Segon Dauzat, Justian que vengueré deu nom latin d'òme Justius, dab lo sufixe -anum[7](error elementària d'evolucion fonetica romanica, [stj] se consèrva pas). Negre qu'aima mei Justianus, shens sufixe[8] (error semblabla).
Henri Polge qu'explica dens ua bona partida deu Gers, a l'excepcion de l'èst (diocèsis de Leitora e de Lombers), en mei de -n- intervocalica, n palatala (-nh- s'amudeish sovent dens los documents entre lo sègle XI e lo sègle XIII en gardar solament un -i-, puish torna paréisher eventualament (mei dens los toponimes en -ac que dens los en -an) a la fin de l'Edat Mejana. Justian, qui pòt pas estar lo resultat de *Justianum ( > Juishan) que seré donc un ancian Justinhac ( compréner Justinhan ?). Henri Polge horneish pas las fòrmas ancianas a pròva de la soa teoria [9].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.jpg)
.svg){kind=small}
