Pierwsza polska tenisistka, która zarobiła na korcie ponad 1 mln dolarów amerykańskich. W przeciągu całej kariery zarobiła 27 683 807 dolarów amerykańskich, co plasuje ją na 11. miejscu w klasyfikacji wszech czasów[a]. Zwyciężczyni dwudziestu turniejów WTA w grze pojedynczej i dwóch w grze podwójnej. Triumfatorka dwóch juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledon 2005 i French Open 2006 w grze pojedynczej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji oraz na Igrzyskach Olimpijskich 2008 w Pekinie, Igrzyskach Olimpijskich 2012 w Londynie, na których była chorążym, i Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro. W 2015 roku razem z Jerzym Janowiczem zdobyła Puchar Hopmana. Zdobywczyni nagród WTA w kategorii Debiut roku (2006), Ulubiona tenisistka publiczności (2011, 2012, 2013, 2014, 2015), Ulubiony profil na Facebooku (2012), Ulubione wideo (2012) oraz Zagranie roku (2013, 2014, 2015, 2016, 2017). Jest drugą w historii Polką (po Jadwidze Jędrzejowskiej w 1937), która dotarła do finału turnieju wielkoszlemowego w singlu (Wimbledon 2012). Jest także drugą osobą z Polski w erze open (po Wojciechu Fibaku w 1977), która osiągnęła pierwszą dziesiątkę rankingu.
Życie prywatne
Pochodzi ze sportowej rodziny: jej dziadek Władysław (zm. 2013) był hokeistą i trenerem Cracovii[2], a ojciec i zarazem były trener i manager Robert Radwański był tenisistą KS Nadwiślan Kraków, uprawiał też łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka. Jej matka, pochodząca ze sportowej rodziny Marta (z domu Pietrzykowska, absolwentka studiów wyższych z dyplomem inżyniera), zajmowała się finansami córek[3]. W tenisa gra także jej młodsza siostra, Urszula Radwańska. Do 2016 obie reprezentowały KS Nadwiślan.
Urodziła się w Krakowie, ale pierwsze lata życia spędziła w Niemczech, gdzie ojciec był trenerem w klubie Grün-Gold Gronau, w którym zaczęła grać w tenisa. Do Polski wraz z rodziną wróciła w 1995.
W 2013 uczestniczyła w promującej zdrowy i sportowy styl życia sesji zdjęciowej „The Body Issue” czasopisma „ESPN The Magazine”[8].
Prywatnie jest związana z Dawidem Celtem, swoim sparingpartnerem i trenerem z WKT Mera. 22 lipca 2017 wzięli ślub[9][10]. 27 lipca 2020 urodziła syna Jakuba[11].
Przez rodzinę i przyjaciół nazywana pieszczotliwie Isią[12], pod tym pseudonimem opisywana jest także w mediach[13].
Kariera tenisowa
Początki
W wieku sześciu lat wygrała swój pierwszy dziecięcy turniej w Niemczech w Gronau. W kolejnych latach regularnie trenowała pod okiem ojca oraz brała udział w juniorskich zawodach w Polsce i za granicą. W sierpniu 2003 dotarła do pierwszego finału juniorskiego turnieju rozgrywanego w Zabrzu, gdzie pokonała ją Magdaléna Rybáriková 4:6, 4:6.
W 2004 wygrała dwa juniorskie turnieje singlowe w Gdyni i Zabrzu oraz w parze z siostrą Urszulą cztery juniorskie turnieje deblowe: w Bergheim, Gdyni, Zabrzu i Pradze.
2005
23 kwietnia 2005 uzyskała status profesjonalny[14]. Na początku czerwca wygrała turniej kategorii ITF PKO BP Ursynów Cup w Warszawie[15]. Dwa tygodnie później zwyciężyła w wielkoszlemowym juniorskim Wimbledonie, w finale pokonując Tamirę Paszek 6:3, 6:4[16][17].
W sierpniu dotarła do finału turnieju ITF w Gdyni, a także razem z siostrą Urszulą wygrały dwa turnieje deblowe ITF w Gdyni i Kędzierzynie-Koźlu. W październiku, razem z siostrą Urszulą i Maksymilią Wandel, znalazła się w reprezentacji kraju startującej w finale Junior Fed Cup – juniorskiej wersji Pucharu Federacji. W Barcelonie na imprezie o randze drużynowych mistrzostw świata z udziałem 16 drużyn narodowych Polki wygrały wszystkie swoje mecze, pokonując w finale Francję 2:0. W pięciu występach singlowych Radwańska nie straciła seta, a w finale pokonała Alizé Cornet 7:6(5), 6:3.
Na koniec sezonu, w listopadzie, dotarła do finałów turniejów ITF w singlu w Mińsku i Průhonicach oraz w deblu w Stambule i Mińsku. Ponadto przez cały sezon występowała w turniejach juniorskich. W singlu w styczniu wygrała w Bratysławie i dotarła do finału w Przerowie, w czerwcu dotarła do finału w Halle, a w lipcu wygrała w Wels. W deblu wygrała pięć turniejów w Bratysławie, Norymberdze, St. Pölten, Halle i Wels, występując w parze z siostrą, oraz turniej w Méridzie, gdzie jej partnerką była Nataša Zorić.
2006
W pierwszym półroczu występowała głównie w turniejach ITF, w kwietniu docierając nawet do finału debla we francuskim Dinan. Majowym J&S Cup 2006 w Warszawie zadebiutowała w cyklu rozgrywek WTA Tour. Występ ten był możliwy dzięki „dzikiej karcie” przyznanej przez organizatorów, gdyż w tym czasie w rankingu WTA zajmowała 309. miejsce. W pierwszej rundzie wyeliminowała 6:4, 4:6, 6:4 Anastasiję Myskinę (zajmującą wtedy 12. miejsce w rankingu WTA). W drugiej rundzie pokonała Klárę Koukalovą i znalazła się w ćwierćfinale, w którym została pokonana przez rozstawioną z nr 3 Jelenę Diemientjewą (wówczas dziewiątą tenisistką w rankingu WTA) 7:5, 3:6, 1:6. Następnie odpadła w pierwszej rundzie turnieju ECM Prague Open w Pradze i nie przeszła kwalifikacji do Istanbul Cup.
11 czerwca wygrała, bez straty seta, French Open 2006 juniorek, odnosząc drugie wielkoszlemowe zwycięstwo w karierze. W finale pokonała najwyżej rozstawioną Anastasiję Pawluczenkową 6:4, 6:1. Po tym sukcesie została, jako pierwsza Polka w historii, liderką rankingu ITF Juniors w kategorii do 18 lat. 24 czerwca zagrała swój ostatni wygrany juniorski turniej, zarówno w singlu, jak i deblu, który był Gerry Weber Junior Open w Halle.
Po wygraniu juniorskiego Wimbledonu 2005 została doceniona przez organizatorów, otrzymując „dziką kartę” do turnieju głównego Wimbledon 2006, gdzie w trzech kolejnych rundach wygrała kolejno z Wiktoryją Azaranką 7:5, 6:4, Cwetaną Pironkową 7:5, 7:6(5) i Tamarine Tanasugarn 6:3, 6:2, awansując do 1/8 finału, gdzie przegrała 2:6, 2:6 z rozstawioną z numerem 2. Kim Clijsters.
Pomiędzy turniejami wielkoszlemowymi wystartowała w dwóch turniejach kategorii IV: Gaz de France Budapest Grand Prix w Budapeszcie, po przejściu eliminacji odpadając w I rundzie oraz w Nordea Nordic Light Open w Sztokholmie, odpadając już w eliminacjach.
W sierpniu przeszła eliminacje do US Open 2006. W I rundzie pokonała Yan Zi 6:0, 7:5, a w II rundzie przegrała z rozstawioną z numerem 27. Tatianą Golovin. Dało jej to awans do czołowej setki rankingu WTA w singlu.
Kolejny sukces przyszedł w turnieju FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu. Po przejściu eliminacji dotarła do półfinału. W I rundzie wygrała z Marą Santangelo 5:7, 7:6(8), 6:3, w II rundzie wyeliminowała byłą liderkę światowego rankingu Venus Williams 6:3, 6:0, a w ćwierćfinale okazała się lepsza od rozstawionej z numerem 1. Jeleny Diemientjewej, wygrywając 7:5, 6:2. W półfinale przegrała jednak z rozstawioną z numerem 5. Francescą Schiavone 5:7, 6:2, 1:6.
W drugiej połowie października odpadła po pierwszym meczu eliminacyjnym do turnieju kategorii I Zurich Open. Wraz z końcem miesiąca wystąpiła w Generali Ladies Linz, gdzie dostała się do turnieju głównego dzięki wygraniu trzech meczów eliminacyjnych. W I rundzie wygrała z Anną-Leną Grönefeld 6:4, 7:5, jednak odpadła w II rundzie, gdzie spotkała się z rozstawioną z numerem 5. Aną Ivanović, przegrywając 2:6, 2:6. W ostatnim tygodniu października wzięła udział ostatniej edycji Gaz de France Stars w belgijskim Hasselt. Mimo porażki w II rundzie eliminacji z Olhą Sawczuk, wystąpiła w turnieju głównym jako „szczęśliwy przegrany” (w ostatniej chwili wycofało się sześć zawodniczek) i dotarła do II rundy. W I rundzie zmierzyła się z Jeleną Bowiną i pokonała ją 6:4, 6:2. Następnie kolejny raz spotkała się z rozstawioną z numerem 2. Francescą Schiavone, z którą przegrała 3:6, 4:6. Po tym turnieju awansowała na 53. miejsce w rankingu WTA, a sezon zakończyła na 57. pozycji. Od maja do listopada awansowała o 252 miejsca, a w ciągu sezonu awansowała o 324 miejsca.
2007
Sezon rozpoczęła zwycięstwem 6:0, 6:2 nad Anną Wishnik w I rundzie eliminacji do turnieju Moorilla Hobart International w Hobart, w którym była rozstawiona z numerem 3. W II rundzie eliminacji wygrała 6:2, 6:3 z Ałłą Kudriawcewą, ale już w kolejnym meczu uległa 6:3, 4:6, 1:6 Wasilisie Bardinie. Przegrana spowodowana była drobną kontuzją stopy.
W lutym została rozstawiona z jedynką w eliminacjach do turnieju Open Gaz de France 2007 w Paryżu. Po przejściu Gracii Radovanovic 6:0, 6:1 i Laury Pous Tió 6:3, 6:2, przegrała z Cwetaną Pironkową 6:4, 5:7, 3:6, jednak zakwalifikowała się jako „szczęśliwy przegrany”. W I rundzie przegrała z Martiną Müller 1:6, 0:6. Przegrana była spowodowana niewyleczoną jeszcze z Australii kontuzją stopy.
Duży sukces przyszedł podczas turnieju Sony Ericsson Open w Miami. W tym turnieju I kategorii, uznawanym za piąte zawody tenisowe świata, wygrała w I rundzie 6:1, 6:2 w 51 minut z Shenay Perry. W kolejnej rundzie wyeliminowała rozstawioną z numerem 27. Zheng Jie 6:3, 6:4. W III rundzie wygrała z turniejową piątką, szóstą rakietą świata, Martiną Hingis 4:6, 6:3, 6:2. W czwartej rundzie przegrała z 24. na świecie Tathianą Garbin 4:6, 2:6. Po tym turnieju awansowała na 42. miejsce w rankingu.
W warszawskim turnieju J&S Cup 2007, w pierwszej rundzie pokonała Cwetanę Pironkową 7:5, 6:1. W drugiej rundzie przegrała z Aloną Bondarenko 6:0, 4:6, 3:6.
W maju wystartowała jeszcze w Istanbul Cup 2007, w tureckim Stambule. W singlu po zwycięstwach nad Jekatieriną Byczkową 7:5, 7:5 i Rominą Oprandi 6:1, 6:0, w ćwierćfinale trafiła na rozstawioną z numerem 1. Mariję Szarapową. Bardziej utytułowana zawodniczka pokonała Radwańską w trzech setach 2:6, 6:3, 0:6. Dzięki awansowi do ćwierćfinału Radwańska zajęła 38. miejsce w rankingu. Z kolei w deblu wraz z siostrą Urszulą nieoczekiwanie wygrały turniej. W drodze do finału pokonały między innymi rozstawione z numerem 3. siostry Bondarenko, a w finale pokonały rozstawione z numerem 1. Sanię Mirzę i Chan Yung-jan 6:1, 6:3. Siostry Radwańskie nie straciły w tym turnieju nawet seta.
Po udanym występie w Stambule wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju French Open 2007, w którym odpadła już w I rundzie singla po porażce z Marą Santangelo. Lepiej poszło jej w deblu, gdzie z Michaëllą Krajicek dotarły do 1/8 finału. Zaraz po French Open zagrała w turnieju III kategorii DFS Classic 2007 w Birmingham, gdzie została rozstawiona z numerem 12. W pierwszej rundzie pokonała Anne Kremer 6:1, 6:3, ale w 1/16 finału przegrała z Jeleną Lichowcewą 5:7, 6:7. Tydzień później, na turnieju II kategorii International Women’s Open 2007 w Eastbourne, ograła Jill Craybas (grającą jako „szczęśliwa przegrana” i swoją partnerkę deblową w turnieju) 6:2, 5:7, 6:0, ale w 1/8 finału przegrała z liderką światowego rankingu WTA, Justine Henin 4:6, 1:6.
W I rundzie Wimbledonu 2007 ograła Cwetanę Pironkową 6:2, 6:1, a w II rundzie pokonała dzięki kreczowi przy wyniku 6:1, 4:0 Martinę Müller, rozstawioną z numerem 32. (klasyfikowaną oczko wyżej od Radwańskiej, na 34. miejscu) i w III rundzie rozpoczęła pojedynek z piątą rakietą globu, Swietłaną Kuzniecową, przerwany z powodu deszczu przy stanie 2:6, 3:4. Mecz został wznowiony w poniedziałek 2 lipca 2007 i zakończył się zwycięstwem Rosjanki 2:6, 3:6. W deblu wystąpiła wspólnie z Michaëllą Krajicek dochodząc do III rundy, a w mikście z Mariuszem Fyrstenbergiem odpadając już w I rundzie.
5 sierpnia 2007 wygrała swój pierwszy turniej WTA, Nordea Nordic Light Open 2007 w Sztokholmie, gdzie nie tracąc seta kolejno pokonała: Tatjanę Malek 6:2, 6:1, Martę Domachowską 6:0, 6:3, Caroline Wozniacki 6:4, 6:1, Cwetanę Pironkową 6:4, 6:3, a w finale Wierę Duszewinę 6:1, 6:1. Stała się tym samym pierwszą w historii Polką, która triumfowała w turnieju rangi WTA w grze pojedynczej. Po tym turnieju awansowała na najwyższe w karierze 33. miejsce w rankingu WTA. Dwa tygodnie później przesunęła się na 32. pozycję.
Jej sukcesy w ostatnim roku sprawiły, że została rozstawiona w US Open 2007 (jako pierwsza Polka w historii turniejów wielkoszlemowych), z nr 30. W swoim pierwszym meczu pokonała Akiko Morigami 6:2, 6:1. W drugiej rundzie wygrała z Virginie Razzano 6:2, 6:3. W III rundzie pokonała broniącą tytułu, rozstawioną z nr 2 Mariję Szarapową 6:4, 1:6, 6:2. W czwartej uległa Szachar Pe’er 4:6, 1:6.
Podczas Porsche Tennis Grand Prix 2007 w Stuttgarcie pokonała nr 11 rankingu Marion Bartoli 0:6, 6:2, 6:1, mimo że przegrywała 0:6, 0:2. W drugim pojedynku po raz trzeci w karierze przegrała z nr 2 rankingu WTA, Swietłaną Kuzniecową.
Do turnieju głównego Zurich Open 2007 musiała się przedostawać przez eliminacje. Mimo porażki w finałowej rundzie z Karin Knapp dostała się jako „szczęśliwa przegrana”. W I rundzie pokonała Szachar Pe’er 6:4, 6:3, w II rundzie Danielę Hantuchovą 6:3, 6:3, jednak w ćwierćfinale nie sprostała liderce rankingu WTA i późniejszej zwyciężczyni, Justine Henin przegrywając 4:6, 2:6.
W Generali Ladies Linz 2007, ostatnim starcie w tym sezonie, przegrała w singlu już w pierwszej rundzie z kwalifikantką Alicią Molik 4:6, 6:3, 1:6. W deblu w parze z Peng Shuai doszły do drugiej rundy, oddając mecz walkowerem z powodu kontuzji stopy partnerki.
Sezon rozpoczęła od porażki w trzech setach 4:6, 6:1, 2:6 z Flavią Pennettą w I rundzie turnieju Moorilla Hobart International 2008 rozgrywanego w Hobart. Następnie wystąpiła w Australian Open 2008, rozstawiona z nr 29. Wygrała w I rundzie z Olhą Sawczuk 6:1, 6:0. W II rundzie pokonała Pauline Parmentier 7:5, 6:4, a w III rundzie wygrała po raz pierwszy w karierze z aktualną nr 2 w rankingu i rozstawioną z tym samym numerem Swietłaną Kuzniecową 6:3, 6:4. W IV rundzie wyeliminowała rozstawioną z nr 14 Nadię Pietrową wygrywając 1:6, 7:5, 6:0 (przy stanie 0:3 w drugim secie). W 1/4 finału uległa rozstawionej z nr 9 Danieli Hantuchovej 2:6, 2:6. Awansowała na najwyższą w karierze, 21. pozycję w rankingu WTA.
W turnieju najniższej, IV kategorii, Pattaya Women’s Open 2008, po raz pierwszy została rozstawiona zawodowo z numerem 1. W I rundzie pokonała Vanię King 7:5, 7:6, w II rundzie wygrała z Anne Kremer 6:2, 6:2. W ćwierćfinale wyeliminowała Tamarine Tanasugarn 6:2, 6:3, a półfinale zmierzyła się z Jekatieriną Byczkową i pokonując ją 6:1, 6:1, awansowała po raz drugi w życiu do finału turnieju z cyklu WTA. Wygrywając w finale z Jill Craybas 6:2, 1:6, 7:6(4), zdobyła drugi tytuł w karierze. Brała udział również w deblu z siostrą Urszulą. Awansowały do II rundy, gdzie przegrały z parą Hsieh i King 4:6, 5:7.
Podczas pierwszego w sezonie turnieju kategorii I, Qatar Total Open 2008 w Dosze, została rozstawiona z nr 16. W pierwszym meczu wygrała z Akiko Morigami 7:5, 6:0, a w drugim pojedynku pokonała Tathianę Garbin 6:3, 6:3. Do ćwierćfinału awansowała bez gry, ponieważ jej rywalka Ana Ivanović oddała mecz walkowerem. Powodem absencji była kontuzja stawu skokowego. W czwartym meczu wygrała z Dominika Cibulková 6:4, 6:7(1), 6:4. Dopiero w półfinale musiała uznać wyższość Marii Szarapowej przegrywając 4:6, 3:6. Był to jej najlepszy dotychczas występ w turniejach tej rangi. Po tym występie zanotowała awans o jedno miejsce w rankingu WTA na miejsce 19. W grze podwójnej w parze z Janette Husárovą doszła do ćwierćfinału pokonując pary: Eleni Daniilidu/Jasmin Wöhr i rozstawioną z numerem 5. parę Nathalie Dechy/Dinara Safina. W meczu o 1/2 finału przegrały z parą rozstawioną jako nr 3, Květa Peschke/Rennae Stubbs 6:7, 1:6.
Na przełomie lutego i marca zagrała w Barclays Dubai Tennis Championships w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Jako że ten turniej był bardzo mocno obsadzony, musiała zagrać w kwalifikacjach, gdzie była rozstawiona z nr 1. Mecz I rundy z Eleną Baltachą wygrała 6:1, 6:2. Kolejny pojedynek z Evą Hrdinovą wygrała pierwszy raz w karierze bez utraty gema, 6:0, 6:0. Mecz o awans do turnieju głównego wygrała ze Zheng Jie 6:3, 3:6, 6:2. Tam, w I rundzie przegrała z rozstawioną z nr 6 Anną Czakwetadze 2:6, 6:2, 4:6.
Następnie wzięła udział w kolejnym turnieju kategorii I, Pacific Life Open w Indian Wells. Została rozstawiona z nr 10, więc nie brała udziału w meczach I rundy. W II rundzie wygrała z Mariją Korytcewą 6:1, 7:6, w III z Peng Shuai 6:3, 3:6, 6:3, a w IV z Ashley Harkleroad 4:6, 6:2, 6:4. W ćwierćfinale spotkała się po raz piąty w karierze ze Swietłaną Kuzniecową, przegrywając 2:6, 4:6. W rezultacie tych rozgrywek, awansowała na 16. pozycję w rankingu WTA.
Pod koniec marca wzięła udział w prestiżowym turnieju Sony Ericsson Open w Miami. Zaczynając zawody w II rundzie dzięki rozstawieniu z nr 17, przegrała z Michelle Larcher de Brito, która to wystąpiła w turnieju dzięki „dzikiej karcie”, 6:2, 3:6, 5:7. Od ponad dwóch lat nie przegrała z tak nisko sklasyfikowaną zawodniczką.
W Amelia Island na Florydzie, w turnieju Bausch & Lomb Championships, rozgrywanym na kortach ziemnych o zielonej nawierzchni specyficznej dla wschodniego nadmorskiego USA, z racji rozstawienia z numerem 7., także rozpoczęła zawody od II rundy. Rozegrała dwa zacięte trzysetowe mecze. Najpierw pokonała Giselę Dulko 6:2, 1:6, 7:6, by w III rundzie ulec rozstawionej z nr 11 Amélie Mauresmo 6:3, 5:7, 6:7, przy tym nie wykorzystując wygrywającej piłki w decydującym tie-breaku.
Wystartowała również w drugim turnieju na tej samej nawierzchni w Charleston, Family Circle Cup 2008. W I rundzie wygrała z Martą Domachowską 6:4, 4:6, 6:3. W II rundzie spotkała się z Ediną Gallovits, wygrywając 6:7, 6:2, 7:5. Turniej zakończyła porażką w III rundzie z Patty Schnyder wynikiem 2:6, 3:6.
Na przełomie kwietnia i maja wystąpiła w turnieju pokazowym Suzuki Warsaw Masters 2008 w Warszawie. Znalazła się w Grupie czerwonej wraz z Martą Domachowską i Jeleną Diemientjewą. Pierwszy mecz przeciwko Domachowskiej skreczowała z powodu choroby przy stanie 1:1 w setach. W drugim meczu grupowym, z Diemientjewą, przegrała 7:5, 3:6, 2:6 i tym samym zakończyła udział w turnieju.
Tydzień później wystartowała w Qatar Telecom German Open 2008 w Berlinie, gdzie pokonała w I rundzie Angelique Kerber 6:0, 5:3 (krecz rywalki). W II rundzie pokonała Angelikę Bachmann 6:1, 6:1. W III rundzie po raz pierwszy w swojej karierze zagrała z Sereną Williams, przegrywając 3:6, 1:6.
Pod koniec maja zwyciężyła w Istanbul Cup 2008 w Stambule. W I rundzie, rozstawiona z nr 2 miała „wolny los”, w II pokonała Soranę Cîrsteę 6:0, 6:0. W ćwierćfinale pokonała Andreję Klepač 1:6, 6:2, 6:4, a w półfinale wygrała z rozstawioną z nr 8 Cwetaną Pironkową 7:6, 3:6, 6:1. Zwycięstwem w finale nad rozstawioną z nr 1 Jeleną Diemientjewą 6:3, 6:2, wygrała trzeci turniej singlowy w swojej karierze, pierwszy z kategorii III. Po tym turnieju, 24 maja 2008, została pierwszą w historii polską tenisistką, która zarobiła na korcie ponad 1 milion dolarów amerykańskich[19].
We French Open 2008 została rozstawiona z numerem 14. Jej pierwszy mecz z Mariją Korytcewą przy stanie 5:4 przełożono na kolejny dzień z powodu deszczu. Ostatecznie zakończył się on zwycięstwem Radwańskiej 6:4, 6:3. W II rundzie pokonała Jelenę Pandžić 6:2, 6:0. W III rundzie pokonała faworytkę gospodarzy, rozstawioną z nr 19 Alizé Cornet 6:4, 6:4, lecz w IV rundzie uległa rozstawionej z nr 3 Jelenie Janković 3:6, 6:7.
W ramach przygotowań do Wimbledonu wzięła udział w turnieju na kortach trawiastych International Women’s Open 2008 w Eastbourne z pulą nagród 600 tys. dolarów amerykańskich. Dzięki rozstawieniu z nr 4, miała w I rundzie „wolny los”. W II rundzie wygrała z Virginie Razzano 3:6, 6:3, 6:4, w ćwierćfinale po raz drugi w karierze zagrała z Argentynką Giselą Dulko. Zwycięstwo 7:5, 7:5 dało jej awans do półfinału, gdzie spotkała się z Marion Bartoli rozstawioną z nr 2. Przy stanie 3:3 w pierwszym secie, mecz został przerwany z powodu opadów deszczu. Mimo przerwy, Radwańskiej udało się pokonać finalistkę Wimbledonu 2007 7:5, 6:3 i awansować do finału. W finale pokonała po zaciętym meczu Nadię Pietrową 6:4, 6:7(11), 6:4 wygrywając trzeci turniej WTA w sezonie, a pierwszy z kategorii II w karierze. Dzięki temu zwycięstwu awansowała na 11. pozycję w rankingu WTA.
W Wimbledonie 2008 w I rundzie pokonała Ivetę Benešovą 6:3, 6:0. W II rundzie po raz trzeci spotkała się z rodaczką Martą Domachowską, pokonując ją 6:1, 6:3. W III rundzie zmierzyła się z Anastasiją Pawluczenkową i wygrała 6:3, 6:2. Pierwszą rozstawioną przeciwniczką była w IV rundzie nr 4 Swietłana Kuzniecowa, którą pokonała 6:4, 1:6, 7:5 i awansowała po raz pierwszy do ćwierćfinału Wimbledonu. Jednakże w nim po raz kolejny nie sprostała rozstawionej z nr 6 Serenie Williams (późniejszej finalistce), przegrywając 4:6, 0:6. Tak dobry występ na kortach trawiastych w Londynie umożliwił jej awans na 10. miejsce rankingu WTA.
Po dwutygodniowej przerwie na kortach, wzięła udział w turnieju rangi IV w Sztokholmie, gdzie broniła tytułu wywalczonego rok wcześniej. W I rundzie pokonała Francuzkę Nathalie Dechy 6:2, 6:3. W II szybko uporała się z Mariją Korytcewą 6:1, 6:1, natomiast w III znowu pokonała inną Francuzkę, Camille Pin 6:2 i w drugim secie przy stanie 1:0 dla Radwańskiej, rywalka skreczowała. W półfinale spotkała się z Dunką Caroline Wozniacki, jednakże nie sprostała młodszej koleżance i przegrała 4:6, 1:6. Sprawa była o tyle utrudniona, że Polce wróciła kontuzja ręki, której nabawiła się na Wimbledonie. Mimo przegranej awansowała na 9. miejsce w rankingu WTA, co zapewnił jej zły występ Anny Czakwetadze na turnieju Rogers Cup.
Na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie odpadła już w drugiej rundzie po przegranym meczu z Francescą Schiavone 3:6, 6:7(6). Wcześniej wygrała mecz z zawodniczką Tajwanu Chan Yung-jan 6:1, 7:6(6). W turnieju singlowym była rozstawiona z numerem 8. Podobnie nieudanie zakończyła się przygoda Polki z olimpijskim turniejem deblowym, gdzie para Radwańska/Domachowska odpadła już w pierwszej rundzie, ulegając siostrom Bondarenko z Ukrainy 3:6, 2:6. W wyniku słabej gry w sierpniu, 25 sierpnia wypadła z pierwszej dziesiątki rankingu WTA, lokując się na 11. miejscu.
Podczas US Open 2008, ostatniego turnieju wielkoszlemowego w sezonie, była rozstawiona z numerem 9. i powtórzyła osiągnięcie sprzed roku docierając do IV rundy, bez straty seta pokonując kolejno Jarosławę Szwiedową z Kazachstanu 6:4, 6:2, Marianę Duque Mariño z Kolumbii 6:0, 7:6(3) i nr 18 Dominikę Cibulkovą ze Słowacji 6:0, 6:3. Lepsza od niej okazała się dopiero rozstawiona z nr 7 Venus Williams, której uległa 1:6, 3:6. Dzięki dobremu występowi 8 września powróciła do pierwszej dziesiątki rankingu WTA.
W połowie września wystartowała w przedostatnim w sezonie turnieju rangi I, z uwagi na Igrzyska Olimpijskie przesuniętym ze stycznia, Toray Pan Pacific Open 2008 w Tokio, gdzie została rozstawiona z nr 6. W pierwszej rundzie pokonała Aiko Nakamurę 6:1, 6:4, a w II Marion Bartoli 6:2, 6:3. W ćwierćfinale spotkała się z Nadią Pietrową i po słabym meczu po raz pierwszy jej uległa 3:6, 0:6. Również ćwierćfinał osiągnęła w deblu do którego w parze z Anną Czakwetadze dostała się dzięki dzikiej karcie. Zawodniczki nie sprostały parze Dellacqua/Schiavone przegrywając 2:6, 4:6.
Zmęczenie intensywnym sezonem dało o sobie znać w ostatnim wrześniowym turnieju China Open 2008, w którym odpadła już w I rundzie zarówno w singlu, jak i w deblu. W singlu przegrała po słabym meczu ze Zheng Jie 2:6, 3:6, a w deblu w parze z Giselą Dulko ponownie została pokonana przez Zheng Jie, tym razem w parze Yan Zi 4:6, 4:6.
Po nieudanym występie w Stuttgarcie wystartowała w turnieju Zurich Open 2008, w którym również nie zanotowała udanego występu. W I rundzie pokonała kwalifikantkę Wierę Duszewinę 6:4, 6;1 zaś w II rundzie przegrała z niżej notowaną w rankingu Katariną Srebotnik 6:2, 6:7, 6:3 mimo prowadzenia w drugim secie 5:2.
W turnieju Generali Ladies Linz 2008 była rozstawiona z numerem 3. i dzięki temu miała wolny los w I rundzie, w drugiej pokonała Kaię Kanepi 6:2, 6:4. W ćwierćfinale wygrała z Nadią Pietrową 6:3, 6:2 i awansowała do półfinału, gdzie spotkała się po raz trzeci w swojej karierze z Aną Ivanović. Uległa jej 2:6, 6:3, 5:7.
Jest pierwszą polską tenisistką, która została zaproszona do turnieju WTA Tour Championships w Dausze. Wystąpiła jako pierwsza rezerwowa, zastępując w ostatnim meczu rundy grupowej chorą Anę Ivanović. W jedynym spotkaniu pokonała Swietłanę Kuzniecową 6:2, 7:5 i zajęła 3. miejsce w Grupie Białej.
W Open Gaz de France 2009 w Paryżu w pierwszej rundzie wygrała z Oksaną Lubcową 6:1, 6:1. W drugiej rundzie pokonała Alisę Klejbanową 6:7, 6:4, 6:2. Mimo dnia odpoczynku przegrała w trzeciej rundzie z turniejową „ósemką” Amélie Mauresmo 2:6, 0:6.
W Dubaju swój udział w turnieju singlowym zakończyła na I rundzie, przegrywając ze swoją młodszą siostrą Urszulą 4:6, 3:6. W deblu, w parze z Mariją Kirilenko doszły do finału, pokonując m.in. w drugiej rundzie debel Peschke/Raymond, a w półfinale parę Medina Garrigues/Schiavone. W finale przegrały z deblem Black/Huber 3:6, 3:6.
W Monterrey Open 2009, jako najwyżej rozstawiona, przegrała w pierwszej rundzie z późniejszą finalistką Li Ną 6:7, 6:4, 0:6.
W turnieju Internazionali BNL d’Italia w Rzymie doszła do ćwierćfinału. W pierwszej rundzie rozgromiła Ukrainkę Alonę Bondarenko 6:0, 6:1, w drugiej rundzie rozegrała ciężki mecz z Aravane Rezaï. Wygrała spotkanie 4:6 6:2 7:6(7) – w 3. secie prowadziła 5:0, jednak prowadzenia nie zdołała utrzymać, gdyż Rezaï doprowadziła do wyrównania. O losach meczu zadecydował tie-break, Polka przegrywała już 2-5, ostatecznie jednak to ona wygrała 9-7. W trzeciej rundzie spotkała się z Aną Ivanović. Po 20 minutach wygrała pierwszego seta 6:1, w drugim uległa 3:6, w trzecim secie przegrywała 0:4, jednak udało jej się wygrać seta 6:4 i to Polka mogła cieszyć się z awansu do ćwierćfinału. Po meczu z Ivanović razem z Ágnes Szávay miały rozegrać mecz deblowy, jednak do spotkania nie doszło z powodu wycofania się Radwańskiej, która zmagała się z kontuzją. Mecz ćwierćfinałowy był widowiskiem jednostronnym, Radwańska przegrała 1:6, 2:6 z Venus Williams.
W turnieju Madrid Open niespodziewanie przegrała w I rundzie z Samanthą Stosur 6:7(4), 1:6, zdobywając zaledwie 5 pkt. do rankingu. Porażka Radwańskiej wynikała najprawdopodobniej z urazu kręgosłupa oraz przemęczenia. Miała wystąpić na turnieju Warsaw Open 2009, ale z powodu kontuzji pleców nie zagrała, choć za główną przyczynę absencji Radwańskiej w turnieju uważa się kwestie finansowe.
W wielkoszlemowym turnieju Roland Garros w Paryżu w pierwszej rundzie pokonała Rossanę de los Ríos 6:3, 6:1, a w II wygrała z Mariją Korytcewą 6:1, 6:4. W III rundzie zrewanżowała się za przegraną w I rundzie Australian Open pokonując Katerynę Bondarenko 6:2, 6:4. W IV rundzie nie sprostała turniejowej „siódemce” Swietłanie Kuzniecowej przegrywając 4:6, 6:1, 1:6.
W turnieju AEGON International 2009 w Eastbourne jako obrończyni tytułu doszła do ćwierćfinału, po drodze pokonała w I rundzie swoją siostrę Urszulę 6:1, 6:1, rewanżując się jej za porażkę w Dubaju. W II rundzie pokonała Li Na po jej kreczu przy stanie 3:1. W ćwierćfinale niespodziewanie uległa Virginii Razzano 6:7, 5:7.
Na kortach wielkoszlemowego Wimbledonu w I rundzie pokonała Maríę José Martínez Sánchez 7:5, 6:1. W II rundzie pokonała Peng Shuai 6:2, 6:7, 9:7. W III rundzie pokonała Li Nę 6:4, 7:5. W IV rundzie Polka wygrała 6:4, 7:5 z Melanie Oudin, tym samym po raz trzeci w karierze osiągając ćwierćfinał w Wielkim Szlemie, w tym drugi raz z rzędu w Wimbledonie. W ćwierćfinale uległa pięciokrotnej triumfatorce Wimbledonu, Venus Williams 1:6, 2:6.
Kolejny turniej serii, East West Bank Classic, odbył się na kortach w Los Angeles. W pierwszej rundzie rozstawiona z nr 8. miała wolny los. Drugą rundę przeszła, pokonując w dwóch setach trwających niespełna godzinę Ai Sugiyamę 6:2, 6:1. W III rundzie pokonała Annę Czakwetadze 6:3, 6:3. W meczu o półfinał nieoczekiwanie przegrała w trzech wyrównanych setach z Soraną Cîrsteą 6:7(4), 6:1, 5:7, którą tydzień wcześniej bez problemu pokonała w Stanfordzie. Był to ósmy ćwierćfinał Radwańskiej w tym sezonie i zarazem ósmy przegrany.
Następnie zagrała w turnieju Rogers Cup w Kanadzie. Rozstawiona z nr 14, odprawiła w I rundzie Carlę Suárez Navarro 6:3, 6:3. W II rundzie pokonała Ágnes Szávay 6:1, 6:1. W III rundzie Polka pokonała Katerynę Bondarenko 7:5, 6:3, natomiast w ćwierćfinale nie sprostała Marii Szarapowej, ulegając jej 2:6, 6:7(5) (mimo że w drugim secie prowadziła 5:2 i 30:0). Był to jej dziewiąty przegrany ćwierćfinał w sezonie.
Kolejny turniej odbył się w New Haven. Polka w pierwszej rundzie pokonała po bardzo zaciętym pojedynku Włoszkę Robertę Vinci w trzech setach 2:6, 6:2, 7:6(5), w kolejnej rundzie nie dokończyła pojedynku z Virginie Razzano z powodu kontuzji prawej ręki. Skreczowała po drugim secie, przy wyniku 6:3, 4:6.
Mimo kontuzji wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju US Open 2009. W pierwszej rundzie wygrała z Patricią Mayr 6:1, 6:2. Drugą rundę przegrała po trzysetowym pojedynku z Mariją Kirilenko 4:6, 6:2, 4:6 (w trzeciej, decydującej partii Polka wygrywała przy swoim serwisie 4:3, 30:0, jednak Rosjanka zdołała odwrócić losy meczu).
W Tokio Polka pokonała w I rundzie Jekatierinę Makarową 7:5, 6:3. W drugiej rundzie wygrała w trzech setach ze Słowaczką Danielą Hantuchovą 6:3, 3:6, 6:3 (od stanu 6:3, 3:0 Hantuchova wygrała 7 kolejnych gemów). W III rundzie pokonała kwalifikantkę Andreę Petković 6:4, 3:6, 6:3. W dziesiątym ćwierćfinale w sezonie pokonała Magdalénę Rybárikovą 6:3, 6:1, pierwszy raz w sezonie awansując do półfinału. Na półfinale zakończyła swój występ na tokijskich kortach, ulegając późniejszej triumfatorce Marii Szarapowej 3:6, 6:2, 4:6.
Po turnieju w Tokio wystartowała na imprezie China Open w Pekinie o randze Premier Mandatory (z pulą nagród 4,5 mln dol.), gdzie dotarła do pierwszego w tym sezonie finału. W I rundzie Polka miała wolny los. W II natomiast pokonała Patty Schnyder. W swoim następnym meczu zmierzyła się z Maríą José Martínez Sánchez. Mecz ten wygrała, jednakże nie bez trudu (po przegraniu 4:6 pierwszego seta, przegrywała w drugim już 0:4, lecz zdołała wygrać kolejnych 6 gemów i zwyciężyła 6:4, a w trzecim secie zdominowała rywalkę, oddając jej tylko dwa gemy). Do swojego 11. ćwierćfinału w sezonie przystępowała w roli outsiderki, mając za przeciwniczkę Jelenę Diemientjewą rozstawioną z numerem 4. Zagrała jednak swój najlepszy mecz w tym roku i pokonała wyżej notowaną Rosjankę 7:5, 6:3. W półfinale wygrała z Marion Bartoli 6:4, 6:3. W finale po raz 9. w karierze zmierzyła się z Swietłaną Kuzniecową, która tym razem grała na najwyższym poziomie i okazała się za mocna, pokonując Polkę 6:2, 6:4. Po tym turnieju Radwańska powróciła do pierwszej dziesiątki rankingu WTA, po prawie całym sezonie spędzonym na miejscach 11-14.
Prosto z Pekinu poleciała do Linz na turniej Generali Ladies Linz 2009 rangi International, aby walczyć o awans do WTA Tour Championships, na które wciąż zachowała szanse. Rozstawiona z numerem 2., w I rundzie pokonała Monicę Niculescu 6:4, 6:2, a w II rundzie Alizé Cornet 6:4, 7:5, a w ćwierćfinale Lucie Šafářovą 6:3, 7:6(9). W półfinale gładko uległa Petrze Kvitovej 3:6, 2:6.
Przed ostatnim turniejem sezonu, odbywającym się w MoskwieKremlin Cup 2009, wciąż miała teoretyczne szanse na awans do turnieju WTA Tour Championships i mimo zmęczenia sezonem spróbowała to wykorzystać. Odpadła jednak już w I rundzie, przegrywając z Mariją Kirilenko 3:6, 3:6. Mimo to zachowała 10. miejsce w rankingu Race to the Sony Ericsson Championships dzięki czemu pojechała do Dauhy jako druga rezerwowa.
Sezon zakończyła występem w Sony Ericsson Championships 2009, zastępując w ostatnim meczu rundy grupowej pierwszą rezerwową Wierę Zwonariową, która wcześniej zastąpiła Dinarę Safinę, jednak również musiała się wycofać z powodu kontuzji. Radwańska rozegrała trwający 2,5 godziny mecz z Wiktoryją Azaranką, wygrywając po kreczu Białorusinki przy stanie 4:6, 7:5, 4:1. Radwańska przegrywała już 4:6, 2:5 i Azaranka miała piłkę meczową, jednak Polka zdołała ją wybronić i wygrać pięć kolejnych gemów, doprowadzając do remisu 1:1 w setach. W tym momencie zaczęły się problemy zdrowotne Azaranki i przez cały trzeci set musiała korzystać z pomocy medycznej. W końcu, przy stanie 40:15 dla Radwańskiej w szóstym gemie trzeciego seta, Azaranka poddała się i skreczowała. Tym zwycięstwem Radwańska zapewniła awans do półfinału Caroline Wozniacki, jednocześnie zarabiając za występ 250 tys. dol.
Sezon 2010 rozpoczęła od turnieju Medibank International 2010 w Sydney, gdzie ze względu na udział wysoko sklasyfikowanych zawodniczek po raz pierwszy od dłuższego czasu nie była rozstawiona. W I rundzie pokonała Jill Craybas 6:0, 6:4, która wygrała w finale eliminacji z Urszulą Radwańską 6:4, 6:3. W II rundzie turnieju spotkała się z ówczesnym numerem 2 – Dinarą Safiną, z którą przegrała mecz 5:7, 4:6.
W Australian Open 2010 została rozstawiona z numerem 10. W I rundzie łatwo pokonała Tatianę Malek 6:1, 6:0. W II rundzie odprawiła w dwóch setach Ałłę Kudriawcewą 6:0, 6:2. Natomiast w trzeciej niespodziewanie uległa niżej rozstawionej Francesce Schiavone 2:6, 2:6. W Melbourne wystartowała także w deblu, notując dużo lepszy wynik. Grając w parze z Mariją Kirilenko jako para rozstawiona z numerem 15., dotarły do półfinału, pokonując po drodze m.in. rozstawione z numerem 3. Hiszpanki Llagosterę Vives i Martínez Sánchez 6:1, 6:2. Uległy dopiero w półfinale deblowi numer 1 Black/Huber po trzysetowym pojedynku zakończonym wynikiem 1:6, 6:1, 3:6. Półfinał debla jest najlepszym osiągnięciem w turniejach wielkoszlemowych w karierze Radwańskiej.
W następnym turnieju Barclays Dubai Tennis Championships 2010 w Dubaju w I rundzie miała „wolny los” dzięki rozstawieniu z numerem 7. W drugiej rundzie pokonała Anastasiję Sevastovą 6:3, 6:3. Trzecie runda to pojedynek z rozstawioną z nr 10 Flavią Pennettą. Mecz zakończył się dosyć szybkim zwycięstwem Radwańskiej 6:3, 6:0. W ćwierćfinale zagrała z Reginą Kulikową, wygrywając 3:6, 6:4, 6:3. W półfinale uległa Wiktorii Azarance 3:6, 4:6. Za występ zdobyła 395 punktów, co dało jej awans na najwyższą w karierze 8. pozycję w rankingu tenisistek.
Po turnieju w Dubaju udała się do Stanów Zjednoczonych. Pierwszym turniejem był BNP Paribas Open w Indian Wells, w którym została rozstawiona z numerem 5., dzięki czemu w I rundzie miała wolny los. W II rundzie Polka wygrała po kreczu z Anną Czakwetadze 6:2, 5:3. W III rundzie pewnie pokonała Giselę Dulko 6:1, 6:0. W IV rundzie pokonała Marion Bartoli 6:3, 6:2. W ćwierćfinale wygrała z turniejową „czwórką” Jeleną Diemientjewą 6:4, 6:3, docierając tym samym do drugiego półfinału w sezonie 2010. W półfinale przegrała z rozstawioną z nr 2 Caroline Wozniacki 2:6, 3:6.
Następnie wystartowała w kolejnym dużym amerykańskim turnieju Sony Ericsson Open w Miami. W I rundzie miała „wolny los” natomiast w II zwyciężyła z Jekatieriną Makarową 7:5, 6:0. W III rundzie wygrała z byłą liderką rankingu tenisistek Aną Ivanović 7:5, 7:5. W IV rundzie wygrała z Jarosławą Szwiedową z Kazachstanu 6:1, 6:4. W ćwierćfinale nie sprostała wyżej rozstawionej Venus Williams, ulegając jej w dwóch setach 3:6, 1:6.
Na Wimbledonie została rozstawiona z numerem 7. W I rundzie pokonała Melindę Czink 6:3, 6:3, w II pewnie wygrała z Albertą Brianti 6:2, 6:0, w III rundzie pokonała Sarę Errani 6:3, 6:1, ale w IV rundzie przegrała z Li Ną 3:6, 2:6.
Następnym turniejem na twardych kortach był Mercury Insurance Open w San Diego, gdzie w pierwszej rundzie ponownie spotkała się z Chanelle Scheepers i ponownie zwyciężyła 7:5, 6:3. W drugiej rundzie zwyciężyła z byłą liderką rankingu WTADinarą Safiną 6:1, 6:3. W ćwierćfinale wygrała z Szachar Pe’er 6:2, 6:0, a w półfinale pokonała Danielę Hantuchovą 6:4, 6:2. W swoim pierwszym finale w sezonie 2010 uległa przeciwniczce z poprzedniego finału w Pekinie, Swietłanie Kuzniecowej, 4:6, 7:6(7), 3:6.
W turnieju Rogers Cup w Montrealu dzięki wolnemu losowi rozpoczęła grę od II rundy, wygrywając z Vanią King 6:0, 6:3. Odpadła w III rundzie, pokonana ponownie przez Swietłanę Kuzniecową 4:6, 6:1, 3:6.
W ostatnim Wielkim Szlemie sezonu – US Open 2010 – dotarła tylko do II rundy, pokonując Arantxę Parrę Santonję 6:4, 6:3 i ulegając Peng Shuai 6:2, 1:6, 4:6. W deblu, w parze z Mariją Kirilenko, dotarły do III rundy.
Po prawie miesięcznej przerwie, pomimo kontuzji – pękniętego palca u nogi – wyjechała na turnieje do Azji, gdzie miała bronić dużej ilości punktów zdobytych rok wcześniej (półfinał w Tokio i finał w Pekinie). W Toray Pan Pacific Open 2010 w Tokio dotarła do ćwierćfinału, po I rundzie z wolnym losem pokonując kolejno Olgę Goworcową 6:2, 6:3 i Andreę Petkovic 6:3, 6:3. W ćwierćfinale przeciwko Caroline Wozniacki kontuzja nie pozwoliła jej na dokończenie trzeciego z kolei meczu i skreczowała przy stanie 0:5 w I secie. Mimo to wystąpiła w kolejnym turnieju w Pekinie China Open 2010, odpadając w I rundzie po zaciętym meczu z dużo niżej notowaną Angelique Kerber zakończonym wynikiem 7:5, 6:7(3), 5:7. Był to jednocześnie ostatni mecz Radwańskiej w sezonie, gdyż tego samego dnia ogłosiła, że z powodu kontuzji nie wystąpi co najmniej do końca roku[20]. Zakończyła rok na 14 pozycji, po raz pierwszy od 2007 poza pierwszą 10.
2011
Podczas Australian Open doszła do ćwierćfinału. W pierwszej rundzie wygrała z Kimiko Date-Krumm 6:4, 4:6, 7:5. W kolejnych meczach wygrała z Petrą Martić oraz z Simoną Halep. W 4. rundzie pokonała Peng Shuai. W ćwierćfinale została pokonana przez późniejszą zwyciężczynię, Kim Clijsters. Po dobrym występie w Australii Polka wróciła na 10 miejsce w Rankingu WTA.
Na przełomie maja i czerwca wystąpiła w paryskim French Open. W pierwszej rundzie turnieju pokonała Patricię Mayr-Achleitner 6:1, 6:2. W kolejnej rundzie uporała się z Sanią Mirzą 6:2, 6:4. W rundzie 3 spotkała się z Yaniną Wickmayer, którą pokonała 6:4, 6:4. W czwartej rundzie trafiła na Mariję Szarapową, z którą przegrała 6:7, 5:7. Polka miała szansę na wygranie meczu w dwóch setach, bowiem prowadziła 4:1 i 40:15 w pierwszym secie oraz 5:4 i 40:0 w drugim.
Do 2011 jej trenerem pozostawał ojciec Robert[21]. Od czerwca 2011 na turnieje jeździł z nią trener Tomasz Wiktorowski[22].
W Eastbourne przegrała w ćwierćfinale z Petrą Kvitovą 6:1, 2:6, 6:7, pokonując wcześniej Jarmile Gajdosovą oraz Francescę Schiavone. Na Wimbledonie została rozstawiona z 13. Przegrała w drugiej rundzie z Petrą Cetkovską 6:3, 6:7, 4:6, mimo prowadzenia 4:1 w decydującym secie.
Na kortach o twardej nawierzchni w Stanfordzie Polka doszła do ćwierćfinału, w którym uległa Sabine Lisicki 7:6(4), 2:6, 6:2. W drodze do ćwierćfinału wygrała z Záhlavovą-Strýcovą 6:1, 6:2 oraz Chang Kai-chen 6:4, 3:6, 6:0.
Następnie wystąpiła w San Diego. W pierwszej rundzie, jako zawodniczka rozstawiona z trójką, miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Elenę Baltachę 6:0, 7:5. W trzeciej rundzie pokonała Christinę McHale 6:1, 6:0. Natomiast w ćwierćfinale pokonała Danielę Hantuchovą 0:6, 6:4, 6:4. W półfinale wygrała z Andreą Petković 4:6, 6:0, 6:4. W finale spotkała się z Wierą Zwonariową i wygrała 6:3, 6:4.
W kolejnym turnieju z serii US Open series w Toronto Polka w pierwszej rundzie pokonała Jelenę Wiesninę z Rosji 6:4, 6;1, z którą kilka miesięcy wcześniej przegrała w Madrycie. W II rundzie pokonała Petrę Martić 6:3, 6:3. Następnie, po prawie dwugodzinnej grze, wygrała po raz drugi z rzędu z Wierą Zwonariową 6:4, 7:6. W ćwierćfinale rozprawiła się z Andreą Petković 6:4, 6:3. W półfinale natomiast poległa z Samanthą Stosur 2:6, 7:5, 2:6.
W Cincinnati nie wystąpiła z powodu kontuzji barku. Wystąpiła za to w New Haven i tam w 1. rundzie pokonała Jekatierinę Makarową 6:1, 6:2. W 2. rundzie poległa w meczu z Petrą Cetkovską, która doszła w tym turnieju do finału, 4:6, 7:5, 3:6.
Podczas US Open doszła do drugiej rundy turnieju. W pierwszej rundzie wygrała ze swoją siostrą – Urszulą Radwańską 6:1, 6:1. W kolejnym meczu spotkała się późniejszą półfinalistką – Angelique Kerber. Mecz zakończył się przegraną Radwańskiej 3:6, 6:4, 3:6
Następnym turniejem, w którym wystąpiła, był tokijski Toray Pan Pacific Open. W pierwszej rundzie nie miała większych problemów z pokonaniem zawodniczki gospodarzy Misaki Doi 6:1, 6:1. W drugiej rundzie pokonała 3:6, 6:3, 6:3 Angelique Kerber, z którą przegrała w drugiej rundzie US Open. W kolejnej rundzie spotkała się z wyżej notowaną rywalką – Jelena Janković, którą pokonała z wynikiem 2:6, 6:4, 6:0. W następnej rundzie grała przeciwko Kai Kanepi. Ten mecz również zakończył się zwycięstwem Radwańskiej: 6:2, 7:6. Natomiast w półfinale pokonała Wiktoryję Azarankę 6:3, 4:6, 6:2. W finale ponownie spotkała się z Wierą Zwonariową i znowu wygrała, tym razem 6:3, 6:2.
W chińskim China Open rozgrywki rozpoczęła od drugiej rundy. Pokonała w niej zawodniczkę gospodarzy – Zheng Jie 6:1, 6:4. W kolejnej rundzie zmierzyła się ze Szwedką Sofią Arvidsson, z którą wygrała 6:4, 6:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Aną Ivanović, która przy stanie 3:6, 2:3 skreczowała. W kolejnej rundzie wygrała z Flavią Pennettą 6:2, 6:4. Tydzień po zwycięstwie w Tokio wygrała kolejny turniej rangi Premier. Tym razem w finale zmierzyła się z wyżej rozstawioną Andrea Petković. Mecz zakończył się wynikiem 7:5, 0:6, 6:4.
W kończącym sezon rozgrywek kobiecych turnieju TEB BNP Paribas WTA Championships 2011 była rozstawiona z numerem 8. Pierwszy mecz – z Caroline Wozniacki – przegrała 7:5, 2:6, 4:6. Kolejne spotkanie – z Wierą Zwonariową – wygrała 1:6, 6:2, 7:5. Ostatni swój pojedynek w turnieju przegrała z wynikiem 6:7(4), 3:6 z przyszłą zwyciężczynią turnieju – Petrą Kvitovą. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce w grupie[23].
Od lutego do października 2011 menadżerem tenisowym rodziny Radwańskich był Ken Meyerson. Dzięki współpracy z nim podpisano kontrakt z producentem strojów – włoską firmą Lotto, w których występowała Radwańska[24].
Sezon olimpijski 2012 rozpoczęła od udziału w turnieju w Sydney. W pierwszej rundzie zmierzyła się z kwalifikantką, którą była jej młodsza siostra, Urszula. Starsza Radwańska wygrała 6:1, 6:1. W drugiej rundzie trafiła na zawodniczkę z pierwszej dziesiątki rankingu WTA, Andreę Petković. Wygrała z nią 7:5, 6:4, odnosząc szóste zwycięstwo nad Niemką w ich szóstym meczu. W spotkaniu ćwierćfinałowym zagrała z pierwszą rakietą świata, Caroline Wozniacki, z którą wygrała 3:6, 7:5, 6:2, po raz pierwszy w swojej karierze, odnosząc zwycięstwo nad aktualną liderką rankingu. W półfinale została pokonana przez Wiktoryję Azarankę wynikiem 6:1, 3:6, 2:6[25]. Z udziału w grze podwójnej zrezygnowała.
W Australian Open została rozstawiona z numerem 8. W pierwszej rundzie gry pojedynczej zmierzyła się z Bethanie Mattek-Sands, z którą wygrała w trzech setach: 6:7(10), 6:4, 6:2. W kolejnej rundzie zmierzyła się z kwalifikantką Paulą Ormaecheą, z którą wygrała 6:3, 6:1. W trzeciej rundzie pokonała Galinę Woskobojewą 6:2, 6:2, a następnie Julię Görges w dwóch setach: 6:1, 6:1. W spotkaniu ćwierćfinałowym przegrała z Wiktoryją Azaranką 7:6(0), 0:6, 2:6[26].
W zawodach gry podwójnej występowała w parze ze Słowaczką Danielą Hantuchovą. W pierwszej rundzie debel pokonał parę Ana Tatiszwili i Anastasija Jakimawa wynikiem 6:1, 6:0. W kolejnej rundzie słowacko-polski debel zmierzył się z Tamirą Paszek oraz Jasmin Wöhr. Tym razem rozstawiony z numerem 8. zespół wygrał bez straty gema. W trzeciej rundzie Włoszki rozstawione z numerem 11., Sara Errani i Roberta Vinci, zwyciężyły nad Radwańską i Hantuchovą. Pierwszy set zakończył się po 10 gemach, a drugi po ośmiu[27].
Następnie wystąpiła w cyklu WTA Tour w turnieju Qatar Total Open rozgrywanym na kortach twardych w Dausze. Zaczęła zmagania od drugiej rundy, w której pokonała Anne Keothavong 6:1, 6:2. Następnie wygrała z Varvarą Lepchenko 7:5, 6:1. W ćwierćfinale wygrała z Christiną McHale 6:1, 6:1. W półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką turnieju, liderką rankingu singlowego, Wiktoryją Azaranką 2:6, 4:6[28].
Kolejnym startem Radwańskiej był turniej Dubai Duty Free Tennis Championships rozgrywany na kortach twardych w Dubaju. W pierwszej rundzie zawodów rozstawiona z numerem 5. pokonała po ponad dwuipółgodzinnym pojedynku Aleksandrą Wozniak 6:1, 6:7(6), 7:5. Następnie zwyciężyła w spotkaniu z Szachar Pe’er 7:5, 6:4. W ćwierćfinale turnieju wygrała z Sabiną Lisicką 6:2, 6:1. Półfinał zakończył się zwycięstwem Polki nad Jeleną Janković 6:2, 2:6, 6:0. W finale Radwańska pokonała Julię Görges 7:5, 6:4. Było to jej czwarte zwycięstwo w turnieju rangi Premier, dzięki niemu awansowała na piąte miejsce w rankingu WTA[29].
W turnieju rangi International w Kuala Lumpur była rozstawiona z numerem 1. oraz z dziką kartą. W meczu pierwszej i drugiej rundy pokonała kolejno Akgul Amanmuradovą i Karolínę Plíškovą. Spotkanie ćwierćfinałowe przeciw Hsieh Su-wei oddała walkowerem[30].
W Indian Wells zmagania rozpoczęła od drugiej rundy. W pierwszym swym meczu pokonała Soranę Cîrsteę, a w kolejnym rozstawioną Flavię Pennettę. W czwartej rundzie odniosła zwycięstwo nad zawodniczką z dziką kartą – Jamie Hampton. Spotkanie to zakończyło się kreczem Amerykanki przy stanie 6:3, 4:6, 3:0[31]. Ćwierćfinałową rywalką Polki była Wiktoryja Azaranka, która poprzez wygraną odniosła czwarte w sezonie zwycięstwo nad Radwańską. Mecz zakończył się wynikiem 0:6, 2:6[32]. Po zakończeniu turnieju awansowała na najwyższe w swojej karierze – czwarte miejsce w rankingu singlowym WTA[33].
Radwańska podczas meczu finałowego z Mariją Szarapową w Miami
W Miami zmagania ponownie rozpoczęła od drugiej rundy. W pierwszych trzech meczach pokonała kolejno: Madison Keys (6:1, 6:1), Sílvię Soler Espinosę (6:1, 6:2) oraz Garbiñe Muguruzę Blanco (6:3, 6:2). W ćwierćfinale spotkała się z wracającą po kontuzji Venus Williams, którą pokonała 6:4, 6:1[34] po raz pierwszy od 2006. Półfinałową rywalką Polki była Marion Bartoli, która w poprzedniej rundzie, jako pierwsza w sezonie 2012, pokonała liderkę rankingu Wiktoryję Azarankę. Mecz z zakończył się wynikiem 6:4, 6:2, Francuzka ani razu nie utrzymała swojego podania, a przy stanie 4:2 w drugim secie zawodniczki musiały udać się do szatni na niespełna 20 minut, ponieważ na korcie nastąpiła awaria zasilania i zgasły światła[35]. W finałowym spotkaniu Radwańska spotkała się z wiceliderką rankingu Mariją Szarapową. Mecz zakończył się zwycięstwem polskiej tenisistki 7:5, 6:4. Tym samym wygrała najbardziej prestiżowy turniej w swojej karierze. W całym turnieju Polka nie straciła seta[36]. W turnieju deblowym wraz z Danielą Hantuchovą broniły tytułu, jednak odpadły w drugiej rundzie po porażce z Wierą Duszewiną i Szachar Pe’er 2:6, 5:7.
Sezon na kortach ziemnych rozpoczęła od turnieju rangi Premier Series w Stuttgarcie. W swoim pierwszym meczu, w drugiej rundzie, pokonała kwalifikantkę Grétę Arn 6:3, 6:4[37]. W spotkaniu ćwierćfinałowym pokonała Li Nę wynikiem 3:6, 6:2, 6:3[38]. Jej półfinałową przeciwniczką była Wiktoryja Azaranka, z którą przegrała 1:6, 3:6. Był to ich piąty pojedynek w tym roku[39].
W notowaniu z 7 maja 2012 awansowała na trzecie miejsce w rankingu singlowym[40].
W turnieju Premier Mandatory na kortach ziemnych w Madrycie osiągnęła półfinał. W pierwszej rundzie pokonała rozstawioną z dziką kartąLarę Arruabarrena 6:3, 6:1. W kolejnym spotkaniu pokonała Sarę Errani 6:0, 6:1[41]. W kolejnej rundzie pokonała Robertę Vinci 7:6(1), 6:4[42]. Jej ćwierćfinałową przeciwniczką była Varvara Lepchenko. Została ona pokonana przez Polkę 6:4, 6:4[43]. W półfinale, po raz szósty w sezonie, zagrała przeciwko Wiktorii Azarance, z którą przegrała 2:6, 4:6[44].
Zmagania w turnieju rangi Premier 5 w Rzymie zaczęła od drugiej rundy. Przegrała w niej z Petrą Cetkovską 4:6, 6:4, 1:6[45]. W turnieju Premier na kortach w Brukseli grę rozpoczęła w drugiej rundzie. Pokonała w niej Łesię Curenko ze stratą jednego gema. W ćwierćfinale pokonała reprezentantkę gospodarzy, Alison Van Uytvanck, 6:2, 6:1. Jej półfinałową rywalką była Kaia Kanepi, z którą wygrała 7:6(8), 6:3. W finale spotkała się z Simoną Halep, którą pokonała 7:5, 6:0. Był to jej trzeci triumf w tym sezonie[46].
Podczas wielkoszlemowego French Open w grze pojedynczej została rozstawiona z numerem 3. W pierwszej rundzie pokonała Bojanę Jovanovską 6:1, 6:0. W kolejnym meczu zwyciężyła z Venus Williams 6:2, 6:3. W trzeciej rundzie uległa Swietłanie Kuzniecowej, z którą przegrała 1:6, 2:6[47]. W grze podwójnej w parze z Angelique Kerber w pierwszym meczu pokonała rozstawiony z numerem 8. duet Benešová–Záhlavová-Strýcová. W kolejnym spotkaniu debel uległ Włoszkom – Pennetcie i Schiavone.
W turnieju rangi Premier Series na kortach trawiastych w Eastbourne przegrała w pierwszej rundzie z Cwetaną Pironkową 2:6, 4:6.
Radwańska podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012
Podczas igrzysk olimpijskich osiągnęła pierwszą rundę singla, w której przegrała 5:7, 7:6(5), 4:6 z Julią Görges. Razem z siostrą dotarły do drugiej rundy debla. W pierwszej pokonały parę ze Słowacji, a w kolejnym meczu uległy Amerykankom rozstawionym z numerem 1. W meczu miksta wystąpiła razem z Marcinem Matkowskim. Debel odpadł w pierwszej rundzie po przegranej z Australijczykami.
Od 1 września 2012 jej pełnoprawnym trenerem był Tomasz Wiktorowski[53].
W turniejach Premier 5 w Montrealu i Cincinnati dochodziła do ćwierćfinałów. W obu zawodach przegrywała z Li Ną. Następnie zagrała w turnieju w New Haven. Pierwszą rundę miała wolną, a w następnej spotkała się z Wolhą Hawarcową. Mecz poddała poprzez krecz przy stanie 0:6, 1:2. W wielkoszlemowym US Open rozstawiona była z numerem 2. W pierwszej rundzie pokonała Ninę Bratczikową 6:1, 6:1. W kolejnym meczu spotkała się z Carlą Suárez Navarro, a pojedynek wygrała wynikiem 4:6, 6:3, 6:0. W następnej fazie zwyciężyła z Jeleną Janković 6:3, 7:5. W czwartej rundzie uległa Robercie Vinci 1:6, 4:6. W związku z osiągnięciem przez Mariję Szarapową półfinału spadła w rankingu WTA na trzecie miejsce[54].
W turnieju rangi Premier 5 w Tokio, gdzie broniła tytułu zdobytego rok wcześniej, osiągnęła finał. Zmagania rozpoczęła od drugiej rundy, gdyż była rozstawiona z numerem 3. W pierwszym meczu pokonała Jelenę Janković 6:2, 7:5. W kolejnej rundzie zwyciężyła z Jamie Hampton 6:4, 6:3. W ćwierćfinałowym pojedynku wygrała z Caroline Wozniacki 6:4, 6:3. W półfinale wygrała z Angelique Kerber wynikiem 6:1, 6:1. W finale przegrała z Nadieżdą Pietrową 0:6, 6:1, 3:6. W turnieju w Pekinie zmagania rozpoczęła od drugiej rundy. W swoim pierwszym meczu pokonała Zhang Shuai 6:2, 6:3. W kolejnej rundzie wygrała z Lourdes Domínguez Lino 2:6, 6:1, 6:4. W ćwierćfinale po raz trzeci w sezonie przegrała z Li Na, tym razem wynikiem 4:6, 2:6. W kończących sezon Mistrzostwach WTA w Stambule dotarła do półfinału. W fazie grupowej pokonała Petrę Kvitovą i Sarę Errani oraz przegrała z Mariją Szarapową. W półfinale uległa Serenie Williams 2:6, 1:6 i odpadła z dalszej rywalizacji. Sezon zakończyła na czwartym miejscu w rankingu singlowym WTA.
2013
Sezon rozpoczęła od udziału w turnieju w Auckland, gdzie występowała jako najwyżej rozstawiona. W pierwszej rundzie pokonała Grétę Arn, wynikiem 6:2, 6:2. W kolejnym pojedynku zwyciężyła z Simoną Halep 6:3, 6:1. Ćwierćfinałową przeciwniczką Radwańskiej była Jelena Wiesnina, którą Polka pokonała 6:3, 6:3. W następnym spotkaniu zwyciężyła z Jamie Hampton 7:6(5), 7:6(4). W walce o tytuł zmierzyła się z Yaniną Wickmayer. Mecz zakończył się wynikiem 6:4, 6:4 dla Radwańskiej. W kolejnym tygodniu wzięła udział w turnieju rangi WTA Premier w Sydney. Rozstawiona z numerem 1. rozgrywki rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Kimiko Date-Krumm 6:4, 6:3. W kolejnych meczach zwyciężyła z Robertą Vinci 6:4, 7:5, a także z Li Na 6:3, 6:4. W finale spotkała się z Dominiką Cibulkovą, którą pokonała bez straty gema. Wielkoszlemowy Australian Open rozpoczęła od wygranej 7:5, 6:0 w meczu z Bojaną Bobusic, która dostała się do turnieju dzięki dzikiej karcie. W drugiej rundzie pokonała Irinę-Camelię Begu wynikiem 6:3, 6:3. W następnym spotkaniu okazała się lepsza od Heather Watson, wygrywając 6:3, 6:1. W meczu czwartej rundy pokonała Anę Ivanović 6:2, 6:4. W pojedynku ćwierćfinałowym przegrała z Li Na wynikiem 7:5, 6:3.
Radwańska podczas BNP Paribas Open
Zawody w Dosze, jako rozstawiona z numerem 4., rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Anastasiję Rodionową 6:3, 6:2. W kolejnym pojedynku zwyciężyła Anę Ivanović 6:1, 7:6(6). W meczu ćwierćfinałowym wygrała z Caroline Wozniacki wynikiem 6:2, 7:5. W półfinale zmierzyła się z liderką rankingu, Wiktoryją Azaranką, podobnie jak rok wcześniej. Polka ponownie uległa Białorusince wynikiem 3:6, 3:6. W następnym tygodniu broniła tytułu w Dubaju. Jako rozstawiona z numerem 3., zawody rozpoczęła od spotkania drugiej rundy z Juliją Putincewą, które wygrała 7:5, 6:3. W ćwierćfinale uległa Petrze Kvitovej wynikiem 2:6, 4:6.
Z okazji pierwszego Światowego Dnia Tenisa obchodzonego 4 marca, wystąpiła w zawodach BNP Paribas Showdown, zastępując w pojedynku z Caroline Wozniacki kontuzjowaną Li Na. Radwańska zwyciężyła Dunkę stosunkiem 6:4, 6:4[55]. W Indian Wells Polka zaczęła zawody od drugiej rundy, w której wygrała z Marią Sanchez 6:2, 6:1. W kolejnym meczu pokonała wynikiem 6:7(3), 6:3, 6:4 numer dwudziesty siódmy imprezy, Soranę Cîrsteę. Udział w Miami rozpoczęła od wygranego 6:3, 6:2 meczu drugiej rundy z Hsieh Su-wei. Następnie rozstawiona z numerem 4. Polka pokonała Magdalénę Rybárikovą 7:6(5), 2:6, 6:3. W czwartej rundzie zwyciężyła ze Sloane Stephens wynikiem 4:6, 6:2, 6:0. W meczu o ćwierćfinał pokonała Kirsten Flipkens 4:6, 6:4, 6:2. W spotkaniu półfinałowym uległa Serenie Williams 6:0, 6:3.
Sezon gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła od zawodów WTA Premier Mandatory w Madrycie. Rozstawiona z numerem 4. w pierwszej rundzie trafiła na Cwetanę Pironkową, którą pokonała 6:2, 6:4. W następnym meczu przegrała z Laurą Robson 3:6, 1:6. W następnym tygodniu wzięła udział w turnieju WTA Premier 5 w Rzymie. W swoim pierwszym meczu – spotkaniu drugiej rundy – uległa Simonie Halep 7:6(2), 1:6, 2:6. Wielkoszlemowy turniej French Open rozpoczęła od pokonania Szachar Pe’er 6:1, 6:1 w pierwszej rundzie. W kolejne spotkanie z Mallory Burdette zakończyło się triumfem Polki 6:2, 6:3. W trzeciej rundzie zwyciężyła z kwalifikantką Dinah Pfizenmaier 6:3, 6:4. Mecz o ćwierćfinał przeciwko Anie Ivanović zakończył się wynikiem 6:2, 6:4. W ćwierćfinale zmierzyła się z Sarą Errani, której uległa 4:6, 6:7(6).
Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udziału w turnieju w Eastbourne. Jako najwyżej rozstawiona odpadła w pierwszej rundzie po porażce z kwalifikantką Jamie Hampton 6:7(2), 2:6. Na Wimbledonie osiągnęła półfinał zawodów singlowych. W pierwszej rundzie turnieju zwyciężyła z kwalifikantką Yvonne Meusburger 6:1, 6:1, a następnie pokonała Mathilde Johansson 6:1, 6:3. W kolejnym meczu wygrała z Madison Keys 7:5, 4:6, 6:3. W meczu o ćwierćfinał triumfowała nad Cwetaną Pironkową 4:6, 6:3, 6:3. W spotkaniu następnej rundy pokonała Chinkę Li Na 7:6(5), 4:6, 6:2, rewanżując się za przegraną w tej samej fazie zawodów w Melbourne. W meczu półfinałowym uległa Sabine Lisicki 4:6, 6:2, 7:9, przez co nie zdołała obronić punktów za finał poprzedniej edycji rywalizacji.
Występy w US Open Series rozpoczęła od udziału w zawodach w Stanfordzie, gdzie, jako najwyżej rozstawiona, awansowała do finału, eliminując po drodze Francescę Schiavone 6:4, 6:3, Varvarę Lepczenko 7:6(2), 3:6, 6:3 i Jamie Hampton 6:3, 6:2, w którym uległa Dominice Cibulkovej 6:3, 4:6, 4:6. Kolejnym startem Polki był turniej w Carlsbadzie, gdzie przegrała w ćwierćfinale z Samanthą Stosur 5:7, 6:2, 3:6. W Toronto osiągnęła półfinał. Przegrała w nim z Sereną Williams wynikiem 6:7(3), 4:6. W Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, w którym miała się zmierzyć z Li Na. Mecz ten poddała jednak walkowerem, gdyż postanowiła wrócić do kraju na pogrzeb swojego dziadka[56]. Na US Open Polka osiągnęła czwartą rundę zawodów, pokonując kolejno Sílvię Soler Espinosę 6:1, 6:2, Maríę-Teresę Torró-Flor 6:0, 7:5 i Anastasiję Pawluczenkową 6:4, 7:6(1). W spotkaniu o ćwierćfinał przegrała z Jekatieriną Makarową 6:4, 6:4, przegrywając od stanu 4:0 w pierwszym secie 8 kolejnych gemów[57].
Następnie jako najwyżej rozstawiona wzięła udział w zawodach rangi WTA International w Seulu. Do finału awansowała bez straty seta, przegrywając jedynie jedenaście gemów. W meczu mistrzowskim wygrała z Pawluczenkową 6:7(6), 6:3, 6:4, osiągając trzynasty tytuł singlowy w karierze. Zawody w Tokio rozpoczęła od dwóch zwycięstw. W ćwierćfinale uległa Angelique Kerber 4:6, 4:6. W kolejnym turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie dotarła do półfinału, pokonując m.in. Angelique Kerber 7:6(7), 6:4 w meczu ćwierćfinałowym. W półfinale przegrała z Sereną Williams w dwóch setach po 2:6.
W rozgrywkach WTA Tour Championships w Stambule przegrała wszystkie mecze fazy grupowej (z Williams, Kvitovą i Kerber), nie zdobywając seta. Sezon zakończyła na piątym miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.
Rozpoczęła sezon 2014 od udziału razem z Grzegorzem Panfilem w rozgrywkach Pucharu Hopmana. Reprezentanci Polski wygrali wszystkie mecze fazy grupowej, a w finale ulegli Francuzom wynikiem 2-1. W Sydney przegrała w pierwszym meczu z Bethanie Mattek-Sands 5:7, 2:6. Udział w Australian Open rozpoczęła od pokonania Juliji Putincewej 6:0, 5:7, 6:2. W drugiej rundzie pokonała Wolhę Hawarcową wynikiem 6:0, 7:5. W następnym spotkaniu okazała się lepsza od rozstawionej Anastasiji Pawluczenkowej, wygrywając 5:7, 6:2, 6:2. W meczu czwartej rundy pokonała Garbiñe Muguruzę 6:1, 6:3. W pojedynku ćwierćfinałowym triumfowała nad obrończynią tytułu Wiktoryją Azaranką 6:1, 5:7, 6:0, dzięki czemu po raz pierwszy w karierze awansowała do półfinału tej imprezy. W meczu o finał przegrała z Dominiką Cibulkovą 1:6, 2:6. Po Australian Open powróciła na 3. miejsce w rankingu WTA. W lutym, wygrywając dwa pojedynki singlowe i jeden deblowy (wraz z Alicją Rosolską), zapewniła Polsce zwycięstwo ze Szwecją w Grupie Światowej II w Pucharze Federacji.
Do turnieju w Dosze przystąpiła jako rozstawiona z numerem 2., w związku z czym rywalizację rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Soranę Cîrsteę 7:5, 6:0. W kolejnym meczu zwyciężyła po kreczu Mirjany Lučić-Baroni przy stanie 6:4, 0:1. W ćwierćfinale pokonała Yaninę Wickmayer 6:2, 6:1, natomiast w spotkaniu półfinałowym uległa Simonie Halep 7:5, 6:2. W Dubaju w swoim pierwszym meczu przegrała z Flavią Pennettą 4:6. 1:6.
W marcu brała udział w rozgrywkach rangi WTA Premier Mandatory w Indian Wells i Miami. W pierwszym z turniejów w początkowych fazach pokonała Heather Watson (6:4, 6:3), Annikę Beck (6:0, 6:0) i Alizé Cornet (7:5, 6:3). W ćwierćfinale wygrała z Jeleną Janković 7:5, 2:6, 6:4, a w półfinale okazała się lepsza od Halep, którą pokonała 6:3, 6:4. W finale ponownie uległa Pennetcie, tym razem wynikiem 2:6, 1:6. Na kortach Tennis Center at Crandon Park pokonała Rominę Oprandi 6:0, 6:4, następnie Jelenę Wiesninę 7:5, 6:3 i Elinę Switolinę 7:6(5), 5:7, 6:2. W ćwierćfinale uległa Dominice Cibulkovej 6:3, 6:7(5), 3:6, nie wykorzystując trzech piłek meczowych.
W Katowicach w pierwszej rundzie pokonała Kristýnę Plíškovą 6:3, 6:2, a w kolejnym spotkaniu Francescę Schiavone 6:4, 6:3. W meczu ćwierćfinałowym triumfowała nad Yvonne Meusburger 6:4, 6:1. W półfinale przegrała z Cornet 6:0, 2:6, 4:6. W ramach baraży o Grupę Światową Fed Cup wygrała dwa mecze singlowe i jeden deblowy przeciwko reprezentantkom Hiszpanii, dzięki czemu Polska awansowała do Grupy Światowej Pucharu Federacji 2015.
Okres gry na nawierzchni ceglanej rozpoczęła od zawodów w Stuttgarcie. Jako najwyżej rozstawiona rozgrywki rozpoczęła od drugiej rundy. W niej pokonała Robertę Vinci 6:3, 6:2. W ćwierćfinale przegrała z późniejszą mistrzynią Mariją Szarapową 4:6, 3:6. Turniej w Madrycie rozpoczęła od zwycięstw nad nierozstawionymi Eugenie Bouchard, Swietłaną Kuzniecową i Robertą Vinci. W ćwierćfinale wygrała z Caroline Garcią 6:4, 4:6, 6:4. W meczu o finał ponownie poniosła porażkę w meczu z Szarapową, tym razem wynikiem 1:6, 4:6. W Rzymie triumfowała nad Paulą Ormaecheą i Francescą Schiavone, w obu przypadkach spotkaniach straciła pięć gemów. W meczu ćwierćfinałowym uległa Jelenie Janković, przegrywając 4:6, 4:6. Na French Open pokonała Zhang Shuai 6:3, 6:0 i Karolínę Plíškovą 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie przegrała z Ajlą Tomljanović 4:6, 4:6.
Okres sezonu na kortach trawiastych rozpoczęła od turnieju w Eastbourne. Po raz trzeci z rzędu zakończyła udział na I rundzie. Tym razem przegrała z Anastasiją Pawluczenkową 4:6, 6:3, 6:7(4). Udział w Wimbledonie zaczęła od zwycięstwa 6:2, 6:1 nad kwalifikantką Andreeą Mitu. W kolejnej rundzie wygrała z Casey Dellacqua 6:4, 6:0. W trzecim spotkaniu pokonała inną kwalifikantkę Michelle Larcher de Brito 6:2, 6:0. W meczu czwartej rundy uległa Jekatierinie Makarowej 3:6, 0:6.
Udział w US Open Series rozpoczęła od porażki w drugiej rundzie zawodów w Stanfordzie z Varvarą Lepchenko 3:6, 6:3, 4:6. W Montrealu pokonała Barborę Záhlavovą-Strýcovą 6:4, 6:4 w meczu drugiej rundy, natomiast w kolejnym spotkaniu zwyciężyła z Sabine Lisicki 6:1, 3:6, 6:3. W pojedynku ćwierćfinałowym wygrała 6:2, 6:2 z Wiktoryją Azaranką, a w półfinale pokonała Jekatierinę Makarową 7:6(1), 7:6(3). W meczu mistrzowskim triumfowała 6:4, 6:2 nad Venus Williams, osiągając tym samym czternaste karierowe zwycięstwo w grze pojedynczej. W Cincinnati pokonała w drugiej rundzie Kurumi Narę 6:2, 6:2, a w następnym meczu wygrała z Sabine Lisicki 6:1, 6:1. W ćwierćfinale uległa Caroline Wozniacki 4:6, 6:7(5). Udział w US Open rozpoczęła od zwycięstwa z Sharon Fichman 6:1, 6:0. W drugiej rundzie przegrała z Peng Shuai 3:6, 4:6.
Okres gry w Azji rozpoczęła od turnieju w Seulu. W pierwszej rundzie pokonała Polonę Hercog 6:3, 6:3, a w kolejnej zwyciężyła Chanelle Scheepers, nie tracąc gema. W ćwierćfinale uległa Varvarze Lepchenko 7:6(4), 2:6, 2:6. Następnie wystąpiła w turnieju w Wuhanie, gdzie odpadła w pierwszym meczu, przegrywając z Caroline Garcią 6:3, 6:7(4), 6:7(7). W zawodach WTA Premier Mandatory w Pekinie w pierwszej rundzie pokonała Coco Vandeweghe 6:4, 6:3, a w meczu drugiej rundy przegrała z Robertą Vinci 4:6, 4:6.
W rozgrywkach WTA Finals w Singapurze wygrała wynikiem 6:2, 6:3 mecz fazy grupowej z Kvitovą oraz przegrała 5:7, 3:6 z Wozniacki i 5:7, 7:6(4), 2:6 z Szarapową. W półfinale uległa Simonie Halep 2:6, 2:6. Sezon zakończyła na szóstym miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.
Sezon 2015 rozpoczęła od udziału razem z Jerzym Janowiczem w rozgrywkach Pucharu Hopmana. W fazie grupowej reprezentanci Polski wygrali dwa mecze – 3:0 z Australią i 2:1 z Wielką Brytanią; trzeci mecz z Francuzami Alizé Cornet i Benoît Paire rozpoczął się od porażki Radwańskiej z Cornet w trzech setach 4:6, 6:2, 5:7. W drugiej rundzie Janowicz pokonał Paire’a 6:4, 7:6 (8-6), co zagwarantowało Polakom grę w finale. Na deblowe spotkanie z parą francuską Polacy wyszli na kort; wygrali pierwszego seta 6:4 by następnie skreczować chcąc zachować siły na finał[59]. Tam czekał ich pojedynek z Sereną Williams i Johnem Isnerem. W pierwszej rundzie Radwańska wygrała z Williams 6:4, 6:7(3), 6:1; w drugiej Janowicz uległ Isnerowi 6:7(10), 4:6. W decydującym mikście Polacy zwyciężyli 7:5, 6:3. Polska została 13. krajem w historii triumfującym w Pucharze Hopmana, który uważa się za nieoficjalne mistrzostwa świata par mieszanych[60]. Kolejnym turniejem, w którym wzięła udział Agnieszka Radwańska, były zawody w Sydney. W pierwszej rundzie wygrała z Alizé Cornet 6:3, 6:2[61], natomiast w drugim meczu uległa Garbiñe Muguruzie 6:3, 6:7(4), 2:6[62]. W Australian Open rozstawiona z numerem 6. pokonała w pierwszej rundzie Kurumi Narę 6:3, 6:0[63]. W kolejnym, trwającym zaledwie 44 minuty meczu zdominowała Johannę Larsson łatwo wygrywając 6:0, 6:1[64]. W trzeciej rundzie zmierzyła się z Varvarą Lepchenko, odnosząc zwycięstwo wynikiem 6:0, 7:5[65]. Następnie uległa Venus Williams 3:6, 6:2, 1:6[66][67]. Po pierwszym turnieju wielkoszlemowym spadła w rankingu WTA Tour na 8. miejsce[68]. W dniach 8–9 lutego wzięła udział w odbywającym się w Krakowie spotkaniu I rundy Grupy Światowej Pucharu Federacji z Rosjankami. Agnieszka Radwańska uległa Swietłanie Kuzniecowej 4:6, 6:2, 2:6[69], a w całym meczu Polki przegrały 0–4[70].
Udział w US Open Series przygotowującym do ostatniego w sezonie turnieju wielkoszlemowego rozpoczęła w Stanfordzie. Na inaugurację wygrała z Misaki Doi 1:6, 6:2, 6:0. W ćwierćfinale uległa Angelique Kerber 6:4, 4:6, 4:6. Turniej w Toronto zaczęła od zwycięstwa nad Julią Görges 7:5, 6:3. W walce o ćwierćfinał pokonała Alizé Cornet 6:2, 4:6, 6:4. W kolejnej fazie nie sprostała Simonie Halep, przegrywając 6:0, 3:6, 1:6. Następny tydzień w turnieju w Cincinnati zakończyła na pierwszej rundzie. W ostatnich zawodach cyklu w Connecticut Polka doszła do ćwierćfinału, w którym uległa Petrze Kvitovej. W wielkoszlemowym US Open pokonała w pierwszej rundzie Kateřinę Siniakovą 6:2, 6:3 i w drugiej rundzie Magdę Linette 6:3, 6:2, by zakończyć udział w turnieju po przegranej w trzeciej rundzie z Madison Keys 3:6, 2:6.
Okres gry na kortach w Azji zainaugurowała zwycięstwem w zawodach WTA Premier w Tokio. W turnieju pokonała, nie tracąc ani jednego seta, m.in. Karolínę Plíškovą, Dominikę Cibulkovą, a w finale wynikiem 6:2, 6:2 Belindę Bencic. Dzięki temu awansowała w rankingu WTA Tour na 7. miejsce. Na przełomie września i października Polka brała udział w turnieju rangi WTA Premier 5 w Wuhanie, gdzie w pierwszym meczu uległa Venus Williams 1:6, 6:7(4). Następnie rywalizowała w turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie. W rozgrywkach pokonała dwie zawodniczki amerykańskie (Coco Vandeweghe i Madison Keys; obie po kreczu przy stanie 6:3, 0:0) oraz dwie Niemki (Monę Barthel 4:6, 6:1, 6:4 i Angelique Kerber 6:1, 6:4). W półfinale nie sprostała jednak Garbiñe Muguruzie, przegrywając 6:4, 3:6, 4:6. W Tiencinie zdobyła 16. tytuł w karierze po półfinałowym zwycięstwie 6:3, 6:1 nad Karolíną Plíškovą i finałowym triumfie 6:1, 6:2 z Danką Kovinić[88]. Tym samym zapewniła sobie udział w kończącym sezon turnieju w Singapurze[89] i zrezygnowała z gry w Moskwie, gdzie otrzymała dziką kartę[90].
W fazie grupowej WTA Finals przegrała z Mariją Szarapową 6:4, 3:6, 4:6 i Flavią Pennettą 6:7(5), 4:6, lecz pokonanie Simony Halep 7:6(5), 6:1 zapewniło jej drugie miejsce w grupie i awans do półfinału. Zmierzyła się w nim z Garbiñe Muguruzą, z którą wygrała w trzech setach 6:7(5), 6:3, 7:5. W finale pokonała Petrę Kvitovą 6:2, 4:6, 6:3, odnosząc pierwszy w karierze triumf w Turnieju Mistrzyń.
Sezon 2015 zakończyła na piątym miejscu w rankingu singlowym WTA Tour. Zajęła też trzecie miejsce w 81. Plebiscycie Przegląd Sportowy na najlepszego polskiego sportowca roku[91].
2016
Zaczęła sezon od startu w Shenzhen, pokonując Aleksandrę Krunić, Zhang Shuai oraz Wang Qiang, Annę-Lenę Friedsam, by w ostatnim spotkaniu o tytuł wygrać z Alison Riske 6:3, 6:2, zdobywając 18. tytuł w karierze. Dzięki zwycięstwu krakowianka awansowała z piątego na czwarte miejsce w rankingu WTA Tour, spychając z niego Mariję Szarapową, zostając w ten sposób rozstawioną z numerem 4. na Australian Open[92]. Z udziału w Sydney wycofała się[93]. W pierwszym w sezonie turnieju wielkoszlemowym dotarła do półfinału, eliminując Christinę McHale 6:3, 6:2, Eugenie Bouchard 6:4, 6:2, Mónikę Puig 6:4, 6:0, a w czwartej rundzie Annę-Lenę Friedsam 6:7(6), 6:1, 7:5, przegrywając w trzecim secie 2:5. W ćwierćfinale pokonała Carlę Suárez Navarro 6:1, 6:3, zaś w meczu o finał musiała uznać wyższość turniejowej jedynki Sereny Williams. Mecz zakończył się porażką Polki 0:6, 4:6[94].
Następnie wystąpiła w turnieju w Dosze, gdzie pokonała m.in. Monikę Niculescu 7:5, 6:1 i Robertę Vinci 3:6, 6:2, 6:3. W półfinale rywalką była Suárez Navarro, późniejsza zwyciężczyni turnieju. Hiszpanka miała w kalendarzu jeszcze mecz gry podwójnej; z tego względu półfinał z jej udziałem musiał odbyć się jako pierwszy. Radwańska miała najmniej czasu na regenerację z wszystkich półfinalistek (poprzednie spotkanie zakończyło się już po północy czasu miejscowego), co istotnie wpłynęło na przebieg spotkania – Polka wyraźnie przegrała 2:6, 0:6[95]. W Indian Wells zwyciężyła w swoim pierwszym meczu z Dominiką Cibulkovą 6:3, 3:6, 7:5. Następnie pokonała Niculescu 6:2, 6:1 oraz Jelenę Janković 6:3, 6:3 i Petrę Kvitovą 6:2, 7:6(3). W półfinale ponownie lepsza okazała się Serena Williams. W Miami pokonała Alizé Cornet 6:0, 6:1 i Madison Brengle 6:3, 6:2. Turniej zakończyła na czwartej rundzie, przegrywając z Timeą Bacsinszky 6:2, 4:6, 2:6. Z powodu przewlekłego zapalenia barku zrezygnowała z udziału w turnieju w Katowicach[96] i barażu o utrzymanie w II grupie światowej Fed Cup[97].
Okres gry na nawierzchni ceglanej zainaugurowała w Stuttgarcie, będąc rozstawioną z 1. numerem, gdzie po pokonaniu Andrei Petković 1:6, 6:1, 6:2[98] i Karolíny Plíškovej 6:2, 7:6(8)[99] w półfinale przegrała z kwalifikantką Laurą Siegemund 4:6, 2:6[100]. Jako najwyżej rozstawiona przegrała w pierwszej rundzie w Madrycie z Dominiką Cibulkovą 4:6, 7:6(3), 3:6[101]. Na French Open zwyciężyła w swoim pierwszym meczu z Bojaną Jovanovski 6:0, 6:2[102]. Następnie pokonała Caroline Garcia 6:2, 6:4[103] i Barborę Strýcovą 6:2, 6:7(6), 6:2[104]. W czwartej rundzie uległa Cwetanie Pironkowej 6:2, 3:6, 3:6. Niedzielny pojedynek był kilkakrotnie przerywany przez opady deszczu; ostatecznie został przełożony dopiero na wtorek. Po powrocie na kort Radwańska nie potrafiła przyzwyczaić się do nasiąkniętej wodą mączki i przegrała sześć kolejnych gemów. Po drugim secie mecz ponownie został przerwany, tym razem na dwie godziny. W trzecim secie Polka zdołała wygrać trzy gemy, ale Pironkowa, która wyeliminowała niewymuszone błędy popełniane w niedzielę, odwróciła losy meczu i awansowała po raz pierwszy do ćwierćfinału French Open[105][106].
Radwańska podczas treningu na kortach w Birmingham, 11 czerwca 2016
Pierwszym turniejem Radwańskiej rozgrywanym na nawierzchni trawiastej w tym sezonie były zawody w Birmingham. W pierwszej rundzie trafiła na będącą w dobrej dyspozycji Coco Vandeweghe, która tydzień wcześniej triumfowała w Ricoh Open w ’s-Hertogenbosch[107]. Przy stanie 4:4 w pierwszym secie zawodniczki musiały opuścić kort z powodu opadów deszczu. Mecz został wznowiony kolejnego dnia, ale brytyjska aura znów dała o sobie znać, przez co rozpoczęcie meczu znacznie się opóźniło. Przez opady w trakcie drugiego seta kort ponownie musiał zostać zakryty. Kilkakrotne przerwy w meczu wybiły z rytmu obie zawodniczki – po powrocie na kort Polka przełamała Amerykankę, a set ostatecznie zakończył się zwycięstwem Radwańskiej. W dziewiątym gemie trzeciego seta Polka nie obroniła piłki meczowej; spotkanie zakończyło się porażką Radwańskiej 5:7, 6:4, 3:6[108]. W Eastbourne wygrała dwa mecze – po kreczu Mirjany Lučić-Baroni przy stanie 6:4, 2:1[109] oraz Eugenie Bouchard 6:3, 6:3[110], ale w ćwierćfinale ponownie lepsza okazała się Dominika Cibulková, z którą Radwańska tym razem przegrała 6:4, 6:7(2), 3:6. Przy prowadzeniu Radwańskiej 3:2 w drugim secie mecz został przerwany z powodu opadów deszczu[111]. Kolejnego dnia Słowaczka prezentowała się znacznie lepiej na korcie niż Polka. W trzecim secie Cibulková przełamała Radwańską i objęła prowadzenie 4:3. Od tamtego momentu Polka nie wygrała już gema. Radwańska przegrała spotkanie, będąc zmuszona zejść z kortu z prowadzeniem[112]. Na Wimbledonie pokonała w pierwszej rundzie Katerynę Kozłową 6:2, 6:1[113]. W kolejnym meczu wygrała z Aną Konjuh 6:2, 4:6, 9:7, broniąc trzech piłek meczowych. Przy stanie 7:7 w decydującym secie Chorwatka doznała kontuzji kostki, pechowo stając na piłce. Mimo dogrania meczu do końca nie była już w stanie stawić czoła Polce[114][115]. W trzeciej rundzie zmierzyła się z Kateřiną Siniakovą, odnosząc zwycięstwo wynikiem 6:3, 6:1[116]. Pogromczynią Radwańskiej w czwartej rundzie ponownie okazała się Słowaczka. Polka przegrała to spotkanie z Dominiką Cibulkową 3:6, 7:5, 7:9, nie wykorzystując piłki meczowej[117].
Cykl zawodów US Open Series miała rozpocząć od udziału w turnieju w Stanfordzie, wycofała się z powodu kontuzji prawej ręki[118]. W Montrealu wygrała z Monicą Niculescu 6:1, 7:5, w trzeciej rundzie okazała się lepsza Anastasija Pawluczenkowa, wygrywając 4:6, 7:6(4), 1:6. Tydzień później na Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej ze Zheng Saisai 4:6, 5:7. Szybkie pożegnanie się z turniejem olimpijskim w singlu tłumaczyła trzydniową podróżą i przeziębieniem[119]. 5 dni później w grze mieszanej w parze z Łukaszem Kubotem ulegli w pierwszej rundzie rumuńskiej parze Irina-Camelia Begu–Horia Tecău wynikiem 6:4, 6:7(1), 8–10. Polacy prowadzili w spotkaniu 6:4, 5:4, ale Rumuni zdołali doprowadzić do tie-breaka i wygrali drugiego seta. W decydującym super tie-breaku Polacy prowadzili do stanu 6:5, jednak kolejne trzy wymiany należały do pary rumuńskiej. Radwańska i Kubot zdołali wywalczyć jeszcze dwa punkty, jednak Begu i Tecău nie dali sobie wydrzeć zwycięstwa i wygrali decydującą partię 10–8[120].
Po turnieju olimpijskim wzięła udział zawodach w Cincinnati, gdzie w pierwszym meczu pokonała Andreę Petković 6:0, 6:1, a w drugiej rundzie Johannę Kontę 6:7(1), 6:4, 6:0. W ćwierćfinale przegrała z Simoną Halep 5:7, 1:6. Do turnieju w New Haven przystąpiła jako najwyżej rozstawiona. W drugiej rundzie wygrała z Jeļeną Ostapenko 7:5, 6:1, w ćwierćfinale pokonała Kirsten Flipkens 6:1, 6:4, natomiast w spotkaniu półfinałowym okazała się lepsza od Petry Kvitovej 6:1, 6:1. W meczu o mistrzostwo spotkała się z Eliną Switoliną. W pierwszym secie Polka dominowała na korcie. Dzięki wygranym 20 punktom z pierwszych 27 punktów meczu, szybko wyszła na prowadzenie 5-0. Pierwszy set zakończył się już po 29 minutach z wynikiem 6:1. Drugi set był znacznie bardziej wyrównany; obie zawodniczki trzykrotnie wzajemnie się przełamywały. Mecz rozstrzygnął się w tie-breaku. Dzięki zdobytym pięciu punktom z rzędu Radwańska zwyciężyła go 7–3, a cały mecz 6:1, 7:6(3). Ponadto w żadnym ze spotkań w New Haven nie przegrała seta. Był to 19. tytuł w karierze Radwańskiej i dzięki niemu triumfowała również w cyklu turniejów US Open Series[121][122]. Na ostatnim turnieju wielkoszlemowym w sezonie US Open wygrała z amerykańską kwalifikantką Jessiką Pegula, oddając tylko dwa gemy w całym spotkaniu (6:1, 6:1)[123]. W następnym meczu zwyciężyła Naomi Broady 7:6(9), 6:3[124]. W trzeciej rundzie pokonała Caroline Garcia 6:2, 6:3[125]. Rywalizacje zakończyła na czwartej rundzie ulegając Anie Konjuh 4:6, 4:6[126].
W październiku wzięła udział w turnieju China Open w Pekinie. W pierwszej rundzie pokonała Wang Qiang 6:2. 6:2. W drugiej rundzie wygrała z Jekatieriną Makarową 6:3, 6:4, a w 1/8 finału pokonała Carolinę Wozniacki z wynikiem 6:3, 6:1, a w ćwierćfinale pokonała Jarosławę Szwiedową 6:1, 6:2. W półfinale pokonała Elinę Switolinę 7:6(3), 6:3. W finale pokonała Johannę Kontę 6:4, 6:2 i wygrała swój 20. tytuł w karierze, nie przegrywając seta w całym turnieju. Było to trzecie zwycięstwo Radwańskiej w turnieju rangi WTA Premier Mandatory (poprzednio China Open w 2011 oraz Sony Ericsson Open w 2012 na kortach w Miami). Tym samym została czwartą zawodniczką, obok Sereny Williams, Wiktorii Azaranki i Marii Szarapowej, z co najmniej trzema tytułami w turniejach tej rangi[134]. Po tym sukcesie przystąpiła do obrony zeszłorocznego tytułu na Tianjin Open. W 1/16 finału wygrała z Tatjaną Marią 6:1, 6:2; natomiast w 1/8 finału pokonała Jewgieniję Rodinę 6:1, 6:1, po czym wycofała się z turnieju z powodu urazu prawego uda[135].
Sezon 2016 zakończyła na trzecim miejscu w rankingu WTA[141].
2017
Na początku sezonu 2017 zmieniła firmę dostarczającą rakiety z francuskiego Babolata na japońskiego Srixona[142]. Zaczęła grać specjalnie dla niej przygotowanym modelem Revo CV 3.0 „Aga”[143]. Rozgrywki w sezonie 2017 rozpoczęła od walki o obronę tytułu w Shenzhen, gdzie została rozstawiona z numerem 1. W pierwszej rundzie pokonała (po obronie piłek meczowych) grającą z dziką kartą Duan Yingying 6:2, 6:7(4), 7:5[144], a następnie zwyciężyła z Soraną Cîrsteą 6:0, 6:3[145]. W ćwierćfinale przegrała z Alison Riske 2:6, 6:3, 0:6[146]. W Sydney Polka zwyciężyła Christinę McHale 7:6(1), 6:1, w ćwierćfinale Duan Yingying 6:3, 6:2, a w półfinale Barborę Strýcovą 6:1, 6:2. W finale przegrała z Johanną Kontą 4:6, 2:6[147]. W pierwszym w sezonie turnieju wielkoszlemowym – Australian Open – została rozstawiona z numerem trzecim. W pierwszej rundzie wygrała z Cwetaną Pironkową 6:1, 4:6, 6:1. W kolejnym meczu przegrała z Mirjaną Lučić-Baroni 3:6, 2:6. Był to jej najsłabszy występ w Melbourne od 2009 roku[148].
Po miesięcznej przerwie powróciła do rywalizacji, rozpoczynając okres gry na nawierzchni ceglanej od porażki 2:6, 4:6 z Jekatieriną Makarową w pierwszej rundzie w Stuttgarcie[156]. Następnie wzięła udział turnieju charytatywnym Tie Break Tens w Madrycie – format zawodów polegał na rozgrywaniu wyłącznie meczów w tie-breaku, bez setów i gemów[157]. W ćwierćfinale wygrała z Garbiñe Muguruzą 10–5, zdobywając dziewięć kolejnych punktów ze stanu 1–5[158]. W półfinale przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 6–10[159]. Dzień później, po rozlosowaniu drabinki w Madrycie, gdzie miała się zmierzyć w pierwszej rundzie z Misaki Doi, wycofała się z turnieju z powodu kontuzji stopy[160].
Z uwagi na problemy zdrowotne sezon na kortach trawiastych rozpoczęła w Eastbourne, gdzie odpadła po swoim pierwszym meczu, przegrywając w II rundzie z Lauren Davis 6:7(1), 6:1. Następnie wzięła udział w Wimbledonie, w którym jako zawodniczka rozstawiona z numerem 9. dotarła do IV rundy rozgrywek. W pierwszej rundzie wygrała z Jeleną Janković 7:6(3), 6:0, w drugiej rundzie z Christiną McHale 5:7, 7:6(7), 6:3, a w trzeciej rundzie z Timeą Bacsinszky 3:6, 6:4, 6:1. Z mistrzostw wyeliminowała ją Swietłana Kuzniecowa, z którą Polka przegrała 1:6, 4:6.
W turnieju w Toronto w pierwszym meczu wygrała z Coco Vandeweghe 6:3, 6:2, w kolejnym spotkaniu pokonała Tímeę Babos 6:0, 6:1, by w trzeciej rundzie ulec Caroline Wozniacki 3:6, 1:6. Następnie w Cincinnati przegrała w swoim pierwszym meczu z Julią Görges 4:6, 4:6. W New Haven po zwycięstwach odniesionych nad Eugenie Bouchard (6:3, 7:5) i Peng Shuai (7:5, 6:3) uległa Darii Gawriłowej, przegrywając w półfinale 4:6, 4:6. W turnieju wielkoszlemowym US Open po pokonaniu Petry Martić 6:4, 7:6(3) i Julii Putincewej 7:5, 6:2 tenisistka zakończyła udział na trzeciej rundzie po porażce z Coco Vandeweghe 5:7, 6:4, 4:6.
W kolejnym turnieju w Dosze zwyciężyła w pierwszym spotkaniu z Moną Barthel 3:6, 6:3, 7:5, zaś jej kolejny mecz z Petrą Kvitovą zakończył się porażką 7:6(3), 3:6, 4:6. W Dubaju w pierwszej rundzie przegrała z Darją Kasatkiną 5:7, 4:6. W zawodach w Indian Wells przegrała w drugiej rundzie z Naomi Ōsaką 3:6, 2:6. Kvitová i Ōsaka następnie triumfowały w całych zawodach, zaś Kasatkina osiągnęła finał w Dubaju i Indian Wells. W Miami przeszła przez drugą rundę, wygrywając 6:3, 7:6(4) z Alison Van Uytvanck. W następnym pojedynku wyeliminowała liderkę światowego rankingu, Simonę Halep, wygrywając z nią 3:6, 6:2, 6:3. W czwartej rundzie nie sprostała Wiktoryji Azarance, ulegając jej wynikiem 2:6, 2:6.
Podczas zawodów w Stambule skreczowała w spotkaniu pierwszej rundy przeciw Donnie Vekić przy stanie 1:6, 0:2. Po przerwie wystąpiła w Eastbourne, gdzie pokonała Tímeę Babos 6:3, 6:1, rozstawioną Darję Gawriłową 5:7, 7:6(4), 6:0 oraz w ćwierćfinale Jeļenę Ostapenko 6:2, 7:5; mecz trzeciej rundy z Kvitovą nie odbył się z powodu walkowera Czeszki. W półfinale Radwańska przegrała z Aryną Sabalenką 3:6, 6:1, 3:6. Na kortach Wimbledonu jako ostatnia rozstawiona zawodniczka zwyciężyła w pierwszym pojedynku z kwalifikantką Eleną-Gabrielą Ruse 6:3, 4:6, 7:5. W kolejnej rundzie uległa Lucie Šafářovej 5:7, 4:6.
W rozgrywanych w Cincinnati zawodach z cyklu US Open Series przegrała w pierwszym meczu z Karolíną Plíškovą 3:6, 3:6. Podobny rezultat zanotowała w New Haven, tym razem ulegając Kvitovej 1:6, 6:7(3). Podczas US Open nie sprostała w pierwszej rundzie Tatjanie Marii, kończąc spotkanie wynikiem 3:6, 3:6. Podczas zawodów w Seulu wygrała z Bethanie Mattek-Sands 6:4, 7:5, lecz w następnym pojedynku lepsza okazała się Irina-Camelia Begu, z którą Radwańska przegrała 4:6, 3:6.
Od momentu startu w Seulu nie trenowała, uskarżając się na problemy z prawą stopą[164]. 14 listopada 2018 ogłosiła zakończenie kariery tenisowej[165].
Po zakończeniu kariery tenisowej
W 2018 uruchomiła apartamentowiec „AGA Tenis Apartments” w Krakowie[166][167].
W 2023 roku reprezentowała Polskę (grała w parze z Martą Domachowską, pozostałe pary to Zofia Piórkowska z Aleksandrą Rosolską i Hanna Albowicz z Julią Jagodzińską) w drużynowych mistrzostwach Europy w padlu. W meczu o brązowy medal Polska przegrała z Krajem Basków 0-3[171].
Baseline Awards 2011 – kategorie: Most Improved Player of the Year, Fan Favorite of the Year, Best Non-Grand Slam Final of 2011 (za finał China Open przeciwko Petković)[173]
4. miejsce w plebiscycie Sportowiec Roku 2011 organizowanym przez Onet.pl[174]
2012
Najcenniejsza gwiazda polskiego show-biznesu według magazynu Forbes[175]
↑Ślub Radwańskiej będzie już w lipcu. „Dziennik Zachodni”. Numer 120, s. 13, 2017-05-25. Grzegorz Lisiecki – redaktor wydawca. Polska Press Oddział Śląsk. ISSN2353-6195. (pol.).
↑Tour Announces Annual Awards. sonyericssonwtatour.com, 2007-03-24. [dostęp 2016-10-12]. Cytat: The Sony Ericsson WTA Tour announced the 2006 Player Awards[...]. Poland’s Agnieszka Radwanska, who recently turned 18, picked up the Tour’s Newcomer of the Year Award. Radwanska reached the quarterfinals in her Tour main draw debut at Warsaw, which included an upset over then-No.12 Anastasia Myskina. The teenager also advanced to the fourth round of Wimbledon in her first Grand Slam appearance and reached the semifinals of the Tier II event in Luxembourg, defeating Venus Williams and top seed Elena Dementieva en route. (ang.).
Bangladeshi cuisine refers to the food and culinary traditions prevalent in Bangladesh. Dating far in the past, the cuisine emphasizes fish, vegetables and lentils served with rice. Because of differences in history and Bangladeshi geography, the cuisine is rich in regional variations. While having unique traits, Bangladeshi cuisine is closely related to that of surrounding Bengali and North-East Indian, with rice and fish as traditional favorites. Bangladesh also developed the only multi-co...
This article is about the novel. For the album, see Neon Bible. For the film adaptation, see The Neon Bible (film). Book by John Kennedy Toole This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: The Neon Bible – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (November 2006) (Learn how and when to remove this templa...
2012 2022 Élections législatives françaises de 2017 577 députés de l'Assemblée nationale(majorité absolue : 289 sièges) 11 et 18 juin 2017 Corps électoral et résultats Votants au 1er tour 23 167 508 48,70 % 8,5 Votants au 2d tour 20 164 615 42,64 % 12,8 Majorité présidentielle – Édouard Philippe Liste La République en marcheMouvement démocrateMouvement des progressistesParti écologiste Voix au 1er to...
خبز أبيضمعلومات عامةالنوع خبز المكونات الرئيسية طحين القمح معلومات أخرى تحميل نسبة السكر في الدم 37 (100 غرام)[1]تعديل - تعديل مصدري - تعديل ويكي بيانات يشير الخبز الأبيض عادةً إلى الخبز المصنوع من دقيق القمح الذي تمت إزالة النخالة وطبقات البذرة منه من القمح الكامل كجزء من ...
العلاقات الصومالية القبرصية الصومال قبرص الصومال قبرص تعديل مصدري - تعديل العلاقات الصومالية القبرصية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين الصومال وقبرص.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للدولتين: وجه المقارنة الصو�...
This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article may contain an excessive amount of intricate detail that may interest only a particular audience. Please help by spinning off or relocating any relevant information, and removing excessive detail that may be against Wikipedia's inclusion policy. (June 2022) (Learn how and when to remove this template message) This article needs ...
Desmids Micrasterias furcata Klasifikasi ilmiah Kerajaan: Plantae Divisi: Charophyta Kelas: Zygnemophyceae Ordo: Desmidiales Families Closteriaceae Desmidiaceae Gonatozygaceae Peniaceae Desmid merupakan alga hijau yang paling indah dan menarik untuk dipelajari. Desmid hidup bebas terpung, dapat soliter dan berkoloni. Desmid merupakan salah satu jenis fitoplankton untuk beberapa genera seperti, Closterium, Cosmarium, dan Staurastrum.[1] Desmid hidup di air danau atau air kolam yang te...
Alberto Franceschini (primi anni '90) Alberto Franceschini (Reggio Emilia, 26 ottobre 1947) è un ex terrorista ed ex brigatista italiano. Fu uno dei fondatori ed esponente di spicco delle Brigate Rosse, assieme a Renato Curcio e Margherita Cagol. Indice 1 Biografia 1.1 La lotta armata 2 Opere 3 Note 4 Bibliografia 5 Voci correlate 6 Altri progetti Biografia Alberto Franceschini nasce da una famiglia di tradizione comunista.[1] Il padre Carlo fu arrestato per attività antifascista du...
First Division 1969-1970 Competizione First Division Sport Calcio Edizione 71ª Organizzatore Federazione calcistica dell'Inghilterra Date dal 9 agosto 1969al 2 maggio 1970 Luogo Inghilterra Partecipanti 22 Formula Girone all'italiana Risultati Vincitore Everton(7º titolo) Retrocessioni SunderlandSheffield Wednesday Statistiche Miglior marcatore Jeff Astle (25) Cronologia della competizione 1968-69 1970-71 Manuale La First Division 1969-1970 è stata la 71ª edizione dell...
National anthem of aceh Aceh MuliaEnglish: Noble AcehScore of Aceh MuliaRegional anthem of AcehAlso known asاچيه مليا (Jawoë)LyricsMahrisal Rubi, 2018MusicMahrisal Rubi, 2018Adopted28 November 2018 Aceh Mulia (Jawoë: اچيه مليا) is the official regional anthem of the Indonesian province of Aceh. Written and composed by the Acehnese artist Mahrisal Rubi, Aceh Mulia was adopted as the anthem of Aceh[1] through Qanun No. 2 of 2018, which was ratified by the Aceh Hou...
قرة جلو تقسيم إداري البلد إيران [1] إحداثيات 37°44′17″N 45°08′48″E / 37.73805556°N 45.14666667°E / 37.73805556; 45.14666667 الرمز الجغرافي 17740 تعديل مصدري - تعديل قرة جلو هي قرية في مقاطعة أرومية، إيران. عدد سكان هذه القرية هو 108 في سنة 2006.[2] مراجع ^ صفحة قرة جلو في GeoN...
Human settlement in ScotlandLauriestonLauriestonLocation within GlasgowOS grid referenceNS587641Council areaGlasgow City CouncilLieutenancy areaGlasgowCountryScotlandSovereign stateUnited KingdomPost townGLASGOWPostcode districtG5Dialling code0141PoliceScotlandFireScottishAmbulanceScottish UK ParliamentGlasgow CentralScottish ParliamentGlasgow Shettleston List of places UK Scotland Glasgow 55°50′57″N 4°15′31″W / 55.8493°...
Double-walled sac containing the heart and roots of the great vessels For the Traditional Chinese medicine description, see Pericardium (Chinese medicine). Pericard redirects here. For the footballer, see Vincent Pericard. This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Pericardium – news · newspapers · books · sc...
هذه المقالة عن مسلسل مصري. لمعانٍ أخرى، طالع ورد وشوك (توضيح). ورد وشوك تأليف ماجدة خير الله إخراج تيسير عبود بطولة صابرينداليا مصطفىروجيناطارق لطفي البلد مصر لغة العمل العربية عدد المواسم 1 عدد الحلقات 30 مدة الحلقة 45 دقيقة شارة البداية ريهام عبد الحكيم شارة النه...
The 1901 Glamorgan County Council election was the fifth contest for seats on this authority in south Wales. It was preceded by the 1898 election and followed by the 1904 election. Glamorgan was by far the largest county in Wales in terms of population. Glamorgan County Council had been established by the Local Government Act 1888, the first elections being held in early 1889. Overview of the result As in most parts of Wales, the Liberal Party was once again triumphant and won a majority of ...
Disease outbreak in China Great Plague in the late Ming dynastyYersinia pestis DiseasePlagueBacteria strainYersinia pestisLocationMing dynasty, ChinaFirst outbreakShanxiIndex case1633Deaths200,000+ vteMing−Qing transition Belligerents Ming Southern Ming Tungning Qing Later Jin Peasant rebellions Shun Xi She–An Rebellion Battles Fushun Qinghe Sarhū Kaiyuan Tieling Xicheng Chahar Shen-Liao Zhenjiang Guangning Ningyuan Ning-Jin Jisi Dalinghe Wuqiao Lüshun Amur Song-Jin Beijing Shanhai Pass...
Pour les articles homonymes, voir Duhamel. Duhamel Vue du sud du lac Gagnon à Duhamel Administration Pays Canada Province Québec Région Outaouais Subdivision régionale Papineau Statut municipal Municipalité Maire Mandat David Pharand 2021-2025 Code postal J0V 1G0 Constitution 15 août 1936 Démographie Gentilé Duhamellois et Duhamelloise Population 487 hab. (2021) Densité 1 hab./km2 Géographie Coordonnées 46° 01′ 00″ nord, 75° 05′ 00″...
Relationship between the technology company and the open source software paradigm F# Software Foundation.NET FoundationXamarinGitHub Microsoft, a technology company historically known for its opposition to the open source software paradigm, turned to embrace the approach in the 2010s. From the 1970s through 2000s under CEOs Bill Gates and Steve Ballmer, Microsoft viewed the community creation and sharing of communal code, later to be known as free and open source software, as a threat to its ...
Sanqing Sanqing atau Tiga Dewata Murni Hanzi: 三清 Alih aksara Mandarin - Hanyu Pinyin: Sānqīng Artikel ini memuat Teks Tionghoa. Tanpa bantuan render yang baik, anda mungkin akan melihat tanda tanya, kotak-kotak, atau simbol lainnya bukannya Karakter Tionghoa. Yùqīng Shàngqīng Sang Tiga Dewata Murni (hanzi三清; hanyu pinyin: Sānqīng) atau juga diterjemahkan sebagai Tiga Dewata Murni Jernih, sang Tiga Dewata Orisinal, sang Tiga Guru Ilahi, sang Tiga Kejernihan, atau sang Tiga...
.jpg)
.jpg)
_(19119188900).jpg)
.jpg)
.jpg)
