Maggie Smith

Maggie Smith (ok. 1970)
Imię i nazwisko	Margaret Natalie Smith
Data i miejsce urodzenia	28 grudnia 1934 Ilford, Essex
Data i miejsce śmierci	27 września 2024 Londyn
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Beverley Cross (1975–1998) Robert Stephens (1967–1974)
Lata aktywności	1952–2024
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Maggie Smith, właśc. Margaret Natalie Smith (ur. 28 grudnia 1934 w Ilfordzie, zm. 27 września 2024 w Londynie^[1][2]) – brytyjska aktorka. Laureatka licznych wyróżnień, w tym dwóch Oscarów, pięciu BAFTA, czterech Emmy, Tony, pięciu Nagród Gildii Aktorów Ekranowych, trzech Złotych Globów i honorowej Laurence Olivier Award. Należy do ścisłego grona laureatów potrójnej korony aktorstwa (Oscara, Emmy i Tony).

W swojej karierze otrzymała wiele zaszczytów m.in. Order Imperium Brytyjskiego w 1990 roku oraz honorowy tytuł szlachecki Dame. Znana była ze swoich charakterystycznych ról kostiumowych.

Maggie Smith urodziła się w rodzinie Nathaniela Smitha (1902–1991), lekarza patologa, pracującego na Uniwersytecie Oksfordzkim i sekretarki, pochodzącej ze Szkocji, Margaret Little (1896–1977)^[3]. W wieku czterech lat przeprowadziła się z rodziną do Oksfordu. Miała braci bliźniaków starszych od niej o sześć lat, Alistaira (zm. 1981) i Iana. Smith kształciła się w Oxford High School do szesnastego roku życia, kiedy to opuściła szkołę, aby studiować aktorstwo^[4].

Smith rozpoczęła karierę sceniczną jako studentka, występując w Oxford Playhouse w 1952 roku -zadebiutowała na Broadwayu w sztuce New Faces of '56. W 1959 dołączyła do Old Vic Company. W 1963 została zaangażowana do The National Theatre^[4].

Po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w 1956^[4]. Pierwszą nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej zdobyła za rolę w filmowej adaptacji Otella (1965) jako Desdemona u boku Laurence’a Oliviera, Dereka Jacobiego i Michaela Gambona. Popularność przyniosła jej rola w filmie Pełnia życia panny Brodie (1969). W 1970 roku Smith zagrała tytułową rolę w inscenizacji sztuki Henrika Ibsena Hedda Gabler w reżyserii Ingmara Bergmana. W 1978 roku Smith zagrała u boku Michaela Caine’a w Suicie kalifornijskiej według Neila Simona, za którą otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W 1985 roku Smith wcieliła się w postać Charlotte Bartlett w produkcji Pokój z widokiem, za którą była ponownie nominowana do Oscara.

W 1992 roku Smith wystąpiła u boku Whoopi Goldberg w komedii Zakonnica w przebraniu i jej sequelu, Zakonnica w przebraniu 2 (1993). Wystąpiła w dwóch filmach Agnieszki Holland – Tajemniczy ogród (1994) oraz Washington Square (1997). W 2001 roku Smith pojawiła się w brytyjskim kryminale Gosford Park, wyreżyserowanym przez Roberta Altmana. Rola ta przyniosła jej szóstą nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Na początku XXI wieku popularność dała jej rola prof. McGonagall w serii filmów o Harrym Potterze (2001–2011) oraz Violet Crawley w serialu Downton Abbey (2010–2015).

Obok sześciu nominacji i dwóch wygranych Nagród Akademii Filmowej, otrzymała również nagrodę Tony, cztery nagrody Primetime Emmy, pięć nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej i trzy Złote Globy^[5]. W 1994 roku Smith otrzymała tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Cambridge^[6].

29 czerwca 1967 roku wyszła za mąż za aktora Roberta Stephensa. Mieli dwóch synów, aktorów Chrisa (ur. 1967) i Toby’ego (ur. 1969)^[7]. Po rozwodzie w 1975 roku, Smith wyszła ponownie za mąż za dramaturga Beverleya Crossa(inne języki) i pozostali małżeństwem do jego śmierci w 1998 roku^[8].

W 1988 roku zdiagnozowano u niej chorobę Gravesa-Basedowa^[9]. Aktorka przeszła w 2007 roku operację usunięcia nowotworu piersi^[10].

Zmarła rano 27 września 2024 w Chelsea and Westminster Hospital(inne języki), w Londynie^[2].

• Maggie Smith w bazie IMDb (ang.)
• Maggie Smith w bazie Notable Names Database (ang.)
• Maggie Smith w bazie Filmweb