Lubelski węzeł kolejowy jest jednym z większych i ważniejszych węzłów kolejowych w województwie lubelskim. Obejmuje on linie kolejowe oraz stacje i posterunki ruchu kolejowego zlokalizowane na terenie Lublina.
Historia
Stacja węzłowa w Lublinie, znajdująca się przy placu Dworcowym, jest dworcem o największej liczbie odprawionych pasażerów we wschodniej Polsce. Zabytkowy dworzec został wybudowany w 1877 roku. Stan dzisiejszy jest wynikiem 10-letniego remontu[1].
Podróż do Warszawy według ówczesnego rozkładu jazdy trwała 7 godzin, co oznacza, że szybkość pociągu osobowego wynosiła 35 wiorst na godzinę (tj. 37,3 km/h). Pociągami można było podróżować w trzech klasach: za trzecią, najtańszą klasę, jadąc do Warszawy trzeba było zapłacić 2 ruble i 4 kopiejki, a za klasę pierwszą płacono 4 ruble i 89 kopiejek. Odjazd pociągu ogłaszany był trzema dzwonkami[3].
Infrastruktura
Przez miasto przebiega linia kolejowa nr 7 łącząca Warszawę z granicą państwa w Dorohusku, a dalej z Kijowem. Dwie inne linie wybiegają z Lublina w kierunkach: południowym (linia nr 68 do Stalowej Woli Rozwadowa i dalej – Przeworska) oraz północnym (linia nr 30 do Łukowa – od 2000 do 2013 nieczynna w ruchu pasażerskim, później ruch wznowiono do Parczewa przez Lubartów[4], a od 2017 w związku z remontem linii nr 7 - na całym odcinku[5]). Miasto ma bezpośrednie połączenia kolejowe ze stolicą i większością większych miast w kraju (Bielsko-Biała, Katowice, Kraków, Wrocław, Łódź, Radom, Rzeszów, Kielce, Poznań, Bydgoszcz, Szczecin, Gdańsk i inne), a także Berlinem, Kijowem i Odessą.
↑EliS: Kolej żelazna w Lublinie. [w:] Magiczny Lublin [on-line]. magiczny-lublin.pl, 29 sierpnia 2007. [dostęp 2007-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 maja 2008)]. (pol.).