|
Johann Gottfried Walther
Johann Gottfried Walther (ur. 18 września 1684 w Erfurcie, zm. 23 marca 1748 w Weimarze[1][2][3]) – niemiecki kompozytor, organista i teoretyk muzyki. ŻyciorysJego matka była spokrewniona z rodziną Bachów[1]. Uczył się u Johanna Bernharda Bacha oraz Johanna Andreasa Kretschmara[1][2]. W 1702 roku rozpoczął studia filozoficzne i prawnicze na Uniwersytecie Erfurckim, porzucił je jednak by poświęcić się muzyce[1]. Był organistą w kościele św. Tomasza w Erfurcie, uczył się także muzyki u Johanna Heinricha Buttstetta[1][2]. W latach 1703–1706 odbył podróż po miastach niemieckich[1], w Norymberdze był uczniem Wilhelma Hieronymusa Pachelbela[2]. W 1707 roku otrzymał posadę organisty kościoła św. Piotra i Pawła w Weimarze[1][2]. W 1721 roku został muzykiem orkiestry dworskiej księcia Ernesta Augusta I[1][2]. Przez całe życie kolekcjonował muzykalia, gromadząc bogatą bibliotekę[1][2]. TwórczośćBył autorem wydanego w 1732 roku w Weimarze Musicalisches Lexicon, pierwszego leksykonu muzycznego opublikowanego w języku niemieckim i zarazem pierwszego w historii, w którym oprócz prawie 3 tysięcy haseł rzeczowych zawarte zostały także hasła biograficzne oraz odsyłacze bibliograficzne[1][2][3]. W rękopisie pozostał traktat Walthera Praecepta der musicalischen Compositon (1708)[2][3]. W jego twórczości kompozytorskiej najważniejsze miejsce zajmuje muzyka organowa, w której połączył zdobycze szkoły środkowo- i północnoniemieckiej[1]. Napisał ponad 100 preludiów na organy[1]. Tworzył także dzieła wokalne, z których w całości zachowało się tylko jedno, Kyrie, Christe, Kyrie eleison über Wo Gott zum Haus nicht giebt sein Gunst[2]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Johann Gottfried Walther |
