PROFILPELAJAR.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 kwietnia 1979
Miejscowość	Paryż
Miejsce	katedra Notre-Dame
Konsekrator	François Marty
Współkonsekratorzy	André Pailler; Jean Orchampt
Konsekrowani biskupi
Robert Le Gall	6 stycznia 2002
Fabio Duque Jaramillo	31 stycznia 2004

Paul Poupard
Paul Joseph Jean Poupard
	Kardynał prezbiter
	; Paul Poupard (2015)
	Episcopus vobis vobiscum Christianus; Chrześcijanin jest z tobą
Kraj działania	Francja, Watykan
Data i miejsce urodzenia	30 sierpnia 1930 ; Bouzillé
	Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego
Okres sprawowania	2006–2007
	Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury
Okres sprawowania	1988–2007
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	18 grudnia 1954
Nominacja biskupia	2 lutego 1979
Sakra biskupia	6 kwietnia 1979
Kreacja kardynalska	25 maja 1985; Jan Paweł II
Kościół tytularny	bazylika św. Praksedy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Joseph Jean Poupard (ur. 30 sierpnia 1930 w Bouzillé) – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych i nauk humanistycznych specjalizujący się w historii Kościoła, biskup pomocniczy Paryża w latach 1979–1980, wiceprzewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1980–1985, kardynał od 1985 (najpierw w stopniu diakona, w 1996 promowany do stopnia prezbitera), przewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1985–1993, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury w latach 1988–2007, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego w latach 2006–2007.

Życiorys

Kształcił się w seminariach w Beaupréau i Angers, następnie na paryskiej Sorbonie, gdzie obronił doktoraty z teologii i historii. Przyjął święcenia kapłańskie 18 grudnia 1954. Pracował m.in. jako wykładowca szkoły przy francuskiej sekcji watykańskiego Sekretariatu Stanu, otrzymał honorowe tytuły papieskie - kapelana Jego Świątobliwości (1965) i prałata honorowego (1971). W latach 1972–1980 był rektorem Instytutu Katolickiego w Paryżu. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Francuskiego Towarzystwa Historii Kościoła, był autorem wielu publikacji, Akademia Francuska przyznała mu Wielką Nagrodę Kardynała Grente. Otrzymał również Legię Honorową.

2 lutego 1979 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Paryża, ze stolicą tytularną Usula; sakry biskupiej ks. Poupardowi udzielił metropolita paryski kardynał François Marty 6 kwietnia 1979. W czerwcu 1980 Poupard został promowany do rangi arcybiskupa i przeszedł do pracy w Kurii Rzymskiej, pełniąc obowiązki przewodniczącego Sekretariatu ds. Niewierzących. Brał udział w kolejnych sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, a w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego (październik 1999) był jednym z delegatów przewodniczących.

25 maja 1985 został wyniesiony do godności kardynalskiej, z diakonią Sant'Eugenio. Wraz z nominacją kardynalską został pełnoprawnym przewodniczącym Sekretariatu ds. Niewierzących, a w kwietniu 1988 dodatkowo przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Kultury; zachował stanowisko przewodniczącego Rady po włączeniu do niej Sekretariatu ds. Niewierzących w marcu 1993, dopiero śmierć Jana Pawła II w kwietniu 2005 zawiesiła dalsze pełnienie przez kardynała Pouparda tej funkcji; nowy papież Benedykt XVI powierzył mu ponownie kierowanie Radą. W marcu 2006 dodatkowo objął funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego (w czerwcu 2007 papież mianował następcą Pouparda na tym stanowisku kardynała Jeana-Louisa Taurana, który objął obowiązki we wrześniu 2007).

Uczestniczył w konklawe w kwietniu 2005.

Kardynał wielokrotnie reprezentował papieża na licznych uroczystościach rocznicowych i religijnych, a także na pogrzebie kardynała Henri de Lubaca (1991). W styczniu 1996 został promowany do rangi kardynała-prezbitera bazyliki św. Praksedy w Rzymie. 3 września 2007 przestał pełnić funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Kultury, jego następcą został abp Gianfranco Ravasi.

W 2007 został nagrodzony tytułem doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego^[1].

30 sierpnia 2010 utracił prawo do udziału w konklawe.

Przypisy

↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].

Bibliografia

PaulP. Poupard PaulP., Marie-JoëlleM.J. Guillaume Marie-JoëlleM.J., W sercu Watykanu: od Jana XXIII do Jana Pawła II. Rozmowa z Marie-Joëlle Guillaume, ZenonZ. Grocholewski, JaninaJ. Dembska (tłum.), Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2005, ISBN 83-7030-420-6, OCLC 749585349 .

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Paula Pouparda na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-01-26]. (wł.).
Paul Poupard w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Paul Poupard [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-08-30] (ang.).