Dr Emil Kahnemann (ur. 4 października^[1] 1871 w Złotowie - niem. Flatow, zm. 18 lutego^[2] 1930 we Frankfurcie nad Odrą) – niemiecki chemik i farmaceuta żydowskiego pochodzenia, zastępca przewodniczącego gminy synagogalnej we Frankfurcie nad Odrą.

W 1890 obronił dyplom w Szlezwiku, w 1895 zdał egzamin państwowy na Uniwersytecie w Monachium. 18 grudnia 1895 immatrykulował się na Uniwersytecie w Rostocku^[3], a następnie obronił tam pracę doktorską. W 1897 w wydawnictwie Hinstorff Verlag w Rostocku ukazało się jego opracowanie pt. „Über N-Oxychlorphosphine des Piperidins und einige Oxyphosphazoverbindungen”.

W latach 1901–1930 właściciel apteki „Pod jednorożcem” (Einhorn-Apotheke) przy Große Scharrnstr. 79 we Frankfurcie nad Odrą^[4]. Członek zarządu Niemieckiego Związku Aptekarzy (DAV) w okręgu Brandenburgia, jak i Niemieckiego Stowarzyszenia Farmaceutycznego (DPG) w środkowej Marchii Wschodniej^[5]. Zastępca przewodniczącego gminy synagogalnej we Frankfurcie nad Odrą.

Zmarł w wieku 58 lat po krótkiej chorobie i został pochowany na cmentarzu żydowskim w Słubicach. Na jego nagrobku brak było jakiejkolwiek symboliki żydowskiej, a jedynie napis: „DR. EMIL KAHNEMANN/ GEB. 4 OKT. 1871/ GEST. 18. FEBR. 1930”. Nagrobek został zniszczony w latach 70. XX wieku.

W listopadzie 1936 r. właścicielem apteki po Kahnemannie został niejaki Walter Henschel^[6].

• Eckard Reiß, Magdalena Abraham-Diefenbach (red.): Makom tow - dobre miejsce. O cmentarzu żydowskim w Słubicach i Frankfurcie nad Odrą, Vergangenheits Verlag, Berlin 2012.
• Handelsblatt der Pharmazeutischen Zeitung z 14.11.1934, s. 1234.
• Pharmazeutische Zeitung z 22.02.1930, s. 257.