Johann Philipp Krieger
Johann Philipp Krieger (ochrzczony 27 lutego 1649 w Norymberdze, zm. 6 lutego 1725 w Weißenfels[1][2][3][4]) – niemiecki kompozytor i organista. ŻyciorysBrat Johanna[1][2][4]. Uczył się gry na instrumentach klawiszowych w Norymberdze u Johanna Dretzela i Gabriela Schütza[1][2][3]. Około 1663 roku wyjechał do Kopenhagi, gdzie był uczniem Johanna Schrödera (organy) i Kaspara Förstera[1][2][3]. Po powrocie do Niemiec około 1670 roku działał początkowo w Norymberdze, następnie w Zeitz[2], a w 1672 roku otrzymał posadę nadwornego organisty w Bayreuth[1]. W 1673 roku wyjechał do Włoch, gdzie pobierał naukę w Wenecji u Johanna Rosenmüllera (kompozycja) i Giovanniego Battisty Volpego (klawesyn) oraz w Rzymie u Antonia Marii Abbatiniego (kompozycja) i Bernarda Pasquiniego (kompozycja i klawesyn)[1][2][3]. W 1675 roku wystąpił w Wiedniu przed cesarzem Leopoldem I, który uhonorował go tytułem szlacheckim[1][3]. W 1677 roku został nadwornym organistą i kapelmistrzem w Halle[1][2][3][4]. W 1680 roku przeniósł się wraz z dworem do Weißenfels[1][2][3][4]. TwórczośćZasłynął przede wszystkim jako twórca tzw. nowej kantaty niemieckiej, do której wprowadził arie i recytatywy[1][2][4]. Spośród przeszło 2 tysięcy znanych kantat jego autorstwa do czasów współczesnych zachowało się zaledwie niecałe 80[1][2][4]. Skomponował też 18 oper, z których znane są wyłącznie arie[1]. Swoje utwory dramatyczne komponował wyłącznie do tekstów w języku niemieckim[2]. Pisał także sonaty triowe i utwory na instrumenty klawiszowe[3]. Jego znaczenie w historii muzyki polega na przyswojeniu muzyce niemieckiej osiągnięć stylu włoskiego i francuskiego w czasach bezpośrednio poprzedzających działalność Johanna Sebastiana Bacha[2]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
Information related to Johann Philipp Krieger |