Пелагій II (лац.: Pelagius; памёр 7 лютага590) — шэсцьдзесят трэці Папа Рымскі (26 лістапада 579 — 7 лютага 590), рымлянін гоцкага паходжання, паколькі яго бацька насіў імя Вінігільд. Найважнейшыя дакументы яго пантыфікату датычацца лангабардаў і ерасі Трох раздзелаў. Пелагій звяртаўся да візантыйскага імператара Маўрыкія з просьбай аб дапамозе ад нападаў лангабардаў. Не атрымаўшы дапамогі звяртаўся да франкаў за абаронай.
Пелагій увёў вельмі строгія нормы па цэлібату святароў, якія былі перагледжаны Папам Грыгорыем I. Пад час яго пантыфікату прынялі хрысціянства вестготы Іспаніі, якія адмовіліся ад арыянства. Пабудаваў царкву Сан-Ларэнца-фуоры-ле-Мура. Памёр ад чумы.
