Hiszpańskie Uruguay od rzeki o tej samej nazwie. Słowo to być może pochodzi z języka guarani, gdzie urugua oznacza owoce morza, skorupiaki, a y – wodę. Inna teoria wskazuje na uru – gatunek ptaka, gua – pochodzić od lądu, a y – od wody[potrzebny przypis].
Większą część Urugwaju zajmują lekko faliste niziny. Stanowią one teren przejściowy pomiędzy argentyńską pampą a Wyżyną Brazylijską. Jedynie z północnego wschodu na południowy zachód przebiegają pasma niezbyt wysokich, podłużnych, płaskich wzniesień, osiągających wysokość 200–500 m n.p.m.
Jezioro Juventud w Tacuarembó
Najwyższym szczytem kraju jest Catedral wznoszący się na wysokość 513 m n.p.m., położony w departamencieMaldonado, w pobliżu wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. Nad La Platą brzeg jest stromy, z wystającymi, najczęściej pumeksowymiskałami, między którymi rozciągają się piaszczyste plaże.
Wody
Terytorium Urugwaju należy do zlewiskaOceanu Atlantyckiego. Tworzą je liczne rzeki, z których największe to główna rzeka kraju Urugwaj (1593 km) i jej dopływy: Cuareim (200 km), Negro (800 km), dzieląca kraj na dwie części, północną i południową, Daymán (160 km) oraz Cebollati (210 km). Największym zbiornikiem wodnym jest Río Negro (1400 km²), utworzony poprzez wybudowanie wielkiej zaporyRincón del Bonete na rzece Negro. Bieg rzeki Urugwaj odpowiada linii zaburzeń tektonicznych. Powyżej miasta Salto znajdują się w jej korycie liczne wodospady i progi skalne. W kraju występuje także wiele jeziorlagunowych, z których największym jest Mirim, częściowo położone w Brazylii.
Klimat
Diagram klimatyczny dla Montevideo
Urugwaj leży w strefie klimatu podzwrotnikowego morskiego. Ze względu na jednostajną, równinną rzeźbę terenu nie występują tu kontrasty klimatyczne. Zimy są raczej łagodne, nie ma mrozów, jedynie z południowego zachodu wieją wiatrypamperos wywołujące gwałtowny spadek temperatury. Lata są ciepłe, gdyż napływa gorące powietrze z Brazylii. Opady występują głównie zimą i wiosną, od czerwca do grudnia, a ich średnia roczna suma wynosi 1000–1500 mm. Średnia roczna temperatura to 18–20 °C. Najchłodniejszym miesiącem jest czerwiec (10–12 °C), a najcieplejszym styczeń (24–27 °C).
Flora
Klimat oraz ukształtowanie terenu powodują, że przeważającą część kraju zajmują formacje trawiaste, czyli bezdrzewna pampa, przechodząca ku południowi w widne lasy parkowe. Na północy i w dolinach większych rzek rosną subtropikalne lasy galeriowe, zajmujące 4% powierzchni kraju.
Fauna
Świat zwierzęcy jest dość zróżnicowany, ale nie występuje tu dużo gatunków. Spotyka się pumę, pancerniki, marę, wiskacze, różne gatunki ptaków, m.in. sówkę ziemną i przedstawicieli ptactwa wodnego.
Historia
Generał Fructuoso Rivera
W czasach prekolumbijskich obszary dzisiejszego Urugwaju zamieszkiwały plemiona Indian Charrúa. W 1516 r. HiszpanJuan Díaz de Solís dotarł do ujścia La Plata. Jednak pierwszymi osadnikami europejskimi byli Portugalczycy. W 1726 roku Hiszpanie wyparli Portugalczyków i założyli fort, wokół którego w drugiej połowie XVIII wieku powstało Montevideo. W 1735 Hiszpanie zdobyli Colonia, najbardziej na południe położoną portugalską twierdzę kolonialną w Ameryce Południowej, założoną w 1680. W 1737 pod naciskiem Wielkiej Brytanii Hiszpanie zostali zmuszeni do jej zwrotu, jednakże już w 1776 zajęli ją ponownie wraz ze zdobytymi terenami Urugwaju i południowej Brazylii. Walki zakończył rozejm w San Ildefonso w roku 1777, w którym Portugalczycy zrzekli się zajmowanych terenów Urugwaju (Banda Oriental). Hiszpańska ekspansja kolonialna doprowadziła do znacznego wyniszczenia ludności tubylczej. Do 1776 roku Urugwaj wchodził w skład hiszpańskiego Wicekrólestwa Peru, a następnie wyodrębnionego z niego Wicekrólestwa La Platy[3]. W 1811 roku pod wodzą José Gervasio Artigasa rozpoczęła się walka o niepodległość. Jednak założone przez niego w 1815 roku w głębi kraju „wolne państwo wschodnich prowincji” nie zostało uznane i w następnym roku Urugwaj został anektowany przez Portugalczyków i przyłączony do Brazylii. W 1825 roku państwo odzyskało niepodległość, którą Argentyna i Brazylia uznały dopiero po trzyletniej wojnie w traktacie z Rio de Janeiro[4].
Z terytoriów spornych utworzono w 1830 roku Wschodnią Republikę Urugwaju. Mimo odzyskania niepodległości sytuacja w kraju była nadal niestabilna.
Niepokoje wewnętrzne stały się pretekstem do interwencji zbrojnych Argentyny i Brazylii, a nawet Wielkiej Brytanii i Francji. W latach 1839–1852 Urugwaj toczył wojnę z Argentyną, a w latach 1865–1870 w sojuszu z Argentyną i Brazylią walczył z paragwajskimdyktatoremFrancisco Solano Lópezem. W pierwszych latach niepodległości o wpływy w kraju rywalizowały dwie partie polityczne – colorados z Partii Czerwonej, reprezentujący liberalnąburżuazję miejską z wybrzeża oraz konserwatywno-klerykalniblancos z Partii Narodowej, związani z hodowcami bydła z interioru. Od początku niepodległości system polityczny zdominowany został przez Partię Czerwoną. W latach 70. XIX wieku doszło do stabilizacji wewnętrznej sytuacji oraz napływu zagranicznych inwestycji, głównie tych z Wielkiej Brytanii. Pod koniec XIX wieku na skutek szybkiego rozwoju gospodarczego kraju doszło do napływu licznych migrantów z Europy co doprowadziło do znacznego wzrostu populacji Urugwaju. W 1903 roku rządy objął José Batlle y Ordóñez z Partii Czerwonej. Batlle y Ordóñez z przerwami sprawował władzę do 1915 roku a jego rządy były okresem radykalnych reform, tj. znacjonalizowania banków i największych przedsiębiorstw użyteczności publicznej. Ponadto rząd Partii Czerwonej wprowadził ośmiogodzinny dzień pracy, renty oraz tajne i proporcjonalne wybory. W 1919 roku w życie weszła liberalna konstytucja. W myśl zmian dokonano sekularyzacji kraju. Reformy liberalne doprowadziły do rozłamu w Partii Czerwonej na zwolenników reform, czyli ballistasów oraz ich konserwatywnych przeciwników. W trakcie I wojny światowej Urugwaj zachował neutralność, lecz w 1917 zerwał oficjalnie stosunki dyplomatyczne z Cesarstwem Niemieckim[4].
Okres prosperity lat 20. i 30. XX w. przerwał wielki kryzys lat 1929–1933, który wpłynął na zaostrzenie sytuacji wewnętrznej. W 1931 roku wybory prezydenckie wygrał Gabriel Terra reprezentujący konserwatywne skrzydło Partii Czerwonej. W tym samym roku doszło do krwawych starć lewicowych aktywistów z policją, wybuch zamieszek związany był z efektami kryzysu gospodarczego. Terra w 1933 roku dokonał zamachu stanu i wprowadził prawicową dyktaturę wzorowaną na działaniach Benito Mussoliniego, dalsze rządy Terry umożliwiła wprowadzona przez niego cenzura i represyjne metody walki z opozycją[5]. W okresie II wojny światowej przewagę w Partii Czerwonej odzyskali batllistas którzy przywrócili demokratyczną konstytucję zawieszoną przez faszyzujący rząd. Tym samym Urugwaj zerwał stosunki z państwami Osi, by w 1945 roku wypowiedzieć wojnę Niemcom i zawrzeć sojusz z aliantami. W 1952 roku wprowadzono nową konstytucję znoszącą urząd prezydenta. Pod koniec lat 50. XX w. rządzący krajem blancos usiłowali realizować politykę Międzynarodowego Funduszu Walutowego, powodując wzrost społecznego niezadowolenia i podwyższoną aktywność związkowców. W latach 60. XX w. nastąpiło załamanie się koniunktury gospodarczej i rozkładu systemu zabezpieczeń socjalnych, co doprowadziło do powszechnego ubóstwa ludności[4]. W 1968 roku prezydent Jorge Pacheco Areco wprowadził stan wyjątkowy co znacznie umocniło wpływy wojskowych[6].
Kryzys sprawił iż w kraju powstała organizacja partyzanckaTupamaros. Tupamaros zarzucał rządowi realizacje interesów jedynie grupki oligarchów, a także wskazywał na zależność Urugwaju od Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Organizacja uważała, że zdobycie władzy może odbyć się jedynie na drodze walki zbrojnej[7]. Ustrój postulowany przez Tupamaros miał opierać się na scentralizowanym systemie władzy, kontroli państwa nad ekonomią, a także bardziej równomiernej dystrybucji dochodów[7]. Pomimo rozbicia partyzantki na początku lat 70.[7] postępującej anarchizacji życia politycznego nie zdołały zapobiec nawet dyktatorskie rządy armii które w praktyce rozpoczęły się już w 1972 roku. Wojskowi zawiesili podstawowe prawa obywatelskie (1972), rozwiązali parlament (1976), zabronili działalności lewicowym partiom politycznym. Urugwajski reżim wziął udział w operacji Kondor mającej na celu zwalczanie opozycji antyrządowej w krajach regionu. W połowie lat 80. XX w. zaczął się powrót rządów demokratycznych, zwolniono więźniów politycznych, przywrócono prawo i swobody demokratyczne. W 1985 roku zorganizowano wybory prezydenckie które wygrał Julio María Sanguinetti z Partii Czerwonej co przypieczętowało upadek wojskowej junty. W tym samym roku partyzanci Tupamaros przekształcili się w legalnie działającą partię polityczną. W 1986 roku uzgodniono 3-letni plan odbudowy gospodarki[4].
Pierwsza ustawa zasadnicza Urugwaju została przyjęta w 1830 r. Jej podstawą był popierany przez Wielką Brytanię Traktat z Montevideo (1828), który był także fundamentem dopiero co powstałej urugwajskiej państwowości. Próby zreformowania konstytucji z 1930 r. doprowadziły do przyjęcia nowej w 1966. Propozycja kolejnej jej zmiany w latach 80. została odrzucona przez społeczeństwo.
Ustrój polityczny
Na mocy konstytucji z 1966 r. Urugwaj jest republiką wielopartyjną. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego Zgromadzenia Powszechnego (Asamblea General). Prezydent, Senat (Cámara de Senadores) liczący 31 senatorów i 99 członków Izby Reprezentantów (Cámara de Diputados) pochodzą z wyborów powszechnych – ich kadencja trwa 5 lat. Władza wykonawcza należy do rządu, na czele którego stoi prezydent, który jest również głową państwa. Trójstopniowy podział władzy uzupełniają niezawisłe sądy.
W 1971 r. Urugwaj ogłosił się konstytucyjnym państwem świeckim[9].
Partie polityczne
W historii Urugwaju największe znaczenie polityczne miały dwie partie: Colorado (Partido Colorado) oraz Narodowa (Partido Nacional-Blancos). W ostatnich wyborach zwyciężył Luis Alberto Lacalle Pou.
Budynek parlamentu urugwajskiego
Frente Amplio Encuentro Progresista Nueva Mayoria (Progressive Encounter) – lewicowa liberalna
Movimiento de Participación Popular – skrajnie lewicowa
Partido Comunista del Uruguay – lewicowa (komunistyczna)
Partido de los Comunes – lewicowa (komunistyczna)
Partido Demócrata Cristiano del Uruguay – lewicowa chrześcijańska
Partido Socialista del Uruguay – lewicowa (socjalistyczna)
W 1927 r. Urugwaj przyznał kobietom prawa wyborcze[9].
Sądownictwo
Sąd Najwyższy sprawuje naczelną i ostateczną władzę sądowniczą. Członkowie tego sądu są nominowani przez prezydenta, a wybierani przez Zgromadzenie Powszechne na dziesięcioletnią kadencję. System sądowniczy uzupełniają sądy apelacyjne, wyborcze oraz administracyjne. Istnieją również sądy wojskowe. Urugwaj był pierwszym południowoamerykańskim państwem, które zalegalizowało związki partnerskie osób przeciwnej i tej samej płci[10], dopuściło możliwość adopcji dzieci przez pary jednopłciowe[11], i zalegalizowało użytkowanie i sprzedaż marihuany[12].
Wojska urugwajskie w 2014 roku liczyły 24 tys. żołnierzy zawodowych oraz 1000 rezerwistów. Według rankingu Global Firepower (2014) urugwajskie siły zbrojne stanowią 101. siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 490 mln dolarów (USD)[13].
Zmiana liczby ludności Urugwaju w latach 1961–2003 (w tysiącach)
W czasach pierwszych kolonizatorów tereny obecnego Urugwaju zamieszkiwali Indianie z grupy językowej tupi-guarani. Dziś społeczeństwo tego państwa składa się w większości z ludności pochodzenia europejskiego. Biali Urugwajczycy są w większości potomkami hiszpańskich i włoskichimigrantów, stanowiąc tym samym 88% ludności kraju. Skład etniczny Urugwaju uzupełniają Metysi, czyli (potomkowie Indian i białych) – 6% i czarnoskórzy – 6%[14]. Istnieje bardzo nieliczna społeczność indiańska, która w większości wymarła w XIX wieku[15]. Rozmieszczenie mieszkańców jest bardzo nierównomierne. Miasta skupiają około 89,4% ogółu ludności, z czego ponad połowa mieszka w aglomeracji Montevideo. Do obszarów gęściej zaludnionych należy także departament Canelones oraz departamenty położone w południowej części kraju. W najmniej zamieszkanych departamentach interioru gęstość zaludnienia nie przekracza 5 osób na km².
Język
Mieszkańcy Urugwaju posługują się językiem hiszpańskim. Część ludności zamieszkałej przy granicy z Brazylią używa dialektu portuñol lub brazilero (odmiana hiszpańskoportugalska).
Urugwaj to najbardziej zsekularyzowany kraj Ameryki Południowej, rozdział państwa i Kościoła wprowadzony został w 1917 roku. Wolność wyznania jest zagwarantowana w konstytucji. 45% Urugwajczyków należy do Kościoła katolickiego (2010). Protestanci stanowią ok. 13% społeczeństwa (2010). Około 1,5% ludności należy do innych wyznań, głównie judaizmu i umbandy. 40% Urugwajczyków to bezwyznaniowcy; 17% to ateiści i agnostycy, a 23% to wierzący, ale bez przynależności konfesyjnej[16]. Obecnie obserwuje się w Urugwaju wzrost zainteresowania religiami pochodzenia afrykańskiego, wywodzącymi się z Brazylii, takimi jak macumba i umbanda.
Według danych za rok 2006 w Montevideo katolicy stanowili 43,7%, w małych miastach 48,0%, a na wsi 54,9%, przy średniej krajowej 47,1%. Protestanci stanowili 8,2% mieszkańców Montevideo, 14,0% małych miast, 10,6% mieszkańców wsi, przy średniej krajowej 11,1%. Ateiści i agnostycy stanowili 22,7% mieszkańców Montevideo, 14,3% małych miast, 10,2% mieszkańców wsi, przy średniej krajowej 17,2%[16].
Według danych za rok 2010 Urugwajczycy należeli do następujących wyznań[17]:
Urugwaj to jedno z najbardziej zurbanizowanych państw Ameryki Południowej. Ludność miejska stanowi blisko 90% ludności kraju, przy czym blisko połowa ludności miejskiej mieszka w stolicy kraju Montevideo, którą zamieszkuje prawie 1,3 mln osób. Liczba ludności innych większych miast, Salto, Ciudad de la Costa czy Paysandú nie przekracza 100 tys. mieszkańców.
W miarę stabilna – jak na latynoamerykańskie warunki – sytuacja polityczna Urugwaju sprawiła, że już przed II wojną światową kraj ten dorobił się miana „latynoskiej Szwajcarii”. Urugwaj jest jednym z najbardziej rozwiniętych krajów Ameryki Południowej.
Podstawą gospodarki kraju jest rolnictwo. Użytki rolne stanowią 84% powierzchni Urugwaju. Uprawia się: pszenicę, kukurydzę, jęczmień, sorgo, buraki cukrowe, bataty, ziemniaki, ryż, drzewa cytrusowe, winorośl oraz tytoń szlachetny. Najistotniejsze znaczenie ma hodowla zapoczątkowana już przez osadników zagospodarowujących pampę. Hoduje się przede wszystkim bydło i owce, a także konie. Coraz większego znaczenia nabiera rybołówstwo. Mięso, wełna, skóry i produkty pochodzenia zwierzęcego są głównymi artykułami eksportowymi. Inne płody rolne nie mają większego znaczenia.
Przemysł
Energetyka kraju oparta jest na hydroelektrowniach wybudowanych na rzece Negro z których największą jest Rincón del Bonete. Rząd Urugwaju nie wyklucza jednak budowy w nieodległej przyszłości elektrowni jądrowej z uwagi na ostry deficyt energii elektrycznej, który ogranicza rozwój gospodarczy kraju.
Urugwaj ma niewielkie zasoby bogactw mineralnych. Eksploatuje się niewielkie ilości uranu, talku oraz granitu. Przemysł wykorzystuje surowce i paliwa sprowadzane z zagranicy.
Głównymi partnerami handlowymi Urugwaju są jego sąsiedzi – Argentyna, Brazylia oraz państwa Mercosur, na które przypada 45% eksportu oraz 43% importu. Handel z Unią Europejską obejmuje 20% wzajemnych obrotów, natomiast na Stany Zjednoczone przypada 7% eksportu oraz 11% importu.
Turystyka
Ciepły i łagodny klimat, morze, latynoska kultura, zabytki oraz dzika przyroda sprawiają, że Urugwaj coraz częściej figuruje w ofertach biur podróży na całym świecie. W związku z tym turystyka stała się ważnym źródłem dewiz. Sławne kurorty riwiery urugwajskiej na czele z Punta del Este przyciągają coraz więcej spragnionych słońca wczasowiczów. Szczególnie wówczas, gdy na północnej półkuli panuje zima.
Rolniczy charakter kraju w połączeniu z tutejszym folklorem stworzyły podstawy do rozwoju agroturystyki. Mimo niezbyt długiej historii ten niewielki latynoski kraj szczyci się bogatym dziedzictwem kulturowym, będącym mieszanką wpływów europejskich i afrykańskich, co można zobaczyć chociażby w wielu placówkach muzealnych.
Wszystkie główne szlaki drogowe i kolejowe rozchodzą się promieniście z Montevideo, które jest tym samym najważniejszym węzłem komunikacyjnym Urugwaju. Sieć dróg i kolei jest dobrze rozwinięta, szczególnie w południowej części kraju. Im dalej na północ, tym ta sieć staje się rzadsza. LFU (Lineas Ferreas Uruguayas) to narodowe linie kolejowe Urugwaju obsługujące zarówno ruch pasażerski, jak i towarowy. Główny dworzec autobusowy w Montevideo mieści się przy placu Tres Cruzes. Powszechne jest korzystanie z taksówek i remises (korporacje taksówkowe dysponujące lepszymi środkami transportu i bez tradycyjnego oznakowania pojazdu). W stolicy kraju Montevideo znajduje się największy dworzec kolejowy w kraju.
Głównym portem morskim jest Montevideo, gdzie oprócz wymiany handlowej i przeładunku towarów istotne znaczenie ma żegluga pasażerska między portami położonymi po obu brzegach estuarium La Platy. Połączenia pasażerskie obsługuje także port w Colonia del Sacramento.
Średnia długość życia wynosi 75,5 roku. Dla kobiet 79 lat, a dla mężczyzn 72 lata.
Szpital im. „Dr. Manuel Quintela” w Montevideo
Oświata
Urugwajczycy są najbardziej wykształceni spośród wszystkich mieszkańców Ameryki Południowej – 84% ludności ma wykształcenie ponadpodstawowe, a 32% co najmniej średnie. Analfabetyzm nie przekracza 3%.
Najważniejszym osiągnięciem urugwajskiego systemu edukacyjnego była realizacja tzw. Planu Ceibal. W związku z nim, w 2009, Urugwaj stał się pierwszym krajem na świecie, który wyposażył wszystkich swoich uczniów szkół podstawowych (i ich nauczycieli) w komputery przenośne, w ramach kampanii One Laptop Per Child (laptop dla każdego ucznia).
Urugwaj jest powszechnie znany jako kraj gauchos. Niemniej jednak kraj ten szczyci się imponującymi tradycjami artystycznymi i literackimi – stąd wywodzi się wielu słynnych malarzy, poetów, powieściopisarzy i dramatopisarzy.
Karnawał
Jednym z najważniejszych wydarzeń kulturalnych i rozrywkowych Urugwaju jest karnawał, który nie jest jednak tak hucznie obchodzony jak w Brazylii. Największe obchody odbywają się w Montevideo, gdzie odprawiane są tradycyjne ceremoniellamadas (tłum. nawoływanie), będące elementami afrobrazylijskich i afrourugwajskich kultów wywodzących się z wierzeń afrykańskich, a polegające na uderzaniu w bęben w rytm „candombe” i nawoływaniu innych uczestników bębniarzy do gromadzeniu się w jednym miejscu. Zdarza się, że „comparsa” (zgromadzenie bębniarzy, zespół) może zebrać nawet do stu członków. Przy większej ilości jest bardzo trudne utrzymanie rytmu. W takich sytuacjach „comparsa” rozdziela się na dwie części. Używa się trzech typów bębnów: „chico” – mały, który ma zadanie utrzymać stały rytm, „piano” – największy mający brzmienie basu i „repique” – nadający melodie. Obrzędowi temu towarzyszą tancerze i wiele kolorowych postaci.
Kuchnia
Kwintesencją urugwajskiej kuchni jest przyrządzana na różne sposoby wołowina w dużych ilościach. Jedną z najbardziej znanych potraw są medaliony z polędwicy w sosie z dodatkiem czerwonego winatannat. Typowym i popularnym daniem jest „asado”, które można zjeść w restauracji, barze lub zwyczajnie „pod chmurką” w zaimprowizowanej jadłodajni. Jest to wołowina (a dokładniej żebra wołowe) pieczone na grillu.
Sportem narodowym Urugwaju, jak w większości Ameryki Południowej, jest piłka nożna. W 1924 r. Urugwaj był reprezentowany przez swoją drużynę piłkarską na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, jako pierwszy w historii uczestnik z Ameryki Południowej. Zarówno w Paryżu, jak i na następnej olimpiadzie w Amsterdamie w 1928 r., Urugwajczycy zdobyli złote medale. Urugwajska drużyna jest także jedną z pięciu, które zwyciężyły w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej FIFA dwa lub więcej razy. Pierwsze zwycięstwo w MŚ Urugwaj odniósł podczas pierwszych mistrzostw w 1930 r., których był w dodatku gospodarzem. W 1950 r., podczas MŚ w Brazylii, Urugwajczycy zwyciężyli po raz drugi, pokonując będących faworytami gospodarzy. Ledwie ponad 3-milionowy Urugwaj jest najmniejszym krajem, który zwyciężył w MŚ w Piłce Nożnej FIFA, a przedostatnia jest Argentyna, która ma już ponad 40 mln mieszkańców. Urugwaj jest także 15-krotnym zwycięzcą Copa América, czyli mistrzostw Ameryki Południowej w piłce nożnej, co czyni go najbardziej utytułowaną drużyną strefy CONMEBOL. Najpopularniejszymi zespołami piłki nożnej w Urugwaju są Club Atlético Peñarol (trzykrotny klubowy mistrz świata, pięciokrotny zwycięzca klubowych mistrzostw Ameryki i 48-krotny mistrz kraju) i Club Nacional de Football (trzykrotny klubowy mistrz świata, trzykrotny mistrz Ameryki i 42-krotny mistrz kraju). Najbardziej znanymi piłkarzami z Urugwaju są: Obdulio Varela, Juan Schiaffino, Enzo Francescoli, Gustavo Poyet, Alvaro Recoba, Diego Lugano, Edinson Cavani, Luis Suárez (MVP Copa America 2011), Diego Godín i Diego Forlan (zwycięzca Złotego Buta w 2005 r. i 2009 r., Najlepszy Gracz Mistrzostw Świata 2010).
W 2006 Urugwajczycy zostali wicemistrzami świata w piłce nożnej plażowej. W finale Mistrzostw Świata rozgrywanych na plaży Copacabana w Rio de Janeiro, ulegli gospodarzom turnieju Brazylijczykom stosunkiem bramek 1:4.
Rugby jest drugim po piłce nożnej sportem narodowym Urugwajczyków. Stanowią obecnie po Argentynie drugą siłę w Ameryce Południowej.
Pierwsi Polacy przybyli do Urugwaju w XIX w., po Powstaniu Styczniowym, m.in.: ceniony lekarz dr Julian Jurkowski, Jan Łukasiewicz – architekt, Erazm Bogoria-Skotnicki – profesor geografii i główny inspektor szkół publicznych w Urugwaju, nauczyciel Ludwik Wypychowski, Wacław Radecki – wykładowca psychologii na Uniwersytecie w Montevideo (założył Instytut Psychologii), farmaceuta Ryszard Powal-Czyżkowski. W okresie międzywojennym przybyło tu ponad 8 tys. Polaków. Byli to przede wszystkim robotnicy. Pierwsze organizacje polonijne powstały w 1927 r. Obecnie działają m.in.: Towarzystwo Polskie im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, Zjednoczone Towarzystwo Polskie oraz Polska Misja Katolicka. Obecnie w Urugwaju mieszka, według różnych szacunków, około 10–15 tys. Polaków[18].
↑J. Mazurek, Kraj a emigracja: ruch ludowy wobec wychodźstwa chłopskiego do krajów Ameryki Łacińskiej (do 1939 roku), Biblioteka Iberyjska, 2006, s. 10.
Pantai Jimbaran, Bali. Indonesia memiliki budaya yang kaya, salah satunya tari Barong dari Bali. Pariwisata di Indonesia merupakan sektor ekonomi penting di Indonesia. Pada tahun 2009, pariwisata menempati urutan ketiga dalam hal penerimaan devisa setelah komoditas minyak dan gas bumi serta minyak kelapa sawit.[1] Berdasarkan data tahun 2016, jumlah wisatawan mancanegara yang datang ke Indonesia sebesar 11.525.963 juta lebih atau tumbuh sebesar 10,79% dibandingkan tahun sebelumnya. Ke...
Northrop N-9M adalah pesawat skala sepertiga digunakan untuk pengembangan Program bomber jarak jauh Northrop XB-35 dan YB-35 Flying Wing. Pertama diterbangkan pada tahun 1942, N-9M (M Model) adalah yang ketiga dalam garis keturunan dari desain pesawat semua sayap Northrop yang dimulai pada tahun 1929 ketika Jack Northrop berhasil dalam percobaan awal dengan baling-baling tunggal pendorong nya, twin-ekor, twin-boom, semua stres logam kulit monoplane Northrop Flying Wing X-216H,[1] dan...
Tiffany ThorntonTiffany Thornton 2010Lahir14 Februari 1986 (umur 38)College Station, Texas, U.S.PekerjaanAktris, penyanyi, komedianTahun aktif2004-sekarangSuami/istriChristopher Carney (2011-sekarang) Tiffany Dawn Thornton (lahir 14 Februari 1986) adalah seorang aktris, komedian dan penyanyi-penulis lagu terkenal karena membintangi perannya sebagai Tawni Hart pada Disney Channel Original Series, Sonny with a Chance[1] dan So Random! Filmografi Film 2009 Hatching Pete Jamie ...
Branch or eidē of rhetoric Part of a series onRhetoric History Ancient Greece Asianism Atticism Attic orators Calliope Sophists Ancient India Ancient Rome The age of Cicero Second Sophistic Middle Ages Byzantine rhetoric Trivium Renaissance Studia humanitatis Modern period Concepts Captatio benevolentiae Chironomia Decorum Delectare Docere Device Eloquence Eloquentia perfecta Eunoia Enthymeme Facilitas Fallacy Informal Figure of speech Scheme Trope Five canons Inventio Dispositio Elocutio Me...
Questa voce sull'argomento film d'azione è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. Giorni contati - End of DaysGabriel Byrne e Arnold Schwarzenegger in una scena del filmTitolo originaleEnd of Days Paese di produzioneStati Uniti d'America Anno1999 Durata122 min Rapporto2,35:1 Genereazione, orrore, thriller RegiaPeter Hyams SoggettoAndrew W. Marlone SceneggiaturaAndrew W. Marlowe Produttor...
内華達州 美國联邦州State of Nevada 州旗州徽綽號：產銀之州、起戰之州地图中高亮部分为内華達州坐标：35°N－42°N, 114°W－120°W国家 美國建州前內華達领地加入聯邦1864年10月31日（第36个加入联邦）首府卡森城最大城市拉斯维加斯政府 • 州长（英语：List of Governors of {{{Name}}}]]） • 副州长（英语：List of lieutenant governors of {{{Name}}}]]）喬·隆巴爾多（R斯塔...
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: List of Tom and Jerry feature films – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2022) (Learn how and when to remove this message) This is a list of feature-length films of the Tom and Jerry franchise. Theatrical films # Title Release date Directed b...
Indian theoretical physicist and polymath (1894–1974) For Indian nationalist belonging to the Anushilan Samiti, see Satyendranath Bosu. Satyendra Nath BoseFRS, MPBose in 1925BornSatyendra Nath Bose(1894-01-01)1 January 1894Calcutta, Bengal Presidency, British IndiaDied4 February 1974(1974-02-04) (aged 80)Calcutta, West Bengal, India[2]Alma materUniversity of CalcuttaKnown forBose–Einstein condensateBose–Einstein statisticsBose–Einstein distributionBose–Einstei...
Town in Indiana, United StatesChesterfield, IndianaTownIntersection of Main Street and Washington StreetMotto: A Progressive CommunityLocation in Madison and Delaware counties, IndianaCoordinates: 40°06′47″N 85°35′40″W / 40.11306°N 85.59444°W / 40.11306; -85.59444CountryUnited StatesStateIndianaCountiesMadison, DelawareTownshipsUnion, SalemArea[1] • Total1.37 sq mi (3.54 km2) • Land1.37 sq mi (3...
Daniel R. Hokanson Daniel R. Hokanson (lahir 27 Juni 1963) adalah seorang jenderal bintang empat dalam Angkatan Darat Amerika Serikat yang sekarang menjabat sebagai kepala Biro Garda Nasional ke-29. Sebelum itu, ia menjabat sebagai direktur Garda Nasional Angkatan Darat ke-21. Pranala luar Wikimedia Commons memiliki media mengenai Daniel R. Hokanson. Biography, Daniel R. Hokanson at National Guard Bureau General Officer Management Office Biography, Daniel R. Hokanson at United States Northern...
يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (ديسمبر 2018) 1959 في إسرائيلمعلومات عامةالسنة 1959 1958 في إسرائيل 1960 في إسرائيل تعديل - تعديل مصدري - تعديل ويكي بيانات سنوا...
University Softball team For all University of Louisiana at Monroe sports, see Louisiana–Monroe Warhawks. Louisiana–Monroe Warhawks 2022 Louisiana–Monroe Warhawks softball teamUniversityUniversity of Louisiana at MonroeHead coachMolly Fichtner (3rd season)ConferenceSun BeltLocationMonroe, LAHome stadiumGeo-Surfaces Field at the ULM Softball Complex (Capacity: 500)NicknameWarhawksColorsMaroon and gold[1] NCAA Tournament appearances1997Conference To...
Kepolisian Daerah PapuaSingkatanPolda PapuaYurisdiksi hukumProvinsi PapuaProvinsi Papua TengahProvinsi Papua PegununganProvinsi Papua SelatanMarkas besarJayapuraPejabat eksekutifIrjen. Pol. Mathius D. Fakhiri, S.I.K., KepalaBrigjen. Pol. Petrus Patrige Rudolf Renwarin, S.H., M.Si., Wakil KepalaSitus webpapua.polri.go.id Kepolisian Daerah Papua atau Polda Papua (dulu bernama Komando Daerah Kepolisian (Komdak atau Kodak) XXI/Irian Barat, kemudian menjadi Komdak XVII/Irian Jaya) adalah pelaksana...
Artikel ini sebatang kara, artinya tidak ada artikel lain yang memiliki pranala balik ke halaman ini.Bantulah menambah pranala ke artikel ini dari artikel yang berhubungan atau coba peralatan pencari pranala.Tag ini diberikan pada September 2016. Yamantaka EyeInformasi latar belakangNama lahirTetsurō YamatsukaLahir13 Februari 1964 (umur 60)AsalKobe, JepangGenrerock, noise, eksperimental, avant-garde, psychedelic, alternatif, elektronik, jazz, surf, dubTahun aktif1982–sekarang Yamataka...
Questa voce sull'argomento ginnasti norvegesi è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Harald HalvorsenNazionalità Norvegia Ginnastica artistica Palmarès Competizione Ori Argenti Bronzi Giochi olimpici 0 1 0 Giochi olimpici intermedi 1 0 0 Vedi maggiori dettagliIl simbolo → indica un trasferimento in prestito. Modifica dati su Wikidata · Manuale Harald Halvorsen (16 novembre 1878 – 11 agosto 1965) è stato un ginnasta no...
Waterfall in Karnataka, India Irupu FallsIrupu Falls before monsoonLocationKodagu District, Karnataka, IndiaCoordinates11°58′2.22″N 75°59′1.56″E / 11.9672833°N 75.9837667°E / 11.9672833; 75.9837667Total height170 ftNumber of drops2WatercourseLakshmana Tirtha River Irupu falls Coorg district View of the Irupu falls taken from near the top of the falls. November 2006. Iruppu Irpu The Irupu Falls (also Iruppu Falls) are located in the Brahmagiri Range in the ...
بلومبيرغ بيزنس ويكBloomberg Businessweek (بالإنجليزية) الشعارصورة غلاف أحد أعداد مجلة بلومبيرغ بيزنس ويكمعلومات عامةتصدر كل أسبوعيةعدد الإصدارات 980,000بلد المنشأ الولايات المتحدة[1] التأسيس 1929 أول نشر سبتمبر 1929؛ منذ 95 سنوات (1929-09)موقع الويب www.bloomberg.com/businessweekالتحريرال...
.png)
.jpg)
