Aquela comuna èra una dependéncia de Monclar de Carcin, una castelanarià que lo Comte de Tolosa aviá balaht a son fraire Bertrand en 1224. Guilhèl de Montclar accordèt de coutumas escrichas als abitants de sa castelariá e doncas a Montdurauça en 1264 o 1267[5], acte establit à Tolosa dins la Glèisa de Nòtra Dama del Taur, lo 6 d'agost de 1267[6], e que foguèron confirmada per Olivièr e Arnaut de Montclar en 1398.
Al sègle XIV, aquela vila, coma Montclar, èra administrada pels cònsols que, en 1672, reconeguèron Loís d'Arpajon, viscomte de Montclar, coma lor senhor justicièr. Mai tard, las tèrras de Montdurauça foguèron vendudas per Catarina d'Arpajon a Gaspard Legendre, e en 1752 a Pèire de Lacombe, marqués de Montelh, que lo filh las cedèt en 1752 als fraires de Boyer, senhors de Sent Orsesi.
.svg)
.svg){kind=small}