Έλαβε χώρα στην ομώνυμη Πόλη του Λουξεμβούργου στις 7 Απριλίου 1973. Νικήτρια χώρα ήταν η διοργανώτρια, που συγκέντρωσε 129 πόντους με το τραγούδι Tu te reconnaitras το οποίο ερμήνευσε η Anne-Marie David, με αυτή να είναι η τέταρτη νίκη του Λουξεμβούργου. Η ψηφοφορία ήταν μάχη "στήθος με στήθος" ανάμεσα σε τρεις χώρες, με την Ισπανία να τερματίζει μόνο 4 βαθμούς πίσω από το Λουξεμβούργο και ο Κλιφ Ρίτσαρντ του Ηνωμένου Βασιλείου (ο οποίος ήρθε δεύτερος το 1968) 2 βαθμούς πίσω από την Ισπανία. Το τραγούδι που κέρδισε σημείωσε το υψηλότερο σκορ που έχει επιτευχθεί ποτέ στην Eurovision υπό οποιαδήποτε μορφή ψηφοφορίας μέχρι το 1975, συγκεντρώνοντας 129 βαθμούς από τους πιθανούς 160, το οποίο αντιπροσώπευε σχεδόν το 81% του δυνατού μέγιστου. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε ένα σύστημα βαθμολόγησης που εγγυάται σε όλες τις χώρες τουλάχιστον δύο βαθμούς από τη χώρα που ψηφίζει.[1]
Τοποθεσία
Η Πόλη του Λουξεμβούργου, που είναι πρωτεύουσα του δουκάτου, βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Αλζέτ και Πετρίς, στο νότιο Λουξεμβούργο. Στην πόλη βρίσκεται και το ομώνυμο ιστορικό κάστρο, που κατασκευάστηκε από τους Φράγκους κατά τα πρώτα μεσαιωνικά χρόνια.
Το Μεγάλο Θέατρο κτίστηκε το 1964 ως Δημοτικό Θέατρο (Théâtre Municipal de la Ville de Luxembourg) και έγινε ο χώρος για τον διαγωνισμό του 1973. Δραματικές και χορευτικές παραστάσεις δίνονται εκεί, καθώς επίσης και μπαλέτα και παραστάσεις όπερας.[2][3]
Μορφή
Ο κανονισμός για τη γλώσσα, που ανάγκαζε τις χώρες να συμμετέχουν με τραγούδια ερμηνευμένα σε οποιαδήποτε εθνική γλώσσα καταργήθηκε, έτσι αρκετές χώρες τραγούδησαν στα αγγλικά. Το ισπανικό τραγούδι "Eres tú" (από τους Mocedades), κατηγορήθηκε για λογοκλοπή λόγω πολλών ομοιοτήτων στη μελωδία με τη συμμετοχή της Γιουγκοσλαβίας στον διαγωνισμό του 1966 "Brez besed" , που ερμηνεύτηκε από την Μπέρτα Αμπρόζ. Ωστόσο, το "Eres tú" δεν αποκλείστηκε. Αντίθετα, τερμάτισε 2ο και στη συνέχεια έγινε διεθνής επιτυχία.
Οι κάπως ελλειπτικοί στίχοι στη συμμετοχή της Πορτογαλίας "Tourada" παρείχαν επαρκή κάλυψη για ένα τραγούδι που ήταν σαφώς κατανοητό ως μια φουσκωτή επίθεση στην παρακμή της δικτατορίας της χώρας. Επίσης, η λέξη "στήθος" χρησιμοποιήθηκε κατά την είσοδο του τραγουδιού της Σουηδίας. Ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε καμία ενέργεια από την EBU. Ξεκίνησε ένα επιχείρημα μεταξύ της τραγουδίστριας Maxi και της ιρλανδικής αντιπροσωπείας της σχετικά με το πώς πρέπει να εκτελεστεί το τραγούδι. Κατά τις πρόβες σταμάτησε επανειλημμένα λόγω δυσαρέσκειας. Όταν άρχισε να φαίνεται πιθανό να αποσυρθεί η Maxi από το διαγωνισμό, το RTÉ έστειλε αμέσως μια άλλη τραγουδίστρια, την Tina Reynolds, για να πάρει τη θέση της μόνο σε περίπτωση. Στο τέλος η Tina Reynolds δεν χρειαζόταν όπως έκανε η Maxi, με την είσοδό της να κερδίζει τη 10η θέση στον πίνακα αποτελεσμάτων (η Reynolds θα συμμετείχε τον επόμενο χρόνο).
Ο εν λόγω διαγωνισμός έχει το ρεκόρ εκείνου με την υψηλότερη τηλεθέαση στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς υπολογίζεται ότι περί τα 21,54 εκατομμύρια άτομα παρακολούθησαν από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες τη βραδιά του τελικού. Στον απόηχο των γεγονότων του Μαύρου Σεπτέμβρη, που αμαύρωσαν τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, υπήρξαν φόβοι για τρομοκρατική επίθεση κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού (λόγω της συμμετοχής του Ισραήλ στο διαγωνισμό), με αποτέλεσμα τα πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας. Αυτό οδήγησε σε ένα από τα γνωστότερα ανέκδοτα της Eurovision, το οποίο συχνά επαναλάμβανε ο σχολιαστής Τέρι Ουόγκαν: έλεγε ότι ο floor manager συμβούλευε το κοινό να παραμείνουν καθισμένοι στις θέσεις τους ενώ χειροκροτούσαν τις ερμηνείες, διαφορετικά κινδύνευαν να δεχτούν τα πυρά από τις δυνάμεις ασφαλείας.[4]
Ψηφοφορία
Η κάθε χώρα είχε 2 μέλη της κριτικής επιτροπής. Οι κριτές παρακολουθούσαν το πρόγραμμα από την τηλεόραση στα τηλεοπτικά στούντιο της Βίλας του Λουβινί του CLT και εμφανίστηκαν στην οθόνη για να επιβεβαιώσουν τις βαθμολογίες.
Συμμετέχουσες χώρες
Στον διαγωνισμό έλαβαν μέρος 17 χώρες. Η Μάλτα ήταν προγραμματισμένο να ερμηνεύσει 6η κατά σειρά μετά τη Νορβηγία και πριν το Μονακό, όμως ο ραδιοτηλεοπτικός της φορέας απέσυρε τη συμμετοχή της χώρας πριν την προθεσμία για την επιλογή κάποιας συμμετοχής.[5] Για πρώτη φορά το 1973 γυναίκες διηύθυναν την ορχήστρα στον διαγωνισμό. Η Μόνικα Ντομινίκ ήταν η μαέστρος της Σουηδίας και η Νούριτ Χιρς του Ισραήλ.
Διευθυντές ορχηστρών
Για κάθε ερμηνεία ένας μαέστρος διηύθυνε την ορχήστρα.
1.^ Επίσης έχει στίχους στα αγγλικά, τα ισπανικά και τα γαλλικά.
2.^ Επίσης έχει στίχους στα ισπανικά, τα ιταλικά, τα ολλανδικά, τα γερμανικά, τα ιρλανδικά, τα εβραϊκά, τα σερβοκροάτικα, τα φινλανδικά, τα σουηδικά και τα νορβηγικά.
Πίνακας βαθμολογίας
Αποτελέσματα
Συνολικά
Φινλανδία
Βέλγιο
Πορτογαλία
Γερμανία
Νορβηγία
Μονακό
Ισπανία
Ελβετία
Γιουγκοσλαβία
Ιταλία
Λουξεμβούργο
Σουηδία
Ολλανδία
Ιρλανδία
Ηνωμένο Βασίλειο
Γαλλία
Ισραήλ
Διαγωνιζόμενοι
Φινλανδία
93
9
5
6
6
5
6
6
7
2
6
7
5
5
9
4
5
Βέλγιο
58
4
3
4
3
6
6
4
4
2
4
2
3
4
5
2
2
Πορτογαλία
80
4
6
5
5
4
8
8
6
3
4
2
5
4
5
6
5
Γερμανία
85
2
5
6
4
5
9
7
4
3
7
6
5
6
5
7
4
Νορβηγία
89
8
5
5
6
7
6
7
6
5
7
3
3
3
3
6
9
Μονακό
85
6
3
2
4
3
6
5
9
8
6
4
5
6
9
5
4
Ισπανία
125
3
8
9
9
4
9
8
9
10
8
7
10
10
4
9
8
Ελβετία
79
4
3
3
4
7
5
7
6
4
6
3
8
7
7
2
3
Γιουγκοσλαβία
65
5
3
3
4
2
5
8
6
2
4
2
4
5
4
4
4
Ιταλία
74
2
5
3
5
5
5
5
7
5
5
5
4
4
5
5
4
Λουξεμβούργο
129
6
6
8
7
8
7
6
10
9
9
8
9
8
10
10
8
Σουηδία
94
8
4
4
5
8
5
7
9
6
5
6
6
5
7
4
5
Ολλανδία
69
4
4
2
5
5
4
5
5
5
4
7
3
5
3
6
2
Ιρλανδία
80
3
7
2
4
6
6
7
5
5
5
6
5
6
5
4
4
Ηνωμένο Βασίλειο
123
9
6
6
7
7
8
4
8
8
5
10
9
10
9
8
9
Γαλλία
65
4
3
2
4
4
5
5
4
7
2
3
5
5
5
5
2
Ισραήλ
97
6
6
5
7
5
7
4
6
7
7
8
6
6
7
5
5
10 βαθμοί
Ακολουθεί μια σύνοψη όλων των 10 βαθμών που δόθηκαν κατά την ψηφοφορία.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τη σειρά με την οποία δόθηκαν οι βαθμοί στον διαγωνισμό του 1973 καθώς και τον εκπρόσωπο (σχολιαστή) που ανακοίνωσε τις ψήφους για την αντίστοιχη χώρα. Ο κάθε ραδιοτηλεοπτικός φορέας (με εξαίρεση το Ισραήλ) έστειλαν και έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, προκειμένου να καλυφθεί ο διαγωνισμός στην αντίστοιχη εθνική γλώσσα.
Φινλανδία !Φινλανδία – Κριστίνα Κάουτιο (κάτω των 25) και Χέικι Σάρμαντο (άνω των 25)[20]
Πορτογαλία !Πορτογαλία – Ζοζέ Καλβάριο (κάτω των 25) και Τερέζα Σίλβα Καρβάλιο (άνω των 25)
Ισπανία – Τερέζα Γκονθάλεθ (κάτω των 25) και Χοσέ Λουίς Μπαλμπίν (άνω των 25)[21]
Γαλλία !Γαλλία – Αντελίν Εστρανιά (κάτω των 25) και Ντανιέλ Εϊμάν (άνω των 25)
Σουηδία !Σουηδία – Λένα Άντερσον (κάτω των 25) και Λαρς Σάμουελσον (άνω των 25)[14]
Ελβετία !Ελβετία – Πάολα ντι Μέντικο (κάτω των 25)
Ηνωμένο Βασίλειο !Ηνωμένο Βασίλειο – Κάθριν Γούντφιλντ (κάτω των 25) και Πατ Ουίλιαμς (άνω των 25)[18]:124
Γιουγκοσλαβία !Γιουγκοσλαβία – Ντούσαν Λέκιτς, φοιτητής από το Τίτογκραντ (σημερινή Ποντγκόριτσα στο Μαυροβούνιο, κάτω των 25) και Ιβάν Αντόνοφ, παρουσιαστής της τηλεόρασης των Σκοπίων TV Skopje (άνω των 25)[22][23]
Παραπομπές
↑John Kennedy O'Connor (Απρίλιος 2010). The Eurovision Song Contest – The Official History. Carlton Books. ISBN978-1-84732-521-1.
↑«RTÉ Archives». Stills Library. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012.
↑ 18,018,1Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. ISBN978-1-84583-065-6.
↑Háskólabókasafn, Landsbókasafn Íslands -. «Timarit.is». timarit.is.
.svg){kind=small}
