I – uniport , II – symport , III – antyport
Transport aktywny – rodzaj przenikania związków chemicznych przez błony komórkowe , który zachodzi z udziałem pewnych mechanizmów transportujących lub substancji przenośnikowych, ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o stężeniu większym, czyli wbrew gradientowi elektrochemicznemu (np. wchłanianie glukozy w jelicie cienkim ). Odbywa się on za pośrednictwem receptorów błonowych . Taki transport wymaga dostarczenia energii chemicznej[1] lub zmniejszenia entalpii swobodnej układu. Ich źródłami są odpowiednio:
hydroliza cząsteczki ATP [1] (dla transportu aktywnego pierwotnego),
sprzężenie z transportem innego związku zgodnie z gradientem stężenia (dla transportu aktywnego wtórnego).
Przykładami transporterów aktywnych wtórnych (współtransporterów) są[2] :
Przypisy
↑ a b Marzena M. Popielarska Marzena M. , Robert R. Konieczny Robert R. , Grzegorz G. Góralski Grzegorz G. , Słownik szkolny. Biologia , Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa , 2008, s. 8, ISBN 978-83-7435-692-3 .
↑ Cotransport by Symporters and Antiporters . W: Harvey Lodish, Arnold Berk, S. Lawrence Zipursky, Paul Matsudaira, David Baltimore, James Darnell: Molecular Cell Biology . Wyd. 4. New York: W.H. Freeman, 2000. ISBN 0-7167-3136-3 . (ang. ) . Brak numerów stron w książce