PROFILPELAJAR.COM

Lucie Šafářová
Państwo	Czechy
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1987 ; Brno
Wzrost	177 cm
Gra	leworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2002
Zakończenie kariery	2019; wznowienie jesień 2023
Trener	Rob Steckley
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (14 września 2015)
Australian Open	QF (2007)
Roland Garros	F (2015)
Wimbledon	SF (2014)
US Open	4R (2014, 2017)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	15 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (21 sierpnia 2017)
Australian Open	W (2015, 2017)
Roland Garros	W (2015, 2017)
Wimbledon	QF (2014, 2015, 2018)
US Open	W (2016)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Czechy
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Lucie Šafářová (wym. [ˈ l u t͡s ɪ j ɛ ˈ ʃ a f a ː r̝o v a ː ]; ur. 4 lutego 1987 w Brnie) – czeska tenisistka, mistrzyni Australian Open 2015, French Open 2015, US Open 2016, Australian Open 2017 oraz French Open 2017 w grze podwójnej, finalistka French Open 2015 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej, zdobywczyni Pucharu Federacji 2011, 2012, 2014 i 2015 wraz z drużyną Czech, liderka rankingu WTA deblistek od 21 sierpnia 2017 do 1 października 2017.

Šafářová w dotychczasowej karierze wygrała siedem turniejów gry pojedynczej i piętnaście gry podwójnej z cyklu WTA. Stała się znaną tenisistką po tym, jak w 2007 roku dwukrotnie wyeliminowała Francuzkę Amélie Mauresmo z turniejów wielkoszlemowych, między innymi w Melbourne, odbierając Mauresmo możliwość obrony tytułu. Kilkanaście dni po tym zwycięstwie pokonała Justine Henin w półfinale halowej imprezy w Paryżu i została jedną z czterech tenisistek, które ograły Belgijkę w tym sezonie.

Kariera tenisowa

Šafářová rozpoczęła treningi tenisowe już w wieku trzech lat. Pod okiem Jaroslava Bulanta osiągała sukcesy w rozgrywkach juniorskich. 14 października 2002 roku była ósmą juniorką świata w rankingu gry pojedynczej. W tym samym roku otrzymała status profesjonalny. W turniejach kobiecych mniejszej rangi (ITF) triumfowała pięciokrotnie. Po raz pierwszy miało to miejsce w 2004 roku w Bergamo, a po raz ostatni w 2005 w Prostějovie.

W tym samym sezonie po raz pierwszy starała się prawo udziału w turnieju głównym z cyklu WTA, ale zarówno na US Open, jak i w Filadelfii próby te nie powiodły się. Przełomowy w jej karierze był sezon 2005. Już w styczniu na podstawie miejsca rankingowego wystąpiła w imprezie w Auckland, pokonując w pierwszym spotkaniu Japonkę Yukę Yoshidę. Wkrótce brała udział w eliminacjach do wielkoszlemowego Australian Open 2005, odpadła jednak już na początku, przegrywając z Natalie Grandin. W lutym po raz pierwszy udało się jej przebrnąć kwalifikacje turniejowe; stało się to w Dosze. Trzy miesiące później nazwisko Šafářovej było już znane w całym tenisowym świecie. Czeszka zaskoczyła wszystkich, triumfując w turnieju WTA w portugalskim Estoril po uprzednim przebyciu eliminacji. Na listę jej pokonanych trafiły Ukrainka Kateryna Bondarenko, Hiszpanka Virginia Ruano Pascual, Holenderka Michaëlla Krajicek, Argentynka Gisela Dulko i w finale rozstawiona z numerem czwartym Chinka Li Na. Rankingowa pozycja Šafářovej nie wzrosła jednak zbytnio, do wielkoszlemowego French Open musiała się kwalifikować. Wygrała spotkania eliminacyjne, jednak w pierwszej rundzie uległa swojej rodaczce, Nicole Vaidišovej.

W czerwcu Šafářová wygrała kolejny turniej ITF w Prostějevie, po czym rozpoczęła sezon na kortach trawiastych. Młoda Czeszka sprawiła kolejną sensację, dochodząc w ’s-Hertogenbosch do finału, w którym nie sprostała Klárze Koukalovej. Odniosła jednak cenną wygraną nad Rosjanką Dinarą Safiną. Do wielkoszlemowego Wimbledonu przystępowała jako sześćdziesiąta zawodniczka świata, ale już w meczu otwarcia trafiła na Francuzkę Mary Pierce. Šafářová spadła nieco w klasyfikacjach światowych, ale to nie przeszkodziło jej zwyciężyć w niewielkich zawodach WTA w Forest Hills, w finale ogrywając Hinduskę Sanię Mirzę. Sezon zakończyła na drugiej rundzie w Hasselt, odnotowując w sumie siedemnaście porażek.

Na przełomie roku 2005 i 2006 wystąpiła w Pucharze Hopmana razem ze swoim narzeczonym, Tomášem Berdychem. Czescy reprezentanci nie wyszli jednak z rozgrywek grupowych.

Przebojem otworzyła sezon 2006, wygrywając w australijskim Gold Coast. W ćwierćfinale zwyciężyła najwyżej rozstawioną Szwajcarkę Patty Schnyder, a w finale Włoszkę Flavię Pennettę. Po serii pierwszych i drugich rund dobry wynik odniosła dopiero w Amelia Island, kończąc swój udział na półfinale. Przy okazji dopisała do swojej listy zwycięstwo nad Vaidišovą. W dalszej części roku była w gronie czterech najlepszych zawodniczek turnieju jedynie w Palermo. W listopadzie sklasyfikowana na czterdziestym pierwszym miejscu w rankingu.

Po słabym występie w Hobarcie na początku roku 2007 osiągnęła życiowy wynik – ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała z Vaidišovą, ale w trzeciej rundzie wygrała z Francuzką Amélie Mauresmo, która broniła w Melbourne tytułu sprzed roku. Trzy tygodnie później doszła do finału w Paryżu, odnosząc serię imponujących wygranych. W gronie pokonanych przez Šafářovą znalazły się: Nicole Vaidišová, Swietłana Kuzniecowa i w półfinale liderka światowej klasyfikacji WTA, rozpoczynająca sezon z opóźnieniem właśnie w Paryżu, Belgijka Justine Henin. Po dramatycznym spotkaniu w drugiej rundzie Indian Wells Czeszka wygrała z Polką Agnieszką Radwańską. W sezonie kortów ziemnym była w półfinale w Estoril oraz trzeciej rundzie w Berlinie (pokonała Annę Czakwetadze). Podczas Roland Garros sprawiła sensację, po raz kolejny eliminując Amélie Mauresmo w turnieju wielkoszlemowym. Jak na ironię, także w trzeciej rundzie. Mauresmo może mówić o prawdziwej wielkoszlemowej klątwie Šafářovej. Tymczasem po występie w Paryżu Czeszka przestała osiągać dobre rezultaty, wkrótce zaczęły męczyć ją różnorodne kontuzje. Przedwcześnie zakończyła sezon turniejem w niemieckim Stuttgarcie na początku października, ulegając w pierwszej rundzie Danieli Hantuchovej.

Powróciła pod koniec grudnia 2007 w rozgrywkach Pucharu Hopmana, partnerując narzeczonemu, Tomášowi Berdychowi. Swój występ zakończyli na fazie grupowej. Następnie dotarła do 2 rundy turnieju WTA w Sydney, gdzie poddała mecz Belgijce Justine Henin. W Australian Open przegrała w 1 rundzie z Cataliną Castaño 1:6, 4:6.

Pod koniec sierpnia 2008 roku w świetnym stylu ponownie triumfowała w turnieju Forest Hills Tennis Classic rozgrywanym w Forest Hills, pokonując Akgul Amanmuradovą, Marinę Erakovic, Ivetę Benešovą i w finale Peng Shuai.

W 2012 roku doszła do finału turnieju w Charleston, w którym to przegrała z Amerykanką Sereną Williams 6:0, 6:1^[1]. W tym samym turnieju, w grze podwójnej, w parze z Anastasiją Pawluczenkową odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w deblu. W finale pokonały one Anabel Medinę Garrigues oraz Jarosławę Szwiedową 5:7, 6:4, 10-6^[2].

W roku 2013 obroniła tytuł deblowy uzyskany w poprzedniej edycji zawodów w Charleston. Razem z Kristiną Mladenovic pokonały w finale parę Andrea Hlaváčková–Liezel Huber wynikiem 6:3, 7:6(6). W maju razem z Pawluczenkową triumfowały w Madrycie, gdzie w meczu mistrzowskim pokonały Carę Black i Marinę Erakovic 6:2, 6:4.

We wrześniu triumfowała w turnieju Bell Challenge 2013 w Québecu pokonując w finale Marinę Erakovic wynikiem 6:4, 6:3. Było to jej pierwsze zwycięstwo singlowe w turnieju WTA od pięciu lat.

W styczniu 2014 Czeszka w parze z Tímeą Babos pokonała w meczu finałowym zawodów w Sydney parę Sara Errani–Roberta Vinci wynikiem 7:5, 3:6, 10–7. Na Wimbledonie osiągnęła półfinał gry pojedynczej.

W sezonie 2015 Šafářová została mistrzynią Australian Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Bethanie Mattek-Sands pokonały w finale wynikiem 6:4, 7:6(5) Chan Yung-jan oraz Zheng Jie. Pod koniec lutego zwyciężyła w mocno obsadzonym turnieju w Dosze, gdzie w finale pokonała rozstawioną Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:3. Razem z Mattek-Sands triumfowały również w Stuttgarcie, w meczu mistrzowskim wygrywając 6:4, 6:3 z Caroline Garcią i Katariną Srebotnik. Podczas French Open awansowała do finału zarówno singla, jak i debla. W grze pojedynczej pokonała m.in. Mariję Szarapową i Anę Ivanović, uległa zaś Serenie Williams 3:6, 7:6(2), 2:6. W grze podwójnej razem z Mattek-Sands zwyciężyły nad Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową 3:6, 6:4, 6:2.

Życie prywatne

Lucie Šafářová przez wiele lat była partnerką życiową, a potem także narzeczoną czeskiego tenisisty, Tomáša Berdycha, z którym wspólnie reprezentowała kraj w rozgrywkach o Puchar Hopmana. Rozstali się jesienią 2011 roku. Jej rodzice noszą imiona Jana i Milan. Ma starszą siostrę Veronikę, również tenisistkę, jednak bez większych sukcesów. Mieszka w rodzinnym Brnie. Lucie posługuje się trzema językami: czeskim, niemieckim i angielskim.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

W, wygrany turniej

F, przegrana w finale

SF, przegrana w półfinale

QF, przegrana w ćwierćfinale

xR, przegrana w x rundzie

Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	Q1	1R	QF	1R	3R	1R	3R	1R	2R	3R	1R	A	2R	3R	0 / 12	14 – 12
French Open	A	A	1R	1R	4R	2R	2R	2R	2R	2R	1R	4R	F	3R	1R	2R	0 / 14	20 – 14
Wimbledon	A	A	1R	A	3R	1R	1R	1R	2R	1R	2R	SF	4R	4R	2R	3R	0 / 13	18 – 13
US Open	A	Q2	1R	2R	3R	1R	1R	1R	3R	3R	2R	4R	1R	2R	4R	2R	0 / 14	16 – 14

Ranking na koniec roku	533	185	50	41	24	65	42	33	25	17	29	17	9	63	30	106	0 / 53	68 – 53

Występy w grze podwójnej

Turniej	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	1R	1R	A	3R	1R	2R	1R	QF	QF	W	A	W	QF	2 / 11	24 – 9
French Open	A	A	A	1R	1R	1R	2R	2R	3R	1R	QF	1R	W	1R	W	2R	2 / 13	20 – 11
Wimbledon	A	A	1R	A	1R	1R	1R	2R	1R	1R	1R	QF	QF	1R	2R	QF	0 / 13	11 – 12
US Open	A	A	1R	1R	1R	2R	1R	2R	1R	1R	3R	2R	A	W	SF	2R	1 / 13	16 – 12

Ranking na koniec roku	–	456	511	785	881	91	120	149	134	59	18	29	4	7	6	51	5 / 50	71 – 44

Występy w grze mieszanej

Turniej	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 1	1 – 1
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	3R	A	A	0 / 1	1 – 1
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0

																	0 / 2	2 – 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 17 (7–10)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 maja 2005	Estoril	Ceglana	Li Na	6:7(4), 6:4, 6:3
Finalistka	1.	18 czerwca 2005	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Klára Koukalová	6:3, 2:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	20 sierpnia 2005	Forest Hills	Twarda	Sania Mirza	3:6, 7:5, 6:4
Zwyciężczyni	3.	7 stycznia 2006	Gold Coast	Twarda	Flavia Pennetta	6:3, 6:4
Finalistka	2.	5 lutego 2007	Paryż	Dywanowa (hala)	Nadieżda Pietrowa	6:4, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	4.	23 sierpnia 2008	Forest Hills	Twarda	Peng Shuai	6:4, 6:2
Finalistka	3.	20 września 2009	Québec	Dywanowa (hala)	Melinda Czink	6:4, 3:6, 5:7
Finalistka	4.	14 lutego 2010	Paryż	Twarda (hala)	Jelena Diemientjewa	7:6(5), 1:6, 4:6
Finalistka	5.	6 marca 2011	Kuala Lumpur	Twarda	Jelena Dokić	6:2, 6:7(9), 4:6
Finalistka	6.	11 czerwca 2011	Kopenhaga	Twarda (hala)	Caroline Wozniacki	1:6, 4:6
Finalistka	7.	7 kwietnia 2012	Charleston	Ceglana	Serena Williams	0:6, 1:6
Zwyciężczyni	5.	15 września 2013	Québec	Dywanowa (hala)	Marina Erakovic	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	6.	28 lutego 2015	Doha	Twarda	Wiktoryja Azaranka	6:4, 6:3
Finalistka	8.	6 czerwca 2015	French Open	Ceglana	Serena Williams	3:6, 7:6(2), 2:6
Finalistka	9.	29 sierpnia 2015	New Haven	Twarda	Petra Kvitová	7:6(6), 2:6, 2:6
Zwyciężczyni	7.	30 kwietnia 2016	Praga	Ceglana	Samantha Stosur	3:6, 6:1, 6:4
Finalistka	10.	26 lutego 2017	Budapeszt	Twarda (hala)	Tímea Babos	7:6(4), 4:6, 3:6

Gra podwójna 21 (15–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	3 sierpnia 2008	Sztokholm	Twarda	Petra Cetkovská	Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová	5:7, 4:6
Zwyciężczyni	1.	8 kwietnia 2012	Charleston	Ceglana	Anastasija Pawluczenkowa	Anabel Medina Garrigues Jarosława Szwiedowa	5:7, 6:4, 10–6
Zwyciężczyni	2.	7 kwietnia 2013	Charleston	Ceglana	Kristina Mladenovic	Andrea Hlaváčková Liezel Huber	6:3, 7:6(6)
Zwyciężczyni	3.	11 maja 2013	Madryt	Ceglana	Anastasija Pawluczenkowa	Cara Black Marina Erakovic	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	4.	10 stycznia 2014	Sydney	Twarda	Tímea Babos	Sara Errani Roberta Vinci	7:5, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni	5.	30 stycznia 2015	Australian Open	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Chan Yung-jan Zheng Jie	6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni	6.	26 kwietnia 2015	Stuttgart	Ceglana (hala)	Bethanie Mattek-Sands	Caroline Garcia Katarina Srebotnik	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	7.	7 czerwca 2015	French Open	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Casey Dellacqua Jarosława Szwiedowa	3:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni	8.	16 sierpnia 2015	Toronto	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Caroline Garcia Katarina Srebotnik	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	9.	3 kwietnia 2016	Miami	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Tímea Babos Jarosława Szwiedowa	6:3, 6:4
Finalistka	2.	10 kwietnia 2016	Charleston	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	2:6, 5:7
Zwyciężczyni	10.	11 września 2016	US Open	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	2:6, 7:6(5), 6:4
Zwyciężczyni	11.	1 października 2016	Wuhan	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Sania Mirza Barbora Strýcová	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	12.	9 października 2016	Pekin	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	6:4, 6:4
Finalistka	3.	30 października 2016	Singapur	Twarda (hala)	Bethanie Mattek-Sands	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:7(5), 3:6
Zwyciężczyni	13.	27 stycznia 2017	Australian Open	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Andrea Hlaváčková Peng Shuai	6:7(4), 6:3, 6:3
Zwyciężczyni	14.	9 kwietnia 2017	Charleston	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Lucie Hradecká Kateřina Siniaková	6:1, 4:6, 10-7
Zwyciężczyni	15.	11 czerwca 2017	French Open	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Ashleigh Barty Casey Dellacqua	6:2, 6:1
Finalistka	4.	24 czerwca 2018	Santa Ponça	Trawiasta	Barbora Štefková	Andreja Klepač María José Martínez Sánchez	1:6, 6:3, 3–10
Finalistka	5.	28 kwietnia 2019	Stuttgart	Ceglana (hala)	Anastasija Pawluczenkowa	Mona Barthel Anna-Lena Friedsam	6:2, 3:6, 6–10
Finalistka	6.	26 lipca 2024	Praga	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková	3:6, 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Rywalka	Wynik
2015	Faza grupowa	Garbiñe Muguruza Petra Kvitová Angelique Kerber	3:6, 6:7(4) 5:7, 5:7 6:4, 6:3

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2015	Faza grupowa	Bethanie Mattek-Sands	Chan Hao-ching Chan Yung-jan Caroline Garcia Katarina Srebotnik Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro	2:6, 2:6 2:6, 0:3 krecz 6:3, 7:6(1)
2016	Finał	Bethanie Mattek-Sands	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:7(5), 3:6
2017	wycofanie	Bethanie Mattek-Sands	nie wystąpiły z powodu kontuzji Mattek-Sands

Przypisy

↑ Serena Sends Message, Wins 40th WTA Title. wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
↑ Pavlyuchenkova & Safarova Tested En Route to Title. wtatennis.com, 2012-04-08. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-07-26] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-07-26] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-07-26] (ang.).