Адрыян I
лац.: Hadrianus PP. I
95-ы Папа Рымскі 5 лютага 772 — 25 снежня 795
Папярэднік	Стэфан III, Папа Рымскі
Пераемнік	Леў III, Папа Рымскі
Дзейнасць	каталіцкі святар, аўтар
Нараджэнне	700 Рым, Візантыя
Смерць	25 снежня 795[1] Рым, Папская вобласць
Пахаванне	Сабор Святога Пятра
Бацька	Тэадат
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Адрыян I (772—795) — Папа Рымскі.

Паходзіў са шляхетнай рымскай сям’і. Скарыстаўся барацьбой франкаў і лангабардаў для ўзмацнення папскага прастолу. Церпячы ад лангабардскага караля Дэзідэрыя, Адрыян звярнуўся да Карла Вялікага, які прагнаў лангабардаў у 773, правёў свята Вялікадня ў Рыме ў 774 і павялічыў папскія ўладанні, падораныя Піпінам у 754. За паслугі другога паходу (781) супраць лангабардаў Адрыян зрабіў сыноў Карла Вялікага — Піпіна і Людвіга — каралямі Італіі і Аквітаніі. Падчас іконаборства на Нікейскім саборы (787) Адрыян адстойваў іконапаклоннікаў, але не мог супрацьстаяць рашэнням праціўнікаў іконапаклонства. Разам з франкскай царквой змагаўся з адапціянізмам (Гл.далей Адапціянская спрэчка).^[2]

• Адрыян I // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Адрыян I