Johann Hedwig urodził się 8 grudnia 1730 roku w Kronstadt w Siedmiogrodzie[2]. Po ukończeniu nauki gimnazjalnej w Kronstadt, Pressburgu i Zittau, Hedwig studiował od 1752 roku na uniwersytecie w Lipsku[2]. W 1756 roku uzyskał bakalaureat, a w 1759 roku tytuł doktora medycyny[3][2]. Od 1796 roku prowadził gabinet lekarski w Chemnitz, a 1781 roku przeprowadził się do Lipska, gdzie kontynuował praktykę lekarską[2]. Na tamtejszym uniwersytecie uzyskał w 1786 roku tytuł profesora nadzwyczajnego medycyny, a w 1789 – profesora zwyczajnego botaniki[3][2]. Kierował ogrodem botanicznym, a od 1791 roku był również lekarzem szkolnym w Thomasschule[2].
Wraz z Dilleniuszem (1684–1747) zapoczątkował współczesną naukę o mszakach[2]. W 1774 roku odkrył rodnię, którą nazwał Pistillidium i plemnię oraz sporządził ich rysunki[2]. Rysunki Hedwiga były wysokiej jakości, badacz sporządzał je samodzielnie według własnej metody[2]. Hedwig opisał prawidłowo proces kiełkowania zarodników oraz rozwoju splątku[2]. W 1798 roku wprowadził podział na mchy i wątrobowce[2]. Bywa nazywany „Linneuszem mszaków”[2].
Hedwig zajmował się również roślinami wyższymi – w 1793 roku wskazywał na obecność aparatów szparkowych u roślin nasiennych, u których zaobserwował otwieranie i zamykanie się aparatów[2].
1782 – Fundamentum historiae naturalis muscorum frondosorum
1784 – Theoria generationis et fructificationis plantarum cryptogamarum
1787–1797 – Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum nec non aliorum vegetantium e classe cryptogamica Linnaei novorum dubiisque vexatorum
1793–1797 – Sammlung seiner zerstreuten Abhandlungen und Beobachtungen über botanisch-ökonomische Gegenstände
