Alfons Emil Gravier (ur. 1 stycznia 1871 w Warszawie, zm. 17 listopada 1953 w Łodzi[1][2]) – architekt warszawski.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. Wrócił do Warszawy w 1912. Jako przedstawiciel Warszawskiego Koła Architektów brał udział w obradach Stałego Komitetu Międzynarodowego Kongresu Architektów w Paryżu, a w 1913 uczestniczył w zjeździe architektów w Sankt Petersburgu. Był członkiem jury wielu konkursów architektonicznych.
Wykładał na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej zasady perspektywy i kosztorysowania. Po II wojnie światowej wykładał budownictwo na Politechnice Łódzkiej. W latach 1947–1951 był związany z PWSSP w Łodzi (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi), gdzie nauczał perspektywę i kreślenie oraz materiałoznawstwo, budownictwo, konstrukcje budowlane i drewniane[3]. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (pod murem V, grób 71)[4].
Ważniejsze realizacje
Przypisy
-
Akademia Sztuk Pięknychl. Wybrzeże Kościuszkowskie 37 w Warszawie
-
Zespół Szkół Zawodowych przy ul. Hożej 88 w Warszawie
-
Kościół św. Antoniego Padewskiego w Łodzi
-
Centralne Towarzystwo Rolnicze przy ul. Kopernika 30 w Warszawie
-