρησε από τον διαγωνισμό για λόγους που δεν αποκαλύφθηκαν, όπως ο ίδιος ο τραγουδιστής επιβεβαίωσε.[3] Η Μάλτα δεν επέστρεψε στον διαγωνισμό παρά μόλις το 1991.
Η συμμετοχή της Ελλάδας προκάλεσε σχόλια καθώς αναφερόταν στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Την προηγούμενη χρονιά η Ελλάδα είχε αποχωρήσει από τον διαγωνισμό για την ίδια αιτία και το 1976 ήταν η σειρά της Τουρκίας να αποχωρήσει.
Οι διοργανωτές την ενημέρωσαν πως δεν φέρουν καμία ευθύνη για την σωματική της ακεραιότητα, καθώς υπήρχαν απειλές ότι στον χώρο θα βρίσκονται ένοπλοι Τούρκοι που θα την πυροβολήσουν επί σκηνής. Η ίδια υπέγραψε ότι θα τραγουδήσει με δική της ευθύνη. Κυκλοφόρησαν φήμες ότι φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο όταν ανέβηκε στην σκηνή, αλλά αυτό δεν συνέβη.
Στον διαγωνισμό του 1976 επεχείρησε να υποβάλει μία συμμετοχή και το Λιχτενστάιν, όμως, μιας και δεν είχε δική του ραδιοτηλεοπτική υπηρεσία, δεν του επιτράπηκε να πάρει μέρος. Το τραγούδι του θα είχε τον τίτλο "Little Cowboy" και θα ερμηνευόταν από την Μπίγκι Μπάχμαν (Biggi Bachmann).[3][4]
Διευθυντές ορχηστρών
Για κάθε ερμηνεία τραγουδιού, βρισκόταν στο πόντιουμ ένας μαέστρος, προκειμένου να διευθύνει την ορχήστρα.
Στον διαγωνισμό του 1976 επέστρεψαν συνολικά 4 καλλιτέχνες. Ο Fredi εκπροσώπησε τη Φινλανδία και το 1967, ενώ η Σάντρα Ρίμερ ήταν η συμμετοχή της Ολλανδίας και το 1972. Το συγκρότημα Peter, Sue and Marc επίσης έκαναν επιστροφή, καθώς ήταν οι εκπρόσωποι της Ελβετίας το 1971 και τέλος, η Νορβηγία εκπροσωπήθηκε ξανά από την Άνε Καρίνε Στρομ, όπως έγινε το 1974. Για μία ακόμη φορά, η Στρομ τερμάτισε στην τελευταία θέση, όπως το 1974.
Αποτελέσματα
Οι παρακάτω πίνακες αντικατοπτρίζουν τις επίσημα επαληθευμένες βαθμολογίες που δίνονται από κάθε κριτική επιτροπή, προσαρμοσμένες μετά τη μετάδοση. Κατά τη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης, η Γαλλία απέτυχε να ανακοινώσει τους 4 πόντους που απέδωσαν στη Γιουγκοσλαβία, ένα σφάλμα που αγνοήθηκε από τον ελεγκτή, Clifford Brown. Έτσι στη ζωντανή εκπομπή, η Νορβηγία κατατάχθηκε 17η και η Γιουγκοσλαβία 18η. Μετά τη μετάδοση, τα σκορ προσαρμόστηκαν και τα δύο έθνη άλλαξαν θέσεις, με το σκορ της Γιουγκοσλαβίας να προσαρμόζεται από 6 σε 10 πόντους, μεταφέροντας τη Νορβηγία στην τελευταία θέση.
Όσον αφορά τους πόντους που αποκτήθηκαν ως ποσοστό του μέγιστου διαθέσιμου, η νικήτρια συμμετοχή στο Ηνωμένο Βασίλειο από τους Brotherhood of Man είναι στατιστικά η πιο επιτυχημένη συμμετοχή στη Eurovision που κέρδισε από την εισαγωγή του συστήματος βαθμολογίας των δώδεκα βαθμών που εγκαινιάστηκε το 1975.
Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η σειρά με την οποία ψήφισαν οι χώρες στον διαγωνισμό του 1976 όπως και ο εκπρόσωπος της κάθε χώρας που ήταν αρμόδιος να ανακοινώσει τις βαθμολογίες για κάθε χώρα.
Με την εξαίρεση του Ισραήλ, η κάθε χώρα που έλαβε μέρος στον διαγωνισμό έστειλε έναν τηλεοπτικό σχολιαστή, προκειμένου να καλύψει τον διαγωνισμό στη γλώσσα της αντίστοιχης χώρας.
↑Háskólabókasafn, Landsbókasafn Íslands -. «Timarit.is». timarit.is. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017.
↑Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 116. ISBN978-1-84583-065-6.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
