O xamanismo[1] é unha práctica que implica a un practicante que logra estados alterados de consciencia para percibir e interactuar cun mundo espiritual e canaliza estas enerxías transcendentais a este mundo.[2]
Un xamán[3] é unha persoa que se considera que ten acceso e influencia dentro do mundo dos espíritos benévolos e malévolos, e que entra nun estado de transo durante un ritual, e practica a adiviñación e a curación. A palabra "xamán" probabelmente provén da lingua evenki do norte de Asia. Segundo o etnólogo Juha Janhunen, "a palabra está atestada en todas as linguas tungús" como o negidal, o lamut, o udehe/orochi, o nanai, o ilcha, o orok, o manchú e o ulcha, e "nada parece contradicir a suposición de que o significado de xamán tamén deriva dende o prototungús" e pode ter raíces que estenden atrás a tempo polo menos dous milenios.[4] O termo foi introducido no oeste despois de que forzas rusas conquistaran o xamánico khanato de Kazán en 1552.