Stan ustalony, stan stacjonarny, stan stabilny – stan układu fizycznego, w którym opis tego układu jest niezależny od zmiennej czasowej. Nie oznacza to braku ruchu, przepływu ciepła, prądu i tym podobnych, a jedynie niezmienność tych wielkości w czasie.

Jest to stan, dla którego w układzie regulacji nie występują już zmiany sygnału wyjściowego.

Dla układów stabilnych wartość sygnału wyjściowego w stanie ustalonym jest równa granicy z iloczynu zmiennej ${\displaystyle s,}$ transformaty Laplace’a sygnału wejściowego i transmitancji zastępczej układu, przy ${\displaystyle s}$ dążącym do zera. Jest to twierdzenie o wartości granicznej:

${\displaystyle y_{u}=\lim _{s\to 0}sX(s)G(s)}$

W przypadku rozpatrywania sygnału wejściowego (określanego w układzie regulacji mianem wartości zadanej) jako funkcji skokowej Heaviside’a wzór upraszcza się do postaci:

${\displaystyle y_{u}=\lim _{s\to 0}G(s)}$

• stan stacjonarny