Eduardo Moreiras

Biografía
Nacemento	3 de xaneiro de 1914 Quiroga, España
Morte	28 de abril de 1991 (77 anos) Vigo, España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	poeta
Membro de	Real Academia Galega (académico de número) (1978–1991) Real Academia Galega (membro correspondente) (1961–1978)
Familia
Cónxuxe	Olga Barreiro Luz Pozo Garza
Premios
(1979)  Premio da Crítica de poesía galega

Eduardo Moreiras Collazo, nado en Quiroga o 3 de xaneiro de 1914 e finado en Vigo o 28 de abril de 1991^[1], foi un escritor galego.

Estudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela, e viviu en Vigo. Foi fundador e director da revista Mensajes de Poesía entre 1948 e 1950. Traduciu ao castelán os poemas de Paul Éluard e de Elena Bono. A partir de 1955 escribiu só en galego.

Ingresou na Real Academia Galega o 28 de xaneiro de 1978^[2], a proposta de Francisco Fernández del Riego, Álvaro Cunqueiro e Marino Dónega, co discurso Poesía: Coñecimento da realidade, respondido por Fernández del Riego.^[3]

Estivo casado trinta e dous anos con Olga Barreiro, con quen tivo tres fillos: Eduardo, Olga e Margarita Moreiras Barreiro. En 1982 casou en segundas nupcias coa poetisa Luz Pozo Garza.

• A realidade esencial, 1955, Aturuxo, Ferrol.
• Paisaxe en rocha viva, 1958, Galaxia.
• Os nobres carreiros, 1970, Galaxia.
• O libro dos mortos, 1979, Ediciós do Castro.

• Follas de vagar. Xornal (1969-1970), 1972, Galaxia. Reeditado en 2009 en A Nosa Terra.

• Primaveira no Lor, 1974, Galaxia.
• Fogo solto, 1976, Ediciós do Castro.

• Poesía, de Manoel Antonio, 1979, Real Academia Galega.

• Antoloxía da poesía galega actual. Nordés, 1978, Ediciós do Castro.

• Premio da Crítica de poesía galega no 1979, por O libro dos mortos.

• El bosque encantado, 1947, Vigo.
• Éxtasis, 1948, Vigo.
• Los oficios, 1952, Mensajes de Poesía, Vigo.

• Diez poemas, de Paul Éluard, 1955, Laurel, Buenos Aires.