Konstytucja Bułgarii
bułgarski[1]
Sofia
Demokracja
republika parlamentarna
prezydent Rumen Radew
wiceprezydent Ilijana Jotowa
premier Nikołaj Denkow
110 993,6 km² 0,3%
6 447 710[2]63,1 osób/km²Bułgarzy: 84,8%[3]Turcy: 8,8%[3]Romowie: 4,9%[3]
100,64 mld[4] USD14 893[4] USD
216,27 mld[4] dolarów międzynar.32 006[4] dolarów międzynar.
1 lew = 100 stotinek (BGN)
od Imperium Osmańskiego22 września 1908
prawosławie
UTC +2 – zimaUTC +3 – lato
BG
.bg
LZ
+359
Bułgaria, Republika Bułgarii (bułg. България, Република България) – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach. Graniczy z Serbią oraz Macedonią Północną od zachodu, Grecją i Turcją od południa, Morzem Czarnym od wschodu i Rumunią od północy.
Bułgaria jest członkiem: Organizacji Narodów Zjednoczonych (od 1955)[5], Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego – NATO (od 2004) oraz Unii Europejskiej (od 2007).
Bułgaria leży w południowej Europie nad Morzem Czarnym, w północno-wschodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Od północy graniczy z Rumunią, od zachodu z Serbią i Macedonią Północną, od południa z Grecją i Turcją. Stolicą Bułgarii jest Sofia (1,1 mln mieszkańców), inne większe miasta to Płowdiw, Warna, Burgas, Ruse, Stara Zagora, Plewen i Wraca.
Około 60% powierzchni Bułgarii zajmują tereny wyżynne i górskie, średnie wzniesienie kraju wynosi ok. 470 m n.p.m. Wzdłuż północnej granicy, wyznaczanej w większości przez rzekę Dunaj, rozciąga się Nizina Naddunajska, zajmująca całą północną część kraju. W środkowej części Bułgarii leży jej główny, ciągnący się z zachodu na wschód masyw górski – Stara Płanina (Bałkan) wraz z pasem Kotlin Zabałkańskich (Sofijska, Kazanłycka, Sliweńska i in.). W południowo-zachodniej Bułgarii leżą masywy górskie Rodopy i Pirin (na granicy z Grecją) oraz Riła (w nim najwyższy szczyt Bułgarii i całego Półwyspu Bałkańskiego Musała – 2925 m n.p.m.). Bułgarię południowo-wschodnią zajmuje rozległa Nizina Górnotracka, a na południe od niej, na granicy z Turcją, znajdują się niskie góry Sakar i Strandża.
Najwyższe szczyty poszczególnych grup górskich w Bułgarii:
Korona bułgarskich gór:
Klimat Bułgarii jest umiarkowany ciepły, kontynentalny, suchy, nad morzem podzwrotnikowy, wilgotniejszy. W górach występuje piętrowość klimatyczna. Średnia temperatura powietrza w styczniu wynosi od –6 °C (w terenach górskich), –3 °C (w centralnej części kraju) do 2 °C (na południu kraju), w lipcu odpowiednio od 18 °C, 23 °C i 25 °C. Średnia suma roczna opadów od 450 mm na północy, do 1200 mm w terenach górskich. Średnia temperatura powietrza i średnia suma opadów w stolicy kraju Sofii wynoszą: w styczniu –2 °C i 42 mm, w lipcu 22 °C i 60 mm.
Stara Płanina dzieli Bułgarię na zlewiska Morza Czarnego i Morza Egejskiego. W zlewisku czarnomorskim najdłuższą rzeką jest Dunaj (długość 471 km w granicach Bułgarii), który jest rzeką graniczną z Rumunią, wraz z dopływami: Łom, Ogosta, Iskyr (jest najdłuższą rzeką Bułgarii płynącą w całości w jej granicach), Osym, Jantra. Ponadto największe rzeki zlewiska Morza Egejskiego to Marica z Tundżą i Ardą, Kamczija, Struma oraz Mesta. Rzeki wyzyskiwane są głównie do nawadniania i produkcji energii elektrycznej. Jeziora są nieliczne i niewielkie, największe, typu lagunowego, występują głównie wzdłuż wybrzeża. W górach Pirin i Riła znajduje się około 260 jezior pochodzenia polodowcowego. W Starej Płaninie znajduje się największy wodospad w Bułgarii i zarazem największy w całych Bałkanach – Rajsko Pryskało.
Lasy pokrywają ok. 35% powierzchni kraju, do wysokości 700–1000 m występują głównie lasy dębowe, do 1700–1800 m – lasy bukowe i bukowo-jodłowe, w najwyższych piętrach gór do 2000–2300 m – lasy świerkowe, kosodrzewina i hale górskie. Na obszarach wyżynnych i nizinnych – zarośla krzewów zrzucających liście na zimę oraz zbiorowiska roślinności stepowej w rejonie Dobrudży.
W połowie IV tysiąclecia p.n.e. rozpoczął się napływ na tereny obecnej Bułgarii plemion koczowniczych z Azji Środkowej. W V wieku p.n.e. jedno z plemion trackich utworzyło nawet organizm państwowy – Królestwo Odrysów. Tereny te zdobyli Rzymianie i w pierwszej połowie I wieku (6–9 r. n.e.) pomiędzy Dunajem a pasmem Starej Płaniny utworzyli rzymską prowincję Mezję, która w roku 86 n.e. została podzielona na Mezję Dolną i na Mezję Górną. W połowie I w. n.e. na południe od Starej Płaniny powstała rzymska prowincja Tracja. Z czasem tereny obecnej Bułgarii stały się celem najazdów Hunów i Gotów.
W VI wieku tereny te zaczęły zasiedlać pasterskie plemiona słowiańskie, które zostały podbite ok. roku 680 przez Protobułgarów. Bułgaria powstała w 681 roku, założona przez Asparucha. Chan Borys I Michał został ochrzczony przez duchowieństwo greckie w przeddzień Zielonych Świąt 25 maja 864 roku. Otrzymał na cześć cesarza bizantyjskiego Michała III, swojego ojca chrzestnego, imię Michał. Powstało potężne państwo ze stolicą w Plisce (od 895 w Presławiu), które trwało w okresie 681–1018. W 915 r. Symeon przyjął tytuł cara. W 1018 tereny Bułgarii zostały ostatecznie podbite przez Bizancjum i pozostawały pod władzą Bizantyjczyków do 1185 mimo antybizantyjskich powstań ludowych.
W latach 1186–1398 istniało drugie państwo Bułgarów, po czym jego terytorium stało się częścią Imperium Osmańskiego.
3 marca 1878 po klęsce Turcji w wojnie z Rosją sporządzono traktat pokojowy w San Stefano, który przewidywał utworzenie Wielkiej Bułgarii będącej wciąż wasalem Turcji, ale bez prawa stacjonowania w niej wojsk tureckich. W granicach wielkiego państwa bułgarskiego miały się znaleźć, oprócz samej Bułgarii, Tracja i Macedonia bez Salonik. Dlatego 3 marca – dzień zakończenia wielowiekowej tureckiej okupacji ziem bułgarskich – jest świętem narodowym tego kraju[7].
Pierwszym władcą niepodległej Bułgarii został wybrany przez zgromadzenie narodowe Aleksander I Battenberg, posługujący się tytułem księcia. Niepodległość uzyskana w 1878 (w pełni w 1908 po oficjalnym przyłączeniu Rumelii Wschodniej) zapoczątkowała ścieranie się wpływów niemieckich i rosyjskich. W 1886 roku rosyjscy oficerowie wymusili abdykację księcia Aleksandra I.[7] W 1879 roku księciem został Ferdynand I Koburg – bratanek króla Portugalii Ferdynanda II. W 1908 roku został on królem niezawisłego Królestwa Bułgarii, a następnie ogłosił się carem. Na skutek wojen bałkańskich (1912–1913) Bułgaria utraciła znaczną część terytorium, dlatego też przystąpiła do I wojny światowej po stronie państw centralnych. Wojna zakończyła się jednak klęską, a Bułgaria straciła swoje krótkotrwałe zdobycze terytorialne (najboleśniej odczuła brak dostępu do Morza Egejskiego). W 1918 roku car został zmuszony do abdykacji na rzecz swojego syna Borysa i opuszczenia kraju.
W II wojnie światowej Bułgaria opowiedziała się (m.in. wraz z Węgrami, Rumunią i Finlandią) po stronie państw Osi. Borys III pełnił funkcję cara do swojej śmierci w 1943 roku. W trakcie II wojny światowej oficjalnie carem był kilkuletni syn Borysa, Symeon II. Faktyczna władza spoczywała w rękach Rady Regentów, w skład której wchodzili Bogdan Fiłow, książę Cyryl (brat Borysa III) oraz generał Nikoła Michow. W trakcie II wojny światowej Bułgaria uzyskała niewielkie nabytki we wschodniej części Jugosławii oraz krótkotrwałe włączenie w jej granice części greckiego terytorium Tracji Zachodniej i części Macedonii Egejskiej, ale bez Salonik. Zajęcie w 1944 kraju przez Armię Czerwoną spowodowało obalenie monarchii i ustanowienie Ludowej Republiki Bułgarii w 1946 roku, po czym władzę objęła Bułgarska Partia Komunistyczna (generalni sekretarze – Georgi Dimitrow, Wyłko Czerwenkow, Todor Żiwkow).
Bułgaria była członkiem RWPG i Układu Warszawskiego. Masowe demonstracje w listopadzie i grudniu 1989 roku wpłynęły na utworzenie demokratycznej republiki parlamentarnej (pierwsze wolne wybory 13 października 1991).
W latach 2001–2005 funkcję premiera republiki pełnił były car Symeon II. Był to pierwszy w historii państw Europy Wschodniej przypadek, gdy monarcha obalony przez reżim komunistyczny został premierem powstałej później republiki. Symeon jest również jedynym monarchą na świecie, któremu drogą demokratyczną udało się odzyskać władzę w republice.
29 marca 2004 roku Bułgaria wstąpiła do NATO[8].
1 stycznia 2007 roku Bułgaria stała się członkiem Unii Europejskiej[9]. Rząd bułgarski czyni starania, by zostać członkiem strefy Schengen[10].
Zgodnie z konstytucją z 12 lipca 1991 Bułgaria jest republiką, w której głową państwa jest prezydent wybierany, na jednej karcie razem z wiceprezydentem, w bezpośrednich wyborach, na 5-letnią kadencję. Szefem rządu jest premier, który mianowany jest przez prezydenta.
Organem władzy ustawodawczej jest jednoizbowe, 240-osobowe Zgromadzenie Narodowe (Народно събрание), wybierane na 4-letnią kadencję.
Od 1999 roku Bułgaria dzieli się na 28 obwodów (bułg. област, l.mn. области).
Bułgaria dysponuje trzema rodzajami sił zbrojnych: wojskami lądowymi, marynarką wojenną oraz siłami powietrznymi[11]. Uzbrojenie sił lądowych Bułgarii składało się w 2014 roku z: 80 czołgów, 2,1 tys. opancerzonych pojazdów bojowych, 206 dział samobieżnych, 350 zestawów artylerii holowanej oraz 240 wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych[11]. Marynarka wojenna Bułgarii dysponowała w 2014 roku 1 okrętem obrony przybrzeża, 3 korwetami, 4 fregatami oraz 10 okrętami obrony przeciwminowej[11]. Bułgarskie siły powietrzne z kolei posiadały w 2014 roku uzbrojenie w postaci m.in. 15 myśliwców, 22 samolotów transportowych, 8 samolotów szkolno-bojowych oraz 25 śmigłowców[11].
Wojska bułgarskie w 2014 roku liczyły 35 tys. żołnierzy zawodowych oraz 302,5 tys. rezerwistów. Według rankingu Global Firepower (2014) bułgarskie siły zbrojne stanowią 70. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 700 mln dolarów (USD)[11].
Według danych aktualnych statystyk demograficznych liczba ludności kraju na koniec 2022 roku wynosi 6 447 710 osób[2]. Liczba osób, które zmarły w 2022 r., wynosi 118 814 osób, a ogólny współczynnik umieralności wynosi 18,4‰[2]. Liczba ludności osiągnęła swój szczyt w czasach socjalizmu, kiedy to według spisu powszechnego z 1985 r. ludność państwa bułgarskiego wynosiła 8 948 649 osób.
Bułgarzy są grupą etniczną tworzącą państwo i stanowią 84,8% populacji. Dwie z mniejszości: Turcy (8,8%) oraz Cyganie (4,9%) są stosunkowo liczniejsze; pozostałe 1,5% to inne mniejszości – Rosjanie, Ormianie, Wołosi, Karakachanie, Ukraińcy, Żydzi, Rumuni, a także osoby nieidentyfikujące się[2]. Język bułgarski jest jedynym językiem urzędowym w kraju i jest językiem ojczystym dla 85,2% populacji[2]. Turecki jest językiem ojczystym dla 9,1%, a cygański jest językiem ojczystym dla 4,2%[2]. W miastach mieszka 73,7% ogółu ludności, z czego 24,2%, czyli 1 242 568 osób, skupia się w stolicy Sofii.
Struktura religijna w 2020 roku, według The ARDA[12]:
Największe miasta Bułgarii:
W okresie socjalistycznym rolnictwo i produkcja żywności były centralnie zarządzane, ale ściśle ze sobą powiązane. Reformy 1989 zniosły centralne planowanie bułgarskiej gospodarki, umożliwiając istniejącym zakładom przekształcenie się w niezależne przedsiębiorstwa z prawem do wypuszczania akcji. Głównymi uprawami są tu zboża (pszenica, kukurydza), rośliny przemysłowe (słonecznik, tytoń, bawełna) i warzywa (pomidor, ogórek, papryka). Duże znaczenie ma uprawa drzew owocowych (jabłonie, brzoskwinie, śliwy) i winorośli (wina bułgarskie). Bułgaria jest największym na świecie eksporterem olejku różanego. Rośnie znaczenie hodowli (głównie owiec, bydła i trzody chlewnej) i leśnictwa. Ważnym działem gospodarki jest rybołówstwo. Poza lokalnymi łowiskami na Morzu Czarnym i wodach śródlądowych, bułgarskie trawlery łowią na Morzu Śródziemnym i Oceanie Atlantyckim.
W kraju występują złoża miedzi i niewielkie rud żelaza. Stosunkowo małe są także zasoby surowców energetycznych: węgla kamiennego, ropy naftowej i gazu ziemnego. Elektrownie wodne wytwarzają około 1/10 krajowej energii elektrycznej, 3/5 pochodzi z elektrowni cieplnych, reszta zaś z elektrowni jądrowych zbudowanych według planów radzieckich. W latach rządów komunistycznych poczyniono znaczne inwestycje w przemyśle przetwórczym. Dużą dynamikę wykazuje produkcja stali, miedzi, cynku, ołowiu, a także maszyn i urządzeń, chemikaliów i wyrobów przemysłu spożywczego, dostarczającego większości dochodów z eksportu. Źródłem dochodów jest także turystyka, rozwinięta szczególnie na wybrzeżu Morza Czarnego.
Kraj ma dobrze rozwiniętą sieć dróg. Dużą rolę odgrywa transport morski i lotniczy. Główne porty morskie to Warna i Burgas.
Obowiązujące do 1 stycznia 2007 roku, po wstąpieniu do UE flaga bułgarska została zastąpiona eurobandem.
Bułgaria od okresu średniowiecza (XIII wiek, XIV wiek) znana jest ze swoich ikon. Przedstawiciele tzw. tyrnowskiej szkoły malarskiej (XIV wiek) z powodzeniem przekraczali reguły rządzące tradycyjnym, hieratycznym malarstwem ikon, dzięki czemu stworzyli oni jedną z najbardziej znaczących szkół artystycznych wschodniego chrześcijaństwa.
Bułgaria posiada również starą i bogatą tradycję śpiewu chóralnego. Jednym z najbardziej znanych, bułgarskich średniowiecznych twórców jest Joan Kukuzel, kompozytor, teoretyk muzyki i twórca tzw. nowobizantyjskiego zapisu nutowego. Znanymi bułgarskimi śpiewakami są współcześnie m.in. Boris Christow, Nikołaj Giaurow, czy Nikoła Giuzelew, należący do światowej czołówki i często występujący w najlepszych operach całej Europy.
W okresie bułgarskiego odrodzenia narodowego, u schyłku panowania tureckiego (przełom XVIII i XIX wieku), w całym kraju powstało kilka szkół artystycznych, których przedstawiciele specjalizowali się w ikonopisaniu, snycerce lub malarstwie. Pozostawili oni po sobie prawdziwe skarby sztuki, architektury i malarstwa. Najsłynniejsze z owych szkół to m.in. trewneńska (zob. Triawna), bańska (zob. Bansko) czy samokowska (zob. Samokow) – twórcy tej ostatniej szkoły (a wśród nich Zachari Zograf) zasłynęli kunsztem zdobiąc monaster rylski przepięknymi freskami.
Najbardziej znanym współczesnym artystą bułgarskim jest bez wątpienia Christo Jawaszew. Zdobył on rozgłos wielu spektakularnymi happeningami, wśród których najbardziej kontrowersyjne było „zapakowanie” w folię m.in. gmachu Reichstagu w Berlinie oraz Pont Neuf w Paryżu.
Bułgaria posiada także bogate tradycje w dziedzinie teatru lalkowego (nie tylko dla dzieci).
Z czasów panowania chanów protobułgarskich (VII–IX wiek) pochodzą ryte w kamieniu napisy protobułgarskie w języku greckim. W końcu IX wieku, dzięki przyswajaniu ksiąg słownie stworzonych przez św. Cyryla i Metodego, rozwinęło się piśmiennictwo religijne w języku staro-cerkiewno-słowiańskim. Czerpiąc wzorce z Bizancjum, na przełomie IX i X wieku piśmiennictwo starobułgarskie rozkwitło w Presławiu i Ochrydzie oraz ponownie (XIV wiek) w Tyrnowie. Oprócz kazań, poezji hymnicznej, traktatów i tzw. zborników (zbiorów różnych utworów służących religijnemu pouczeniu) ważne miejsce w średniowiecznej literaturze zajęły apokryfy, hagiografie, opowieści pouczające i heroiczne. Po podboju tureckim (1394) tradycję piśmienniczą kultywowano w monasterach. W XVI wieku powstały w Sofii nowe hagiografie. W XVII i XVIII w. główną formą piśmiennictwa były damaskiny (zbiory pouczeń i kazań). Najżywiej rozwijała się ustna twórczość ludowa. W okresie odrodzenia narodowego (1762–1878) powstały zręby nowożytnej kultury bułgarskiej. Pierwszym przejawem świadomości narodowej było zainteresowanie własną historią (Paisij Chilendarski). Walka Bułgarów o uniezależnienie się kultury od Greków i autokefaliczny kościół, a po 1856 – o zrzucenie panowania Turków, znalazła odbicie w literaturze. W 1. połowie XIX wieku, w okresie tworzenia podstaw świeckiej oświaty narodowej, pojawiły się pierwsze drukowane książki i podręczniki szkolne. Zrodziły się publicystyka i wierszopisarstwo. Na dalszym rozwoju młodej literatury zaważyło coraz żywsze od połowy XIX w. zainteresowanie słowianofilstwem i rodzimą kulturą ludową. Oparte na obcych, zwłaszcza rosyjskich, wzorach artystycznych i bułgarskim folklorze powstały nowożytne gatunki poezji, prozy i dramatu, w których z żywej mowy ludowej tworzył się język literacki. Jednocześnie z realizmem wystąpiły tendencje sentymentalno-romantyczne. Najdojrzalszym świadectwem uczuciowości romantycznej stała się liryka Christo Botewa. Po odzyskaniu niezawisłości politycznej (1878) rozwinęły się dydaktyczna poezja i spokrewniona często z publicystyką proza realistyczna. Uprawiali ją zarówno zwolennicy odnowy moralnej (Aleko Konstantinow), jak narodnicy (Todor Włajkow) i socjaliści. W życiu literackim wybitną pozycję zajął obrońca tradycji, Iwan Wazow. Walcząc o europeizację sztuki narodowej w latach 90. XIX wieku przeciwstawili mu się moderniści skupieni wokół pisma Misył, którzy obrali orientację neoromantyczną (Pejo Jaworow, Penczo Sławejkow). Drugie pokolenie modernistów po 1905 zwróciło się ku symbolizmowi (Teodor Trajanow, Nikołaj Liliew). Na początku XX wieku najżywiej rozwijała się proza wiejska, której najwybitniejszym przedstawicielem był Elin Pelin. W okresie międzywojennym (1918–1944) awangardowy bunt tzw. wrześniowców, którzy w latach 20. XX wieku chcieli złączyć odnowę sztuki z rewolucją społeczną, był krótkotrwały i wyraził się głównie w ekspresjonizmie (Geo Milew). Powojenny kult prymitywu i rodzimości ustąpił tendencji do ucodzienniania literatury. W liryce nastąpiło odkrycie powszedniości (Elisaweta Bagriana, Atanas Dałczew), w małych formach prozy dojrzał realizm psychologiczny (Jordan Jowkow), w powieści dominował historyzm, zabarwiony często ideologią nacjonalistyczną. W latach 30. zwalczał ją konsolidujący się obóz pisarzy antyfaszystów, w którym osobne miejsce zajęła komunistyczna lewica (Christo Radewski). Po przewrocie komunistycznym (1944) uległa zerwaniu więź z międzywojenną tradycją i po 1950 nastąpił długotrwały okres realizmu socjalistycznego. Rozrachunki z unifikacją literatury, podjęte w latach 60., znalazły wyraz w nawrocie do psychologizmu i moralistyki (Błaga Dimitrowa, Emilian Stanew), a także w renesansie historyzmu. Najznaczniejszym efektem literatury odwilży była bujnie rozkwitająca groteska (Jordan Radiczkow). Doktryny realizmu socjalistycznego nie odrzucano otwarcie, gdyż brakowało niezależnego obiegu literatury, a nieliczni pisarze emigracyjni (Georgi Markow) byli w kraju prawie nieznani; okres rozrachunków z totalitaryzmem rozpoczął się po 1989.
W 2016 roku kraj ten odwiedziło 8,252 mln turystów (16,2% więcej niż w roku poprzednim), głównie z Rumunii, Grecji, Niemiec, Rosji i Turcji[15].
Bułgarskie obiekty na Liście UNESCO*
* – właśc. Lista światowego dziedzictwa kulturowego (K) i przyrodniczego (P)
Państwa członkowskie
Państwa współpracujące
Polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej w 2011 roku
The Day Before the WeddingSutradara Robby Ertanto Produser Razka Robby Ertanto Agung Haryanto Mala Shinta Ditulis oleh Robby Ertanto Pemeran Amanda Rawles Keanu Campora Della Dartyan Perusahaanproduksi KlikFilm Productions Canary Studios Summerland Tanggal rilis 13 Januari 2023 (2023-01-13) (KlikFilm) Durasi70 menitNegara Indonesia Bahasa Indonesia The Day Before the Wedding adalah film drama Indonesia tahun 2023 yang disutradarai dan ditulis oleh Razka Robby Ertanto. Film produksi Klik…
This article is about the district. For its eponymous headquarters, see Agra. District of Uttar Pradesh in IndiaAgra districtDistrict of Uttar PradeshClockwise from top-left: Taj Mahal, Tomb of Itimad-ud-Daula, Yamuna River besides Bateshwar Jain Temple, Water buffalos in Kiraoli, Diwan-i-Khas in Fatehpur SikriLocation of Agra district in Uttar PradeshCountryIndiaStateUttar PradeshDivisionAgraHeadquartersAgraTehsils6Government • Lok Sabha constituenciesAgra (shared with Jalesar-Awaga…
Not to be confused with Adele Live or Adele Live 2016. TV series or program Adele Live in New York CityDirected byBeth McCarthy-MillerPresented byJimmy FallonStarringAdeleOriginal languageEnglishProductionExecutive producers Adele Lorne Michaels Jonathan Dickins Producers Matt Roberts Erin David Rhys Thomas Lindsay Shookus Erik Kenward Production locationRadio City Music HallRunning time1 hour 4 minutesOriginal releaseNetworkNBCReleaseDecember 14, 2015 (2015-12-14) Adele: Live in …
Площа ПовсталихСевастополь будівля лікарні №1будівля лікарні №1Район ЛенінськийНазва на честь Севастопольського повстання 1905 рокуКоординати 44°36′05″ пн. ш. 33°30′51″ сх. д. / 44.60139° пн. ш. 33.51417° сх. д. / 44.60139; 33.51417Будівлі, пам'ятки, інфраструкт
Der Titel dieses Artikels ist mehrdeutig. Zum gleichnamigen Ortsteil, der ehemals freien Bergstadt, siehe Bergstadt Bad Grund (Harz). Wappen Deutschlandkarte 51.80886111111110.236761111111358Koordinaten: 51° 49′ N, 10° 14′ O Basisdaten Bundesland: Niedersachsen Landkreis: Göttingen Höhe: 358 m ü. NHN Fläche: 41,31 km2 Einwohner: 8114 (31. Dez. 2022)[1] Bevölkerungsdichte: 196 Einwohner je km2 Postleitzahl: 37539 Vorwahlen: …
جزيرة يوس سودارسو موقع جزيرة يوس سودارسو معلومات جغرافية الموقع إندونيسيا، جنوب شرق آسيا الإحداثيات 7°53′45″S 138°21′51″E / 7.895831°S 138.364167°E / -7.895831; 138.364167[1] الأرخبيل بابوا المسطح المائي بحر آرافورا[2][3] المساحة 11742 كم² الطول 180 كيلومتر العرض…
Art museum in Zagreb, CroatiaCroatian Museum of Naïve ArtHrvatski muzej naivne umjetnostiCroatian Museum of Naïve Art in ZagrebEstablished1952LocationSv. Ćirila i Metoda 3, Zagreb, CroatiaCoordinates45°48′55.5″N 15°58′24″E / 45.815417°N 15.97333°E / 45.815417; 15.97333TypeArt museumCollection size1,900 objects[1]Visitors12,000 (2009)[2]DirectorMira Francetić Malčić[1]CuratorSvjetlana Sumpor[1]Websitehttp://www.hmnu.hr The …
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (أبريل 2018) أليسون كوبر Alison Cooper معلومات شخصية اسم الولادة أليسون جان كوبر الميلاد 31 مارس 1966 (57 سنة)[1] كينغستون [لغات أخرى][1] مواطنة المملكة المتحدة&…
Michelle ObamaIbu Negara Amerika SerikatMasa jabatan20 Januari 2009 – 20 Januari 2017PresidenBarack ObamaPendahuluLaura BushPenggantiMelania Trump Informasi pribadiLahirMichelle LaVaughn Robinson17 Januari 1964 (umur 59)Chicago, IllinoisKebangsaanAmerika SerikatPartai politikDemokratSuami/istriBarack Obama (1992-sekarang)AnakMalia Obama Sasha ObamaTempat tinggalChicago, ILAlma materPrinceton University, (A.B.)Harvard Law School, (J.D.)ProfesiPengacaraTanda tanganSunting kotak inf…
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Portugal–Venezuela relations – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2021) (Learn how and when to remove this template message) You can help expand this article with text translated from the corresponding article in Spanish. (May 2021) Click [sho…
ميكروفونملصق فيلم ميكروفونمعلومات عامةالصنف الفني دراما - فيلم مستقل - فيلم موسيقيتاريخ الصدور 14 سبتمبر 2010مدة العرض 122 دقيقةاللغة الأصلية العربيةالبلد مصرموقع الويب microphone-film.com الطاقمالمخرج أحمد عبد الله السيدالكاتب أحمد عبد الله السيدالسيناريو أحمد عبد الله السيد الب
South Korean singer In this Korean name, the family name is Yoo. Naul유나얼Naul in 2014BornYoo Na-ul (1978-09-23) September 23, 1978 (age 45)Uijeongbu, Gyeonggi-do, South KoreaOccupationSingerMusical careerGenresR&BballadInstrument(s)VocalsYears active1999–presentLabelsIn Next MusicKorean nameHangul유나얼Revised RomanizationYu Na-eolMcCune–ReischauerYu Naŏl Musical artist Yoo Na-ul (Korean: 유나얼; born September 23, 1978),[1] better known by the mononym N…
この記事は検証可能な参考文献や出典が全く示されていないか、不十分です。出典を追加して記事の信頼性向上にご協力ください。(このテンプレートの使い方)出典検索?: 河内源一郎 – ニュース · 書籍 · スカラー · CiNii · J-STAGE · NDL · dlib.jp · ジャパンサーチ · TWL(2018年2月) かわち げんいちろう河内 源一郎生誕1883年4月30…
1961 film Through a Glass DarklySwedish theatrical release posterDirected byIngmar BergmanWritten byIngmar BergmanProduced byAllan EkelundStarringHarriet AnderssonGunnar BjörnstrandMax von SydowLars PassgårdCinematographySven NykvistEdited byUlla RygheMusic byErik NordgrenJohann Sebastian BachDistributed byJanus FilmsRelease date 16 October 1961 (1961-10-16) [1]Running time91 minutes[2]CountrySwedenLanguageSwedish Through a Glass Darkly (Swedish: Såsom i en speg…
Polesí Polesí (Rynoltice) (Tschechien) Basisdaten Staat: Tschechien Tschechien Region: Liberecký kraj Bezirk: Liberec Gemeinde: Rynoltice Fläche: 195,6464[1] ha Geographische Lage: 50° 48′ N, 14° 49′ O50.814.812777777778Koordinaten: 50° 48′ 0″ N, 14° 48′ 46″ O Einwohner: 77 (1. März 2001) Postleitzahl: 463 53 Kfz-Kennzeichen: L Polesí (deutsch Finkendorf, auch Finkendörfl) ist ein Ortsteil von Rynoltice (Ringel…
2010 studio album by Framing HanleyA Promise to BurnStudio album by Framing HanleyReleasedMay 25, 2010 (2010-05-25)Recorded2009Length51:27/58:41 (with bonus tracks)LabelSilent Majority, WarnerFraming Hanley chronology The Moment(2007) A Promise to Burn(2010) The Sum of Who We Are(2014) Singles from A Promise to Burn You Stupid GirlReleased: April 6, 2010 Back to Go Again (UK Single)Released: April 12, 2010 WarZoneReleased: February 21, 2011 Professional ratingsReview score…
This article is about the Eazy-E song. For works with similar titles, see Boyz n da Hood (disambiguation). 1987 single by Eazy-EBoyz-n-the-HoodOriginal 12 sleeveSingle by Eazy-Efrom the album N.W.A. and the Posse B-side“L.A is the place / Fat girl” (Eazy E and Ron-De-Vu) (Original issue, 1987) Dopeman (N.W.A) (Reissue, 1989)ReleasedMarch 3, 1987Recorded1987[1]StudioAudio Achievements (Torrance, California)GenreGangsta rapLength5:37LabelRuthlessMacolaPrioritySongwriter(s)Ice CubeProdu…
Irish barrister and magistrate Sir Jonas Greene (1767-1828) was an Irish barrister and magistrate, who held the office of Recorder of Dublin. He was born in Dublin, the eldest son of Richard Greene.[1] He was called to the Bar, although few details of his legal practice seem to survive. In a letter he wrote to Dublin Castle in 1823 he claimed that his private practice had been extremely lucrative; in pleading for an increase in salary, he referred to the serious financial loss he had suf…
Brazilian singer, dancer, and actress (1915–2005) In this Portuguese name, the first or maternal family name is Miranda and the second or paternal family name is Cunha. Aurora MirandaMiranda in the 1940sBornAurora Miranda da Cunha(1915-04-20)20 April 1915Rio de Janeiro, BrazilDied22 December 2005(2005-12-22) (aged 90)Rio de Janeiro, BrazilResting placeSão João Batista Cemetery, Rio de Janeiro, BrazilOccupation(s)Singer, dancer, actressYears active1933–1990Spouse Gabriel Richa…
Town in County Clare, Ireland This article is about the County Clare town. For the diocese, see Diocese of Killaloe. For the hamlet in County Londonderry, see Killaloo. Town in Munster, IrelandKillaloe Irish: Cill DaluaTownKillaloe on the River Shannon with St Flannan's Cathedral on the leftKillaloeLocation in IrelandCoordinates: 52°48′N 8°27′W / 52.8°N 8.45°W / 52.8; -8.45CountryIrelandProvinceMunsterCountyCounty ClareElevation20 m (70 ft)Population…
Lokasi Pengunjung: 44.192.75.131