Nakwasza
Nakwasza (ukr. Накваша) – wieś na Ukrainie w obwodzie lwowskim, w rejonie brodzkim, centrum nakwaskiej silskiej rady (Наквашанська сільська рада, Nakwaszańska silska rada). Przez miejscowość przepływa rzeka Ikwa. HistoriaMiejscowość założona w 1515 r. Od XVII w. do II wojny światowej znajdował się tu majątek szlacheckiego rodu Cetnerów. 23 maja 1709 r. pod Nakwaszą rozegrało się nierozstrzygnięte starcie pomiędzy wojskami polskimi hetmana wielkiego litewskiego Jana Kazimierza Sapiehy a rosyjskimi gen. Henryka Goltza, będące następstwem bitwy pod Lachowcami. W 2 poł. XIX w. wieś znajdowała się w powiecie brodzkim Królestwa Galicji i Lodomerii. W 1880 r. gmina liczyła 1237 mieszkańców, w tym 460 katolików obrządku łacińskiego (parafia w Podkamieniu), 820 grekokatolików (parafia miejscowa, dekanat brodzki, archidiecezja lwowska), 19 żydów. W l. 1914-15 wieś znalazła się pod krótkotrwałą okupację rosyjską. W okresie międzywojennym Nakwasza była stolicą gminy wiejskiej, włączonej następnie w 1934 r. do gminy Suchowola w powiecie brodzkim województwa tarnopolskiego[1]. Po agresji radzieckiej na Polskę w 1939 r. Nakwasza znalazła się w strukturach administracyjnych USRR, a po ataku III Rzeszy na ZSRR w 1941 r. była pod okupacją niemiecką (okręg generalny Wolhynien-Podolien, Reichskommissariat Ukraine). W l. 1943-45 w Nakwaszy i w okolicach miały miejsce wydarzenia składające się na czystkę etniczną prowadzoną w Małopolsce Wschodniej przez nacjonalistów ukraińskich[2][3][4]. Po II wojnie światowej w granicach ZSRR (Ukraińska SRR), a od 1991 r. – niepodległej Ukrainy. Urodzeni w Nakwaszy
Zabytki
Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
Information related to Nakwasza |