Transport kolejowy w Belgii – system transportu kolejowego działający na terenie Belgii.

W Belgii istnieje^[a] 3602 km linii kolejowych z czego 3160 km jest zelektryfikowanych. Linie mają normalny rozstaw szyn – 1435 mm^[1]. Narodowy przewoźnik to Société Nationale des Chemins de Fer Belges (SNCB)^[2].

Belgia posiada wysoko rozwiniętą sieć kolejową. Napięcie obowiązujące na liniach zelektryfikowanych to 3000 V (3 kV), z wyjątkiem około 80 km linii dużych prędkości, które zelektryfikowano napięciem przemiennym 25 kV/50 Hz^[3].

Gęstość linii kolejowych wynosi 11,5 km/na 100 km², co daje Belgii pierwsze miejsce w Europie^[3].

Infrastrukturą klejową w Belgii zarządza Infrabel(inne języki)^[4].

Historia

 Osobny artykuł: Historia kolei w Belgii.

Pierwsza linia kolejowa w Belgii została oddana do użytku 5 maja 1835 r. Połączy­ła ona Brukselę z miejscowoś­cią Mechelen. Wkrótce została przedłużona do Antwerpii oraz w kierunku kopalń i hut leżących na południu kraju^[4].

Belgia była pierwszym państwem na świecie, w którym sieć linii kolejowych została z góry zaplanowana. Dzięki temu w ciągu dziewięciu kolejnych lat powstały korytarze łączące północ kraju z południem oraz wschód z zachodem^[4]. Do 1843 roku budowa kolei była finansowana ze środków państwowych. Od 1844 r. budowę nowych linii przekazano w ręce kapitału prywatnego^[2].

Do 1870 r. sieć kolejowa liczyła sobie ponad 3 000 km, z czego ponad 2 200 km było prywatnych. W ciągu kolejnych lat znacjonalizowano większość prywatnych linii i już w 1912 r. łączna dłu­gość linii kolejowych wynosiła ok. 5 000 km, przy czym prywatnych było tylko 300 km^[4].

Podczas II wojny światowej belgijska poniosła wiele zniszczeń, głównie podczas alianckich bombardowań i akcji dywersyjnych, jednak po wojnie kolej została szybko odbudowana^[2].

W 1926 r. powołano spółkę Société Nationale des Chemins de Fer Belges (SNCB), która przejęła wszystkie linie^[2].

W 1953 r. z ogólnej długości linii 5012 km, 400 km zelektryfikowane było systemem prądu 3000 V, a ponad połowa (2701 km) była dwutorowa. W 1957 r. sieć liczyła już tylko 4973 km (z tego 2506 km linii dwutorowych). W latach powojennych kontynuowano elektryfikację, ale jednocześnie stopniowo likwidowano nierentowne linie^[2].

Do 2001 r. długość linii zmniejszyła się o około 1500 km, co w przypadku tak niewielkiego kraju jest ilością dość znaczną^[2].

W 1997 roku uruchomiono pierwszą linię kolei dużych prędkości^[5].

W 2023 roku SNCB przewiozło 244 miliony pasażerów^[6].

Przewodnik po kolei w Belgii na stronie Kolej na Podróż