Vršatské Podhradie
hungare: Oroszlánkő, germane: Löwenstein
municipo
Vršatské Podhradie
Blazono
Oficiala nomo: Vršatské Podhradie
Lando	Slovakio
Regiono	Regiono Trenčín
Distrikto	Distrikto Ilava
Historia regiono	Supra Hungarujo
Montaro	Blankaj Karpatoj
Konata loko	Vršatec burgo
Situo	Vršatské Podhradie
- alteco	659 m s. m.
- koordinatoj	49° 04′ 00″ N 18° 09′ 00″ O / 49.06667 °N, 18.15000 °O / 49.06667; 18.15000 (mapo)
Areo	13,4306 km² (1 343,06 ha)
Loĝantaro	243 (31.12.2010)
Denseco	18,09 loĝ./km²
Orogenenezo montariĝo	Rokoj de Vršatec
Unua skribmencio	1439
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	018 52
Telefona antaŭkodo	+421 42
Aŭtokodoj	IL
NUTS	557625
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Trenčín
Vikimedia Komunejo: Vršatské Podhradie
Retpaĝo: www.vrsatskepodhradie.sk
Portalo pri Slovakio

Vršatské Podhradie (hungare Oroszlánkő [oroslAnkO], germane Löwenstein) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio. La historiaj loknomoj estis hungare Oroszlánkő-Pohrágy, slovake Oršovské Podhradie.

Vršatské Podhradie situas laŭ la ĉeĥa landlimo, fine de longa sakovojo. Ilava troviĝas je 10 km.

La loko estis loĝata jam dum la bronzepoko. En la 9-a jarcento slavoj vivis tie. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1439 en formo "Podhraghye", en 1475 en hungara formo "Warallya". En 1784 loĝis tie 323 vilaĝanoj (50 familioj) en 44 domoj, en 1828 578 vilaĝanoj en 51 domoj. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Oroszlánkő 438 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Trencsén (reĝa departemento), al distrikto de Ilava, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 1962 incendio okazis. En 2001 vivis en Vršatské Podhradie 258 homoj, (256 slovakoj).

La fortikaĵo konstruiĝis en la 13-a jarcento. La unua mencio okazis en 1348 laŭ tiama hungara ortografio "Orozlankw". En 1680 Emeriko Thököly okupis ĝin. En 1708 la Habsburgoj akiris kaj malkonstruis ĝin. Poste la fortikaĵo neniam rekonstruiĝis.

• ruino de burgo sur montopinto 925 m alta