Η Δανία συμμετείχε στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 52 φορές από το ντεμπούτο της το 1957. Αφού διαγωνίστηκε σε δέκα διαδοχικούς διαγωνισμούς μέχρι το 1966, η Δανία απουσίαζε για έντεκα διαδοχικούς διαγωνισμούς από το 1967 μέχρι το 1977. Από το 1978, απουσίασε μόνο από τέσσερις διαγωνισμούς. Η Δανία έχει κερδίσει τον διαγωνισμό τρεις φορές: το 1963, το 2000 και το 2013. Η δανική εθνική επιλογή για το διαγωνισμό είναι το Dansk Melodi Grand Prix.
Η Δανία τερμάτισε τρίτη στο ντεμπούτο της το 1957 με τους Μπίρτε Βίλκε και Γκούσταφ Βίνκλερ, πριν κερδίσει τον διαγωνισμό για πρώτη φορά το 1963 με το τραγούδι "Dansevise" των Γκρέτε & Γιούργκεν Ίνγκμαν. Η χώρα επέστρεψε στην πρώτη τριάδα 25 χρόνια αργότερα, με την τρίτη θέση των Hot Eyes το 1988 και της Μπίρθε Κιαρ το 1989, ενώ το μόνο αποτέλεσμα στην πρώτη πεντάδα για τη Δανία τη δεκαετία του 1990 ήταν η πέμπτη θέση της Άουντ Βίλκεν το 1995.
Η Δανία κέρδισε τον διαγωνισμό για δεύτερη φορά το 2000 με τους Αδελφούς Όλσεν και το τραγούδι "Fly on the Wings of Love". Στη συνέχεια, η Δανία τερμάτισε δεύτερη ως διοργανώτρια το 2001 με το "Never Ever Let You Go" από τους Rollo and King, πριν η Μαλένε Μόρτενσεν γίνει η πρώτη Δανή συμμετέχουσα που τερμάτισε τελευταία το 2002. Η Δανία κέρδισε τον διαγωνισμό για τρίτη φορά το 2013, με το "Only Teardrops" σε ερμηνεία της Εμελί ντε Φόρεστ. Η Δανία έχει μπει στην πρώτη πεντάδα 14 φορές.
Ιστορία
Το ντεμπούτο της Δανίας
Η Δανία συμμετείχε για πρώτη φορά στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision του 1957, που πραγματοποιήθηκε στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Η χώρα είχε την πρόθεση να διαγωνιστεί τον πρώτο διαγωνισμό το 1956, αλλά είχε υποβάλει την αίτηση της μετά την προθεσμία και, ως εκ τούτου, δεν της επετράπη να διαγωνιστεί. Η Δανία ήταν η πρώτη βόρεια χώρα που συμμετείχε στον διαγωνισμό, με τη Σουηδία, τη Νορβηγία και τη Φινλανδία να ακολουθούν αμέσως μετά. Η Ισλανδία, ωστόσο, δεν συμμετείχε μέχρι το 1986.
Οι πρώτοι συμμετέχοντες της Δανίας ήταν οι Μπίρτε Βίλκε και Γκούσταφ Βίνκλερ, οι οποίοι τραγουδούσαν το τραγούδι "Skibet skal sejle i nat" (Ελληνικά: Το πλοίο θα φύγει απόψε). Η απόδοσή τους ήταν αμφιλεγόμενη, καθώς, στο τέλος του τραγουδιού, το ζευγάρι έκανε ένα παρατεταμένο φιλί, το οποίο προκάλεσε κατακραυγή σε ορισμένες χώρες. Παρ 'όλα αυτά, η απόδοση πέτυχε μια αξιοσέβαστη τρίτη θέση.
Πρώτη νίκη
Η Δανία κέρδισε το διαγωνισμό για πρώτη φορά το 1963, όταν οι Γκρέτε & Γιούργκεν Ίνγκμαν τραγούδησαν το "Dansevise". Η νίκη, ωστόσο, ήταν αμφιλεγόμενη. Όταν η Νορβηγία ανακοίνωσε τις ψήφους της, η παρουσιάστρια Κέιτι Μπόιλε δεν μπόρεσε να ακούσει τον εκπρόσωπο και είπε ότι θα τους τηλεφωνήσει ξανά αργότερα. Οι θεατές στην Ευρώπη, ωστόσο, άκουσαν τον νορβηγό εκπρόσωπο και όταν η Μπόιλε κάλεσε και πάλι τον νορβηγό εκπρόσωπο, οι ψήφοι άλλαξαν, αλλάζοντας το αποτέλεσμα του διαγωνισμού και δίνοντας τη νίκη στη Δανία εις βάρος της Ελβετίας. Πράγματι, ο λόγος για τον οποίο η Νορβηγία έπρεπε να ανακοινώσει εκ νέου τις ψήφους της ήταν ότι ο νορβηγός εκπρόσωπος δεν ακολούθησε τη σωστή διαδικασία την πρώτη φορά και, κατά συνέπεια, υπήρχε αμφιβολία για το αν έδωσε τις σωστές ψήφους την πρώτη φορά.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν έγκυρο και η νίκη πήγε στη Δανία. Ως εκ τούτου, το 1964, ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στη Δανία για πρώτη φορά.
Αποχώρηση και επιστροφή
Μετά τον διαγωνισμό του 1966 και μια χαμηλή 14η θέση, η Δανία αποσύρθηκε από τον διαγωνισμό, καθώς ο νέος επικεφαλής ψυχαγωγίας του DR, Νίελς Γιούργκεν Κάισερ, δεν θεώρησε τον διαγωνισμό ως ποιοτική ψυχαγωγία. Το Dansk Melodi Grand Prix δεν διεξήχθη από εκείνη τη χρονιά και μετά.
Ωστόσο, στο διαγωνισμό του 1978, μετά από 11 χρόνια απουσίας, και μετά την αποχώρηση του Νίελς Γιούργκεν Κάισερ από το DR, η Δανία επέστρεψε στο διαγωνισμό, εκπροσωπούμενο από τους Mabel και το τραγούδι Boom Boom.
Επιτυχία
Η πιο επιτυχημένη περίοδος της Δανίας στον διαγωνισμό σημειώθηκε μεταξύ 1984 και 1990, με τη χώρα να φτάνει στις οκτώ πρώτες θέσεις σε έξι από τους επτά διαγωνισμούς, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων θέσεων στην πρώτη πεντάδα. Το δίδυμο των Hot Eyes εκπροσώπησε το έθνος τρεις φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το 1984 τραγούδησαν το τραγούδι "Det' lige det" και τερμάτισαν τέταρτοι. Το 1985, έγιναν οι πρώτοι και μέχρι το 2022 οι μόνοι που εκπροσώπησαν τη Δανία για δύο συνεχόμενα χρόνια. Τραγουδώντας το "Sku' du spørg' fra no'en?", δεν μπόρεσαν να επαναλάβουν την επιτυχία της προηγούμενης χρονιάς και ήρθαν 11οι. Το 1988, οι Hot Eyes εκπροσώπησαν ξανά τη Δανία με το "Ka' du se hva' jeg sa'?". Το δίδυμο σημείωσε το καλύτερο αποτέλεσμα για εκείνη την περίοδο, τερματίζοντας στην τρίτη θέση, χάνοντας μόνο από τους Σελίν Ντιόν και Σκότ Φιτζέραλντ. Τα άλλα καλά αποτελέσματα της Δανίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν η έκτη θέση για τη Λίζε Χάαβικ το 1986, η πέμπτη θέση για την Άνε-Κατρίνε Χέρντορφ και τον Bandjo το 1987, η τρίτη για την Μπίρθε Κιαρ το 1989 και η όγδοη για τη Λόνι Ντεβαντιέρ το 1990.
Η πτώση της Δανίας
Μετά το 1990, η Δανία έπεσε από τις υψηλές θέσεις της δεκαετίας του 1980 και υποβιβάστηκε από το διαγωνισμό σε τρεις περιπτώσεις τη δεκαετία του 1990. Το 1993, ο Τόμι Σίμπαχ, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει προηγουμένως τη Δανία το 1979 και το 1981, τερμάτισε 22ος, με αποτέλεσμα η Δανία να υποβιβαστεί από το διαγωνισμό το 1994. Η Άουντ Βίλκεν τραγούδησε το "Fra Mols til Skagen" για το έθνος στο διαγωνισμό του 1995 και ήρθε 5η, αυτή η υψηλή θέση δεν μπορούσε να επαναληφθεί το 1996, καθώς η συμμετοχή της Δανίας, "Kun med dig" που τραγούδησαν οι Ντόρθε Άντερσεν και Μάρτιν Λοφτ, δεν προκρίθηκε από τον προκριματικό γύρο του διαγωνισμού. Το 1998, η Δανία υποβιβάστηκε για άλλη μια φορά από το διαγωνισμό μετά από ένα κακό αποτέλεσμα το 1997. Το 1999, η κατάργηση του κανόνα της γλώσσας, που απαιτούσε από όλες τις χώρες να τραγουδούν στις επίσημες γλώσσες τους, έφερε μια επιστροφή στην επιτυχία για τη Δανία, όταν οι Μίκαελ Τσεσλ και Τρίνε Γιέπσεν τερμάτισαν 8οι με το "This Time I Mean It".
Δεκαετίες 2000 και 2010
Το 2000, η Δανία κέρδισε τον διαγωνισμό με τα αδέρφια Γιούργκεν και Νίελς Όλσεν να αψηφούν τις πιθανότητες (ήταν αρκετά μεγαλύτεροι από τους ανταγωνιστές τους και μόνο ένα ανδρικό δίδυμο είχε κερδίσει πριν), κερδίζοντας με το "Fly on the Wings of Love". Το τραγούδι συνέχισε να έχει τεράστια επιτυχία σε όλη την Ευρώπη.
Στο διαγωνισμό του 2001, που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη, οι Rollo και King ήρθαν δεύτεροι με το τραγούδι "Never Ever Let You Go". Ωστόσο, το 2002, παρόλο που ήταν φαβορί για να κερδίσει τον διαγωνισμό, η Μαλένε Μόρτενσεν ήρθε 24η (τελευταία) με το "Tell Me Who You Are", δίνοντας στη Δανία το χειρότερο αποτέλεσμα που είχε ποτέ. Ως εκ τούτου, η Δανία υποβιβάστηκε από τη διαγωνισμό του 2003.
Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, η Δανία προκρίθηκε στον τελικό σε έντεκα από τις 16 περιπτώσεις. Μια άλλη σειρά επιτυχημένων συμμετοχών ξεκίνησε το 2010, όταν η Δανία έφτασε στην πρώτη πεντάδα για πρώτη φορά μετά από εννέα χρόνια, τερματίζοντας τέταρτη με το "In a Moment like This" που ερμήνευσαν οι Σανέ και N'evergreen. Ένα χρόνο αργότερα, η Δανία τερμάτισε πέμπτη με το "New Tomorrow" που ερμήνευσε το συγκρότημα A Friend in London και το 2013, η Δανία κέρδισε τον διαγωνισμό για τρίτη φορά, όταν η Εμελί ντε Φόρεστ εκπροσώπησε τη χώρα με το τραγούδι "Only Teardrops", κερδίζοντας με την υψηλότερη βαθμολογία της Δανίας με 281 βαθμούς.
Το 2014, η Δανία έφτασε στην πρώτη δεκάδα για τέταρτη φορά μέσα σε πέντε χρόνια, όταν ο Μπαζίμ τερμάτισε ένατος. Ωστόσο, η επιτυχία δεν συνεχίστηκε το 2015 και το 2016, καθώς η Δανία δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό εκείνα τα χρόνια. Το 2017, η χώρα επέστρεψε στον τελικό, τερματίζοντας 20η με την Άνια Νίσεν. Η Δανία πέτυχε το πέμπτο αποτέλεσμα στην πρώτη δεκάδα της δεκαετίας το 2018, με τον Ρασμούσεν και το τραγούδι "Higher Ground" να τερματίζει ένατος. Το 2019, η Λεονόρα πήγε τη Δανία στον 12ο τελικό της με το τραγούδι "Love Is Forever" και τερμάτισε 12η στον τελικό με 120 βαθμούς.
Δεκαετία 2020
Το 2021, το δίδυμο Fyr og Flamme με το "Øve os på hinanden" – η πρώτη συμμετοχή της Δανίας πλήρως στα Δανικά από το 1997 – δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, τερματίζοντας 11οι στον δεύτερο ημιτελικό με 89 βαθμούς. Ακολούθησαν άλλοι δυο Αποκλεισμοι με τους Reddi και το "The Show" το 2022 και το 2023 με τον Reilly και το τραγούδι breaking my heart.
↑Το 1996, η Δανία απέτυχε να προκριθεί στο διαγωνισμό μέσω του προκριματικού γύρου, στον οποίο συμμετείχαν όλες οι χώρες (πλην της διοργανώτριας Νορβηγίας). Ο επίσημος ιστότοπος της Eurovision δεν μετράει τη συμμετοχή του 1996 στη λίστα των συμμετοχών της Δανίας.
↑Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς της Eurovision, οι πρώτες δέκα χώρες που δεν ήταν μέλη των Μεγάλων 4 από τον προηγούμενο διαγωνισμό μαζί με τις Μεγάλες Τέσσερις προκρίνονταν αυτόματα για τον τελικό της επόμενης χρονιάς χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στα ημιτελικά. Για παράδειγμα, αν η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στις πρώτες δέκα θέσεις, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και 12η θέση, προκρίνονται αυτόματα στον τελικό της επόμενης χρονιάς, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες των πρώτων δέκα θέσεων.
↑Αν μια χώρα είχε κερδίσει την προηγούμενη χρονιά, δεν χρειάζεται να συμμετάσχει στους ημιτελικούς της επόμενης χρονιάς.
↑ 8,08,1Ο μουσικός διευθυντής της διοργανώτριας χώρας.
↑Ο Κρόγκσγκαρτ διηύθυνε το πρώτο μισό της Δανικής συμμετοχής. Αυτό έγινε, γιατί σε ένα μέρος της χορογραφίας, η Μπίρθε Κιαρ έγνεψε τον Κρόγκσγκαρτ να ανέβει στη σκηνή, ο οποίος άφησε το βήμα των μαέστρων για να τραγουδήσει με τα φωνητικά, ενώ ο Κάουφμαν διηύθυνε το υπόλοιπο του τραγουδιού.
↑Η συμμετοχή διευθύνθηκε από τον Χένρικ Κρόγκσγκαρτ στον εθνικό τελικό.
↑Μπορεί να μην υπήρχε ορχήστρα στον διεθνή τελικό, υπήρχε, όμως, μία στον εθνικό τελικό της Δανίας, της οποίας μαέστρος ήταν ο Κεν Μπόργιενσεν.
Παραπομπές
↑Raquel Rastenni (21 Αυγούστου 1915 - 17 Αυγούστου 1998).
↑Katy Bødtger (28 Δεκεμβρίου 1932 - 4 Μαΐου 2017).
↑Συγκρότημα με τραγουδιστή το Μάικ Τραμπ (Mike Tramp, γ. 14 Ιανουαρίου 1961).
↑Tommy Seebach, 14 Σεπτεμβρίου 1949 - 31 Μαρτίου 2003) (1η φορά).
↑Συγκρότημα αποτελούμενο το 1980 από τους: Φλέμινγκ Γιόργκενσεν (Flemming Jørgensen, 7 Φεβρουαρίου 1947 - 1η Ιανουαρίου 2011), τραγούδι και μπάσο, με το ψευδώνυμο "Bamse" που σημαίνει "αρκουδάκι"), Μόγκενς Μπάλε (Mogens Balleστο πιάνο/όργανο), Μπγιάρνε Γκριν (Bjarne Green στην κιθάρα) και Άρνε Έστεργκαρντ (Arne Østergaard) στα ντραμς. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2011.
↑Συγκρότημα αποτελούμενο από τους: Γενς Μπρίξτοφτε (Jens Brixtofte, γ. 14 Αυγούστου 1956), John Hatting, Torben Jacobsen, Steen Ejler Olsen και Bjørn Holmgård Sørensen).
↑Ντουέτο, γνωστότερο στη Δανία με το όνομα Kirsten and Søren, αποτελούμενο από την Κίρτσεν Σίγκαρντ (Kirsten Siggard, γ. 7 Σεπτεμβρίου 1954) και τον Σέρεν Μπούτνγκαρντ (Søren Bundgaard , γ. 4 Μαρτίου 1956) (1η συμμετοχή).
↑Lise Haavik, Νορβηγοδανή, γ. 23 Φεβρουαρίου 1962)
↑Roxburgh, Gordon (2012). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume One: The 1950s and 1960s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 93–101. ISBN978-1-84583-065-6.
↑Roxburgh, Gordon (2014). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Two: The 1970s. Prestatyn: Telos Publishing. σελίδες 142–168. ISBN978-1-84583-093-9.
↑Roxburgh, Gordon (2016). Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest. Volume Three: The 1980s. Prestatyn: Telos Publishing. ISBN978-1-84583-118-9.
.jpg)
