Segon Dauzat, Lobersan que vengueré deu nom latin d'òme Lupercius, dab lo sufixe -anum[7], çò qui justifica la grafia Loberçan.
Segon Negre, Lobersan que vengueré deu nom « romanic » de persona Lupercianus[8].
Loberçan qu'èra donc probablament ua anciana grana proprietat antica qui avèva per mèste Lupercius (meilèu que Lupercianus).
En 1822, La Cassagne e Vidailhan qu'estón annexats a Loberçan [9]. La Cassanha qu'es un vilatge au nòrd-nòrd-èst de Loberçan, dambe ua glèisa. Lo nom de Vidaillan qu'es escrit au nòrd-èst de La Cassanha, mès i a pas d'abitacions. Just a costat, que's vei ua capèra de Sent Ròc (l'anciana glèisa ? mès un pauc pus luenh a l'oèst que i a un Sent Martin) [10]. La Cassanha qu'èra ua parròpia annèxa au sègle XVIII, Vidalhan un simple lòc.
Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Miranda ; qu'es adara deu canton Miranda-Astarac (burèu centralizator : Miranda).
Lo castèth de Lobersan (sègle XI e sègle XIV fortificat par la familha de Lobersan, donatritz a l'abadia de Berdoas.
Personalitats ligadas dab la comuna
Galaubie de Panassac : sénéchal de Guyenne (XIVe) seigneur de Lobersan, il a fait édifier autour de 1331 les deux tours, transformant ainsi le manoir en fòrteresse. Sa fille Jeanne de Panassac épouse en 1340 Bernard V de Castelbajac au castèth de Lobersan;qui devient ainsi le berceau de la branche aine des Castelbajac,la dot de Jeanne comprenait le chateau de Bernet,ou le couple s etablit a partir de 1349,ajoutant ainsi le patronyme de Bernet a celui de Castelbajac.
.svg){kind=small}
