Johann Theodor Roemhildt, też Römhildt, „Mielorth” (ur. 23 września 1684 w Salzungen k. Eisenach, zm. 26 października 1756 w Merseburgu)^[1]  – niemiecki kompozytor i kapelmistrz okresu baroku.

Wykształcenie muzyczne zdobył w Szkole św. Tomasza w Lipsku. Jego nauczycielami byli m.in. Johann Schelle i Johann Kuhnau. Po zakończeniu edukacji został nauczycielem muzyki kantorem chóru w Sprembergu (łuż. Gródk) na Łużycach.

W 1715 przeprowadził się do miasta Freystadt (dziś pol. Kożuchów), gdzie był kantorem w miejscowym kościele i nauczał w liceum. Po 1731 został kapelmistrzem książęcym w Merseburgu; w 1735 po śmierci organisty katedralnego w Merseburgu, Georga Friedricha Kauffmanna, objął również jego posadę.

Kompozycje Roemhildta są napisane w typowym stylu baroku niemieckiego czasów Johanna Sebastiana Bacha. W swoim czasie był kompozytorem popularnym i cenionym, kopie jego rękopisów znajdowano w różnych miastach, m.in. w bibliotekach Gdańska. Zachowało się ponad 200 kantat, które były przeznaczone na odpowiednie dni w kalendarzu liturgicznym. Oprócz tego tworzył inne utwory (msze, motety, utwory instrumentalne).

• George J. Buelow: Römhild [Römhildt; „Mielorth”], Johann Theodor. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. R. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).