Paula Ormaechea

Państwo	Argentyna
Data i miejsce urodzenia	28 września 1992 Sunchales
Wzrost	170 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Trener	Gustavo Marcaccio
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 16 ITF
Najwyżej w rankingu	59 (21 października 2013)
Australian Open	2R (2012)
Roland Garros	3R (2013, 2014)
Wimbledon	1R (2014)
US Open	2R (2013)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 9 ITF
Najwyżej w rankingu	188 (22 lipca 2013)
Australian Open	1R (2014)
Roland Garros	1R (2014)
Wimbledon	1R (2013)
US Open	1R (2013)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Argentyna Igrzyska panamerykańskie brąz Toronto 2015 gra podwójna

Paula Ormaechea (ur. 28 września 1992 w Sunchales) – argentyńska tenisistka.

Starty w zawodowym tenisie rozpoczęła w kwietniu 2007 roku, grając z dziką kartą w kwalifikacjach do niewielkiego turnieju ITF w Buenos Aires. Debiut okazał się bardzo udany i po wygraniu kwalifikacji tenisistka zagrała w fazie głównej. Trafiła tam na rodaczkę Maríę Irigoyen, której uległa. Jeszcze w tym samym roku grała czterokrotnie w kwalifikacjach do podobnych turniejów, ale tylko raz udało jej się awansować do turnieju głównego. W 2008 roku kontynuowała grę w turniejach ITF, a jej największymi sukcesami z tego roku były trzy ćwierćfinały w grze pojedynczej i trzy finały w grze podwójnej. Pierwszy singlowy turniej wygrała w 2009 roku, w Buenos Aires. Pierwszy tytuł deblowy osiągnęła rok później w Bogocie.

Na początku 2010 roku dwukrotnie reprezentowała swój kraj w Pucharze Federacji, w którym rozegrała cztery mecze, lecz we wszystkich musiała uznać wyższość rywalek. W lutym 2011 roku po raz pierwszy wzięła udział w rozgrywkach cyklu WTA Tour. Miało to miejsce na turnieju w Bogocie, gdzie w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała Stephanie Vogt, a w drugiej przegrała z Corinną Dentoni. Brała potem udział w kwalifikacjach do turniejów w Brukseli oraz w Budapeszcie. Chociaż nie udało jej się awansować do fazy głównej, to odniosła cenne zwycięstwa, pokonując między innymi Catalinę Castaño i Andreę Hlaváčkovą. Dopiero w Bad Gastein udało jej się wygrać kwalifikacje, w których w decydującym o awansie meczu pokonała Gail Brodsky, i zagrać w turnieju głównym. Trafiła tam w pierwszej rundzie na Maríę José Martínez Sánchez i po zaciętym meczu przegrała w dwóch setach 6:7(5), 6:7(4).

W październiku 2011 roku awansowała do drugiej setki światowego rankingu, na miejsce 179.

Sezon 2012 był udany dla zawodniczki z Argentyny. Dotarła w nim do drugiej rundy Australian Open, przebijając się do niej z kwalifikacji. Jej pogromczynią została Agnieszka Radwańska, która zwyciężyła 3:6, 1:6. Kolejnym turniejem Ormaechei były zawody rozgrywane na ziemnej nawierzchni w Bogocie. Argentynka do tego turnieju również musiała się kwalifikować, a po przebrnięciu eliminacji już w pierwszej rundzie na jej drodze stanęła Jelena Dokić, rozstawiona w turnieju z numerem czwartym. Ormaechea wygrała ten pojedynek 4:6, 6:3, 6:4, a w kolejnej rundzie zwyciężyła z Petrą Rampre. Passa Argentynki trwała jednak tylko do ćwierćfinału, w którym uległa późniejszej zwyciężczyni – Larze Arruabarrenie. W późniejszym okresie Ormaechea dotarła m.in. do drugiej rundy turnieju Family Circle Cup, startując od kwalifikacji. Po tym turnieju tenisistka została sklasyfikowana na najwyższym do tej pory miejscu w karierze, czyli 111. pozycji. Następnie startowała również we French Open, jednak odpadła już w pierwszej rundzie, przegrywając z Venus Williams.

Rok 2013 Ormaechea rozpoczęła od porażek w pierwszych rundach kwalifikacji do turniejów w Brisbane, Sydney oraz na Australian Open. Przełom nastąpił dopiero w rozgrywanym na nawierzchni ziemnej turnieju w Bogocie, gdzie dotarła do finału, pokonując po drodze m.in. Francescę Schiavone czy Telianę Pereirę. W finale Argentynka przegrała wynikiem 1:6, 2:6 z Jeleną Janković.

Na French Open, po przejściu kwalifikacji, awansowała do trzeciej rundy gry pojedynczej, w której przegrała z Bethanie Mattek-Sands w trzech setach. Na Wimbledonie była najwyżej rozstawioną zawodniczką eliminacji gry pojedynczej, jednak przegrała w drugiej rundzie. W deblu przeszła przez dwustopniowe kwalifikacje, ale w zawodach głównych przegrała w pierwszym meczu.

W Waszyngtonie osiągnęła ćwierćfinał gry pojedynczej. W US Open zaliczyła drugą rundę singla i drugą debla.

W sezonie 2014 osiągnęła ćwierćfinał singla w Rio de Janeiro. We French Open zanotowała trzecią rundę, w której przegrała z Mariją Szarapową 0:6, 0:6.

W Bad Gastein Argentynka awansowała do półfinału gry podwójnej.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	24 lutego 2013	Bogota	Ceglana	Jelena Janković	1:6, 2:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	5 lutego 2023	Cali	Ceglana	Nadia Podoroska	4:6, 2:6

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	07/11/2009	Buenos Aires	ITF	10 000	ziemna	Veronica Spiegel	6:4, 3:6, 6:2
2.	21/11/2009	Asunción	ITF	10 000	ziemna	Andrea Koch-Benvenuto	4:6, 6:4, 6:2
3.	26/06/2010	Buenos Aires	ITF	10 000	ziemna	Lucia Jara-Lozano	6:2, 6:2
4.	18/07/2010	Bogota	ITF	25 000	ziemna	Julia Cohen	7:5, 6:1
5.	25/07/2010	Brasília	ITF	10 000	twarda	Ana-Clara Duarte	3:6, 7:6, 7:6
6.	19/03/2011	Santiago	ITF	10 000	ziemna	Catalina Pella	6:2, 7:6
7.	11/09/2011	Podgorica	ITF	25 000	ziemna	Danka Kovinić	6:1, 6:1
8.	24/09/2011	Foggia	ITF	25 000	ziemna	Renata Voráčová	6:4, 6:4
9.	19/05/2013	Saint-Gaudens	ITF	50 000	ziemna	Dinah Pfizenmaier	6:3, 3:6, 6:4
10.	14/06/2015	Padwa	ITF	25 000	ziemna	Réka Luca Jani	6:3, 6:4
11.	10/04/2016	São José do Rio Preto	ITF	10 000	ziemna	Laura Pigossi	6:4, 6:1
12.	17/04/2016	Lins	ITF	10 000	ziemna	Harmony Tan	6:3, 6:2
13.	24/04/2016	Bauru	ITF	10 000	ziemna	Julieta Estable	1:6, 6:3, 7:5
14.	28/07/2018	Baja	ITF	25 000	ziemna	Nina Potocnik	6:3, 7:5
15.	15/09/2019	St. Pölten	ITF	25 000	ziemna	Réka Luca Jani	2:6, 6:3, 6:3
16.	16/10/2022	Tucumán	ITF	25 000	ziemna	Valeriya Strakhova	6:2, 6:3

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).