Kisiel owsiany można przyrządzić jedynie na mące lub płatkach owsianych zaparzonych wodą[3][8]. Proces fermentacji można wspomóc kawałkiem chleba żytniego[2]. Inny tradycyjny sposób polega na przygotowaniu rozczynu z drożdży[3][4]. Konsystencja gotowej potrawy zależy od intencji kucharza – od rzadkiej polewki do gęstej leguminy, którą można kroić nożem[2]. Kisiel o rzadkiej, płynnej postaci jest tożsamy ze staropolskim żurem[10][11].
Przyrządzenie na zakwasie nadaje kisielowi charakterystyczny kwaśny smak[2]. Spożywany był na gorąco lub zimno[2]. Zazwyczaj okraszany był masłem, olejem (np. lnianym) lub skwarkami z cebulą[2][4][3]. Spożywano go z warzywami[2], jako dodatek do ziemniaków lub z chlebem[3]. Rzadziej[4] konsumowany był na słodko: z syropem, melasą, miodem[4][2]. Kisiel o gęstej konsystencji dosładzano sytą (miodem z wodą[7]), kwasem chlebowym lub zimnym mlekiem[2]. Jako potrawa wigilijna przyrządzany był np. z mlekiem makowym lub polewany utartym i osłodzonym makiem albo sokiemżurawinowym[3][7].
Na Podlasiu kisiel owsiany podawany jest na zimno, w postaci mocno stężałej, najczęściej z dodatkiem oleju, na słodko (z dodatkiem cukru, miodu lub owocowych syropów) albo na słono (z dodatkiem pokrojonej w kostkę i przesmażonej cebuli)[5]. Mieszkańcy regionu spożywają go przede wszystkim podczas kolacji wigilijnej oraz podczas postu poprzedzającego Boże Narodzenie[5].
Produkt o nazwie „kisiel z owsa (owsiany)” został wpisany 23 czerwca 2015 na polską Listę produktów tradycyjnych w kategorii „Gotowe dania i potrawy w województwie lubelskim”[4], a 28 kwietnia 2022 kolejny o nazwie „podlaski kisiel owsiany” w kategorii „Gotowe dania i potrawy w województwie podlaskim”[5].
↑ abcdefghijШангина Изабелла Иосифовна: Кисель. Rosyjskie Muzeum Etnograficzne. [dostęp 2020-01-28]. (ros.). [Uwaga: artykuł w sekcji Материалы по этнографии: Русские народные праздники и обряды: Межсезонные обряды и обычаи, nie mylić ze skróconą wersją w sekcji Материалы по этнографии: Глоссарий]
↑ abcAndrzej Fiedoruk. Potrawy kresowych Wigilii. „Gazeta Polska Codziennie”. Numer 393 - 21.12.2012 → Kresy. Cytat: Tak dawny stół na Kresach opisuje mistrz Wańkowicz: „Wilia składa się z 8–12 potraw (...) na pękach siana stawiano tzw. kucję – ogromną salaterę poczwórną, w której mieściły się cztery zasadnicze potrawy Wilii, cztery paskudztwa ku tradycji przyrządzone, których nikt nie tykał. (...) Był tam kisiel owsiany, wyglądający jak brudny klajster, rozdęte ziarna gotowanej pszenicy, groch i jęczmień oraz mleko makowe. Babka tylko, jako pani domu, musiała każdej potrawy spróbować i podlać »sytą« (miód z wodą), bo inaczej nadchodzący rok nie dałby dostatku. Krzywiła się zwłaszcza przy kisielu, ale mus to mus” (...) Kutię na Kresach uważano za danie gospodyni, podczas gdy kisiel z mąki owsianej podlanej mlekiem makowym lub sokiem żurawinowym – za danie gospodarza..brak numeru strony
↑„8.4.1 Technological Features of The Production of Concentrates of Desserts — Kissels”. W: Inna Vladimirovna Simakova, Victoria Nikolaevna Strizhevskaya, Roman Lvovich Perkel, Galina Yuryevna Rakhmanova: Global Production and Consumption of Fast Food and Instant Concentrates. s. 217–218. OCLC1227864390. (ang.).
