Ajla Tomljanović

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1993 Zagrzeb
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	Grudzień 2009
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Alessandro Bega
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 2 WTA 125, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	32 (3 kwietnia 2023)
Australian Open	2R (2014, 2015, 2020, 2021, 2024)
Roland Garros	4R (2014)
Wimbledon	QF (2021, 2022)
US Open	QF (2022)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 3 ITF
Najwyżej w rankingu	47 (5 stycznia 2015)
Australian Open	QF (2014)
Roland Garros	3R (2022)
Wimbledon	3R (2015)
US Open	3R (2014, 2018)
Gra mieszana
Wygrane turnieje	0
Australian Open	1R (2014, 2016)
Wimbledon	2R (2015)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ajla Tomljanović (ur. 7 maja 1993 w Zagrzebiu) – australijska tenisistka, grająca w barwach Chorwacji do 2014 roku, a od stycznia 2018 obywatelka Australii^[1]. Zawodniczka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

W styczniu 2009 wygrała juniorski Australian Open w deblu. Jej partnerką deblową była Christina McHale. W maju wygrała swój pierwszy turniej ITF w deblu, w rodzinnym Zagrzebiu. W listopadzie po raz pierwszy grała w finale turnieju ITF, w którym przegrała z Brytyjką Naomi Broady. Rok zakończyła na 404 miejscu w rankingu WTA.

W styczniu 2010 po przejściu kwalifikacji wygrała swój pierwszy turniej ITF. W finale turnieju w Plantation pokonała Johannę Larsson. W lutym zadebiutowała w rozgrywkach Fed Cup. W pierwszym swoim meczu w tych rozgrywkach zwyciężyła z Neuzą Silvą.

W 2011 roku wystąpiła w pierwszym turnieju z cyklu WTA. Był to turniej w Memphis. Odpadła tam w pierwszej rundzie. Przegrała też w pierwszej rundzie turnieju w Miami. Największymi sukcesami Chorwatki w tym roku była druga runda turnieju WTA w Budapeszcie, zwycięstwo w turnieju ITF w Clearwater i wygrana w Grado.

W 2012 roku Ajla wystąpiła łącznie tylko w sześciu turniejach. Nie udało jej się zakwalifikować do turniejów Roland Garros i Wimbledonu. Jej największym sukcesem był turniej ITF w Mariborze, gdzie doszła do półfinału.

W roku 2013 Tomljanović wystąpiła z dziką kartą w trzech turniejach WTA Tour – w Acapulco i Stanford, gdzie odpadała po pierwszym meczu i w Miami, gdzie osiągnęła czwartą rundę. Jako kwalifikantka zanotowała pierwszą rundę Wimbledonu i drugie rundy w Birmingham i US Open. W Québecu zaszła do ćwierćfinału.

W sezonie 2014 osiągnęła ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open w grze podwójnej. W lutym awansowała do ćwierćfinału w Acapulco. We French Open zaliczyła czwartą rundę, pokonując m.in. rozstawione Jelenę Wiesninę i Agnieszkę Radwańską.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	15 lutego 2015	Pattaya	Twarda	Daniela Hantuchová	6:3, 3:6, 4:6
Finalistka	2.	5 maja 2018	Rabat	Ceglana	Elise Mertens	2:6, 6:7(4)
Finalistka	3.	23 września 2018	Seul	Twarda	Kiki Bertens	6:7(2), 6:4, 2:6
Finalistka	4.	3 lutego 2019	Hua Hin	Twarda	Dajana Jastremśka	2:6, 6:2, 6:7(3)
Finalistka	5.	23 czerwca 2024	Birmingham	Trawiasta	Julija Putincewa	1:6, 6:7(8)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	26 listopada 2023	Florianópolis	Ceglana	Martina Capurro Taborda	6:1, 7:5
Zwyciężczyni	2.	6 października 2024	Hongkong	Twarda	Clara Tauson	4:6, 6:4, 6:4

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Finalistka	1.	29/11/2009	Puebla	25 000	Twarda	Naomi Broady	6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni	1.	17/01/2010	Plantation	25 000	Ceglana	Johanna Larsson	6:3, 6:3
Finalistka	2.	04/04/2010	Pelham	25 000	Ceglana	Edina Gallovits	2:6, 0:6
Finalistka	3.	16/05/2010	Praga	50 000	Ceglana	Lucie Hradecká	1:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni	2.	13/03/2011	Clearwater	25 000	Twarda	Sesił Karatanczewa	7:6(3), 6:3
Finalistka	4.	10/04/2011	Jackson	25 000	Ceglana	Marina Erakovic	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	29/05/2011	Grado	25 000	Ceglana	Alexandra Cadanțu	6:2, 6:4
Finalistka	5.	13/01/2013	Palm Harbor	25 000	Ceglana	Tadeja Majerič	2:6, 3:6
Finalistka	6.	10/02/2013	Midland	100 000	Twarda	Lauren Davis	3:6, 6:2, 6:7(2)
Zwyciężczyni	4.	21/04/2013	Dothan	50 000	Ceglana	Zhang Shuai	2:6, 6:4, 6:3
Finalistka	7.	13/10/2013	Macon	25 000	Twarda	Ana Tatiszwili	2:6, 6:1, 5:7
Finalistka	8.	30/07/2017	Sacramento	60 000	Twarda	Amanda Anisimova	walkower
Finalistka	9.	12/11/2017	Waco	80 000	Twarda	Taylor Townsend	3:6, 6:2, 2:6
Finalistka	10.	16/12/2017	Dubaj	100 000+H	Twarda	Belinda Bencic	4:6, krecz

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Zwyciężczyni	1.	10/05/2009	Zagrzeb	50 000	Ceglana	Petra Martić	Ksienija Mileuska Anastasija Piwowarowa	6:3, 6:7(4), 10–5
Finalistka	1.	08/10/2011	Kansas City	50 000	Twarda	Jamie Hampton	Maria Abramović Eva Hrdinová	6:2, 2:6, 4–10
Zwyciężczyni	2.	29/10/2011	Bayamón	25 000	Twarda	Chanel Simmonds	Victoria Duval Alexandra Kiick	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	3.	08/10/2011	Phoenix	75 000	Twarda	Jamie Hampton	Maria Sanchez Yasmin Schnack	3:6, 6:3, 10–6

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Australia
I runda	Kazachstan: Jarosława Szwiedowa	7:5, 3:2 krecz
II runda	Ukraina: Elina Switolina [4]	6:4, 3:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo  Australia [PR]
I runda	Stany Zjednoczone: Coco Gauff [3]	3:6, 0:6

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo  Australia
I runda	Olivia Gadecki [PR]	Indywidualni sportowcy neutralni: Mirra Andriejewa / Diana Sznajder	3:6, 6:2, 6–10

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2009	Australian Open	Twarda	Christina McHale	Aleksandra Krunić Sandra Zaniewska	6:1, 2:6, 10–4

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-12-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-12-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-12-29]  (ang.).