Turquía é unha repúblicademocrática, secular e constitucional, cuxo sistema político foi estabelecido en 1923 baixo o liderado de Mustafa Kemal Atatürk, trala caída do Imperio Otomán após a primeira guerra mundial. Dende aquela, integrouse cada vez máis con Occidente a través da afiliación a organizacións como o Consello de Europa (1949), a OTAN (1952), a OCDE (1961), a OSCE (1973) ou o Grupo dos 20 (1999). Turquía comezou as negociacións para a adhesión plena na Unión Europea no 2005, despois de ter sido membro asociado dende 1963, presentar a súa candidatura no 1987, e estando en vigor un acordo alfandegueiro dende o 1 de xaneiro do 1996. Tamén seguiu fomentando estreitas relacións políticas e económicas co mundo oriental, especialmente cos estados de Oriente Medio, Asia Central ou Asia Oriental.
En termos de produto interior bruto, a súa economía está situada no posto 20º do mundo segundo o Fondo Monetario Internacional (2019). Pola súa localización estratéxica está clasificada como potencia de ámbito rexional por políticos e economistas de todo o mundo.[4][5]
Dende o 1 de xuño de 2022, mudou o seu nome para a ONU e para os idiomas estranxeiros de Turkey (que provocaba confusión coa palagra "pavo" do inglés) a Türkiye.[6]
O nome de Turquía (pronunciado /türkiye/ en lingua turca) pódese dividir en dous termos: /türk/, que significa "forte" no turco antigo e polo xeral designa os habitantes de Turquía ou un membro dos pobos turcos,[8] ou o posterior termo /tu-kin/, empregado polos chineses para designar as persoas que vivían ao sur do Macizo de Altái xa en 177 a. C.,[7] e o sufixo /-iye/ (derivado do sufixo árabe /-iyya/, pero tamén está asociada co sufixo latino medieval /-ia/ en /turchia/, e o sufixo grego medieval /-ία/ en /τουρκία/), o que significa "propietario" ou "relacionado con".
Afrodisias foi unha antiga cidade grega preto de Esmirna.Göbekli Tepe é o lugar de culto relixioso máis antigo do mundo descuberto ata o de agora. Foi levantado 11 500 anos atrás, antes que comezase o sedentarismo.[9]Murallas da cidade de Troia VII, onde se postula librouse a guerra de Troia (c. 1200 a. C.).
Anatolia (en turco: Anadolu), tamén coñecida como Asia Menor e que comprende a maior parte da Turquía moderna, é unha das rexións habitadas continuamente máis antigas do mundo debido á súa localización na posición entre Asia e Europa. Os primeiros asentamentos neolíticos como Çatalhöyük, Hacilar, Göbekli Tepe, Nevali Cori, Çayönü e Mersin considéranse uns dos primeiros asentamentos humanos no mundo.[10] O asentamento de Troia comeza no Neolítico e continúa na Idade de Ferro. Durante a historia, linguas indoeuropeas, semíticas, así como outras de filiación incerta interviñeron en Anatolia. De feito, dada a antigüidade dos idiomas indoeuropeos hitita e luvita, algúns estudosos propuxeron a Anatolia como o hipotético centro a partir do cal as linguas indoeuropeas estendéronse.[11]
O primeiro grande imperio na zona é o dos hititas, entre os séculos XVII e XII a. C. Posteriormente, os frixios, un pobo indoeuropeo, logrou establecer un reino que logo foi destruído polos cimerios no século VII a. C.[12] Os sucesores máis poderosos dos frixios foron os estados de Xonia, Lida, Caria, Cilicia e Licia. Os lidios e os licios falaban idiomas que eran fundamentalmente indoeuropeos, pero ambos os idiomas adquiriron elementos hititas e helénicos.
Ao redor de 1200 a. C., a costa occidental de Anatolia foi poboada polos gregos. Toda a zona foi conquistada polo Imperio persa durante os séculos VI e V a. C. e posteriormente por Alexandre Magno no ano 334 a. C.[13] Anatolia foi posteriormente dividida nunha serie de pequenos reinos helenísticos (incluíndo Bitinia, Capadocia, Pérgamo, Ponto) e Galacia (unha antiga rexión no centro de Anatolia onde se asentaron algunhas tribos migratorias de orixe gala procedentes das terras xermanas nos principios do século III a. C. A rexión tomou o seu nome destes galos e os seus habitantes chamáronse gálatas), todos os cales sucumbiran a Roma a mediados de século I a. C.[14]
O antigo ximnasio de Sardes, a capital do antigo reino de Lida durante o século VIII a. C.
Monte Nemrut é unha montaña de 2150 m de altitude do sueste de Turquía, coñecida polas estatuas pertencentes a unha tumba do século I a. C.
Aspendo en Antalya ten un dos teatros mellor conservados do mundo romano, construído baixo o emperador Antonino Pío
Imperio selxúcida
Mevleví é unha orde de dervixes de Turquía, fundada polos discípulos do poeta sufíRumi no século XIII. O centro da orde e o mausoleo de Rumi está en Konya.Santa Sofía de Constantinopla foi construída polo Imperio bizantino no século VI d. C. Ao longo da súa historia foi basílica, mesquita e hoxe museo.O Imperio selxúcida en 1092, o seu período de maior expansión.
Os turcos eran un pobo nómade, formado por grandes tribos (como os oguzes, os kipchak e os cumanos), que habitaba nas estepas da Asia central onde anteriormente fundaran varios reinos potentes como o dos hunos, os köktürks, o kaganato uigur e os gaznavíes sucesivamente entre os séculos IV e X. No século IX algunhas tribos turcas estableceron contactos diplomáticos e de comercio por primeira vez coas tribos árabes que habitaban no Oriente Próximo. Influenciados polos árabes, os turcos abandonaron o xamanismo e o tengrismo que viñan practicando desde había séculos e convertéronse ao islam. A mediados do século X os turcos fundaron o Imperio selxúcida, o primeiro grande imperio turco logo de converterse ao islam, nos territorios que hoxe son Turkmenistán, Afganistán, Irán, Iraq, Oriente Próximo e a propia Turquía. No final do século X os turcos selxúcidas conquistaron algúns territorios do leste e sueste de Anatolia onde dominaba o Imperio bizantino. No ano 1071 tivo lugar a batalla de Manzikert entre o exército selxúcida e o exército bizantino. Os turcos gañaron a batalla e pasaron a dominar grandes territorios ao leste e sueste de Anatolia. Esta batalla considérase polos historiadores como o principio do fin do Imperio bizantino xa que nas décadas posteriores os turcos foron avanzando e conquistando máis territorios en Anatolia debilitando ao Imperio bizantino. A mediados do século XIII os turcos selxúcidas dominaban xa a maior parte de Anatolia. Os selxúcidas tiveron tamén un papel moi importante como defensores do islam e dos musulmáns durante as primeiras cruzadas loitando contra os exércitos cruzados que desexaban atravesar Anatolia para poder chegar á Terra Santa.
O Estado otomán, habitualmente chamado Imperio Otomán, foi unha potencia imperial turca, situada na súa maior parte ao redor da ribeira do mar Mediterráneo, e cuxa existencia temporal abarcou o período entre 1299 e 1922. Os otománs eran os sucesores dos selxúcidas e no cénit do seu poder no século XVII, este imperio incluía toda a península de Anatolia, Oriente Próximo (Siria, Iraq, Xordania, Líbano, Palestina, Israel e Kuwait), as zonas costeiras da península arábiga, extensións do Norte de África (territorios que hoxe son Sudán, Eritrea, Xibutí, Exipto, Libia, Tunes e Alxeria), a maior parte dos territorios situados na franxa que vai desde o sueste de Europa (os Balcáns, Albania, Grecia, Macedonia, Bosnia e Hercegovina, Croacia, Bulgaria, Romanía, Hungría, Serbia, Ucraína) ao Cáucaso (territorios que hoxe son Xeorxia, Acerbaixán e Armenia) no norte. Isto comprendía unha área de aproximadamente seis millóns de quilómetros cadrados, aínda que a maior parte estaba baixo control indirecto do goberno central. As posesións do Imperio achábanse situadas entre Oriente e Occidente polo que ao longo da súa historia de máis de seis séculos as súas relacións internacionais estiveron influenciadas por iso. En 1453 os otománs conquistaron Constantinopla dando fin a máis de dez séculos de existencia do Imperio bizantino. A partir dese momento Constantinopla pasou a chamarse Istambul e converteuse na capital do Imperio Otomán. A conquista de Constantinopla polos turcos considérase historicamente como o acontecemento que finalizou a Idade Media. No seu momento de máxima expansión os otománs chegaron a cercar en dúas ocasións, en 1529 e 1683, a cidade de Viena durante varios meses pero finalmente retiráronse sen poder lograr conquistala debido especialmente ao grande apoio militar brindado na defensa da cidade por parte dos grandes reinos cristiáns de Europa como Alemaña, España e Polonia. A partir do século XVI os sultáns otománs tamén adquiriron o título de califa.
O Palacio de Dolmabahçe foi o primeiro palacio de estilo europeo (neobarroco) en Istambul.
O Palacio de Dolmabahçe foi construído entre 1842 e 1853, onde se levantaba o palacio de Beşiktaş, polos arquitectos armenio-turcos Garabet Amira Balyan e o seu fillo Nigogos Balyan.
República
Istambul (en turco: İstanbul) adoptouse como nome oficial en 1930.Mustafa Kemal Atatürk, o fundador da República de Turquía.
Tras o final do período de partido único (o CHP fundado por Mustafa Kemal Atatürk) en 1945, o período comprendido entre os anos 1960 e 1980 foi particularmente marcado por períodos de inestabilidade política que desembocou nunha serie de golpes militares.[23] A liberalización da economía turca que se iniciou na década de 1980 cambiou a paisaxe do país, con sucesivos períodos de alto crecemento e a crise da década seguinte.[24]
O 15 de xullo de 2016 houbo unha tentativa de golpe de Estado por parte dunha facción do exército contra o presidente Erdoğan. O golpe foi rexeitado grazas ao apoio de centos de miles de cidadáns que saíron ás rúas na defensa da democracia e á maior parte do exército que se mantivo fiel ao goberno e ao presidente electo. O día 16 de abril de 2017 celebrouse un referendo para outorgar máis poder ao presidente Erdoğan, quen acabou gañando cun 51,3% dos escrutinios, polo cal Turquía pasou a contar cun sistema presidencialista.
Recep Tayyip Erdoğan, actual presidente de Turquía.Tansu Çiller, é unha política turca. Foi a primeira muller en ocupar o cargo de Primeira Ministra en Turquía, de 1993 a 1996.
Turquía é unha repúblicaparlamentaria e a Constitución dispón que é un estado democrático, laico, social e de dereito.[25] O poder lexislativo reside na Grande Asemblea Nacional de Turquía, composta por 550 deputados elixidos para unha lexislatura de cinco anos cos votos dos cidadáns turcos maiores de 18 anos. A súa constitución actual foi adoptada o 7 de novembro de 1982 despois dun período de goberno militar, e está baseada firmemente nos principios dun laicismo sui generis. O poder executivo reside nun presidente o cal é elixido directamente pola vontade popular. O poder lexislativo está radicado nos 600 escanos da Grande Asemblea Nacional de Turquía (Türkiye Büyük Millet Meclisi), que representa ás 81 provincias. Para ter representación no Parlamento, un partido debe obter polo menos o 10 % do total de votos nas eleccións parlamentarias nacionais. Os candidatos independentes poden participar e ser elixidos, e para iso só deben obter o 10 % do voto na provincia pola cal pretenden ser elixidos. Os militares turcos desempeñan un papel político na sombra, aínda que importante, debido a que se consideran os gardiáns da natureza secular e unitaria da república.
O presidente da república exerce as funcións do poder executivo. O Presidente actual é Recep Tayyip Erdoğan.
En consonancia coa súa tradicional orientación occidental, as relacións con Europa sempre foron unha parte central da política exterior turca. Turquía converteuse en membro do Consello de Europa en 1949, solicitou ser membro asociado da CEE (predecesora da Unión Europea) en 1959 e converteuse en membro asociado en 1963. Despois de décadas de negociacións políticas, Turquía converteuse en membro asociado da Unión Europea Occidental en 1992, chegou a un acordo de Unión Aduaneira coa UE en 1995 e comezou oficialmente as negociacións formais de adhesión coa Unión Europea o 3 de outubro de 2005.[28] Crese que o proceso de adhesión terá unha duración mínima de 20 anos debido ao tamaño de Turquía e a profundidade dos desacordos sobre algunhas cuestións.[29] Estes inclúen as controversias con membros da UE sobre a intervención militar da República de Turquía en Chipre para impedir a anexión da illa a Grecia en 1974. Desde entón, Turquía non recoñece a República de Chipre como a única autoridade na illa, senón que apoia de facto a comunidade turcochipriota que forma a República Turca do Norte de Chipre.[30]
Desde finais do decenio de 1980, Turquía comezou a cooperar cada vez máis coas principais economías de Asia Oriental, en particular coa China, o Xapón e Corea do Sur, nun gran número de sectores industriais, que van desde a coprodución de automotores e outros equipos de transporte, bens electrónicos, electrodomésticos, materiais de construción e equipamento militar.
A independencia dos estados turcos da Unión Soviética, cos que Turquía comparte un común patrimonio cultural e lingüístico, permitiu a Turquía ampliar as súas relacións económicas e políticas profundamente na Asia Central.[31] Dentro desta política, o Oleoduto Bakú-Tiflis-Ceyhan formou parte da estratexia de Turquía para converterse nun conduto de enerxía a Occidente. Con todo, a fronteira de Turquía con Armenia permanece pechada despois da ocupación de territorio azerí por parte de Armenia durante a primeira guerra de Nagorno-Karabakh.[32] As relacións con Armenia foron tensas pola controversia ao redor das deportacións forzosas e as mortes relacionadas con centos de miles de armenios nos últimos días do Imperio Otomán, recoñecida por un número de países e historiadores como o xenocidio armenio.[33] Turquía rexeita o termo "xenocidio", argumentando que as mortes foron consecuencia das enfermidades, a fame e as loitas interétnicas que ocorreron durante o período da primeira guerra mundial no que participou o Imperio Otomán.[34]
As forzas armadas turcas compóñense do exército de terra, a armada e a forza aérea. A xendarmería e a garda costeira funcionan como partes do Ministerio do Interior nos tempos de paz, a pesar de que están subordinados ao exército de terra e á armada respectivamente.[35]
As forzas armadas turcas son as segundas maiores das permanentes da OTAN (despois das dos Estados Unidos), cunha forza combinada de 1.043.550 efectivos de persoal uniformado que prestan servizos nas súas cinco ramas.[36] Todos os cidadáns homes aptos están obrigados a servir no exército por períodos que van desde tres semanas a quince meses, dependendo da súa educación e lugar de traballo (os homosexuais teñen dereito a ser exentos, segundo a súa propia petición).[37]
O xefe do Estado Maior Xeneral é nomeado polo Presidente, e é responsable ante o Primeiro Ministro. O consello de ministros é responsable ante o parlamento para asuntos de seguridade nacional e a adecuada preparación das forzas armadas para defender o país. Con todo, a autoridade para declarar a guerra e o despregamento das forzas armadas turcas a países estranxeiros ou para permitir que forzas armadas estranxeiras estacionen en Turquía corresponde unicamente ao parlamento.[40]
O exército turco reservouse tradicionalmente unha posición forte na política nacional, considerándose a si mesmo como gardián da Turquía secular e da democracia.[41] Varias veces nos últimos decenios desprazou pola forza a gobernos electos que cre que se desviaron dos principios do Estado segundo o establecido de Atatürk e consagrados na Constitución.[41]
Segundo o Comité para a Protección dos Xornalistas (CPX), o goberno do AKP librou unha das maiores represións do mundo contra a liberdade de prensa. Un gran número de xornalistas foron arrestados por cargos como "terrorismo" e "actividades antiestatais", como os casos Ergenekon e Balyoz, mentres que miles foron investigados por "denigrar a condición turca" ou "insultar o islam" nun esforzo por sementar a autocensura.[46]
En 2017, o CPX identificou 81 xornalistas prendidos en Turquía (incluíndo o equipo editorial do Cumhuriyet, o xornal máis antigo do país aínda en circulación), todos directamente por conta do seu traballo publicado (máis que calquera país no mundo, inclusive Irán, Eritrea ou a China), así mesmo nove músicos foron prendidos polo seu traballo (o 3.º lugar no planeta, despois da Rusia e da China).[47] Un ex-voceiro do Departamento de Estado dos Estados Unidos, Philip J. Crowley, dixo que os Estados Unidos tiña "amplas preocupacións sobre as tendencias que envolvían a intimidación a xornalistas en Turquía".[48] A medida turca é clasificada como "non libre" pola Freedom House,[49] que di na súa resolución do 22 de xuño de 2016, titulada "O funcionamento das institucións democráticas en Turquía", que a Asemblea Parlamentaria do Consello de Europa advertiu que "os recentes desenvolvementos de Turquía en materia de liberdade dos medios de comunicación e de expresión, erosionan o Estado de dereito e as violacións dos dereitos humanos en relación ás operacións de seguridade antiterrorista no sueste do país levantaron serias cuestións sobre o funcionamento das súas institucións democráticas."[50]
Os políticos da oposición Selahattin Demirtas e Figu Yüksekdağ foron arrestados por cargos de "terrorismo" en 2016.
O 20 de maio de 2016, o parlamento turco retirou a inmunidade de case unha cuarta parte dos seus membros, incluídos 101 deputados do partido pro-kurdo HDP e o partido principal de oposición, o CHP.[51] En reacción ao golpe de Estado errado o 15 de xullo de 2016, máis de 160.000 xuíces, profesores, policías e funcionarios foron suspendidos ou destituídos, 77.000 foron formalmente arrestados,[52][53] e 130 organizacións de prensa, incluíndo 16 emisoras e 45 xornais,[54] foron pechados polo goberno turco.[55] Ademais, tamén foron arrestados 160 xornalistas.[56]
O 29 de abril de 2017, as autoridades turcas bloquearon o acceso en liña a Wikipedia en todos os idiomas.[57][58] As restricións impuxéronse no contexto das purgas que seguiron ao intento de golpe de Estado, unhas semanas despois dun referendo constitucional significativo, e logo dun bloqueo parcial máis selectivo do contido de Wikipedia en anos anteriores.[59] Tras a prohibición, Jimmy Wales, o fundador de Wikipedia, foi desautorizado da World Cities Expo en Istambul do 15 ao 18 de maio.[60] O profesor de dereito turco Yaman Akdeniz estima que a Wikipédia sexa un dos cerca de 127 mil sitios web bloqueados polas autoridades turcas. Estímase que o 45% dos turcos eludirón os bloqueos de Internet, nun momento ou outro, usando unha rede privada virtual (VPN).[61]
O territorio turco ten máis de 1.600 km de lonxitude, de leste a oeste, e 800 km de norte a sur. A superficie de Turquía, incluíndo a dos lagos, é de 783.562 km², bastante máis dunha vez e media a de España, dos cales só 23.764 km² están en Europa (unha área inferior á de Galicia).[63] Turquía é o 37º país maior do mundo, cunha superficie similar á suma das superficies do Reino Unido e de Francia.
Xeografía física
O monte Ararat
A Turquía europea, no seu noroeste, conforma a Tracia Oriental, e ten fronteiras con Grecia e Bulgaria. A Turquía asiática ou Anatolia—tamén denominada Asia Menor—está formada por unha meseta central (Meseta de Anatolia). Os Montes Pónticos (Köroğlu) separan este altiplano da estreita franxa costeira do mar Negro polo norte; mentres os Montes Tauros ao sur forman un murallón fronte á franxa costeira mediterránea. O leste do país é máis montañoso aínda, unión do Anti-Tauro e o Cáucaso, e conforma un dispersor de diversos ríos que se estenden polo Oriente Próximo, como o Éufrates e o Tigris. Sitúanse aí o lago Van e o monte Ararat, a elevación máxima do país con 5.165 msnm.[64]
Hidrografía
O gran río da península anatólica é o río Kizil Irmak ou "río vermello" en turco (Halys da antigüidade), que corre de sur a norte. Xunto co seu afluente, o río Delidje Su, drena boa parte do país, pero os seus vales son profundos e angostos. No leste o río Tigris, que forma unha enorme curva oeste-leste desde o seu nacemento aos pés do Ararat, drena a parte oriental, xunto co río Éufrates, de menor curso en territorio turco.
Son numerosos os lagos, en especial na ancha banda percorrida polos Montes Taurus, conformados por materiais calcarios, que orixinan unha paisaxe cárstica, na que os lagos en superficie ou subterráneos xogan o seu papel. Na mesma Anatolia, co cha cheo de material salino en partes, formouse no centro un gran lago salgado, o Tuz-ghela, con cerca de 1.700 km², o segundo en área do país tras o Van.
Xeoloxía
O relevo variado de Turquía é resultado de diversos movementos terrestres complexos que formaron a rexión ao longo de millóns de anos e que aínda producen sismos e erupcións volcánicas. O Bósforo e os Dardanelos formáronse polas fallas xeolóxicas que fendían Turquía e que permitiron a creación do Mar Negro. Outra falla que cruza o norte do país, de oeste a leste, causou o terremoto de 1999.[65]
Clima
En conformidade coas diferenzas do relevo, o clima turco é moi variado. As áreas costeiras do oeste e sur de Turquía teñen un clima mediterráneo, con veráns secos, e invernos moderadamente húmidos. Na costa do Mar Negro os veráns son frescos e as precipitacións repártense ao longo de todo o ano. As condicións son máis extremas no interior árido e elevado. As montañas próximas á costa impiden que as influencias mediterráneas se estendan ao centro, polo que o planalto anatólico central ten un clima continental, con invernos severos e veráns moi cálidos; no altiplano de Capadocia, o Erdjaz Dag, con 3.916 m ten neves perpetuas. A precipitación mediana é de 400 mm, mais con diferenzas rexionais que dependen da altitude. As rexións máis secas son a chaira de Konya e a de Malatya.
Turquía é un estado unitario que se divide administrativamente en 81 provincias, (iller, singular il) á fronte de cada unha das cales se acha un gobernador (vali) designado polo Goberno central. As provincias están á súa vez, divididas en distritos (demarcacións provinciais ou ilçeler, singular ilçe) e comunas que poden establecer impostos e exercer outras iniciativas. A capital provincial (xeralmente chamada ilçe central) leva xeralmente o nome da provincia, coas seguintes excepcións: Hatay (capital: Antioquía), Kocaeli (capital: İzmit), e Sakarya (capital: Adapazarı).
Por outra banda, xeograficamente o país está dividido en sete rexións que se definiron orixinalmente no Primeiro Congreso de Xeografía do país en 1941:[66]
Ancara que ten unha poboación de 5.270.575 habitantes é a capital da República de Turquía.
A capital de Turquía é Ancara, mais a capital histórica é Istambul (antiga Constantinopla), que é ao mesmo tempo o centro financeiro, económico e cultural do país. Outras cidades importantes son Esmirna, Bursa, Adana, Trebisonda, Malatya, Gaziantep, Erzurum, Kayseri, İzmit (Kocaeli), Konya, Mersin, Eskişehir, Diyarbakır, Antalya e Samsun. Aproximadamente o 68 % da poboación de Turquía vive en centros urbanos. No total, 12 cidades teñen poboacións que exceden os 500.000 hab. e 48 cidades teñen máis de 100.000 hab.
A Unión Aduaneira coa UE aprobada en 1995 conduciu a unha ampla liberalización dos aranceis e constitúe un dos alicerces máis importantes da política do comercio exterior de Turquía.[71]
Durante a maior parte da súa historia republicana, Turquía adheriuse a un enfoque case-estatal da economía, con estrito control do goberno sobre a participación do sector privado, o comercio exterior e a investimento estranxeiro directo. Con todo, durante o decenio de 1980, Turquía comezou unha serie de reformas dirixidas a trasladar a economía dun illado sistema estatalista a un máis apoiado no sector privado baseado no modelo de mercado.[24] As reformas impulsaron un rápido crecemento, pero este crecemento foi marcado por unha forte recesión e crises financeiras en 1994, 1999 (tras o terremoto dese ano),[72] e 2001,[73] o que deu como resultado unha media do 4 % de crecemento do PIB por ano entre 1981 e 2003.[74] A falta de reformas adicionais, xunto con grandes e crecentes déficits do sector público e a corrupción xeneralizada, traduciuse nunha elevada inflación, debilidade do sector bancario e o aumento da volatilidade macroeconómica.[75]
Panorámica de Istambul.
Desde a crise económica de 2001 e as reformas iniciadas polo ministro de finanzas da época, a inflación reduciuse a un só díxito, a confianza dos investidores e os investimentos estranxeiros aumentarón, e o desemprego diminuíu. Turquía foi abrindo progresivamente os seus mercados a través de reformas económicas mediante a redución dos controis gobernamentais sobre o comercio exterior e o investimento, a privatización de industrias de propiedade pública, e a liberalización de moitos sectores de bens privados.[76] Segundo a revista Forbes, en Istambul, capital financeira de Turquía, había un total de 35 multimillonarios en marzo de 2008 (comparado con 25 en 2007), situándose no posto 4º no mundo.[77]
Galería de imaxes
Mustafa Kemal Atatürk
Notas
↑Sabancı University (2005). "Geography of Turkey"(en inglés). Sabancı University. Arquivado dende o orixinal o 07 de febreiro de 2009. Consultado o 21 de setembro de 2009.
↑ 7,07,1Harper, Douglas (2001). ""Turk"". Online Etymology Dictionary. Consultado o 27 de decembro de 2006.
↑American Heritage Dictionary (2000). ""Turk"". Houghton Mifflin Company. Arquivado dende o orixinal o 22 de xuño de 2013. Consultado o 27 de decembro de 2006.
↑Balter, Michael (27 de febreiro de 2004). "Search for the Indo-Europeans: Were Kurgan horsemen or Anatolian farmers responsible for creating and spreading the world's most far-flung language family?". Science303 (5662): 1323.
↑Hooker, Richard (6 de xuño de 1999). "Ancient Greece: The Persian Wars". Washington State University, WA, United States. Arquivado dende o orixinal o 24 de decembro de 2006. Consultado o 22 de decembro de 2006.
↑ 24,024,1Nas, Tevfik F. (1992). Economics and Politics of Turkish Liberalization. Lehigh University Press. ISBN 0-934223-19-X.
↑Constitution of the Republic of Turkey(PDF). Türkiye Büyük Millet Meclisi (The Grand National Asembly of Turkey). 29 de marzo de 2018. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 09 de febreiro de 2020. Consultado o 26 de febreiro do 2020.
↑Turkish General Staff (2006). "Brief History of ISAF"(en inglés). Turkish Armed Forces. Arquivado dende o orixinal o 07 de outubro de 2006. Consultado o 28 de febreiro do 2020.
↑"Brief Seismic History of Turkey". University of South California, Department of Civil Engineering. Arquivado dende o orixinal o 12 de marzo de 2009. Consultado o 21 de setembro de 2009.
↑Ali Yiğit, "Geçmişten Günümüze Türkiye'yi Bölgelere Ayıran Çalışmalar ve Yapılması Gerekenler", Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, IV. Ulural Coğrafya Sempozyumu, "Avrupa Birliği Sürecindeki Türkiye'de Bölgesel Farklılıklar", pp. 34–35.Arquivado 31 de marzo de 2012 en Wayback Machine.
العلاقات الكيريباتية الليختنشتانية كيريباتي ليختنشتاين كيريباتي ليختنشتاين تعديل مصدري - تعديل العلاقات الكيريباتية الليختنشتانية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين كيريباتي وليختنشتاين.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عا...
يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (ديسمبر 2018) مدرسة الأمم المتحدة الدولية هانوي معلومات التأسيس 1988 النوع مدرسة الموقع الجغرافي المدينة مدينة هو تشي م...
ساوث دايتون الإحداثيات 42°21′46″N 79°03′06″W / 42.3628°N 79.0517°W / 42.3628; -79.0517 [1] تقسيم إداري البلد الولايات المتحدة[2] التقسيم الأعلى مقاطعة كاتاروغوس خصائص جغرافية المساحة 2.604881 كيلومتر مربع2.60488 كيلومتر مربع (1 أبريل 2010) ارتفاع 398 متر عدد...
Canadian ice hockey player (born 1971) This biography of a living person needs additional citations for verification. Please help by adding reliable sources. Contentious material about living persons that is unsourced or poorly sourced must be removed immediately from the article and its talk page, especially if potentially libelous.Find sources: Byron Dafoe – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (July 2023) (Learn how and when to remove this te...
Aspect of religion Lutherans By number of adherents By percent of total populationTotal populationc. 77 million+ (worldwide, 2020)[1][2]Regions with significant populations Germany10,814,631 Ethiopia10,404,128 Tanzania7,916,253 Sweden5,900,000 Indonesia5,705,589 India4,386,957 Denmark4,339,511 Madagascar4,000,000 Finland3,800,000 Norway3,746,308 United States2,900,000ScripturesBible (Old and New Testament) Part of a series...
Disambiguazione – Se stai cercando altri significati, vedi TGR (disambigua). Questa voce o sezione sull'argomento programmi televisivi italiani non cita le fonti necessarie o quelle presenti sono insufficienti. Puoi migliorare questa voce aggiungendo citazioni da fonti attendibili secondo le linee guida sull'uso delle fonti. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. TGRTitolo originaleTG Regione Altri titoli TG3 Regione (1979-1987; 2000-2002) Rai Regione (1987-1991) TG Regione...
M76 Zastava M-76 dilengkapi dengan bidikan ZRAK M-76 4x 5°10’ dan bayonet Jenis Senapan runduk Negara asal Yugoslavia Sejarah pemakaian Masa penggunaan 1976 - sekarang Digunakan oleh Lihat Pengguna Pada perang Perang Yugoslavia, Perang Kosovo, Perang Irak Sejarah produksi Tahun 1975 Produsen Zastava Arms Jumlah produksi 15,000[butuh rujukan] Varian Lihat Varian M77 (7,62 × 51 mm NATO)M90 (.243 atau .308 Winchester)M91 (7,62 × 54 mmR) Spesifikasi Be...
Spanish singer (born 1975) For the album, see Enrique Iglesias (album). In this Spanish name, the first or paternal surname is Iglesias and the second or maternal family name is Preysler. Enrique IglesiasIglesias at the Euphoria World Tour in 2011BornEnrique Miguel Iglesias Preysler (1975-05-08) 8 May 1975 (age 49)Madrid, SpainEducationGulliver Preparatory SchoolUniversity of MiamiOccupationsSingersongwriterrecord producercomposeractorYears active1995–presentWorksDiscograp...
American baseball player (1901–1994) Not to be confused with Jimmy Reece. Baseball player Jimmie ReeseSecond baseman / Third baseman / CoachBorn: (1901-10-01)October 1, 1901New York City, U.S.Died: July 13, 1994(1994-07-13) (aged 92)Santa Ana, California, U.S.Batted: LeftThrew: RightMLB debutApril 19, 1930, for the New York YankeesLast MLB appearanceSeptember 25, 1932, for the St. Louis CardinalsMLB statisticsBatting average.278Home runs8Runs batted in70 T...
The Cleveland Guardians are a professional baseball team based in Cleveland, Ohio. They are in the Central Division of Major League Baseball's American League. Since 1994, they have played in Progressive Field. The Cleveland team originated in 1900 as the Lake Shores, when the American League (AL) was officially a minor league. One of the AL's eight charter franchises, the major league incarnation of the club was founded in Cleveland in 1901. 1896–1946: Beginning to middle The Columbus Buck...
Fictional character from EastEnders Soap opera character Ravi GulatiEastEnders characterPortrayed byAaron ThiaraDuration2022–presentFirst appearanceEpisode 65154 July 2022 (2022-07-04)ClassificationPresent; regularIntroduced byChris ClenshawIn-universe informationOccupationDrug dealer Career criminalRestauranteurBusinessmanFatherNish PanesarMotherHaspira GulatiAdoptive fatherRanveer GulatiStepmotherSuki Panesar Nina Gupta (adoptive)Half-brothers Kheerat Pa...
American college basketball season 1996–97 Temple Owls men's basketballNCAA tournament, Second roundConferenceAtlantic 10 ConferenceRecord20–11 (10–6 A–10)Head coachJohn Chaney (15th season)Assistant coachDan Leibovitz (1st season)Home arenaMcGonigle HallSeasons← 1995–961997–98 → 1996–97 Atlantic 10 men's basketball standings vte Conf Overall Team W L PCT W L PCT East No. 12 Saint Joseph's † 13 – 3 .813 2...
مركز أنيتا برج للمرأة والتكنولوجيا البلد الولايات المتحدة[1] المقر الرئيسي بالو ألتو تاريخ التأسيس 1994[1] المؤسس أنيتا بورغ[2] الوضع القانوني منظمة 501(c)(3)[3] المالية إجمالي الإيرادات 22032601 دولار أمريكي (2016)43578597 دولار أمريكي (2019)[4]34365136 دولار ...
The Gran Canaria blue chaffinch is endemic to the Canary Islands. This is a list of the bird species recorded in the Canary Islands. The avifauna of the Canary Islands include a total of 394 species, of which seven are endemic, and nine have been introduced by humans. One listed species is extinct. This list's taxonomic treatment (designation and sequence of orders, families and species) and nomenclature (common and scientific names) follow the conventions of The Clements Checklist of Birds ...
Agency of the Government of Ontario, Canada Niagara Parks CommissionAgency overviewFormed1885 (1885)TypeCrown agencyJurisdictionGovernment of OntarioHeadquartersOak Hall7400 Portage RoadNiagara Falls, OntarioMinister responsibleLisa MacLeod, Minister of Tourism, Culture, and SportAgency executiveChairChild agencyNiagara Parks Police ServiceKey documentNiagara Parks ActWebsitewww.niagaraparks.com The Niagara Parks Commission, commonly shortened to Niagara Parks, is an agency of the Govern...
Buddhism Template‑classThis template falls within the scope of WikiProject Buddhism, an attempt to promote better coordination, content distribution, and cross-referencing between pages dealing with Buddhism. If you would like to participate, please visit the project page for more details on the projects.BuddhismWikipedia:WikiProject BuddhismTemplate:WikiProject BuddhismBuddhism articlesTemplateThis template does not require a rating on Wikipedia's content assessment scale. Changing Image? ...
لمعانٍ أخرى، طالع تكافل (توضيح). جزء من السلسلات حول علم التّشريع الإسلامي– هو تخصّص في الدّراسات الإسلامية المجالات الاقتصاد الزكاة الجزية النصاب الخمس الصدقة الوقف بيت المال المصرفية الربا المرابحة التكافل الصكوك الإرث التاريخ السياسي الزواج العقوبات الإتيكيت ...
Pour les articles homonymes, voir Ricci. Ruggiero RicciRuggiero Ricci (14 ans) avec sa mèreet le dramaturge Gerhart Hauptmann (Berlin, 1932).BiographieNaissance 24 juillet 1918San Bruno, Californie États-UnisDécès 6 août 2012 (à 94 ans)Palm Springs (Californie) États-UnisNationalité américaineActivités Musicien, professeur de musique, violonistePériode d'activité À partir de 1928Autres informationsA travaillé pour Université du MichiganJuilliard SchoolUniversité de l'Ind...
Political campaign strategy focusing on deficiencies of the opposition. The examples and perspective in this article deal primarily with the United States and do not represent a worldwide view of the subject. You may improve this article, discuss the issue on the talk page, or create a new article, as appropriate. (October 2017) (Learn how and when to remove this message) Part of the Politics seriesPolitical campaigning Finance Grassroots fundraising Management Opposition research Consultatio...
.svg&lang=gl)
.jpg)
![Porta de esfinxes en Hattusa, a capital do imperio hitita. Entre os séculos XVII e XII a. C.[16]](Ficheiro:Sphinx_Gate,_Hattusa_01.jpg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
_from_aboard_the_guided_missile_destroyer_USS_Ross_(DDG_71)_in_the_Mediterranean_Sea_during_a_passing_exercise_Sept_140902-N-IY142-159.jpg)
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
