Πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαΐου 1996 στο Oslo Spektrum. Οι παρουσιαστές ήταν οι Μόρτεν Χάρκετ και Ίνγκφιλντ Μπριν. Ο Χάρκετ, τραγουδιστής των A-ha, άνοιξε την παράσταση με ένα single του, το "Heaven's Not for Saints", το οποίο ήταν επιτυχία στη Νορβηγία εκείνη την εποχή. Είκοσι τρεις χώρες συμμετείχαν στο διαγωνισμό, με την Ιμίαρ Χίνι της Ιρλανδίας να βγαίνει νικήτρια μετά την τελική ψηφοφορία, με το τραγούδι "The Voice". Το τραγούδι γράφτηκε από τον Μπρένταν Γκράχαμ, ο οποίος συνέθεσε επίσης το νικητήριο τραγούδι του 1994, το "Rock 'n' Roll Kids". Ήταν επίσης ένα ρεκόρ έβδομης - και πιο πρόσφατης - νίκης για την Ιρλανδία.
Ένας μη-τηλεοπτικός μόνο ηχητικός προκριματικός γύρος διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), προκειμένου να καταχωριστεί ο αριθμός των συμμετεχόντων χωρών που θα συμμετάσχουν στον τηλεοπτικό μεγάλο τελικό από είκοσι εννέα, σε έναν πιο εύχρηστο αριθμό των είκοσι τριών χωρών.[1] Η Γερμανία, το Ισραήλ, η Δανία, η Ουγγαρία, η Ρωσία, η Βόρεια Μακεδονία και η Ρουμανία δεν κατάφεραν να προκριθούν. Η ΠΓΔΜ τελικά έκανε το ντεμπούτο της το 1998.[1] Ο διαγωνισμός του 1996 παραμένει η μόνη Eurovision χωρίς γερμανική συμμετοχή στο Μεγάλο Τελικό του διαγωνισμού.
Τοποθεσία
Oslo Spektrum, Όσλο – χώρος διεξαγωγής του διαγωνισμού του 1996.
Το Όσλο είναι η πρωτεύουσα και η πιο πυκνοκατοικημένη πόλη της Νορβηγίας. Αποτελεί κομητεία και δήμο. Για πρώτη φορά, η νορβηγική πρωτεύουσα φιλοξένησε το διαγωνισμό. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που η εκδήλωση διοργανώθηκε στη Νορβηγία, μετά το διαγωνισμό του 1986 στο Μπέργκεν. Το Oslo Spektrum, ένας εσωτερικός χώρος πολλαπλών χρήσεων, επιλέχθηκε ως χώρος διεξαγωγής. Άνοιξε τον Δεκέμβριο του 1990 και είναι κυρίως γνωστός για τη διοργάνωση μεγάλων εκδηλώσεων όπως η ετήσια συναυλία βραβείου Νόμπελ Ειρήνης και συναυλίες καλλιτεχνών εθνικής και διεθνούς φήμης.
Μορφή
Η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση συνέχισε να πειραματίζεται στις προσπάθειές της να βρει μια ευρέως αποδεκτή μέθοδο μείωσης του μεγάλου αριθμού πιθανών συμμετεχουσών χωρών σε μια πιο ρεαλιστική μορφή. Φέτος, επέστρεψαν στον προκριματικό γύρο που είχε χρησιμοποιηθεί για το διαγωνισμό του 1993, αλλά αυτή τη φορά με μια μόνο χώρα εξαιρούμενη από τη διαδικασία - την διοργανώτρια Νορβηγία. Ο μόνο ηχητικός προκριματικός γύρος, ο οποίος δεν μεταδόθηκε ποτέ τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά, χρησιμοποιήθηκε από την EBU για να κατατάξει τον αριθμό των συμμετεχόντων χωρών που θα συμμετάσχουν στον τηλεοπτικό μεγάλο τελικό. Με εξαίρεση τη διοργανώτρια Νορβηγία, ηχητικές συμμετοχές από είκοσι εννέα χώρες έπαιξαν σε εθνικές επιτροπές, εκ των οποίων μόνο είκοσι δύο προχώρησαν στον τηλεοπτικό τελικό στο Όσλο. Η Γερμανία, το Ισραήλ, η Δανία, η Ουγγαρία, η Ρωσία, η ΠΓΔΜ και η Ρουμανία δεν κατάφεραν να προκριθούν. Ως αποτέλεσμα, η υποβολή της ΠΓΔΜ δεν ταξινομήθηκε ποτέ ως ντεμπούτο από την EBU, το έθνος τελικά πήρε το επίσημο τηλεοπτικό ντεμπούτο τους το 1998.[1]
Γρήγορα έγινε προφανές ότι αυτό το σύστημα δεν ήταν πιο βιώσιμο από οποιοδήποτε άλλο που είχε δοκιμάσει η EBU, καθώς σήμαινε ότι αρκετές χώρες είχαν περάσει από την παραδοσιακή πλήρη εθνική διαδικασία επιλογής τους για να καταλήξουν σε μια συμμετοχή, μόνο για να υποστούν την αντι-κορύφωση και το σβήσιμο της συμμετοχής τους χωρίς να είχαν καν την ευκαιρία να παρουσιάσουν το τραγούδι σε ένα διεθνές κοινό. Ως κορυφαίος χρηματοοικονομικός συντελεστής του διαγωνισμού, η Γερμανία θίχτηκε ιδιαίτερα από το γεγονός ότι η συμμετοχή τους, το techno τραγούδι "Planet of Blue" που ερμήνευσε ο Leon, ήταν ένα από τα επτά που κόπηκαν. Ήταν η μόνη χρονιά στην ιστορία του διαγωνισμού στην οποία η Γερμανία δεν συμμετείχε στον τελικό.[1]
Δύο σημαντικές καινοτομίες, που δεν ακολουθήθηκαν και σε όλους τους υπόλοιπους διαγωνισμούς, εισήχθησαν στο διαγωνισμό του 1996. Η πρώτη ήταν ένα μήνυμα-ευχή από κάποια πολιτική προσωπικότητα (πρόεδρος, πρωθυπουργός κλπ.) από την κάθε χώρα ή αξιωματούχο για καλή επιτυχία, στη γλώσσα της κάθε χώρας. Επίσης, ο πίνακας βαθμολογίας έγινε με τη μέθοδο εικονικής πραγματικότητας με γαλάζια οθόνη, που εξασφάλισε η Silicon Graphics. Η παρουσιάστρια Ίνγκφιλντ Μπριν παρουσίαζε στους θεατές το "γαλάζιο δωμάτιο", πάνω στο οποίο βρισκόταν ένας τρισδιάστατος πίνακας βαθμολογίας και εμφανίζονταν απόψεις από το πράσινο δωμάτιο, τους εκπροσώπους της κριτικής επιτροπής και τα γραφικά της κάθε χώρας. Τα μοναδικά φυσικά χαρακτηριστικά ήταν η ίδια η παρουσιάστρια και δύο πόντιουμ. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Eurovision, στη διάρκεια της ψηφοφορίας, εμφανίστηκε στη σκηνή ένας εκπρόσωπος βαθμολογίας (στο μπλε δωμάτιο), δίπλα στην παρουσιάστρια: ήταν η εκπρόσωπος της Νορβηγίας, Ράγκνχιλτ Σέλτουν Φιόρτοφτ (Ragnhild Sælthun Fjørtoft).[1]
Διευθυντές ορχήστρας
Για κάθε ερμηνεία ένας μαέστρος διηύθυνε την ορχήστρα.
Οι χώρες που αναφέρονται παρακάτω υπέβαλαν συμμετοχές για τον ηχητικό μόνο προκριματικό γύρο, ο οποίος δεν προβλήθηκε ποτέ τηλεοπτικά και χρησιμοποιήθηκε από την EBU για να κατατάξει τον αριθμό των συμμετεχόντων χωρών που θα συμμετάσχουν στον τηλεοπτικό τελικό. Παρά την κατατεθείσα καταχώριση από την ΠΓΔΜ, δεν κατατάχθηκε ποτέ ως επίσημη εγγραφή στο ντεμπούτο, αν και το έθνος τελικά θα έκανε το επίσημο τηλεοπτικό ντεμπούτο του το 1998.[1][2][3] Επιπλέον, τουλάχιστον δύο πηγές ισχυρίζονται ότι το όνομα της Βουλγαρίας εμφανίστηκε, διαγραμμένο, στα ψηφοδέλτια της κριτικής επιτροπής προκριματικών, υποδεικνύοντας ότι ενδέχεται να είχαν σκοπό να υποβάλουν πιθανή συμμετοχή στο ντεμπούτο πριν αφαιρεθούν από την ψήφο για άγνωστους λόγους (θα έκαναν τελικά το ντεμπούτο τους το 2005).[4][5]
Μόνο η Νορβηγία ως διοργανώτρια δεν έλαβε μέρος στον προκριματικό.
Εκτός από τη διοργανώτρια χώρα του διαγωνισμού του 1997, την Ιρλανδία, οι 23 χώρες με τη μεγαλύτερη μέση βαθμολογία μεταξύ του 1993 και του 1996 επετράπη να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό του 1997.
Το 1996 ένας πολιτικός από κάθε χώρα ευχήθηκε καλή επιτυχία στη συμμετοχή της αντίστοιχης χώρας. Ήταν η μοναδική φορά στη Eurovision που ακούστηκαν τέτοιες ευχές:
Ελλάδα: Αγνή Χατζηκοτάκη, Αντώνης Παπαϊωάννου, τη Λίτσα Σακελλαρίου, Γιάννης Δημητράς, Ανδρέας Χατζηαποστόλου, Σπύρος Παπαβασιλείου, Σταμάτης Μάζαρης, Νίκος Τσολάκης, Άρτεμη Πλέσσα, Σοφία-Μαρίνα Αθανασίου, Ελένη-Ζίνα Μπιλίση, Σωκράτης Ρουσόπουλος, Κυριακή Τζέκου, Νικόλαος Παπανικολάου, Ιωάννης Τραχανάς και Παναγιώτα Καίσαρη. Την ανοικοίνωση βαθμών της ελληνικής επιτροπής έκανε η υπάλληλος της ΕΡΤ, Νίκη Βενέγκα.
Εσθονία !Εσθονία – Ούρμας Λάτικας (μαέστρος της Εσθονίας στο διαγωνισμό του 1994)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
