Ο Γαβριήλ Γ΄ (... - 17 Οκτωβρίου 1707) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως την περίοδο 1702-1707.
Γεννήθηκε στη Σμύρνη. Σε μικρή ηλικία χειροτονήθηκε κληρικός και απέκτησε μέτρια μόρφωση. Αναφέρεται ως συντηρητικός[1], αλλά θεοσεβής, πράος και συνετός. Διετέλεσε Μητροπολίτης Χαλκηδόνος από το 1686.
Στις 29 Αυγούστου 1702 εξελέγη, ομοφώνως και διά βοής μετά την απόσυρση του μοναδικού ανθυποψηφίου του, Οικουμενικός Πατριάρχης και ενθρονίστηκε στις 30 Σεπτεμβρίου. Με συνοδικές αποφάσεις αντιμετώπισε ζητήματα που έχουν σχέση με τη νηστεία, την εξομολόγηση, το γάμο, κλπ, ενώ αντιτάχθηκε στη μετάφραση των Ιερών Κειμένων στη δημοτική, καθώς και στον προσηλυτισμό των καθολικών στις Κυκλάδες. Με ενέργειές του ιδρύθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του το πρώτο ελληνικό σχολείο, η μετέπειτα Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης[4]. Το 1704 αναγόρευσε διδάσκαλο τον Ηλία Μηνιάτη και του ανέθεσε την «επιστασία του διδασκαλικού υπουργήματος»[5]. Επί των ημερών της Πατριαρχίας του έγινε η αγιοκατάταξη του Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου και ενεκρίθη η ακολουθία του.
Παρέμεινε Πατριάρχης μέχρι το θάνατό του, στις 17 Οκτωβρίου 1707. Ετάφη στη Μονή Καμαριώτισσας στη Χάλκη[7].
Παραπομπές
Πηγές
|
---|
Επίσκοποι Βυζαντίου (μέχρι το 330) | | |
---|
Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντινουπόλεως (330–451) | |
---|
Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Βυζαντινή περίοδος (451–1453) | |
---|
Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Οθωμανική περίοδος (1453–1923) | |
---|
Σύγχρονη εποχή (1923–σήμερα) | |
---|
|