Леў XIII
лац.: Leo PP. XIII
256-ы Папа Рымскі 20 лютага 1878 — 20 ліпеня 1903
Папярэднік	Пій IX
Пераемнік	Пій X
apostolic nuncio to Belgium[d] 19 лютага 1843 — 27 ліпеня 1846
кардынал 19 снежня 1853 — 20 лютага 1878
Камерленга Апостальскай палаты[d] 21 верасня 1877 — 20 лютага 1878
Папярэднік	Filippo de Angelis[d]
Пераемнік	Camillo di Pietro[d]
каталіцкі архібіскуп 27 ліпеня 1846 — 21 верасня 1877
Дыяцэзія	Roman Catholic Archdiocese of Perugia-Città della Pieve[d]
Папярэднік	Carlo Filesio Cittadini[d]
дыяцэзіяльны біскуп[d] 19 студзеня 1846 — 27 лютага 1880
Дыяцэзія	Roman Catholic Archdiocese of Perugia-Città della Pieve[d]
Папярэднік	Carlo Filesio Cittadini[d]
Пераемнік	Federico Pietro Foschi[d]
тытулярны архібіскуп з 27 студзеня 1843
Дыяцэзія	Damiata[d]
Адукацыя	Папская Царкоўная Акадэмія Папскі Грыгарыянскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар абодвух правоў[d]
Дзейнасць	ксёндз, мансеньёр, нунцый, архіепіскап, пісьменнік, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	2 сакавіка 1810(1810-03-02)[1][2][…] Carpineto Romano[d], Першая французская імперыя[3]
Смерць	20 ліпеня 1903(1903-07-20)[1][2][…] (93 гады) Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія[3] або Ватыкан[4]
Пахаванне	Латэранская базіліка Tomb of Leo XIII[d]
Дынастыя	House of Pecci[d]
Бацька	Domenico Lodovico Pecci[d]
Маці	Anna Francesca Prosperi Buzi[d]
Прыняцце свяшчэннага сану	1837
Кардынал з	1853
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў XIII (Gioacchino Vincenzo Raphaelo Aloisio Pecci; 2 сакавіка 1810 — 20 ліпеня 1903, Ватыкан) — Папа Рымскі (1878—1903).

Асудзіў масонства, сацыялізм, камунізм, нігілізм. У энцыкліцы «Rerum novarum» (1891) пісаў пра сацыяльную несправядлівасць, цікавасць да сацыяльных пытанняў дала яму назоўнік «папы рабочых». Прысвяціў 11 энцыклік Найсвяцешай дзеве Марыі, 2 — выратавальнай ролі Хрыста і Еўхарыстыі. Устанавіў свята пашаны Святога сямейства (1893). Прысвяціў усё чалавецтва Найсвяцейшаму сэрцу Ісуса (1900).

У энцыкліках «Praeclara gratulationis» і «Satis cognitum» упершыню пасля падзелу царквы назваў хрысціян-некатолікаў «аддзеленымі братамі». Умоўна лічыцца пачынальнікам экуменічнага руху ў каталіцкай царкве.