La prononciacion es [pɾa'jɔls]. Las fòrmas ancianas son Pradillolis, Prayols en 1245, Pradillolis en 1270, 1272, Praiols, Prayolis en 1318-1325, Prayols en 1385 e cap a 1460 (Cronica d'Esquerrièr), etc [5].
Segon Dauzat e Rostaing, lo nom de Praiòls ven benlèu de prata, plural de pratum « prat », ambe'l sufixe -eolu[6].
Segon Patrici Pojada, las latinizacions an un d e las autras fòrmas an una seguida [a'jɔ] de mal explicar. Normalament, lo -t- latin vengut -d- (d'un etime supausat prada + sufixe -òl + -s del plural) se consèrva. Çaquelà, s'obsèrva localament una tombada frequenta de las oclusivas sonòras intervocalicas [β], [ð], [ɣ] : aviá > [a'jɔ], podiá > [pu'jɔ], pigassa > [pi'aso]. Se poiriá imaginar un passatge de *Pradiòls a Praiòls[5]. REMARCA : *Pradiòls es pas lo resultat ambe'l sufixe -olu- (> -òl), mes ambe'l sufixe -eolu- (> -iòl).
Las fòrmas ancianas presentan tanben de latinizacions Pradillolis que fan pensar a dos sufixes, benlèu diminutius, un vengut del latin -illiu-, l'autre del latin -ŏlu (> -òl), ambe, çò sembla, -s del plural; lo resultat seriá pradilhòls > praïlhòls > praiòls; Patrici Pojada presenta aquela ipotèsi coma conjecturala[5], mès, pr'amor de las confusions precedentas, pren mai de pes.
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Comunas d'Arièja (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)