Fridolin Ambongo Besungu OFMCap (ur. 24 stycznia 1960 w Boto ) – kongijski duchowny rzymskokatolicki , kapucyn , biskup diecezjalny Bokungu-Ikela w latach 2005–2016, administrator apostolski sede vacante diecezji Kole w latach 2008–2015, administrator apostolski sede vacante archidiecezji Mbandaka–Bikoro w 2016 (oraz latach 2018–2020), administrator apostolski sede vacante diecezji Bokungu-Ikela w latach 2016–2018, zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Kongo w latach 2016–2020, arcybiskup metropolita Mbandaka–Bikoro w latach 2016–2018, arcybiskup koadiutor archidiecezji kinszasy w 2018, arcybiskup metropolita kinszaski od 2018, kardynał prezbiter od 2019, członek Rady Kardynałów od 2020, przewodniczący Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM) od 2023.
Życiorys
Urodził się 24 stycznia 1960 w Boto w departamencie Likouala w prowincji Ubangi Północne . Studiował filozofię i teologię w seminarium w Bwamandzie w Instytucie „Saint-Eugene de Mazenod” w Kinszasie . Wstąpił do kapucynów i w 1981 złożył pierwsze śluby, a w 1987 śluby wieczyste . Święcenia prezbiteratu przyjął 14 sierpnia 1988.
Po krótkim stażu wikariuszowskim w Bobito został profesorem Uniwersytetu w Kinszasie. Był także m.in. wiceprowincjałem oraz przewodniczącym krajowej konferencji przełożonych zakonnych[1] .
22 listopada 2004 papież Jan Paweł II prekonizował go biskupem diecezjalnym Bokungu-Ikela [2] . 6 marca 2005 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry Maryi Królowej Afryki w Bokungu . Głównym konsekratorem był Joseph Kumuondala , arcybiskup metropolita Mbandaka-Bikoro, któremu asystowali arcybiskup Giovanni d’Aniello , nuncjusz apostolski w Demokratycznej Republice Konga, i kardynał Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi , arcybiskup metropolita kinszaski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Omnia Omnibus ” (Wszystkim dla wszystkich ).
24 czerwca 2016 został wybrany zastępcą przewodniczącego Konferencji Episkopatu Kongo, funkcję tę pełnił do 15 października 2020[3] .
12 listopada 2016 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą Mbandaka-Bikoro [4] . 29 czerwca 2017 w bazylice św. Piotra na Watykanie odebrał od papieża paliusz metropolitalny .
6 lutego 2018 papież przeniósł go na urząd arcybiskupa koadiutora archidiecezji kinszaskiej [5] . 1 listopada 2018 po przyjęciu rezygnacji kardynała Laurent Monsengwo Pasinya , został metropolitą kinszaskim i kanonicznie objął władzę w diecezji[6] . Tego samego dnia odbył również ingres do katedry Najświętszej Marii Panny . 29 czerwca 2019 w bazylice św. Piotra odebrał od papieża paliusz metropolitalny.
1 września 2019 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem [7] . 5 października 2019 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Gabriela Archanioła all’Acqua Traversa [8] . 3 grudnia 2022 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie[9] .
Decyzją papieża Franciszka od 15 października 2020 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów ), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej [10] .
15 lutego 2023 wybrano go na przewodniczącego Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM)[11] .
Przypisy
Linki zewnętrzne
Liczba purpuratów wynosi 252 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 139 (a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
Kardynałowie z Demokratycznej Republiki Konga
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie elektorzy
w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich