Johann Abraham Peter Schulz
Johann Abraham Peter Schulz (ur. 31 marca 1747 w Lüneburgu, zm. 10 czerwca 1800 w Schwedt/Oder[1][2][3]) – niemiecki kompozytor i dyrygent. ŻyciorysStudiował w Lüneburgu u Johanna Christiana Schmügla[2], następnie od 1765 do 1768 roku w Berlinie u Johanna Philippa Kirnbergera[1][2]. W latach 1768–1771 był nauczycielem muzyki księżnej wojewodziny smoleńskiej Sapieżyny, której towarzyszył w podróżach po Europie[1]. W 1772 roku został członkiem kapeli księcia Kazimierza Sapiehy w Dereczynie[1]. W 1773 roku wrócił do Berlina, gdzie w latach 1776–1778 był kapelmistrzem utworzonego przez króla teatru francuskiego, a od 1778 roku kapelmistrzem w prywatnym teatrze księżnej Fryderyki Luizy[1][2]. Od 1780 do 1787 roku był nadwornym kompozytorem księcia pruskiego Henryka w Rheinsbergu[1][2]. W latach 1787–1795 przebywał w Kopenhadze jako kapelmistrz i dyrygent Det Kongelige Teater[1]. W 1795 roku wrócił z Danii do Niemiec. Mieszkał początkowo w Berlinie, następnie w Rheinsbergu (1797) i Szczecinie (1798–1799), po czym osiadł w Schwedt, gdzie zmarł[1]. TwórczośćZasłynął przede wszystkim jako twórca pieśni[1][2], w których wykorzystywał melodie ludowe i dbał o poetycką wartość dobieranego tekstu[3]. W swoich operach nawiązywał do dorobku Ch.W. Glucka oraz opery francuskiej, tworząc w Danii zaadaptował na potrzeby tamtejszych scen niemiecką formę singspielu[1]. W Berlinie współpracował z Johannem Georgiem Sulzerem przy wydaniu leksykonu Allgemeine Theorie der schönen Künste, do którego wyszukiwał materiały i pisał artykuły[1]. Wybrane kompozycje(na podstawie materiałów źródłowych[2]) Opery
Oratoria
Kantaty
Pieśni
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Johann Abraham Peter Schulz |