4 Gwardyjska Armia

4-я гвардейская армия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1943
Rozformowanie	1947
Dowódcy
Pierwszy	Grigorij Kulik, generał porucznik
Ostatni	Nikanor Zachwatajew, generał porucznik
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Front Woroneski, 2 Front Ukraiński, 3 Front Ukraiński
Skład	20 Gwardyjski Korpus Strzelecki; * 21 Gwardyjski Korpus Strzelecki; * 3 Gwardyjski Korpus Pancerny

4 Gwardyjska Armia, (ros. 4-я гвардейская армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej, a następnie Armii Radzieckiej.

Przekształcona 16 kwietnia 1943 z 24 Armii. W skład armii włączono 20 i 21 Gwardyjski Korpus Strzelecki oraz 3 Gwardyjski Korpus Pancerny.

Od 13 sierpnia brała udział w składzie Frontu Woroneskiego w operacji ofensywnej biełgorodzko-charkowskiej i bitwie o Dniepr. W listopadzie – grudniu 1943 w składzie 2 Frontu Ukraińskiego wzięła udział w walkach o rozbudowę przyczółka na prawym brzegu Dniepru na kierunku kriworożskim. Następnie uczestniczyła w kirowogradzkiej, korsunsko-szewczenskiej, umansko-botoszanskiej i jassko-kiszyniowskiej operacjach ofensywnych. Potem przeszła do rezerwy Stawki Naczelnego Dowództwa. Na początku listopada 1944 została przeniesiona na 3 Front Ukraiński, w składzie którego brała udział w operacjach w Budapeszcie, Balatonie i Wiedniu^[1].

Rozformowana w marcu 1947 roku.

• 20 Gwardyjski Korpus Strzelecki;
• 21 Gwardyjski Korpus Strzelecki;
• 3 Gwardyjski Korpus Pancerny^[1].

• Grigorij Kulik (kwiecień – wrzesień 1943), generał porucznik;
• Aleksiej Zygin (wrzesień 1943), generał porucznik;
• Iwan Gałanin (wrzesień 1943 – styczeń 1944, luty – listopad 1944 ), generał porucznik;
• Aleksandr Ryżow (styczeń – luty 1944, cz.p.o.), generał major;
• Ilja Smirnow (luty 1944), generał porucznik;
• Gieorgij Zacharow (listopad 1944 – marzec 1945), generał armii;
• Nikanor Zachwatajew (marzec – maj 1945), generał porucznik^[1].