PROFILPELAJAR.COM

Front Dalekowschodni
Дальневосточный фронт
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1940
Rozformowanie	1945
	Dowódcy
Ostatni	gen. Maksim Purkajew
	Działania zbrojne
	II wojna światowa; Operacja kwantuńska
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Stawka
Skład	1 Armia; 2 Armia; 15 Armia; 25 Armia; 35 Armia; 9 Armia Lotnicza; 10 Armia Lotnicza

Front Dalekowschodni (ros. Дальневосточный фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na dalekowschodnim terytorium ZSRR.

Historia

Front utworzono 28 czerwca 1938 ze sztabem w Chabarowsku^[1] na bazie istniejącej na tym terenie od 1929 Samodzielnej Armii Dalekiego Wschodu^[2].

Początkowo w składzie posiadał 1., 2. i 15 Armię. Stopniowo zwiększał swoją liczebność. Na początku 1941 w jego skład weszła 25 Armia. Do 25 kwietnia 1943 roku dowódcą frontu był gen. armii Iosif Apanasienko, a następnie po nim gen. płk (od 26 października 1944 gen. armii) Maksim Purkajew. Do 1945 osłaniał granice ZSRR na Dalekim Wschodzie przed ewentualnym uderzeniem wojsk japońskich.

W momencie wybuchu wojny z III Rzeszą front dysponował siłą 21 dywizji i kilku brygad. Między sierpniem a listopadem 1941 8 dywizji zostało przerzuconych na zachód dla wsparcia wojsk walczących z Wehrmachtem.

Jako zwarta formacja, przez większą część II wojny światowej front nie prowadził działań bojowych. Wiosną 1945 w jego skład wchodziły: 1., 2., 15., 25. i 35 Armia oraz 9. i 10 Armia Lotnicza. 13 marca 1945 roku z jego składu wydzielono Nadmorską Grupę Wojsk.

Od 5 sierpnia 1945 prowadził działania jako 2 Front Dalekowschodni (ros. 2-й Дальневосточный фронт). W czasie operacji kwantuńskiej uczestniczył w rozbiciu stacjonującej w Mandżurii japońskiej Armii Kwantuńskiej, jednakże głównym zgrupowaniem atakującym był Front Zabajkalski atakujący z rejonu jeziora Bajkał i z Mongolii. W jego skład wchodziły oddziały przeniesione z Europy po kapitulacji Niemiec. Dowódcą Frontu Zabajkalskiego był marszałek Rodion Malinowski.

10 września 1945 na bazie frontu powstał Dalekowschodni Okręg Wojskowy.

Dowództwo Frontu Dalekowschodniego

Dowódcy frontu

gen. płk (od 1940) Grigorij Sztern: 22 czerwca 1940 (rozkaz LKO nr 0073) – 14 stycznia 1941 (rozkaz LKO nr 0145)^[1];
gen. armii (od 1941) Iosif Apanasienko: 14 stycznia 1941 (rozkaz LKO nr 0145) – 25 kwietnia 1943;
Maksim Purkajew: 25 kwietnia 1943 – 10 września 1945^[3],^[1].

Członkowie rady wojskowej

komisarz armijny II rangi (od 1940) Nikołaj Biriukow: 22 czerwca 1940 (rozkaz LKO nr 0073) – 24 lutego 1941^[1];
komisarz korpuśny (od 1940) Aleksiej Żełtow: 24 lutego – 15 sierpnia 1941^[1];
F. Jakowlew (Ф.П. Яковлев): 15 sierpnia 1941 – 10 września 1945^[3].

Szefowie sztabu

gen. mjr (od 1940) Michaił Kuzniecow^[4]: 22 czerwca 1940 (rozkaz LKO nr 0073) – 14 stycznia 1941 (rozkaz LKO nr 0145)^[1];
gen. por. (od 1940) Iwan Smorodinow: 14 stycznia 1941 (rozkaz LKO nr 0145) – 18 czerwca 1943^[1];
Fiodor Szewczenko: 18 sierpnia 1943 – 10 września 1945^[3].

Struktura organizacyjna

Skład (1945)^[2]:

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Командный и начальствующий состав Красной Армии в 1940–1941 гг. Структура и кадры центрального аппарата H КО СССР, военных округов и общевойсковых армий. Документы и материалы. Moskwa: Rosyjskie Państwowe Archiwum Wojskowe, 2005. ISBN 5-94381-137-0.
↑ ^a ^b Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 145.
↑ ^a ^b ^c Konstantin Zalesski: Великая Отечественная война. Большая биографическая энциклопедия. Moskwa: AST, 2013. ISBN 978-5-17-078426-4.
↑ Konecki 2007 ↓, s. 112.

Bibliografia

Tadeusz Konecki: Labirynt dezinformacji w drugiej wojnie światowej. Od Compiegne 22 czerwca 1940 roku do hasła Dortmund 22 czerwca 1941 roku. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-05-13506-1.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
А.Г.Ленский,СУХОПУТНЫЕ СИЛЫ РККА в предвоенные годы.СПРАВОЧНИК, Санкт-Петербург 2000
Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978,
Mała encyklopedia Wojskowa MON 1967'