Νικήτρια χώρα ήταν η Ολλανδία με την Κόρι Μπρόκεν και το τραγούδι «Net als toen»[1], το οποίο έγραψε ο Βίλι φαν Χέμερτ και συνέθεσε ο Γκούους Γιάνσεν. Ήταν η πρώτη νίκη της Ολλανδίας στον διαγωνισμό.
Για κάποιο χρονικό διάστημα, κυκλοφορούσε μια φήμη ότι το προνόμιο της διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1957 δόθηκε στη Γερμανία επειδή υποτίθεται είχε βγει δεύτερη το 1956 με το «Im Wartesaal zum großen Glück» του Βάλτερ Αντρέας Σβαρτς. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν είχαν δημοσιευθεί τα πλήρη αποτελέσματα του 1956, αλλά ο κανόνας που λέει ότι η νικήτρια χώρα του κάθε έτους διοργανώνει τον επόμενο δεν υπήρχε ακόμα. Τη συγκεκριμένη περίοδο είχε σχεδιαστεί κάθε συμμετέχουσα χώρα να διοργανώνει τον διαγωνισμό με σειρά. Ωστόσο, καθώς περισσότερες χώρες επιθυμούσαν να συμμετάσχουν, αυτό κατέστη ανέφικτο.[1]
Τοποθεσία
Για περισσότερες πληροφορίες για τη διοργανώτρια πόλη: Φρανκφούρτη
Το Großer Sendesaal des hessischen Rundfunks, χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού
Ο διαγωνισμός διεξήχθη στη Φρανκφούρτη, μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της τότε Δυτικής Γερμανίας. Ο χώρος διεξαγωγής ήταν το Großer Sendesaal des Hessischen Rundfunks, ένα κτίριο, αίθουσα συναυλιών και πρώην τηλεοπτικό στούντιο με έδρα τη Φρανκφούρτη. Σήμερα χρησιμοποιείται ως αίθουσα μουσικής.[2][3]
Αφού καταστράφηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στις αρχές της δεκαετίας του 1940, η Φρανκφούρτη ξαναχτίστηκε και στη δεκαετία του 1950 μετατράπηκε σε ένα από τα πιο εξέχοντα οικονομικά κέντρα της Ευρώπης. Με επενδύσεις που προέρχονταν τόσο από εθνικούς όσο και από διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, το 1957, που διεξήχθη ο διαγωνισμός, είχαν ήδη εμφανιστεί οι πρώτοι ουρανοξύστες/επιχειρηματικά κτίρια της Φρανκφούρτης.[4][5]
Μορφή
Σε αυτόν τον διαγωνισμό η ιταλική συμμετοχή διήρκεσε 5:09 λεπτά, ενώ η συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου διήρκεσε μόνο 1:52 λεπτά. Από αυτόν τον διαγωνισμό και έπειτα θεσπίστηκε κανόνας τα συμμετέχοντα τραγούδια να μη διαρκούν πάνω από 3 λεπτά. Αυτός ο κανόνας εξακολουθεί να ισχύει.
Σε μια αλλαγή των κανόνων από τον διαγωνισμό του προηγούμενου έτους, επιτρέπεται να διαγωνίζονται ντουέτα. Οι εκπρόσωποι της Δανίας, Μπίρτε Βίλκε και Γκούσταφ Βίνκλερ, ήταν το πρώτο από αυτά που συμμετείχαν υπό αυτή την αλλαγή κανόνα. Στο τέλος της παράστασης, το ζευγάρι αντάλλαξε το μεγαλύτερο φιλί στην ιστορία του διαγωνισμού, παρόλο που μόνο οι τηλεθεατές θα μπορούσαν πραγματικά να το δουν. Αυτό οφειλόταν σε ένα μέλος του προσωπικού παραγωγής να ξεχνάει να δώσει ένα προκαθορισμένο σημάδι ότι το φιλί θα τελείωνε.
Αυτός ήταν ο πρώτος χρόνος με τον οποίο οι επιτροπές επικοινωνήθηκαν μέσω τηλεφώνου. Ήταν επίσης η πρώτη φορά που η Ολλανδία κέρδισε τον διαγωνισμό. Μια άλλη αξιοσημείωτη αλλαγή ήταν ότι οι εθνικές επιτροπές δεν μπορούσαν να ψηφίσουν για το δικό τους τραγούδι, ένας κανόνας ο οποίος θα συνεχιζόταν σε όλη την επόμενη ιστορία του διαγωνισμού.
Το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Ελβετία πραγματοποιούν τη δεύτερη εμφάνισή τους μετά από την πρώτη τους το 1956. Η Αυστρία και η Δανία πραγματοποίησαν τις πρώτες εμφανίσεις τους. Οι χώρες αυτές ήθελαν να συμμετάσχουν το 1956, αλλά υπέβαλαν αίτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση Ραδιοτηλεοπτικών Μεταδόσεων μετά την εκπνοή της προθεσμίας για την υποβολή των τραγουδιών για το διαγωνισμό εκείνου του έτους. Με εκείνους που εντάχθηκαν το 1957, ο συνολικός αριθμός των χωρών ήταν δέκα, τρεις περισσότεροι από ό,τι στον πρώτο διαγωνισμό.
Αν και θεωρήθηκε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είχε επίσης χάσει την προθεσμία συμμετοχής στον διαγωνισμό του 1956, αργότερα αποκαλύφθηκε από την EBU τον Ιανουάριο του 2017 ότι ήταν ένα μυθικό γεγονός που δημιουργήθηκε από τους οπαδούς του διαγωνισμού. Η EBU εξήγησε περαιτέρω ότι το Φεστιβάλ Βρετανικού Δημοτικού Τραγουδιού, ένας διαγωνισμός που δημιουργήθηκε από το BBC για το Ηνωμένο Βασίλειο, αποτέλεσε την έμπνευση που έφερε αλλαγές στο σχήμα του διαγωνισμού από το 1957.
Διευθυντές ορχήστρας
Κάθε συμμετοχή είχε έναν μαέστρο που διηύθυνε την ορχήστρα.
Ο κατωτέρω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία ψηφίστηκαν οι ψήφοι κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού του 1957 μαζί με τον εκπρόσωπο ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την ανακοίνωση των ψήφων για την αντίστοιχη χώρα τους. Κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έστειλε επίσης σχολιαστή στον διαγωνισμό, προκειμένου να παρέχει κάλυψη του διαγωνισμού στη μητρική του γλώσσα. Λεπτομέρειες για τους σχολιαστές και το ραδιοτηλεοπτικό σταθμό για τον οποίο εκπροσωπούνται περιλαμβάνονται επίσης στον παρακάτω πίνακα.
↑«History of Frankfurt City History». web.archive.org. 14 Σεπτεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2019.CS1 maint: Unfit url (link)
.svg){kind=small}
