Zasłynął m.in. z wywiadu udzielonego w 2006 dla gazety Neue Zürcher Zeitung[1], w którym poparł muzułmanów w ich staraniach o uzyskiwanie pozwoleń na budowę w Szwajcariiminaretów przy meczetach, apelując jednocześnie o wolność wyznawania wiary w krajach muzułmańskich dla chrześcijan[2].
Istnieje zatem jeden Kościół Chrystusowy, który trwa /(łac.)subsistit/ w Kościele katolickim rządzonym przez Następcę Piotra i przez biskupów w łączności z nim[3]. Kościoły, które nie będąc w pełnej wspólnocie z Kościołem katolickim, pozostają jednak z nim zjednoczone bardzo ścisłymi więzami, jak sukcesja apostolska i ważna Eucharystia, są prawdziwymi Kościołami partykularnymi.[4] Dlatego także w tych Kościołach jest obecny i działa Kościół Chrystusowy, chociaż brak im pełnej komunii z Kościołem katolickim, jako że nie uznają katolickiej nauki o prymacie, który Biskup Rzymu posiada obiektywnie z ustanowienia Bożego i sprawuje nad całym Kościołem. Natomiast Wspólnoty kościelne, które nie zachowały prawomocnego Episkopatu oraz właściwej i całkowitej rzeczywistości eucharystycznego misterium,[5] nie są Kościołami w ścisłym sensie; jednak ochrzczeni w tych wspólnotach są przez chrzest wszczepieni w Chrystusa i dlatego są w pewnej wspólnocie, choć niedoskonałej, z Kościołem[6] (Dominus Iesus, 17).
Szwajcarski biskup przyznał też, że dokument mógł się jawić jako raniący dla protestantów i ekumenicznie nastawionych katolików. Biskup Koch powiedział też, że dokument i jego recepcja pokazały różnice w zadaniach, jakie stawiają wobec ruchu ekumenicznego katolicy i prawosławni z jednej strony, a protestanci z drugiej.[7]
Bronił też schorowanego Jana Pawła II przed atakami szwajcarskich intelektualistów i teologów, którzy domagali się jego rezygnacji z powodu choroby. W latach 2007–2010 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Szwajcarii.
1 lipca 2010 papież Benedykt XVI mianował go następcą kardynałaWaltera Kaspera jako przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Został jednocześnie podniesiony do rangi arcybiskupa. Na konsystorzu 20 listopada 2010 papież Benedykt XVI kreował go kardynałem, nadając mu tytuł diakona Nostra Signora del Sacro Cuore a Piazza Navona.
↑Swissinfo i agencje: Swiss bishop comes out in favour of minarets. 2006-09-03. [dostęp 2010-08-27]. Cytat: Problemem jest w rzeczywistości nie siła islamu, lecz słabość chrześcijaństwa. Jeśli byśmy powrócili do naszych korzeni i opowiadali się za naszymi przekonaniami moglibyśmy podchodzić do innych religii z większą otwartością (ang.).
