O cemiterio de Santo Amaro é un camposanto situado na Coruña, inaugurado en 1812.
A superficie do cemiterio é de máis de 26 000 m²[1] e está composto por tres áreas,[2] a relixiosa, a civil e a británica. Esta última está pechada e é propiedade do Reino Unido.[1]
Historia
Os primeiros enterramentos da zona datan de 1781.[3]
En 1812 fíxose efectiva na Coruña a lei que prohibía os enterramentos nas igrexas e na súa contorna. Por ese motivo construíuse o cemiterio de Santo Amaro segundo o proxecto de Fernando Domínguez Romay,[4] que o deseñou con forma cuadrangular e dividido en catro zonas, correspondentes ás catro parroquias da Coruña nese tempo, Santa María, Santiago, San Xurxo e San Nicolao. As obras tiveron lugar entre maio de 1812 e a súa inauguración o 9 de novembro do mesmo ano.[1]
A capela neoclásica da entrada do cemiterio levantouse en 1833,[5] obra de Alejo Andrade Yáñez, baseada no proxecto de Juan de Villanueva para o Cementerio General Norte de Madrid, que nunca se construíu.[6] A capela xa estaba no proxecto inicial, mais non puido ser construída por falta de fondos e só puido levantarse polo legado de Fernando Queipo de Llano.[1]
O cemiterio británico construíuse a partir de 1867 nos terreos comprados polo cónsul inglés na cidade Guillermo Congreve Cutliffe Brackerburry, que foi o primeiro en ser enterrado alí.[1] Porén, xa en 1836 se enterrara no lugar o cadáver dun oficial do buque Endymion.[8] O proxecto foi de Juan de Ciórraga e ten un pórtico de Faustino Domínguez Coumes-Gay.[1]
O primeiro cemiterio civil apareceu na ampliación de Juan de Ciórraga de 1882, mais as malas condicións e o pouco espazo do lugar fixeron necesario crear un novo cemiterio. O proxecto encargado ao arquitecto municipal Pedro Mariño foi aprobado en 1901. O primeiro enterro que tivo lugar no novo espazo foi o do avogado Arturo Casares Quiroga (1903). Coa chegada da Segunda República derrubouse o muro que separaba o cemiterio civil do relixioso.[1]
En 1931 ampliouse novamente o cemiterio segundo o proxecto de Antonio Tenreiro.[1]
En 1944 inaugurouse un mausoleo nazi que chegou a ter dezaseis sepulturas. Os corpos trasladáronse ao cemiterio alemán de Cuacos de Yuste en 1982 e só quedan algúns restos da construción.[9]
En 2012 o cemiterio ingresou na Asociación Europea de Cemiterios Significativos (ASCE)[3] e no ano seguinte entrou na Rede de Cemiterios Europea.[2]
Personaxes ilustres
Entre os persoeiros enterrados no cemiterio atópanse: